Wnioskodawca, jako spółka kapitałowa zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT, świadczy usługi umożliwiające nadanie i odbiór przesyłek na terenie kraju, współpracując z podwykonawcami. Zawarł umowę o współpracy z chińską spółką, na mocy której będzie odbierał przesyłki w Polsce i dostarczał je do odbiorców. Wnioskodawca nie ma umowy z odbiorcami przesyłek, nie zna ich zawartości ani pochodzenia. Nie jest zobowiązany do składania deklaracji celnych ani podatkowych w związku z tymi przesyłkami. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT w zakresie importu towarów zawartych w przesyłkach, ponieważ nie dokonuje czynności importu, a jedynie świadczy usługi kurierskie w Polsce. Ponadto, Wnioskodawca nie pełni roli przedstawiciela podatkowego ani celnego odbiorców przesyłek, na których ciąży obowiązek zapłaty cła i podatku VAT z tytułu importu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 listopada 2019 r. (data wpływu: 21 listopada 2019 r.) uzupełnionego pismem z 24 lutego 2020 r. (data wpływu: 27 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie uznania za podatnika z tytułu importu towarów umieszczonych w przesyłkach – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie uznania za podatnika z tytułu importu towarów umieszczonych w przesyłkach. Wniosek został uzupełniony pismem z 24 lutego 2020 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 13 lutego 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest spółką kapitałową podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce od całości swych dochodów. Wnioskodawca jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz zewnętrznych kontrahentów polegające głównie na umożliwieniu przesyłania paczek (`(...)`) w Polsce. (`(...)`)
Wnioskodawca świadczy usługi polegające na umożliwieniu nadania i odbioru przesyłek (`(...)`). Usługi te świadczy na rzecz swoich kontrahentów we współpracy z podwykonawcami, którzy wykonują na jego rzecz usługi logistyczne takie jak magazynowanie i sortowanie paczek oraz kurierskie, w tym także organizują pracę kurierów.
Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy ze spółką zarejestrowaną w Chinach (dalej: spółka chińska). Umowa o współpracy stanowi, że Wnioskodawca będzie otrzymywał w Polsce od spółki chińskiej przesyłki i następnie dostarczał (`(...)`). Wnioskodawca nie jest związany żadną umową z docelowym odbiorcą/nabywcą przesyłki. Wnioskodawca nie wie jaką dostarczane przez niego `(...)` przesyłki mają zawartość ani skąd pochodzą. Aczkolwiek przesyłki przekazane są mu na podstawie umowy o współpracę przez spółkę chińską.
Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania jakichkolwiek deklaracji celnych, ani podatkowych z tytułu przesyłek odbieranych w Polsce od spółki chińskiej. Spółka chińska dostarcza własnym transportem przesyłki do hali magazynowych Wnioskodawcy znajdujących się na terytorium Polski.
Wnioskodawca po dostarczeniu mu przesyłek przez spółkę chińską dokonuje ich rozładunku i sortowania oraz sprawdza czy przesyłki/paczki nie są uszkodzone. Po przeprowadzonym sortowaniu Wnioskodawca sporządza listę paczek z wyszczególnieniem paczek uszkodzonych. Następnie Wnioskodawca dostarcza paczkę `(...)` .(`(...)`). Po upływie powyższego terminu paczka jest przekazywana do oddziału Wnioskodawcy. Odbiorca ma możliwości odebrania paczki w terminie 5 dni. Po upływie wyżej wymienionego terminu paczka ulega zniszczeniu albo podlega zwrotowi spółce chińskiej.
Wnioskodawca rozlicza się ze spółką chińską w okresach miesięcznych na podstawie miesięcznego podsumowania liczby dostarczonych przesyłek. Spółka chińska dokonuje zapłaty w terminie 10 dni roboczych od daty otrzymania faktury.
W uzupełnieniu z 24 lutego 2020 r. Wnioskodawca wskazał ponadto poniższe okoliczności:
Na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar został zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
Wnioskodawca nie jest operatorem wyznaczonym w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188 oraz z 2019 r. poz. 1051, 1495 i 2005).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawcę należy uważać za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu z importu towarów umieszczonych w przesyłkach lub za przedstawiciela podatkowego podatnika podatku VAT zobowiązanego do zapłaty podatku VAT z tytułu importu towarów?
Zdaniem Wnioskodawcy świadczone usługi na rzecz spółki chińskiej nie powodują powstania po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek powinności podatkowych związanych z ewentualnym importem towarów. Wnioskodawca nie jest operatorem pocztowym wyznaczonym określonym w art. 3 pkt 13 ustawy Prawo pocztowe. Tym samym nie ma obowiązku pobrania od odbiorcy przesyłki kwoty należności celnych i podatkowych, które zgodnie z art. 33c ustawy o VAT w zw. z art. 65a ustawy Prawo celne obciążają operatora wyznaczonego.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 5). Natomiast przez import rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części albo w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
W przypadku gdy przywóz towaru nie jest dokonywany przez wyznaczonego operatora pocztowego, osobą na której ciążą obowiązki spełnienia formalności, tj. obowiązek zapłaty cła i podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów z terytorium państwa trzeciego jest nabywca przesyłki.
Kurier (operator inny niż wyznaczony) może na podstawie umowy z klientami, zostać ustanowionym przedstawicielem celnym odbiorcy towarów i wtedy może dokonywać na rzecz odbiorcy towarów zgłoszenia celnego. Art. 5 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny wskazuje, że każda osoba ma prawo do działania przez przedstawiciela reprezentującego, który przed organami celnymi dokona wszelkich czynności i formalności przewidzianych w przepisach prawa celnego, przy czym przedstawicielstwo może być:
Podobne rozwiązanie wprowadza ustawa o podatku VAT w art. 17 ust. 1b w zw. z art. 18d. Przy czym ustawa o VAT wprowadza solidarną odpowiedzialność podatnika z przedstawicielem podatkowym za zobowiązanie podatkowe, które przedstawiciel podatkowym rozlicza na rzecz tego podatnika. Sytuacja prawna odbiorcy towaru nie ulega jednak zmianie nawet w przypadku dokonania zgłoszenia przez podmiot kurierski, który został ustanowiony przedstawicielem celnym/podatkowym odbiorcy towarów, gdyż wszelkie nieprawidłowości obciążają związane z należnościami publicznoprawnym związanymi z importowanym towarem obciążają jego odbiorcę.
Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie jest ani przedstawicielem podatkowym ani przedstawicielem celnym zarówno odbiorcy towarów jak i spółki chińskiej. Ponadto towary nie są przez Wnioskodawcę wwożone na terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa trzeciego, z uwagi na fakt iż są one dostarczane Wnioskodawcy do jego hal magazynowych na terenie Polski przez spółkę chińską. Podkreślenia wymaga również fakt, że umowa ze spółką chińską wyraźnie wskazuje, że Wnioskodawca nie jest upoważniony do wypełniania jakichkolwiek deklaracji celnych i podatkowych w imieniu i na rzecz spółki chińskiej. Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na terenie Polski, nie pośredniczy w żadnej transakcji międzynarodowej.
Katalog zwolnień od należności celnych został uregulowany w treści Rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 z 16.11.2009 r ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. Jedną z podstaw zwolnienia towaru od cła w oparciu o przepisy tego rozporządzenia jest przywóz „towarów o niewielkiej wartości” (art. 23 i 24 Rozporządzenia). Zgodnie z art. 23 rozporządzenia przesyłki zawierające towary o niewielkiej wartości wysyłane bezpośrednio z państwa trzeciego do odbiorcy znajdującego się we Wspólnocie zwolnione są z należności celnych jeśli ich rzeczywista wartość nie przekracza 150 EUR na przesyłkę. Zwolnienie nie ma zastosowania do wyrobów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych.
Zwolnienie ma także zastosowanie w przesyłkach wysyłanych z państwa trzeciego przez osobę fizyczną do innej osoby fizycznej, mieszkającej na obszarze celnym Unii Europejskiej, pod warunkiem że taki przywóz ma charakter niehandlowy, tj. ma charakter okazjonalny, zawiera towary na własny użytek odbiorcy lub jego rodziny oraz są wysyłane do odbiorcy przez nadawcę bez żadnego rodzaju opłat, przy czym zwolnienie ma zastosowanie do wartości nieprzekraczającej 45 EUR na przesyłkę.
Zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 września 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych (Dz.U.2018.2262 t.j. z dnia 2018.12.04) operatorzy uprawnieni do wykonywania działalności pocztowej, inni niż X., mogą dokonywać zbiorczego zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu paczek, zawierających towary zwolnione od należności celny przywozowych na podstawie art. 23-27, art. 74 ust. 1, art. 86-94 i art. 102-104 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych i zwolnione od początku w trybie odrębnych przepisów, których łączna wartość w jednej paczce nie przekracza równowartości 150 euro w jednym zgłoszeniu celnym.
Ustawodawca krajowy, dla celów zwolnień od importu towarów na gruncie ustawy o VAT, przyjął odmienny katalog, niż wynikający z Rozporządzenia 1186/2009. Zgodnie z art. 51 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się import towarów umieszczonych w przesyłkach wysyłanych z terytorium państwa trzeciego bezpośrednio do odbiorcy przebywającego na terytorium kraju, pod warunkiem, że łączna wartość towarów w przesyłce nie przekracza kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 22 EUR. Zwolnienie tak samo jak w przypadku cła nie obejmuje wyrobów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych.
Zwrócić należy uwagę jednakże, że na podstawie art. 51 ust. 3 ustawy o VAT, zwolnienia od podatku VAT nie stosuje się do towarów importowanych w drodze zamówienia wysyłkowego. Ustawa o VAT nie wyjaśnia czym jest zamówienie wysyłkowe ani w jakich sytuacjach można z omawianego zwolnienia skorzystać. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) „zamówienie” to 1. «polecenie dostarczenia lub wykonania czegoś» 2. «to, co zostało zamówione», 3. «blankiet z wyszczególnieniem zamówionych towarów lub usług»; natomiast „zamówić – zamawiać” to m.in. 1. «polecić komuś wykonanie lub dostarczenie czegoś», 2. «zapewnić sobie możliwość skorzystania z jakiejś usługi», 3. «poprosić o podanie czegoś w restauracji», 4. «umówić się z kimś na wykonanie pracy w określonym terminie».
Z kolei przez pojęcie „wysyłka” należy rozumieć 1. «wysłanie czegoś», 2. «to, co się wysyła».
Powyższe definicje wskazują, iż pod pojęciem zamówienia wysyłkowego rozumieć należy polecenie dostarczenia towarów, które mają zostać do zamawiającego przesłane, tzn. nie jest on zobowiązany do nabycia ich osobiście. Na podstawie powyższych definicji można wskazać, iż zakupy w drodze zamówienia wysyłkowego winny posiadać następujące cechy:
Odnosząc powyższe definicje do przedstawionego przez wnioskodawcę opisu sprawy, należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółki chińskiej na terenie Polski nie mają żadnego związku z importem towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. W szczególności Wnioskodawca wyłącznie świadczy na rzecz swojego zagranicznego kontrahenta usługi kurierskie i (`(...)`) na terenie Polski. Wnioskodawca nie wie kto jest nadawcą przesyłek, ani jaka jest ich zawartość i wartość. Nie ma również żadnej umowy zawartej z nabywcą przesyłek. Nie jest w szczególności podmiotem sprowadzającym do Polski towary znajdujące się w przesyłkach, ani nie jest przedstawicielem podatkowym/celnym nabywców towarów znajdujących się w doręczanych przez niego na terenie Polski przesyłkach.
Tym samym w związku z usługami świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz spółki chińskiej polegającymi na doręczaniu paczek (`(...)`), nie powstaną po stronie Wnioskodawcy obowiązki w zakresie rozliczania należności publicznoprawnych, w tym cła i podatku VAT od importu towarów znajdujących się w paczkach doręczanych przez Wnioskodawcę, gdyż to nie Wnioskodawca, jako operator kurierski, lecz nabywcy towarów są podmiotami, na których ciążą wskazane wyżej obowiązki.
Jak zostało wskazane wcześniej w przypadku, gdy przywóz towarów nie jest dokonywany przez wyznaczonego operatora pocztowego, osobą na której ciążą obowiązki spełnienia formalności oraz zapłaty należności jest importer. Zgodnie z powyższym Wnioskodawca nie może zostać uznany za podatnika podatku od towarów i usług, gdyż nie ciąży na nim obowiązek uiszczenia cła, a to jest warunek, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT powinien być spełniony by dany podmiot mógł być uznany za podatnika podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 7 ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Stosownie natomiast do art. 2 pkt 1 i pkt 5 ustawy jako:
Zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jednocześnie podatnikami są również – zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy – osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz kontrahenta z Chin (na podstawie umowy o współpracy) usługi polegające na dostarczaniu przesyłek do odbiorców (`(...)`). (`(...)`). Wnioskodawca będzie otrzymywał przesyłki od spółki chińskiej już w Polsce. Spółka chińska dostarcza własnym transportem przesyłki do hal magazynowych Wnioskodawcy znajdujących się na terytorium Polski.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania za podatnika z tytułu importu towarów umieszczonych w przesyłkach.
Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy zauważyć, że Wnioskodawca nie dokonuje czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3, to jest importu towarów na terytorium kraju. Towary umieszczone w przesyłkach są bowiem otrzymywane przez Wnioskodawcę od chińskiego kontrahenta już na terytorium kraju. Tym samym Wnioskodawca nie jest podmiotem dokującym przywozu (importu). Spółka chińska dostarcza własnym transportem przesyłki do hali magazynowych Wnioskodawcy znajdujących się na terytorium Polski.
Przedmiotowe towary umieszczone w przesyłkach nie są przez Wnioskodawcę nabywane, nie wie on jaką dostarczane przez niego (`(...)`) przesyłki mają zawartość ani skąd pochodzą. Wnioskodawca świadczy jedynie usługi polegające na dostarczaniu przesyłek (`(...)`).
Wnioskodawca zatem, świadcząc ww. usługi na terytorium kraju jest podatnikiem z tytułu tych usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje także inne sytuacje, poza wykonywaniem czynności w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2, w których podmiot będzie uznany za podatnika. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 podatnikiem będzie podmiot (osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej bądź osoba fizyczna) na którym ciążył będzie obowiązek uiszczenia cła. Przepis znajduje zastosowanie również w sytuacji, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że nie ciąży na nim obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar został zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną z tytułu importu towarów umieszczonych w przesyłkach, które Wnioskodawca będzie otrzymywał na terytorium kraju od kontrahenta z Chin i dostarczał do odbiorców w Polsce (`(...)`).
Odpowiadając zatem wprost na część pytania sformułowanego we wniosku odnoszącą się do uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu importu towarów umieszczonych w przesyłkach, należy stwierdzić, że do Wnioskodawcy świadczącego usługi polegające na otrzymywaniu w Polsce od spółki chińskiej przesyłek i następnie dostarczaniu ich `(...)` nie znajdzie zastosowania definicja podatnika wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 1, wobec czego nie będzie podatnikiem z tytułu importu towarów.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania go za podatnika jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii uznania Wnioskodawcy za podatnika. W zakresie uznania Wnioskodawcy za przedstawiciela podatkowego zobowiązanego do zapłaty podatku z tytułu importu towarów wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie. Ponadto inne kwestie poruszone w stanowisku Wnioskodawcy, w tym zastosowanie zwolnienia od podatku importu przesyłek, które nie były objęte pytaniem nie mogły być przedmiotem interpretacji. Należy ponadto zaznaczyć, że przepisy celne nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Kwestia podlegania Wnioskodawcy obowiązkowi uiszczenia cła nie była zatem przedmiotem oceny Organu i została przyjęta jako element przedstawionego stanu faktycznego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili