Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, której głównym obszarem jest produkcja komponentów do systemów rolet materiałowych. Pod koniec 2019 r. sprzedała część swojego przedsiębiorstwa spółce komandytowej, działającej w podobnym zakresie. Transakcja dotyczyła zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), skoncentrowanej na produkcji systemów do rolet materiałowych oraz odpowiednich komponentów. Składniki majątku wchodzące w skład ZCP zostały wyodrębnione zarówno funkcjonalnie, jak i organizacyjnie oraz finansowo, co pozwala na uznanie sprzedanej części przedsiębiorstwa za ZCP w rozumieniu ustawy o VAT. W związku z tym, sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2020 r. (data wpływu 14 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 27 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.29.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 5 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenie z opodatkowania tej transakcji na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 27 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.29.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 5 marca 2020 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenie z opodatkowania tej transakcji na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą (…) (dalej jako: Przedsiębiorstwo). Od 2005 r. jest zarejestrowana czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2018.2174 ze zm.; dalej ustawa VAT).
Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawczyni do końca 2019 koncentrowała się na sprzedaży hurtowej pozostałych artykułów użytku domowego, kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 46.49 Z. Ponadto, zgodnie z klasyfikacją PKD działalność Wnioskodawczyni mogła obejmować m. in.:
22.29.Z - Produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych;
24.20.Z - Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali;
25.50.Z - Kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali, metalurgia proszków;
25.61.Z - Obróbka metali i nakładanie powłok na metale;
25.99.Z - Produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana;
49.41.Z - Transport drogowy towarów;
68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;
70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;
74.10.Z - Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania;
77.11.Z - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek;
77.12.Z - Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;
78.20.Z - Działalność agencji pracy tymczasowej;
78.30.Z - Pozostała działalność związana z udostępnianiem pracowników;
96.09.Z - Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.
Zgodnie z powyższym, w głównej mierze działalność Wnioskodawczyni skoncentrowana jest na produkcji komponentów do systemów rolet materiałowych. Do końca 2019 r. do majątku wchodziły następujące składniki:
Wnioskodawczyni nie posiada licencji transportowych, pozwoleń administracyjnych. Dodatkowo nie była beneficjentem dotacji unijnej. W ramach Przedsiębiorstwa funkcjonowały wyodrębnione oddziały - produkcja, magazyn, sprzedaż, księgowość.
Wnioskodawczyni wraz z końcem 2019 r. dokonała sprzedaży części Przedsiębiorstwa na rzecz podmiotu powiązanego, którym jest spółka komandytowa (dalej jako: Spółka). Sprzedaż ta obejmowała część Przedsiębiorstwa, która skoncentrowana jest na działalności w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów. Działalność w zakresie wynajmu apartamentów jest nadal kontynuowana przez Wnioskodawczynię w ramach Przedsiębiorstwa.
Spółka prowadzi działalność w zakresie zbliżonym do działalności Wnioskodawczyni. Zgodnie z PDK Spółki, ujawnionym w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), jej główna działalność skupia się na produkcji pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych (PKD 22.29.Z). Natomiast faktyczna działalność, wykonywana przez Spółkę koncentruje się na produkcji systemów i komponentów do rolet materiałowych.
Po przeprowadzeniu opisanej powyżej operacji, Spółka będzie kontynuować prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność w stanie niezmienionym w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów do nich. Zakupione składniki majątku pozwoliły na kontynuację działalności natychmiast po dokonaniu transakcji. Spółka nie musiała ponosić dodatkowych kosztów związanych z dalszym funkcjonowaniem.
Reasumując, w skład zbywanego Przedsiębiorstwa wchodzą następujące składniki majątku Przedsiębiorstwa:
Ze sprzedaży wyłączone zostały natomiast nieruchomości (lokale mieszkalne) oraz umowy najmu na te nieruchomości.
Zgodnie z powyższym sprzedaży podlegała zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej jako: ZCP) skoncentrowana na produkcji systemów do rolet materiałowych oraz właściwych komponentów. Mając powyższe na względzie, Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, iż tak przeprowadzona operacja sprzedaży składników majątkowych należących do Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, stanowić będzie samodzielną, odrębną i niezależnie funkcjonującą w środowisku gospodarczym zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Ponieważ wskazane powyżej wydzielone składniki majątku:
zostały wyodrębnione funkcjonalnie, tzn. jednostka posiada aktywa (ruchomości, pracowników, bazę kontrahentów, z którymi istnieją bezpośrednie relacje handlowe). Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do uznania, iż wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku, jako niezależny podmiot gospodarczy i prowadzić działalność związaną z wynajmem nieruchomości wraz z obsługą logistyczną. Przy wykorzystaniu ww. składników, Wnioskodawczyni prowadziła dotychczas działalność gospodarczą we wskazanym zakresie, a sprzedaż tych aktywów na nowy podmiot, umożliwiła nabywcy ZCP realizację działalności w takim samym zakresie,
zostały wyodrębnione organizacyjnie oraz mają charakter samodzielnej jednostki. Posiadane aktywa zostały wyodrębnione i uniezależnione od pozostałej części Przedsiębiorstwa, dzięki czemu wyodrębniona część ma możliwość samodzielnego funkcjonowania i generowania przychodów,
zostały wyodrębnione finansowo, tzn. ewidencja księgowa Wnioskodawczyni pozwoliła na przyporządkowanie majątku, tj. systemu informatyczno-księgowego umożliwiającego takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by przyporządkowane wyłącznie do wyodrębnionej części Przedsiębiorstwa należności, można było łatwo przypisać do zobowiązań, a koszty - do przychodów.
W związku z powyższym, nie ma żadnych przeszkód uniemożliwiających określenie pozycji finansowej tej części Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która stała się przedmiotem sprzedaży (tj. wskazania przychodów i kosztów, aktywów i pasywów dotyczących wyłącznie tej części majątku). W związku z tak opisanym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawczyni wnosi o udzielenie odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie.
W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem sprzedaży przedsiębiorstwa nie była nieruchomość, w której była prowadzona działalność gospodarcza w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów. Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni funkcjonowało w oparciu o nieruchomość, która była w posiadaniu Spółki (powierzchnie produkcyjno-magazynowe), a która to zgodnie z wolą każdej ze stron, w części była udostępniona na potrzeby przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni działało w oparciu o nieruchomość będącą w posiadaniu Spółki/Kupującego. Z tego względu działalność Przedsiębiorstwa może być kontynuowana w dotychczasowym zakresie w sposób niezakłócony przez Spółkę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż części przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz spółki komandytowej, która prowadzi działalność gospodarczą o zbliżonym profilu i będzie kontynuować działalność Wnioskodawczyni, będzie korzystała z wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 jako zorganizowana część przedsiębiorstwa?
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż części Przedsiębiorstwa na rzecz Spółki, opisana w stanie faktycznym będzie korzystała z wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.
Kluczowe dla prawidłowego przeprowadzenia przedmiotowej transakcji sprzedaży jest ustalenie składników majątku (zarówno aktywów materialnych i niematerialnych), które zostały wniesione do Spółki. Kwalifikacja przedmiotu sprzedaży i jego poszczególnych składników ma bowiem istotne znaczenie z punktu widzenia skutków podatkowych dla tego typu transakcji. ZCP to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych (np. nieruchomości, urządzenia, materiały) i niematerialnych (np. koncesje, licencje, know-how), w tym zobowiązania - przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zgodnie z art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145; dalej jako: k.c.) - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
Wobec powyższego, na gruncie cywilnym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki materialne i niematerialne tworzą więc pewien zorganizowany kompleks przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i może on być przedmiotem obrotu. W skład Przedsiębiorstwa wchodzą zatem wszelkie zobowiązania i obciążenia związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Na gruncie podatkowym - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania.
ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. W odniesieniu do przedstawionej powyżej definicji, na gruncie ustaw podatkowych należy stwierdzić, iż ZCP to wyodrębniony w strukturze przedsiębiorstwa, zorganizowany pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, a ich zespół mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, przy czym:
wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP występuje w strukturze organizacyjnej firmy, jako dział, oddział, wydział czy też zakład. Przez wyodrębnienie organizacyjne rozumiane jest wyodrębnienie części składników majątkowych i niemajątkowych w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa. Zatem jest to wyodrębniona organizacyjnie część przedsiębiorstwa, która będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze;
wyodrębnienie funkcjonalne to kryterium, które sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Przesłanką wyodrębnienia funkcjonalnego może być np. posiadanie własnej grupy kontrahentów, z którymi istnieją bezpośrednie relacje biznesowe, dostęp do rynku zbytu oraz kanałów dystrybucji;
wyodrębnienie finansowe oznacza, iż w strukturze przedsiębiorstwa możliwe jest oddzielenie finansów firmy od jej wyodrębnionej części, tj. nie ma problemu z przyporządkowaniem przychodów, kosztów, zobowiązań jak i należności do ZCP. O wyodrębnieniu finansowym możemy mówić w sytuacji, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a zatem możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Jak potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2015 r. (sygn. IPTPP1/4512-296/15-4/MS): „(`(...)`) wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.
Zatem wydzielony zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci wskazanej w stanie faktycznym, będzie mógł być zakwalifikowany, jako ZCP, tylko wówczas, gdy będzie on wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie.
Jak przykładowo stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2017 r. (sygn. 1462-IPPP3.4512.79.2017.1.RD): „(..) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym”.
Niemniej jednak, w opinii Wnioskodawczyni należy brać pod uwagę fakt, że zdolność wydzielonej części organizacji do samodzielnego funkcjonowania nie powinna być rozumiana, jako pełna niezależność od pozostałej części przedsiębiorstwa i samowystarczalność. Z praktyki gospodarczej wynika, że wiele funkcji jest scentralizowanych w ramach przedsiębiorstwa (np. księgowość, kadry) i nie byłoby zasadne ich dublowanie (choćby z ekonomicznego punktu widzenia) dla potrzeb samego zorganizowania ZCP.
Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni wydzielenie powinno dotyczyć głównego zakresu działalności realizowanej przez ZCP, a centralizacja niektórych z ww. funkcji nie powinna mieć negatywnego wpływu na ocenę poziomu wydzielenia organizacyjnego, co potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 03 grudnia 2015 r. (sygn. IBPP3/4512- 650/15/JP), który powołał się na wyrok TSUE, w którym Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Ponadto w wyroku C-44/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta była wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.
Ponadto w przytoczonej interpretacji indywidualnej, organ stwierdził: „(..)Z powołanych orzeczeń wynika, że wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu jej od reszty przedsiębiorstwa. (..) W ocenie organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej”.
Kolejną istotną kwestią jest również konieczność przekazania pracowników związanych z daną masą majątkową. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 10 października 2008 r (sygn. ILPB3/423-446/08-2/HS), wskazał: „elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza”.
Jak wynika z powyższego, w sytuacji, gdy pracownicy przedsiębiorstwa są związani z jego częścią, to dla spełnienia kryterium organizacyjnego w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT koniecznym jest również, „aby podążali oni w ślad za wnoszoną do nowego podmiotu gospodarczego, masą majątkową”.
Zatem, składniki majątkowe Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni (tj. środki trwałe i wyposażenie, kontrakty i kontrahenci, zobowiązania i należności, pracownicy, umowy) tworzące jednostkę organizacyjną (ZCP) oraz przypisane do niej zaplecze kadrowe (pracownicy) - stanowią zasoby wystarczające do samodzielnego prowadzenia działalności w zakresie produkcji komponentów do systemów rolet materiałowych wraz z obsługą logistyczną.
Wobec tego, w wyniku sprzedaży ww. składników majątku do Spółki, wyodrębniona część Przedsiębiorstwa została wyposażona we wszelkie niezbędne instrumenty, które pozwoliły na natychmiastowe podjęcie niezależnej działalności gospodarczej przez nabywcę.
Należy, zatem uznać, że składniki przypisane w ramach wyodrębnionej jednostki organizacyjnej niewątpliwie stanowiły zespół składników, pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach. Zatem w ocenie Wnioskodawczyni ww. jednostka stanowiła część Przedsiębiorstwa wyodrębnioną funkcjonalnie. Ponadto dysponując własnym personelem oraz relacjami i kontraktami handlowymi, własnymi należnościami i zobowiązaniami etc. i ta część Przedsiębiorstwa może samodzielnie realizować swoje zadania gospodarcze.
W świetle powyższego, ZCP, jako przedmiot zbycia, musi stanowić kompletną całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest potwierdzenie, że przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków, rzeczy i osób, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Ostatnim istotnym kryterium, którego wystąpienie potwierdza istnienie ZCP, jest wyodrębnienie finansowe, przy czym należy wskazać w tym punkcie, że nie oznacza to samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, system informatyczno-księgowy Wnioskodawczyni umożliwia takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by przypisane wyłącznie do ZCP należności - można było łatwo przypisać do przychodów, a koszty - do zobowiązań. Powyższe działanie ma pozwolić na odseparowanie operacji gospodarczych związanych z ZCP od pozostałej części istniejącego Przedsiębiorstwa. W momencie sprzedaży części Przedsiębiorstwa wszystkie zbywane elementy zostały wyodrębnione finansowo z Przedsiębiorstwa.
Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni - przesłanka wyodrębnienia finansowego została również spełniona, ponieważ wyodrębniona, jako ZCP jednostka prowadziła ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację aktywów i pasywów, kosztów i przychodów, należności i zobowiązań. Ponadto przyporządkowane do ZCP składniki majątkowe są również wyodrębnione w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
Z racji tego, że Wnioskodawczyni prowadziła dwie zupełnie odmienne działalności - produkcja systemów do rolet materiałowych oraz wynajem lokali mieszkalnych - wyodrębnienie, zarówno funkcjonalne, organizacyjne, jak i finansowe było w tym przypadku możliwe do wykonania.
Zatem w przypadku realizacji opisanych w stanie faktycznym działań, należy stwierdzić, że składniki materialne i niematerialne, które Wnioskodawczyni zbyła do Spółki stanowiły jedną, spójną, zorganizowaną i zdolną samodzielnie funkcjonować w środowisku gospodarczym jednostkę, która tworzy odrębne przedsiębiorstwo, zdolne do osiągania przychodów i zwiększania swojej wartości w przyszłości.
Wskazane składniki majątku stanowiły ZCP, ponieważ zostały wyodrębnione:
funkcjonalnie, tzn. wyodrębniona część masy majątkowej Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni posiadała aktywa (sprzęty, pracowników, bazę kontrahentów, itd., środki trwałe) niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, a wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku, jako niezależny, autonomiczny podmiot gospodarczy,
organizacyjnie, tzn. wydzielenie jednostki miało miejsce w Przedsiębiorstwie w postaci odrębnych działów (produkcja, magazyn, sprzedaż) oraz miało charakter samodzielnego podmiotu, obsługiwanego przez przeniesionych w ramach sprzedaży pracowników. Posiadane aktywa można było w szybki sposób wyodrębnić i uniezależnić od pozostałej części Przedsiębiorstwa, dzięki czemu wyodrębniona część ma możliwość samodzielnego funkcjonowania i generowania przychodów,
finansowo, tzn. ewidencja rachunkowa Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.
Reasumując, składniki majątku będące przedmiotem dokonanej sprzedaży części Przedsiębiorstwa do Spółki stanowiły ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z tym jej sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo” należy, więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.
Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Jak wcześniej wskazano, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.
Z kolei w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.
Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:
Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
O tym, czy nastąpi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.
W głównej mierze działalność Wnioskodawczyni skoncentrowana jest na produkcji komponentów do systemów rolet materiałowych.
Do końca 2019 r. do majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni wchodziły następujące składniki:
W ramach Przedsiębiorstwa funkcjonowały wyodrębnione oddziały - produkcja, magazyn, sprzedaż, księgowość.
Wnioskodawczyni wraz z końcem 2019 r. dokonała sprzedaży części Przedsiębiorstwa na rzecz podmiotu powiązanego, którym jest spółka komandytowa. Sprzedaż ta obejmowała część Przedsiębiorstwa, która skoncentrowana jest na działalności w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów. Działalność w zakresie wynajmu apartamentów jest nadal kontynuowana przez Wnioskodawczynię w ramach Przedsiębiorstwa.
Spółka prowadzi działalność w zakresie zbliżonym do działalności Wnioskodawczyni tj. produkcja systemów i komponentów do rolet materiałowych.
Po przeprowadzeniu opisanej powyżej operacji, Spółka będzie kontynuować prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność w stanie niezmienionym w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów do nich. Zakupione składniki majątku pozwoliły na kontynuację działalności natychmiast po dokonaniu transakcji. Spółka nie musiała ponosić dodatkowych kosztów związanych z dalszym funkcjonowaniem.
Przedmiotem sprzedaży przedsiębiorstwa nie była nieruchomość, w której była prowadzona działalność gospodarczą w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów. Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni funkcjonowało w oparciu o nieruchomość, która była w posiadaniu Spółki (powierzchnie produkcyjno-magazynowe), a która w części była udostępniona na potrzeby przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni działało w oparciu o nieruchomość będącą w posiadaniu Spółki/Kupującego. Z tego względu działalność Przedsiębiorstwa może być kontynuowana w dotychczasowym zakresie w sposób niezakłócony przez Spółkę.
W skład zbywanej części Przedsiębiorstwa wchodzą następujące składniki majątku Przedsiębiorstwa: środki trwałe, umowy, składniki majątku obrotowego, zatrudnieni pracownicy, należności od kontrahentów, zobowiązania oraz inne.
Ze sprzedaży wyłączone zostały natomiast nieruchomości (lokale mieszkalne) oraz umowy najmu tych nieruchomości.
W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż przedmiotu transakcji będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że przedmiot planowanej transakcji sprzedaży nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży przez wyodrębnienie części przedsiębiorstwa (systemu rolet materiałowych) z własnej działalności, natomiast pozostała część działalności związana z wynajmem nieruchomości jest dalej wykonywana przez Wnioskodawczynię.
Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze, jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.
Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można, zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Jak wskazano w opisie sprawy w skład zbywanej części Przedsiębiorstwa wchodzą następujące składniki majątku: środki trwałe, umowy, składniki majątku obrotowego, zatrudnieni pracownicy, należności od kontrahentów, zobowiązania oraz inne. Ze sprzedaży wyłączone zostały natomiast nieruchomości (lokale mieszkalne) oraz umowy najmu tych nieruchomości.
Po przeprowadzeniu opisanej powyżej operacji, Spółka będzie kontynuować prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność w stanie niezmienionym w zakresie produkcji systemów do rolet materiałowych i komponentów do nich. Wyodrębniona część masy majątkowej Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni posiadała aktywa (sprzęty, pracowników, bazę kontrahentów, itd., środki trwałe) niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, a wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku, jako niezależny, autonomiczny podmiot gospodarczy. Oprócz tego wydzielenie jednostki miało miejsce w Przedsiębiorstwie w postaci odrębnych działów (produkcja, magazyn, sprzedaż) oraz miało charakter samodzielnego podmiotu. Ponadto wyodrębniona część przedsiębiorstwa ma możliwości samodzielnego funkcjonowania i generowania przychodów. Ewidencja rachunkowa Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni pozwalała na przyporządkowanie majątku, przychodów i zobowiązań oraz należności i kosztów do ZCP.
W tak opisanej we wniosku sytuacji zostały spełnione wszystkie wskazane wyżej przesłanki do uznania dokonanej sprzedaży części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Wskazane składniki majątkowe, które zostały wyodrębnione z przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni były wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie produkcji komponentów do systemów rolet materiałowych.
Podsumowując, sprzedaż części przedsiębiorstwa będącej przedmiotem transakcji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili