Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, polegające na odpłatnych konsultacjach dietetycznych online dla osób z problemami zdrowotnymi oraz w celach profilaktycznych dotyczących poprawy nawyków żywieniowych, w tym stanu zdrowia i profilaktyki zdrowotnej, korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowią one usługi w zakresie opieki medycznej, mające na celu profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia, a ich świadczenie odbywa się przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje w dziedzinie dietetyki.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2019 r. (data wpływu 18 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług konsultacji dietetycznych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług konsultacji dietetycznych. Wniosek uzupełniono w dniu 4 marca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie przedmiotu wniosku.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
1. Wnioskodawca – opis prowadzonej działalności gospodarczej.
Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, spółką osobową – spółką komandytową posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) – zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) (zwanej dalej: ustawą VAT lub VAT).
Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, w szczególności z tej przyczyny, że zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, z późn. zm.), ustawa nie nakłada na Wnioskodawcę takiego obowiązku.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 86.90.E, jako pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana.
2. Opis usług dietetycznych świadczonych przez Wnioskodawcę.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi polegające na oferowaniu osobom fizycznym zdalnych konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet poprzez stworzony w tym celu serwis internetowy. Usługi te są świadczone w celu poprawy stanu zdrowia klientów borykających się z problemami zdrowotnymi [występujące schorzenia to m.in.: cukrzyca typu 1 i 2, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, choroby jelit, zaburzenia odżywiania, nieprawidłowa masa ciała (niedowaga, nadwaga, otyłość)] lub w celu profilaktyki zdrowotnej – tj. poprawy nawyków żywieniowych Klientów, a w konsekwencji poprawę stanu ich zdrowia poprzez zapobieganie lub ograniczanie ryzyka występowania chorób.
Konsultacje dietetyczne online są udzielane osobom fizycznym na podstawie przeprowadzonego online (tj. za pośrednictwem dedykowanej do tego celu platformy internetowej i z wykorzystaniem indywidualnych czatów tekstowych z klientem) wywiadu medycznego i w oparciu o przedstawione wyniki zaleconych lub posiadanych badań lekarskich (jeżeli klient posiada takie wyniki lub zachodzi konieczność ich przeprowadzenia celem udzielenia poprawnej porady dietetycznej, w tym ustalenia prawidłowo zbilansowanego planu dietetycznego).
Konsultacje dietetyczne są dopasowywane indywidualnie dla każdego klienta w oparciu o analizę zdrowia i nawyków żywieniowych klienta, a przebieg realizacji usługi jest następujący:
W związku z powyższym konsultacje dietetyczne są świadczone przez Wnioskodawcę w oparciu o analizę zdrowia konkretnego Klienta.
Porady dietetyczne udzielane przez Wnioskodawcę służą profilaktyce zdrowotnej, tj. w szczególności poprzez:
W związku z powyższym usługi dietetyczne świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, ponieważ stanowią istotny element w profilaktyce zdrowotnej obejmującej działania mające na celu zapobieganie chorobom poprzez wczesne ich wykrycie, następnie leczenie, jak również służą przywróceniu i poprawie zdrowia Klienta.
3. Osoby wykonujące usługę.
Usługi dietetyczne świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane są przez wykwalifikowany personel – spełniający wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk prac (Dz. U. Nr 151, poz. 896).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności medycznej, osobą wykonującą zawód medyczny jest osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.
Jak wskazano w poz. nr 55 załącznika do ww. rozporządzenia, dietetyk winien posiadać następujące wykształcenie:
Powyższe przepisy określają więc m.in.: zasady wykonywania zawodu dietetyka, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania tego zawodu, zasady i formy wykonywani zawodu, wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe lub średnie wykształcenie w powyższym zakresie jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.
Każdy współpracujący z Wnioskodawcą dietetyk wykonujący usługi na rzecz Klientów Wnioskodawcy spełnia przynajmniej jedno z wyżej wskazanych wymogów uprawniających do świadczenia przedmiotowych usług na najwyższym poziomie.
4. Osoby, na rzecz których świadczone będą usługi dietetyczne.
Oferta kierowana jest do osób pełnoletnich lub nieletnich.
Ponadto w piśmie z dnia 26 lutego 2020 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy usługi oferowane przez Wnioskodawcę polegające na odpłatnym świadczeniu konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet osobom borykającym się z problemami zdrowotnymi lub profilaktycznym celu poprawy nawyków żywieniowych, w tym poprawę stanu zdrowia i profilaktykę zdrowotną, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że udzielanie przez Wnioskodawcę konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet jest zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, zwolnieniu z opodatkowania podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
W świetle przywołanej wyżej regulacji należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:
Z tych powodów, zdaniem Wnioskodawcy, oferowane przez Wnioskodawcę usługi dietetyczne korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy VAT.
Stawka podatku VAT – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – wynosi 22%, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tym przepisie. Jednocześnie art. 146aa ww. ustawy VAT wskazuje, że przy spełnieniu wskazanych tam przesłanek stawka ta ulega podwyższeniu do kwoty 23%.
Z powyższego wynika, że zwolnieniu podlega usługa świadczona:
Zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku VAT nie nastąpi.
Przesłanka podmiotowa.
Art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy o VAT, w ślad za art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE, pozwala na zwolnienie od podatku VAT, w przypadku świadczenia usług służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, o ile są świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności medycznej.
Zgodnie z ww. regulacją prawną, osoba wykonująca zawód medyczny to osób uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem formalnych fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania.
Zawód dietetyka nie został dotychczas objęty unormowaniami odrębnych aktów prawnych. Został on jednak wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi w szeregu przepisów związanych z ochroną zdrowia.
W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2014 r., poz. 1145, z późn. zm.), dietetycy zostali wymieniem w grupie specjalistów do spraw zdrowia, obejmującej również lekarzy, dentystów, pielęgniarki i inne – 229301 specjalista ds. dietetyki.
Ponadto, w poz. 55 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2011 r. Nr 151, poz. 896) wskazano, jakie kwalifikacje wymagane są dla zawodu dietetyka:
Powyższe jednoznacznie wskazuje, że spełniona zostanie przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy. Opisana we wniosku Usługa będzie zawsze świadczona przez dietetyka posiadającego odpowiednie kwalifikacje wymagane ww. przepisami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych (w szczególności: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Izby z 13 grudnia 2017 r. nr 0114-KDIP4.4012.475.2017.1.AKO). Skoro do wykonywania usług dietetycznych Wnioskodawca zatrudnia dietetyków posiadających odpowiednie kwalifikacje zawodowe, to jest to zgodne z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy.
Co istotne, forma prawna, w jakiej będą oferowane usługi (Wnioskodawca będzie świadczył usługi za pośrednictwem wykwalifikowanych dietetyków, sam nie posiadając stosownych uprawnień – w tym przypadku żaden ze wspólników lub podmiotów zarządzających Wnioskodawcą nie jest dietetykiem) nie ma wpływu na stosowanie ww. przepisów – tak w szczególności TSUE, który w wyroku w sprawie C141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH potwierdził stanowisko Wnioskodawcy. Z tych przyczyn zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy o VAT, zwolnienie od podatku VAT w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy sytuacji, gdy usługa jest wykonywana bezpośrednio przez osoby, które posiadają kwalifikacje pozwalające zaliczyć je do kategorii zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
Zatem, należy stwierdzić, że spełniona zostanie przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy o VAT.
Przesłanka przedmiotowa.
Na wstępie należy podkreślić, że z uwagi na brak ustawowej definicji pojęcia opieki medycznej, należy posiłkując się orzecznictwem, w tym orzecznictwem europejskim oraz poglądami doktryny zdekodować to pojęcie, mając jednak na względzie przede wszystkim jego potoczne rozumienie.
Przyjmuje się, że za opiekę medyczną uznaje się nie wszystkie działania medyczne, a wyłącznie te polegające na diagnozie, opiece lub leczeniu chorób, zaburzeń zdrowia (tak w szczególności Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach: C-106/05 L.u.P GmbH i C-307/01 Peter dʹAmbrumenil).
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku usługi, świadczone prze wykwalifikowanego dietetyka mieszczą się w tej kategorii i mogą być kwalifikowane jak usługi medyczne – skoro będą dostosowane do celu medycznego zdefiniowanego przez Klienta.
Ponadto, z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dla zastosowania zwolnienia od VAT istotny jest cel wykonywanych świadczeń. Zatem zwolnieniem od podatku, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z ww. zwolnienia.
Dla zastosowania wskazanego zwolnienia z podatku VAT koniecznym jest to, aby celem świadczonych usług był co najmniej jeden z następujących celów: profilaktyka, zachowanie ratowanie, przywrócenie i poprawa zdrowia. Usługi opisane w niniejszym wniosku zawsze spełniają choć jeden z opisanych wyżej celów.
Dietetyka jest nauką zajmującą się prawidłowym i racjonalnym żywieniem człowieka. Prawidłowe żywienie stanowi istotny element w profilaktyce zdrowotnej. Profilaktyka ta obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom poprzez wczesne wykrywanie i leczenie, jak również działania niezbędne dla zachowania, przywrócenia i poprawy zdrowia. Odpowiednie odżywianie sprzyja również szybszej poprawie zdrowia osób chorych.
Udzielane porady dietetyczne zmierzają do zahamowania postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobiegania powstawaniu niekorzystnych wzorców zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższenia ryzyka wystąpienia choroby – zwłaszcza w zakresie ryzyka związanego z cukrzycą.
Jest to o tyle istotne, że WHO uznała cukrzycę za epidemię XXI wieku, również raport NFZ (Narodowy Fundusz Zdrowia) „Cukier, otyłość – konsekwencje” (źródło: https://www.nfz.gov.pl/aktualności/aktualności-centrali/prezentacja-raportu-cukier-otyłosc-konsekwencje,7296.html),jednoznacznie wskazuje jak jest to duży problem społeczny, co jednoznacznie wskazuje na to, że w przypadku usług Wnioskodawcy mają one charakter medyczny. Wystarczy przytoczyć najbardziej alarmujące dane z ww. raportu choć w raporcie takich informacji jest znacznie więcej):
„Otyłość staje się coraz większym wyzwaniem dla polityki zdrowotnej i społecznej.
Zgodnie z danymi WHO3, w 2016 r. na całym świecie 39% populacji dorosłej miało nadwagę, 13% było otyłe. Dodatkowo, 18% dzieci w wieku 5-19 lat miało nadwagę, a 7% było otyłych. Według danych GUS (Główny Urząd Statystyczny), w 2014 r. co druga dorosła osoba (w wieku 15+) w Polsce miała problemy z masą ciała (GUS, 2016)”.
Por. zwłaszcza: 0114-KDIP4.4012.448.2019.1.BS – pismo z dnia 6 września 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w której to interpretacji przytoczono jak istotną rolę w życiu społecznym pełnią obecnie usługi dietetyczne z uwagi w szczególności na poprawę nawyków żywieniowych celem wczesnego wykrywania lub zapobiegania chorobom, m.in. z uwagi na (cytat za rzeczoną interpretacją):
„Jednym z czynników warunkujących zdrowie jednostki są zachowania żywieniowe (Tańska M. Attitudes of the elderly towards the issues of health and healthy food. Probl. Hig Epidemiol 2013 94 (4): 915-918)”.
„Co trzeci mieszkaniec Polski skarży się na długotrwałe problemy zdrowotne lub choroby przewlekłe, trwające co najmniej 6 miesięcy. Częstość występowania takich problemów rośnie wraz z wiekiem. Czynnikami ryzyka chorób cywilizacyjnych i społecznych są nieprawidłowe zachowania zdrowotne, nieprawidłowy styl żywienia, nadwaga i otyłość (Sygit M. Zdrowie publiczne. Wolters Kluwer, Warszawa 2010: 23-185)”.
„Jedna na pięć osób na świecie umiera przez to, że się źle odżywia. Tylko w 2017 r. 11 mln ludzi zmarło przez złą dietę (grożą nam przez nią przede wszystkim: choroby układu krążenia, nowotwory złośliwe oraz cukrzyca typu 2). Około 22 proc. wszystkich zgonów miało związek z nieodpowiednim żywieniem (GBD 2017 Diet Collaborators. Health effects of dietary risks in 195 countries, 1990-2017: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2017. Lancet. 2019 May 11; 393 (10184): 1958-1972)”.
Usługi świadczone przez Wnioskodawcę zawsze służą profilaktyce zdrowotnej poprzez naukę, zmianę i utrwalanie nawyków żywieniowych, chroniąc przed ryzykiem zachorowania na wskazane wyżej schorzenia.
Podsumowując powyższe należy wskazać, że Wnioskodawca świadczy usługi za pośrednictwem sieci Internet. Osoby, które są klientami Wnioskodawcy, borykają się z problemami zdrowotnymi – w szczególności cukrzycą, chorobami jelit. Druga grupa Klientów to osoby z nadmierną otyłością oraz osoby, które chcą poprawić własne nawyki żywieniowe. Działania w tym zakresie mają doprowadzić do poprawy stanu zdrowia oraz służą profilaktyce zdrowotnej.
Konsultacje dietetyczne online będą udzielane konkretnemu Klientowi na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego i w oparciu o przedstawione wyniki zaleconych lub posiadanych badań lekarskich. Jeśli zachodzi konieczność przeprowadzenia określonych badań medycznych to zawsze jest wskazywana Klientowi potrzeba wizyty u właściwego lekarza specjalisty.
Konsultacje dietetyczne (przeprowadzane za pośrednictwem sieci Internet, w sposób opisany wyżej) będą dopasowywane indywidualnie dla każdego Klienta w oparciu o analizę zdrowia i przebieg realizacji usługi. Porady dietetyczne udzielane prze Wnioskodawcę mają na celu:
W związku z powyższym usługi dietetyczne świadczone przez Wnioskodawcę stanowią istotny element w profilaktyce zdrowotnej obejmującej działania mające na celu zapobieganie chorobom poprzez wczesne ich wykrycie i leczenie, jak również dla zachowania, przywrócenia i poprawy zdrowia co stanowi spełnienie pierwszego z warunków zwolnienia od VAT.
Według Wnioskodawcy dla oceny zwolnienia z podatku VAT nie ma znaczenia czy konsultacje dietetyczne odbywają się stacjonarnie podczas wizyty Klienta, czy online za pośrednictwem Internetu, ponieważ jedne i drugie służą temu samemu celowi, a mianowicie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia Klienta.
Kwestie związane z działalnością leczniczą w Polsce reguluje ustawa o działalności leczniczej, art. 3 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej stanowi, iż działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Zgodnie art. 3 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza może również polegać na:
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o działalności leczniczej, czynności, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, mogą być wykonywane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wskazana i opisana w niniejszym wniosku za każdym razem spełnia cel medyczny, a którym to celem jest co najmniej cel profilaktyczny. Należy przy tym podkreślić znaczenie tzw. profilaktyki wczesnej mającej na celu utrwalanie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia. To w szczególności będzie miało na celu zapobieganie otyłości – choroby sklasyfikowanej w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (tak w szczególności: Interpretacja z dnia 5 października 2015 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP2/4512-127/15-2/AD). Prawidłowe odżywianie, oparte o indywidualnie przygotowany plan dietetyczny stanowi istotny filar profilaktyki zdrowotnej, ponadto jest również istotnym elementem leczenia wielu chorób (w tym cukrzyca, otyłość, choroby nerek), ponadto w sposób istotny przyspiesza poprawę zdrowia i służy powrotowi do zdrowia po odbytych chorobach. Odpowiednio ułożona dieta (w szczególności w oparciu o szczegółowy plan jej realizacji) bez wątpienia realizuje cele zarówno profilaktyczne, jak i mające na celu zapobieganie występowania chorób, zachowanie, przywracanie i poprawę zdrowia Klientów. Dietetyka służy też propagowaniu zdrowego trybu życia zapobiegając rozwijaniu czynników zwiększających ryzyko zachorowania. Jest więc elementem profilaktyki zapobiegania chorób. W przypadku osób zdrowych, które mają wątpliwości, czy właściwie się odżywiają dietetyka pozwala na wytłumaczenie jak dostarczać organizmowi wszelkich niezbędnych składników do życia i zdrowego funkcjonowania. Jest więc elementem profilaktyki i zapobiegania chorób.
Dopuszczalność świadczenia usługi medycznej przez sieć Internet.
Ustawa nie określa sposobu wykonywania tych usług stąd usługi dietetyczne – oznaczone jako Usługa, świadczone przy wykorzystaniu platformy internetowej świadczone przez Wnioskodawcę niewątpliwie stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.
Powyższe stanowisko znalazło odzwierciedlenie w szczególności w wyroku WSA w Warszawie z 13 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3103/15, w sprawie skargi na negatywną interpretację, w której sąd stwierdził m.in.:
„Spółka powinna mieć prawo do zastosowania stawki zwolnionej z podatku VAT przy świadczeniu usług poprzez łącza internetowe na rzecz indywidualnego Klienta, służące profilaktyce, ratowaniu, zachowaniu i poprawie zdrowia (`(...)`)”.
Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę ma potwierdzenie w już wydanych indywidualnych interpretacjach, w tym: 0114-KDIP4.4012.475.2017.1.AKO z dnia 13 grudnia 2017 r. oraz IPPP1/4512-3-104/15-10/EK z dnia 24 maja 2017 r.
Podsumowanie.
Wnioskodawca uważa, że udzielanie przez Wnioskodawcę konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet jest zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Usługa, tj. układanie planów dietetycznych oraz suplementacji oraz bieżąca opieka dietetyczna w przypadku, gdy:
‒ jako spełniające przesłankę podmiotową i przedmiotową korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy o VAT.
Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że Usługi oferowane przez Wnioskodawcę nie stanowią udzielania informacji ogólnej o charakterze edukacyjnym, nie wiążącej się z konkretną osobą, której dotyczy dana usługa. Niewątpliwie więc świadczone przez Wnioskodawcę usługi przyczyniają się do przywracania i poprawy zdrowia konkretnych indywidualizowanych osób.
W konsekwencji świadczone przez Wnioskodawcę, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy o VAT.
Co istotne stanowisko zaprezentowane w przedmiotowym wniosku znajduje pełne odzwierciedlenie w interpretacjach podatkowych wydawanych na tle podobnych stanów faktycznych/przyszłych – m.in. 0114-KDIP4.4012.448.2019.1.BS – pismo z dnia 6 września 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zgodnie z którym:
„Odnosząc się do przedmiotu zapytania należy wskazać, że również usługi konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem Internetu (na specjalnie stworzonej do tego celu platformie internetowej), na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego i w oparciu o przedstawione wyniki zaleconych lub posiadanych badań lekarskich, w świetle cytowanych przepisów prawa, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT”.
Powyższe potwierdzają również inne wydane uprzednio interpretacje indywidualne, w szczególności:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy.
I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl zaś art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.
Taka definicja świadczenia usług jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.
Ponadto, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.
Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, spółką osobową – spółką komandytową posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT.
Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, w szczególności z tej przyczyny, że zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, ustawa nie nakłada na Wnioskodawcę takiego obowiązku.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg PKD 86.90.E, jako pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi polegające na oferowaniu osobom fizycznym zdalnych konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet poprzez stworzony w tym celu serwis internetowy. Usługi te są świadczone w celu poprawy stanu zdrowia klientów borykających się z problemami zdrowotnymi [występujące schorzenia to m.in.: cukrzyca typu 1 i 2, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, choroby jelit, zaburzenia odżywiania, nieprawidłowa masa ciała (niedowaga, nadwaga, otyłość)] lub w celu profilaktyki zdrowotnej – tj. poprawy nawyków żywieniowych Klientów, a w konsekwencji poprawę stanu ich zdrowia poprzez zapobieganie lub ograniczanie ryzyka występowania chorób.
Konsultacje dietetyczne online są udzielane osobom fizycznym na podstawie przeprowadzonego online (tj. za pośrednictwem dedykowanej do tego celu platformy internetowej i z wykorzystaniem indywidualnych czatów tekstowych z klientem) wywiadu medycznego i w oparciu o przedstawione wyniki zaleconych lub posiadanych badań lekarskich (jeżeli klient posiada takie wyniki lub zachodzi konieczność ich przeprowadzenia celem udzielenia poprawnej porady dietetycznej, w tym ustalenia prawidłowo zbilansowanego planu dietetycznego).
Konsultacje dietetyczne są dopasowywane indywidualnie dla każdego klienta w oparciu o analizę zdrowia i nawyków żywieniowych klienta, a przebieg realizacji usługi jest następujący:
W związku z powyższym konsultacje dietetyczne są świadczone przez Wnioskodawcę w oparciu o analizę zdrowia konkretnego Klienta.
Porady dietetyczne udzielane przez Wnioskodawcę służą profilaktyce zdrowotnej, tj. w szczególności poprzez:
W związku z powyższym usługi dietetyczne świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, ponieważ stanowią istotny element w profilaktyce zdrowotnej obejmującej działania mające na celu zapobieganie chorobom poprzez wczesne ich wykrycie, następnie leczenie, jak również służą przywróceniu i poprawie zdrowia Klienta.
Usługi dietetyczne świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane są przez wykwalifikowany personel – spełniający wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy.
Przepisy art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności medycznej oraz określone w poz. nr 55 załącznika do ww. rozporządzenia, określają m.in.: zasady wykonywania zawodu dietetyka, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania tego zawodu, zasady i formy wykonywani zawodu, wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe lub średnie wykształcenie w powyższym zakresie jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.
Każdy współpracujący z Wnioskodawcą dietetyk wykonujący usługi na rzecz Klientów Wnioskodawcy spełnia przynajmniej jedno z wyżej wskazanych wymogów uprawniających do świadczenia przedmiotowych usług na najwyższym poziomie.
Oferta kierowana jest do osób pełnoletnich lub nieletnich.
Usługi będące przedmiotem zapytania są wykonywane wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny – tj. każdy dietetyk spełnia kryteria właściwie dla dietetyków wskazane w poz. 55 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami.
Dietetycy świadczący usługi konsultacji online współpracują ze Spółką na podstawie umów o pracę lub umów zlecenia (nie prowadząc jednocześnie działalności gospodarczej) lub w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (jednoosobowa działalność gospodarcza).
Spółka oferuje usługi własne, które bezpośrednio wykonują dietetycy (zgodnie z kwalifikacjami wskazanymi w pkt 1) zatrudniani na podstawie umów o pracę lub wykonujący zlecone zadania na podstawie umowy zlecenia (zgodnie z pkt 2). Spółka powierza tym osobom wykonanie określonych zadań. Jak wskazano we wniosku, forma prawna, w jakiej będą oferowane usługi (Wnioskodawca będzie świadczył usługi za pośrednictwem wykwalifikowanych dietetyków, sam nie posiadając stosownych uprawnień – w tym przypadku żaden ze wspólników lub podmiotów zarządzających Wnioskodawcą nie jest dietetykiem) nie ma wpływu na stosowanie ww. przepisów – tak w szczególności TSUE, który w wyroku w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH potwierdził stanowisko Wnioskodawcy.
Spółka jest uprawniona do wykonywania tych usług jako ich usługodawca – gdyż są to usługi dietetyczne – a skoro tak to Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalnością leczniczą, w szczególności z tej przyczyny, że zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, ustawa nie nakłada na Wnioskodawcę takiego obowiązku.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy usługi oferowane przez Zainteresowanego polegające na odpłatnym świadczeniu konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet osobom borykającym się z problemami zdrowotnymi lub w profilaktycznym celu poprawy nawyków żywieniowych, w tym poprawę stanu zdrowia i profilaktykę zdrowotną, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.
Stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże należy zauważyć, że ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.
Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
Z powyższych regulacji wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:
Zatem powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.
Należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.
W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie C-106/05 L.u.P. GmbH (pkt 27) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia”. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie C-307/01 Peter d´Ambrumenil (pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.
Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez TSUE „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie C-212/01 Margarete Unterpertinger, pkt 40).
Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo TSUE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.
Ponadto, w przedmiotowym wyroku Trybunał stwierdził, że „(…) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi”.
Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Wyrażenie „opieka medyczna” dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę nad pacjentem. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnia jej leczenie. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel. Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia, świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT.
Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 CopyGene A/S, „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”.
Zatem zwolnieniem od podatku, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z ww. zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.
Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT usług ważnym jest wykazanie, że celem świadczonych usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywrócenie i poprawa zdrowia. Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei zachowywać, oznacza pozostać w posiadaniu, dochować w niezmienionym stanie, a także ochraniać. Natomiast ratowanie to udzielanie komuś pomocy w niebezpieczeństwie lub w trudnej sytuacji. Interpretując termin poprawa zdrowia, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia przywracanie zdrowia, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.
Należy zauważyć, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT jest objęta każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.
Zauważyć należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy odpowiada zakresowi zwolnienia wynikającego z powołanego przepisu art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
W kwestii ww. zwolnienia wypowiedział się również TSUE, który w wyroku w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH wskazał, że „zwolnienie przyznane w art. 13(A)(J)(c,) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie”. Wyjaśnił również: „W dosłownej interpretacji, przepis ten (art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy) nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe” (pkt 27).
Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy, ustawodawca odwołał się do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r., poz. 295), osoba wykonująca zawód medyczny oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.
Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.
Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera czy diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.
W tym miejscu należy zauważyć, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2018 r. poz. 227), w grupie 322001 wymienieni zostali dietetycy.
Zgodnie natomiast z poz. 55 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2011 r. Nr 151, poz. 896), wymagane kwalifikacje dla dietetyka to:
Pomimo, że zawód dietetyka nie został objęty unormowaniem odrębnych aktów prawnych, to jednak inne przepisy określające m.in.: zasady jego wykonywania, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania zawodu, zasady i formy wykonywania zawodu, wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe wykształcenie w zakresie dietetyki jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.
Wykładnia normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy podatników będących osobami wykonującymi zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
Z opisu sprawy wynika, że dietetycy świadczący usługi konsultacji online współpracują z Wnioskodawcą na podstawie umów o pracę lub umów zlecenia (nie prowadząc jednocześnie działalności gospodarczej) lub w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (jednoosobowa działalność gospodarcza). Ponadto Spółka oferuje usługi własne, które bezpośrednio wykonują dietetycy (zgodnie z kwalifikacjami wskazanymi w pkt 1) zatrudniani na podstawie umów o pracę lub wykonujący zlecone zadania na podstawie umowy zlecenia (zgodnie z pkt 2). Spółka powierza tym osobom wykonanie określonych zadań. Jak również wskazał Wnioskodawca – usługi będące przedmiotem zapytania są wykonywane wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny – tj. każdy dietetyk spełnia kryteria właściwie dla dietetyków wskazane w poz. 55 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2011 r. Nr 151, poz. 896).
Zatem należy stwierdzić, że spełniona zostanie przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy.
W tym miejscu należy również wskazać, że z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy jednoznacznie wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku istotny jest cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Należy mieć zatem na uwadze fakt, że na podstawie ww. przepisu zwalnia się od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Zauważyć zatem należy, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem – nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu medycznego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiada ono koncepcji opieki medycznej. Natomiast jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie pewnych porad, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że usługi polegające na konsultacjach dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet osobom borykającym się z problemami zdrowotnymi lub w profilaktycznym celu poprawy nawyków żywieniowych – jak wskazał Wnioskodawca – świadczone są w celu poprawy stanu zdrowia klientów borykających się z problemami zdrowotnymi [występujące schorzenia to m.in.: cukrzyca typu 1 i 2, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, choroby jelit, zaburzenia odżywiania, nieprawidłowa masa ciała (niedowaga, nadwaga, otyłość)] lub w celu profilaktyki zdrowotnej – tj. poprawy nawyków żywieniowych Klientów, a w konsekwencji poprawy stanu ich zdrowia poprzez zapobieganie lub ograniczanie ryzyka występowania chorób.
W świetle powyższego, w przypadku, gdy usługi polegające na konsultacjach dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet osobom borykającym się z problemami zdrowotnymi lub w profilaktycznym celu poprawy nawyków żywieniowych, służą profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia pacjentów, jak również wykonywane są w ramach wykonywania zawodu medycznego, a więc przez osobę, która legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny – jako spełniające przesłankę podmiotową i przedmiotową – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy.
Odnosząc się do przedmiotu zapytania należy wskazać, że również usługi konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet osobom borykającym się z problemami zdrowotnymi lub w profilaktycznym celu poprawy nawyków żywieniowych, na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego i w oparciu o przedstawione wyniki zaleconych lub posiadanych badań lekarskich (jeżeli klient posiada takie wyniki lub zachodzi konieczność ich przeprowadzenia celem udzielenia poprawnej porady dietetycznej, w tym ustalenia prawidłowo zbilansowanego planu dietetycznego, w świetle cytowanych przepisów prawa, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.
Podsumowując, usługi oferowane przez Zainteresowanego polegające na odpłatnym świadczeniu konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem sieci Internet osobom borykającym się z problemami zdrowotnymi lub udzielane w profilaktycznym celu poprawy nawyków żywieniowych, w tym poprawy stanu zdrowia i profilaktyki zdrowotnej, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.
Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa konsultacji dietetycznej nie stanowi udzielania informacji ogólnej o charakterze edukacyjnym, nie wiążącej się z oceną konkretnego przypadku pacjenta.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili