Gmina, jako zarejestrowany, czynny podatnik VAT, planuje sprzedaż swojego udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym na rzecz obecnych współwłaścicieli. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania VAT, o ile nie odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed upływem 2 lat od tego zasiedlenia. W analizowanej sytuacji pierwsze zasiedlenie miało miejsce przed 2006 rokiem, a dostawa udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 2 lat. Dodatkowo Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie nieruchomości, które przekraczałyby 30% jej wartości początkowej. W związku z tym, zbycie udziału w nieruchomości przez Gminę korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 24 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 7 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym na rzecz obecnych współwłaścicieli budynku - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 grudnia 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym na rzecz obecnych współwłaścicieli budynku.
Pismem z 7 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w związku z wezwaniem z 4 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.870.2019.1.MSO.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina (…) (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana.
W szczególności wykonuje zadania własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej, a także zadania z zakresu właściwości powiatu.
Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (`(...)`).
Gmina (…) zamierza, w drodze regulacji stanu prawnego nieruchomości, zbyć swój udział wynoszący (…) części w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo - usługowym przy ul. (…). Zbycie na rzecz współwłaścicieli budynku, nastąpi na podstawie umowy notarialnej, obejmującej zmianę wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej oraz zmianę umowy pierwotnej, wyodrębniającej na własność lokal użytkowy.
Według posiadanych danych:
Na pierwszej kondygnacji znajdują się piwnice i lokal przeznaczony na wymiennikownię (…) - będące własnością Gminy.
Na drugiej kondygnacji znajduje się lokal użytkowy, będący własnością osób fizycznych, Państwa (…), którzy w 2011 roku lokal ten sprzedali swoim synom (…).
Gmina (…) stała się właścicielem nieruchomości zabudowanej tym budynkiem na podstawie decyzji komunalizacyjnej Urzędu (…) z 24 czerwca 1993 roku Nr (…). Dnia 9 sierpnia 1996 roku Gmina wyodrębniła na własność lokal użytkowy, znajdujący się na 2 kondygnacji, na rzecz Państwa (…). Wraz z lokalem Państwu (…) został oddany w użytkowanie wieczyste udział w działce (…) w wysokości (…). W 2011 roku, lokal wraz z udziałem w użytkowaniu wieczystym w gruncie, Państwo (…), sprzedali swoim synom (…).
Od 1996 roku współwłaścicielami budynku są Gmina (…) - z udziałem (…) i Państwo (…), a od 2011 r. nadal Gmina i już bracia (…) z udziałem (…).
Lokal użytkowy na drugiej kondygnacji, od 1996 roku użytkowany jest w celach usługowych przez jego właścicieli. Piwnice, które znajdują się na pierwszej kondygnacji, są własnością Gminy. W roku 1996 roku, przy wyodrębnieniu lokali na własność dla Państwa (…) został popełniony błąd, przez co piwnice nie spełniają warunków samodzielnego lokalu. Do piwnic nie można wejść z zewnątrz. Obecnie jedyne wejście jest możliwe przez lokal użytkowy braci (…), znajdujący się na 2 kondygnacji budynku. Do września 2006 roku wejście było jeszcze możliwe z poziomu piwnic z sąsiedniego budynku, znajdującego się przy ul. (…), który jest blokiem mieszkalnym wielorodzinnym i przylega jedną ze ścian do budynku handlowo - usługowego. Do tego też roku piwnice w budynku handlowo - usługowym, były użytkowane tylko przez lokatorów budynku mieszkalnego przy ul. (…). Właściciele lokali mieszkalnych w budynku przy ul. (…) korzystali z piwnic nieodpłatnie.
W 2006 roku, została wybudowana ściana, która oddzieliła obydwa budynki i od tej pory nie ma przejścia pomiędzy nimi.
Ponieważ do piwnic nie ma dostępu, poza wejściem z lokalu użytkowego, konieczna stała się regulacja stanu prawnego. W uzgodnieniu z właścicielami lokalu użytkowego braćmi (…) postanowiono, że w drodze umowy notarialnej zostanie uregulowany stan prawny nieruchomości polegający na tym, że z własnością lokalu użytkowego związany jest dodatkowo udział w budynku w wysokości (…). Pozostała część działki, na której znajduje się budynek, zostanie oddana w użytkowanie wieczyste braciom (…). W konsekwencji zmieniona zostanie treść pierwotnego aktu notarialnego z 9 sierpnia 1996 roku, wskutek czego Gmina sprzeda swój udział w trybie bezprzetargowym, natomiast działka nr (…) w całości zostanie oddana w użytkowanie wieczyste.
Lokale piwniczne, będące własnością Gminy, nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na utrzymanie budynków w stanie niepogorszonym.
Pismem z 12 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek m.in. o następujące informacje:
Ad. 1)
Nieruchomość zabudowana budynkiem, w którym udział Gmina zamierza sprzedać nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych, jak również nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT.
Ad. 2)
Gmina (…) stała się właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem, w której udział zamierza zbyć na podstawie decyzji komunalizacyjnej Urzędu (…) z 24 czerwca 1993 roku Nr (…), przy nabyciu (przejęciu) nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Ad. 3)
Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości, w której udział zamierza zbyć w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% wartości początkowej budynku.
Ad. 4)
Dostawa przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 tj.). Pierwsze zasiedlenie miało miejsce jeszcze przed 2006 rokiem, kiedy to piwnice w części budynku należącej do Gminy były użytkowane przez właścicieli lokali mieszkalnych w budynku wielorodzinnym przy ul. (…).
Ad. 5)
Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VA, a dostawą części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania:
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zbycie przez Gminę udziału w opisanej nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Zgodnie z opisem stanu faktycznego Gmina dokona zbycia udziału w charakterze podatnika VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zbycie udziału we własności należy zakwalifikować jako dostawę towaru, ponieważ prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. W tej sytuacji, udział każdego ze współwłaścicieli jest szczególną postacią prawną własności, który wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem sytuacji, gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.), przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
Biorąc pod uwagę wskazane przepisy planowana dostawa towaru odbędzie się w okresie znacznie dłuższym, niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Wynika to z tego, że piwnice znajdujące się na pierwszej kondygnacji, już w latach 1993 - 2006 były bezpłatnie użytkowane przez lokatorów budynku wielorodzinnego przy ul. (…). Na opisane we wniosku piwnice gmina nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie.
W konsekwencji, należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji dostawa nieruchomości nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, upłynął okres już dłuższy niż 2 lata. W związku z czym dostawa piwnic braciom (…) nastąpi w ramach regulacji stanu prawnego i będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego.
Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Jednocześnie należy wskazać, że kwestia współwłasności została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej kodeksem cywilnym.
W myśl art. 195 ustawy kodeks cywilny, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 kodeksu cywilnego). Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Mając na uwadze powyższe w analizowanej sprawie należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym na rzecz obecnych właścicieli budynku ma charakter cywilnoprawny, zatem Gmina dokonując ww. czynności nie działa w charakterze organu władzy publicznej. W konsekwencji Wnioskodawca w związku z dostawą ww. udziałów w nieruchomości nie korzysta z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym – zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy – Gminę należało uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej transakcji.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się przez oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy i przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy ww. dostawa nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem pierwsze zasiedlenie miało miejsce przed 2006 r. Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą udziału w budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Gmina nie ponosiła także wydatków w celu ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przekraczających 30% wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości.
W konsekwencji dokonana przez Wnioskodawcę dostawa udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo – usługowym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W związku z powyższym badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili