0113-KDIPT1-3.4012.750.2019.3.MWJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10 oraz udział w działkach nr 1 i nr 11, będących we współwłasności małżeńskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10 oraz udział w działkach nr 1 i nr 11, będących we współwłasności małżeńskiej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania: Panią … zam. ul. …;

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana … zam. ul. …;

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Pani („Wnioskodawca 1”) oraz pan („Wnioskodawca 2”) są polskimi rezydentami podatkowymi, zamieszkałymi na terytorium Polski. Wnioskodawcy są małżeństwem. Pomiędzy Wnioskodawcami funkcjonuje małżeńska, ustawowa wspólność majątkowa.

Wnioskodawca 1 nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca 2 jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Działalność prowadzi pod firmą „…” (NIP: …, REGON: …). Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy 2 obejmuje następujące kody PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 47.30.Z, 45.11.Z, 45.19.Z, 45.20.Z, 45.32.Z, 45.40.Z, 46.19.Z, 46.31.Z, 46.38.Z, 46.39.Z, 47.11.Z, 47.19.Z, 47.21.Z, 47.29.Z, 47.78.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 52.21.Z, 56.30.Z, 63.99.Z, 74.90.Z, 77.11.Z, 77.12.Z, 77.39.Z, 82.99.Z, 92.00.Z. Wnioskodawca 2 nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu bądź wynajmu nieruchomości (PKD 68).

W dniu 14 października 2014 r. Wnioskodawcy kupili do majątku wspólnego, ze środków pieniężnych należących do ich majątku wspólnego, nieruchomość położoną w … od osoby fizycznej, która, wedle swego oświadczenia, przy tej sprzedaży nieruchomości nie działała w charakterze przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców (a wcześniej - ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). Wskazana umowa sprzedaży, wedle oświadczenia sprzedawcy, nie podlegała także podatkowi od towarów i usług, gdyż dostawa tej nieruchomości nie była dokonana w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Na zakupioną przez Wnioskodawców nieruchomość składały się niezabudowane działki nr 12 (o powierzchni 0,9515 ha), 13 oraz 14 objęte księgą wieczystą nr …, prowadzoną przez Sąd Rejonowy w …, Wydział VI Ksiąg Wieczystych. Działki nr 13 oraz 14 stanowiły wewnętrzne drogi dojazdowe do ul. …. W momencie kupna, powyższa nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzeganego. Jednakże, zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta … z dnia 3 listopada 2011 r. nr … o warunkach zabudowy (wydanej kilka lat przed zakupem przedmiotowych działek przez Wnioskodawców), na działce nr 12 ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej, budowie zbiornika wybieralnego na nieczystości ciekłe, a na części działki nr 14 ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie drogi wewnętrznej. Działka nr 12 w ewidencji gruntów była oznaczona jako grunty orne i łąki, a działki nr 13 oraz 14 jako grunty orne. Wnioskodawcy dokonali zakupu tej nieruchomości, gdyż graniczy ona z nieruchomością, na której znajduje się dom, w którym Wnioskodawcy mieszkają (księga wieczysta nr …, działki nr … oraz …), a nie chcieli oni mieć w pobliżu większej ilości sąsiadów (przedmiotowe nieruchomości znajdują się przy zachodniej granicy …, które to tereny nie są jeszcze gęsto zasiedlone). Przy okazji, Wnioskodawcy traktują zakup tych nieruchomości jako dodatkową lokatę ich wspólnych oszczędności. Działkę pod dom Wnioskodawcy kupili kilka lat wcześniej od tej samej osoby, od której kupili działki objęte księgą wieczystą nr ….

Uchwałą Nr … Rady Miasta … z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego …. (Dz. Urz. Woj. … z 2015 r., poz. …) nieruchomość objęta księgą wieczystą nr … została przeznaczona w części na tereny dróg wewnętrznych (działki nr 13 oraz 14) oraz tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z uzupełniającym przeznaczeniem pod usługi (działka nr 12). W tejże uchwale, na terenie działki nr 12 wskazano proponowane linie podziałów wewnętrznych. W związku z tym, Wnioskodawcy wnieśli do Prezydenta Miasta … o podział nieruchomości objętej działkę nr 12 na pięć osobnych działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6. Decyzją z dnia 18 sierpnia 2016 r. Prezydent Miasta … zatwierdził podział działki nr 12 we wnioskowany sposób, pod warunkiem ustanowienia służebności drogowej dla działek nr 2, 3, 4, 5 oraz 6 w przypadku ich zbycia. W dniu 5 października 2017 r. Wnioskodawcy zawarli przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, na mocy której w przyszłości (do dnia 31 grudnia 2020 r.) nabędą do majątku (na podstawie przyrzeczonej umowy sprzedaży) nieruchomość, na którą składają się następujące działki nr 11, 7, 8, 9 oraz 10, objęte księgą wieczystą nr …. Wskazane działki są niezabudowane. Uchwałą Nr … Rady Miasta … z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego … nieruchomość objęta księgą wieczystą nr … została przeznaczona w części na tereny dróg wewnętrznych (działka nr 11) oraz tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z uzupełniającym przeznaczeniem pod usługi (działki nr 7, 8, 9 oraz 10). Wnioskodawcy traktują zakup tych nieruchomości jako dodatkową lokatę ich wspólnych oszczędności.

Wnioskodawcy zawarli pod koniec zeszłego roku przedwstępną umowę sprzedaży, na mocy której osoby fizyczne - znajomi Wnioskodawców - nabędą działki nr 2 oraz 3 oraz udział w działkach nr 1 oraz 11. Na mocy tej umowy przyszli nabywcy działek nie są uprawnieni do dokonywania jakichkolwiek nakładów na działkach nr 2, 3, 1 oraz 11 (przedwstępna umowa sprzedaży wprost tego zakazuje). Przy zawieraniu wskazanej przedwstępnej umowy sprzedaży, przyszli nabywcy działek (znajomi Wnioskodawców), zaoferowali chęć kupna pozostałych działek (nie objętych wcześniej wskazaną przedwstępną umową sprzedaży), na co Wnioskodawcy się zgodzili. Przy czym, działkę nr 4 znajomi Wnioskodawców kupiliby do majątku wspólnego, a działki nr 5, 6, 7, 8, 9 oraz 10, a także udział w działkach nr 1 oraz 11, kupiłaby polska spółka handlowa kontrolowana przez jednego ze znajomych (zwana dalej: Spółką). Na dzień złożenia niniejszego wniosku nie doszło jeszcze do zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży bądź umowy sprzedaży obejmującej działki nr 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 1 oraz 11.

Dla potrzeb niniejszego wniosku, działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 11, 7, 8, 9 oraz 10 będą dalej łącznie zwane: Działkami.

Wnioskodawcy wyjaśniają, że przy zakupie Działek nie korzystali z usług pośredników sprzedaży nieruchomości. Przy ich sprzedaży także nie będą korzystali z usług pośredników sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawcy także nie wykupywali (ani nie planują wykupywać) żadnych reklam czy ogłoszeń w Internecie, prasie itp. zachęcających do kupna Działek. Nie zatrudniają oni żadnych osób (na jakiejkolwiek podstawie prawnej), które pomagałyby im w sprzedaży Działek. Do decyzji o możliwości sprzedaży Działek swoim znajomym i Spółce doszło podczas spotkania towarzyskiego, kiedy to znajomi Wnioskodawców wyrazili chęć kupienia gruntu pod budowę domu jednorodzinnego na obrzeżach miasta oraz nieruchomości inwestycyjnych dla Spółki.

Wnioskodawcy nie występowali także o zmianę przeznaczenia Działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ani o zmianę ich oznaczenia w ewidencji gruntów.

Działki nie pozostają w jakimkolwiek związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę 2.

Wnioskodawcy nie wykorzystywali Działek, które zamierzają sprzedać, do jakichkolwiek czynności podlegających podatkowi od towarów i usług. W szczególności, Wnioskodawcy nie wynajmowali/dzierżawili Działek, nie prowadzili na nich działalności rolniczej, deweloperskiej itp. Od momentu zakupu Działek Wnioskodawcy byli jedynie ich właścicielami. Tym samym należałoby uznać, że Wnioskodawcy nie wykorzystywali Działek do czynności opodatkowanych bądź zwolnionych z podatku od towarów i usług. Sposób wykorzystywania Działek przez Wnioskodawców można kategoryzować jedynie jako niepodlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawcy przed sprzedażą Działek nie poczynili ani nie zamierzają poczynić jakichkolwiek działań zwiększających wartość przedmiotowych Działek, w tym nie uzbroili terenu ani go nie ogrodzili, a także nie wnosili o zmianę przeznaczenia Działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W piśmie z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu), będącym uzupełnieniem wniosku, wskazano:

Działając w imieniu i na rzecz Zainteresowanych (pełnomocnictwa w aktach sprawy), w nawiązaniu do punktu I wezwania z dnia 16 stycznia 2020 r., poniżej pełnomocnik przedstawia odpowiedzi na pytania tut. Organu.

1. Pytanie nr 1

Na stronie 4. wniosku z dnia 19 listopada 2019 r. zdefiniowano pojęcie Działek, które pojawia się w pytaniu zawartym w poz. 77 wniosku z dnia 19 listopada 2019 r. Działkami, których dotyczy pytanie zawarte w poz. 77 wniosku z dnia 19 listopada 2019 r. są działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 11, 7, 8, 9 oraz 10.

1. Pytanie nr 2

Działkami przeznaczonymi pod drogi są działki nr 11 oraz 1.

1. Pytanie nr 3

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony z inicjatywy Rady Miasta … - Zainteresowani nie wnosili o jego uchwalenie.

1. Pytanie nr 4

Zainteresowani nie podejmowali żadnych czynności w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek objętych zakresem postawionego we wniosku pytania, poza złożeniem wniosku o podział działek zgodnie z liniami podziałów wewnętrznych wskazanych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, co Zainteresowani wskazali w poz. 76, str. 4 wniosku z dnia 19 listopada 2019 r.

1. Pytanie nr 5

Zainteresowani w momencie zakupu działek w 2014 r. nie znali planowanego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczenia nabywanych działek. Z obowiązującej w tamtym czasie Uchwały nr … Rady Miasta … z dnia 26 sierpnia 2010 r. w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta … wynikało, że Działki objęte wnioskiem stanowią tereny rolnicze.

1. Pytanie nr 6

Z umowy przedwstępnej z dnia 5 października 2017 r. wynika, że sprzedający zobowiązują się:

• sprzedać Zainteresowanym działki nr 11, 7, 8, 9 oraz 10,

• nie obciążać działek,

• ustanowić hipotekę umowną na rzecz Zainteresowanych jako zabezpieczenie ewentualnego zwrotu dwukrotności zadatku wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztów egzekucyjnych i sądowych związanych z dochodzeniem wierzytelności.

Zainteresowani z kolei zobowiązali się:

• nabyć od sprzedających działki nr 11, 7, 8, 9 oraz 10,

• wpłacić zadatek na poczet kupna działek.

Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Umowa przedwstępna nie przewiduje żadnych warunków zawarcia umowy przyrzeczonej. Zainteresowani nie dokonali i nie będą dokonywać w stosunku do ww. działek żadnych czynności przed ich nabyciem.

1. Pytanie nr 7

Z umowy przedwstępnej z 2018 r. wynika, że Zainteresowani zobowiązują się:

• sprzedać kupującym działki nr 2 oraz 3 oraz udział w działkach nr 1 oraz 11,

• nie obciążać działek,

• ustanowić hipotekę umowną na rzecz kupujących jako zabezpieczenie ewentualnego zwrotu dwukrotności zadatku wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztów egzekucyjnych i sądowych związanych z dochodzeniem wierzytelności.

Kupujący z kolei zobowiązali się:

• nabyć od sprzedających działki nr 2 oraz 3 oraz udział w działkach nr 1 oraz 11,

• wpłacić zadatek na poczet kupna działek.

Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r.

Umowa przedwstępna zostanie zawarta pod warunkiem nabycia przez Zainteresowanych działek nr 6, 7, 8, 9 oraz 10 (w związku z umową przedwstępną z dnia 5 października 2017 r.).

1. Pytanie nr 8

Zainteresowani wstępnie umówili się ze Spółką, że dojdzie do sprzedaży działek, jednakże jeszcze nie zostały uzgodnione szczegóły umów. Obecnie, Zainteresowani jeszcze nie wiedzą, czy zawrą ze Spółką umowę przedwstępną, czy też od razu umowę sprzedaży. W przypadku zawarcia umowy przedwstępnej ze Spółką, prawa i obowiązki stron takiej umowy (tj. Zainteresowanych i Spółki) nie będą odbiegać od warunków umów przedwstępnych opisanych w punktach I.6 i I.7 powyżej.

1. Pytanie nr 9

Zainteresowani nie udzielą nabywcom działek żadnych pełnomocnictw (zgód, upoważnień) w celu występowania w ich imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych nieruchomości.

1. Pytanie nr 10

Na dzień sprzedaży dla działek objętych zakresem wniosku nie zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Jedyna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która została wydana dla zbywanych działek, została opisana we wniosku:

Jednakże, zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta … z dnia 3 listopada 2011 r. nr … o warunkach zabudowy (wydanej kilka lat przed zakupem przedmiotowych działek przez Wnioskodawców), na działce nr 12 ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej, budowie zbiornika wybieralnego na nieczystości ciekłe, a na części działki nr 14 ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie drogi wewnętrznej.

W tym miejscu Zainteresowani pragną podkreślić, że wskazana powyżej decyzja o warunkach zabudowy została wydana kilka lat przed nabyciem przez Zainteresowanych działek, których dotyczy ta decyzja.

1. Pytanie nr 11

Przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku nie zostały i nie będą wydane pozwolenia na budowę.

1. Pytanie nr 12

Przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku nie zostały i nie będą wydane żadne inne pozwolenia, decyzje.

1. Pytanie nr 13

Zainteresowani nie dokonywali do tej pory sprzedaży działek.

1. Pytanie nr 14

Zainteresowani nie posiadają żadnych innych działek przeznaczonych do sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż Działek przez Wnioskodawców będzie podlegała podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż Działek przez Wnioskodawców nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług („PTU”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa o PTU”), PTU podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Nie ulega wątpliwości, że sprzedaż Działek będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów. Niemniej, do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o PTU konieczne jest, aby czynności opodatkowane PTU, wymienione w art. 5, były wykonywane przez podatników tego podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o PTU:

1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 15 września 2011 r. (sprawy połączone C-180/10 i C-181/10) odniósł się do kwestii podlegania VAT sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne i stwierdził, że:

Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112WE z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Tym samym, dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę będzie podlegała PTU, jeżeli transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, tj. w sytuacji, gdy sprzedający w celu dokonania wspomnianej sprzedaży będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o PTU.

W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, zgodnie z którym:

podjęcie więc np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną (wyrok NSA z dnia 11 czerwca 2015 r. sygn. akt I FSK 716/14).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy kupili Działki w celu lokaty ich wspólnych oszczędności oraz zapewnienia sobie spokojnej okolicy wokół ich domu (warto podkreślić, że wszystkie Działki leżą w okolicy nieruchomości, na której posadowiony jest dom mieszkalny Wnioskodawców). Przy sprzedaży nieruchomości Wnioskodawcy nie będą korzystać z usług pośredników sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawcy także nie wykupywali (ani nie planują wykupywać) żadnych reklam czy ogłoszeń w Internecie, prasie itp. zachęcających do kupna Działek. Nie zatrudniają oni żadnych osób (na jakiejkolwiek podstawie prawnej), które pomagałyby im w sprzedaży Działek. Do decyzji o możliwości sprzedaży Działek swoim znajomym i Spółce doszło podczas spotkania towarzyskiego, kiedy to znajomi Wnioskodawców wyrazili chęć kupienia gruntu pod budowę domu jednorodzinnego na obrzeżach miasta oraz w celach inwestycyjnych przez Spółkę. Wnioskodawcy nie podejmowali także żadnych kroków zmierzających do uatrakcyjnienia Działek w oczach kupujących. W szczególności, nie wnosili o zmianę ich przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ani ich nie uzbroili.

Powyższe działania w ocenie Wnioskodawców nie odpowiadają działaniom podejmowanym przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o PTU. Tym samym, sprzedaż Działek przez Wnioskodawców nie będzie podlegała PTU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Jak wskazano wyżej nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży ww. działek, Zainteresowani spełniają przesłanki do uznania Ich za podatników podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowani w dniu 14 października 2014 r. kupili do majątku wspólnego (pomiędzy Zainteresowanymi funkcjonuje małżeńska, ustawowa wspólność majątkowa), ze środków pieniężnych należących do ich majątku wspólnego, nieruchomość niezabudowaną - działki nr 12, nr 13 oraz nr 14. Zainteresowani traktują zakup ww. nieruchomości jako dodatkową lokatę ich wspólnych oszczędności. Wskazana umowa sprzedaży, wedle oświadczenia sprzedawcy, nie podlegała podatkowi od towarów i usług, gdyż dostawa tej nieruchomości nie była dokonana w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przy tej sprzedaży nieruchomości Zainteresowani nie działali w charakterze przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców. Działki nr 13 oraz nr 14 stanowiły wewnętrzne drogi dojazdowe. W momencie kupna, powyższa nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzeganego. Zainteresowani dokonali zakupu tej nieruchomości, gdyż graniczy ona z nieruchomością, na której znajduje się dom, w którym Zainteresowani mieszkają. Rada Miasta uchwałą z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki nr 13 oraz nr 14 przeznaczyła w części na tereny dróg wewnętrznych oraz działkę nr 12 pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z uzupełniającym przeznaczeniem pod usługi. W ww. uchwale, na terenie działki nr 2 wskazano proponowane linie podziałów wewnętrznych. W związku z tym, Zainteresowani wnieśli do Prezydenta Miasta o podział nieruchomości działki nr 12 na pięć osobnych działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6. Decyzją z dnia 18 sierpnia 2016 r. Prezydent Miasta zatwierdził podział działki nr 12 we wnioskowany sposób.

W dniu 5 października 2017 r. Zainteresowani zawarli przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, na mocy której w przyszłości nabędą do majątku (na podstawie przyrzeczonej umowy sprzedaży) nieruchomość, na którą składają się następujące działki nr 11, nr 7, nr 8, nr 9 oraz nr 10. Zainteresowani traktują zakup ww. nieruchomości jako dodatkową lokatę ich wspólnych oszczędności. Wskazane działki są niezabudowane. Uchwałą Rady Miasta z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka nr 11 została przeznaczona w części na tereny dróg wewnętrznych oraz działki nr 7, nr 8, nr 9 oraz nr 10 zostały wskazane jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z uzupełniającym przeznaczeniem pod usługi. Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Umowa przedwstępna nie przewiduje żadnych warunków zawarcia umowy przyrzeczonej. Zainteresowani nie dokonali i nie będą dokonywać w stosunku do ww. działek żadnych czynności przed ich nabyciem.

Zainteresowani zamierzają sprzedać ww. działki, które zostaną przez Nich nabyte. Zainteresowani zawarli pod koniec zeszłego roku przedwstępną umowę sprzedaży, na mocy której osoby fizyczne zakupią ww. działki nr 2 oraz nr 3 oraz udział w działkach nr 1 oraz nr 11. Z umowy przedwstępnej z 2018 r. wynika, że umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Na mocy tej umowy przyszli nabywcy działek nie są uprawnieni do dokonywania jakichkolwiek nakładów na działkach nr 2, nr 3, nr 1 oraz nr 11 (przedwstępna umowa sprzedaży wprost tego zakazuje). Ponadto, przyszli nabywcy działek, zaoferowali chęć kupna pozostałych działek (nie objętych wcześniej wskazaną przedwstępną umową sprzedaży). Przy czym, działkę nr 4 nabywcy kupiliby do majątku wspólnego, a działki nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9 oraz nr 10, a także udział w działkach nr 1 oraz 11, kupiłaby polska spółka handlowa.

Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Umowa przedwstępna zostanie zawarta pod warunkiem nabycia przez Zainteresowanych działek nr 6, 7, 8, 9 oraz 10 (w związku z umową przedwstępną z dnia 5 października 2017 r.).

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów wskazuje, że w niniejszej sprawie występują okoliczności, które świadczą, że sprzedaż działek będących we współwłasności małżeńskiej będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wskazano wcześniej, z wyroku TSUE 291/92 wynika, że podatnik w całym okresie posiadania nieruchomości musi wykazywać zamiar wykorzystania jej do celów prywatnych aby uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą majątku prywatnego.

Odnosząc się do sprawy będącej przedmiotem wniosku trzeba mieć także na uwadze, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustaleniu zamiaru nie można poprzestać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowani nie wskazali żadnego celu prywatnego, jakiemu miałyby służyć zakupione działki. Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowani nabyli grunt celem lokaty kapitału. Wskazać jednocześnie należy, że sekwencja zdarzeń związanych z celem nabycia oraz sprzedażą przedmiotowych działek nie pozwala uznać, że Zainteresowani nabywali i będą nabywali działki celem wykorzystania ich na potrzeby prywatne. Wskazać należy, że Zainteresowani w dniu 14 października 2014 r. nabyli działkę nr 12 oraz działki nr 13 i 14. Działki w momencie zakupu nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, lecz uchwałą Rady Miasta … z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w której to uchwale zakupiona nieruchomość została przeznaczona w części na tereny dróg wewnętrznych (działki nr 13 oraz 14) oraz tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z uzupełniającym przeznaczeniem pod usługi (działka nr 12). W tejże uchwale, na terenie działki nr 12 wskazano proponowane linie podziałów wewnętrznych. W związku z tym, Zainteresowani wnieśli do Prezydenta Miasta o podział działki nr 12 na pięć osobnych działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6. Decyzją z dnia 18 sierpnia 2016 r. Prezydent Miasta zatwierdził podział działki nr 12 we wnioskowany sposób, pod warunkiem ustanowienia służebności drogowej dla działek nr 2, 3, 4, 5 oraz 6 w przypadku ich zbycia. Następnie w dniu 5 października 2017 r. Zainteresowani zawarli przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, na mocy której w przyszłości (do dnia 31 grudnia 2020 r.) nabędą do majątku (na podstawie przyrzeczonej umowy sprzedaży) nieruchomość, na którą składają się następujące działki nr 11, nr 7, nr 8, nr 9 oraz nr 10. Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Zainteresowani zamierzają sprzedać ww. działki już nabyte oraz te które planują nabyć. Zainteresowani zawarli pod koniec zeszłego roku przedwstępną umowę sprzedaży, na mocy której osoby fizyczne zakupią ww. działki nr 2 oraz nr 3 oraz udział w działkach nr 1 oraz nr 11. Z umowy przedwstępnej z 2018 r. wynika, że umowa przyrzeczona ma zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Ponadto, przedmiotem sprzedaży mają być również działki nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9 oraz nr 10, a także udziały w działkach nr 1 oraz 11. Zainteresowani wprawdzie uważają, że nabyli przedmiotowe nieruchomości do majątku wspólnego, lecz z okoliczności sprawy wynika, że od początku byli nastawieni na sprzedaż tych działek i nie mieli zamiaru wykorzystywać ich w jakikolwiek sposób do zaspokojenia własnych potrzeb prywatnych (np. mieszkaniowych). Podkreślić należy, że data zawarcia umowy przyrzeczonej na zakup przez Zainteresowanych działki nr 11, nr 7, nr 8, nr 9 oraz nr 10, tj. 31 grudnia 2020 r. jest tożsama z datą umowy przyrzeczonej na sprzedaż przez Zainteresowanych działki nr 2 oraz nr 3 oraz udział w działkach nr 1 oraz nr 11. Zatem podjęte przez Zainteresowanych działania wskazują, że celem zakupu ww. działek jest ich sprzedaż, a nie zaspakajanie swoich osobistych (prywatnych) potrzeb.

Co więcej, Zainteresowani dokonali uatrakcyjnienia działki nr 12, poprzez jej podział na pięć osobnych działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5 oraz /6, według linii podziałów wewnętrznych ustalonych przez Radę Miasta w uchwale z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. działki. W związku z podziałem działek została ustanowiona służebności drogowa dla działek nr 2, nr 3, nr 4, nr 5 oraz nr 6 w przypadku ich zbycia.

Z opisu sprawy wynika również, że Zainteresowani zakup ww. nieruchomości traktują jako dodatkową lokatę ich wspólnych oszczędności.

Wskazać należy, że sformułowanie „lokata kapitału” nie może być bowiem interpretowane inaczej niż jako cel osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy (handlowy) związany z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem skoro zakup ww. nieruchomości Zainteresowani traktują jako „dodatkową lokatę ich wspólnych oszczędności’, to sformułowania tego nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy. Powyższe prowadzi do jednoznacznego wniosku, że przedmiotowe nieruchomości zostały/zostaną nabyte w celach handlowych, a nie osobistych.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowani nie wykazali więc obiektywnych przesłanek do uznania, że nabyte działki przeznaczone są do celów prywatnych. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanych, a sprzedaż ww. działek, będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. W przedmiotowej sprawie nie można uznać, że zakup działek w 2014 r. oraz planowany zakup działek był/będzie związany z prywatnymi celami Zainteresowanych.

Zatem nie cele osobiste (w przypadku Zainteresowanych brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym) a cele gospodarcze leżą u podstaw działania Zaineresowanych. Wobec czego czynność zbycia nabytych działek nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym. Planowana sprzedaż przedmiotowych działek wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem skoro sprzedaż będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowani w związku z tą sprzedażą wystąpią w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Zainteresowanych za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży będących we współwłasności małżeńskiej działek nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10 oraz udziałów w działkach nr 1 i nr 11, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.