0111-KDIB3-1.4012.31.2020.2.WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 17 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 11 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów:

• użytkowanych do celów prywatnych – marki …– jest prawidłowe,
• użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej – marki …– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 3 marca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.31.2020.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność rolniczą nie gospodarczą. Wnioskodawca w latach 2017-2018 sprowadził do Polski 8 samochodów osobowych z USA. Zakupy odbywały się poprzez licytację na aukcjach samochodów uszkodzonych/ powypadkowych. Każdy wylicytowany przez Wnioskodawcę samochód zawsze był kupiony jako uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Został opłacony w Niemczech (cło i VAT (podatek od towarów i usług)) oraz w Polsce (akcyza). Każda z nich nabyty w okazyjnej cenie na aukcji przyjechał do Wnioskodawcy uszkodzony więc wymagał niejednokrotnie dużych nakładów pieniężnych w celu zakupu części oraz napraw blacharsko-lakierniczych. Jako osoba fizyczna sprowadzająca w okresie 2017-2018 samochody na użytek własny nie ma obowiązku posiadania dowodów zapłaty należności za nabyty oraz zbyty samochód, ale przede wszystkim nie miał potrzeby gromadzenia niepotrzebnych dla niego dokumentów (potwierdzeń zapłaty). Jedynie potwierdzenie nabycia samochodu jest dla Wnioskodawcy faktura z USA a zbycia umowa kupna-sprzedaży. Bywało, że nabyte przez Wnioskodawcę samochody wykorzystywane były w celach służbowych w jego gospodarstwie, ale Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych. Wszystkie te samochody zostały przez Wnioskodawcę sprzedane w Polsce indywidualnym odbiorcom, żaden z nich nie wcześniej niż 6 miesięcy od zakupu.

Wnioskodawca samochody sprowadził dla siebie, dla własnego użytku i po upływie użytkowania je sprzedałem. Wnioskodawca nie odnosił korzyści finansowych podczas tego procesu.

Opisane zajście nie miało charakteru zarobkowego, nie odbywało się w sposób ciągły i zorganizowany, było to działanie typowo hobbistyczne.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy odnosząc się do pytań tut. organu w następujący sposób:

1. Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, składającym deklaracje VAT? Jeśli tak to proszę wskazać od kiedy i z jakiego tytułu. NIE JEST Wnioskodawca informuje, że od 2016 roku prowadzi własną działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy. Dzierżawi 113 ha gruntów gdzie prowadzi hodowlę ryb słodkowodnych. Przed rozpoczęciem własnej działalności rolniczej jako ubezpieczony w KRUSie rolnik pomagał i równolegle pomaga jako domownik w Gospodarstwie Ojca. Obecnie zatrudnia trzech pracowników na umowę o pracę na czas określony, posiada wpis do ewidencji producentów rolnych. Startuje do różnego rodzaju konkursów UNIJNYCH, z których pozyskuje środki finansowe na rozwój swojego gospodarstwa, sprzedaje wyhodowane w swoim gospodarstwie ryby, korzysta z dopłat wodno-środowiskowych dla rybaków. W swoim gospodarstwie posiada:
   • ciągnik rolniczy
   • przyczepa rolnicza
   • kosiarka do poboczy
   • waga wisząca
   • izolowany basen do transportu ryb - 8 szt.
   • samochód Ford Transit ze specjalistyczną zabudową pod baseny do transportu ryb
   • łódka - 2 szt.
   • silnik do łódki - 2 szt.
   • waga samochodowa przejazdowa
   • kontener biurowy (stróżówka)
   • przenośnik ślimakowy do ziarna - 2 szt.
   • urządzenie dźwigowe
   • samochód ciężarowy VOLVO ze specjalistyczna zabudową pod baseny do transportu rybWyjaśnienie definicji Domownik (pomoc w gospodarstwie Ojca) - osoba bliska rolnikowi, która: ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie, stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy, jeżeli nie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo nie ma ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Przez osoby bliskie rolnikowi należy rozumieć osoby, mające z rolnikiem takie więzi osobiste, które wyjaśniają przyczynę wykonywania pracy na rachunek rolnika bez wynagrodzenia z tego tytułu. Za osoby bliskie uznaje się przede wszystkim osoby zaliczane do członków najbliższej rodziny rolnika, a więc zstępnych (dzieci własne i przysposobione) i ich współmałżonków, wstępnych (rodzice) oraz rodzeństwo. Do osób bliskich może być także zaliczony inny członek rodziny lub powinowaty, jeżeli stan faktyczny wykazuje, że łączą go z rolnikiem bliskie więzy i prowadzi z rolnikiem wspólne gospodarstwo domowe. Za innego członka rodziny może być uznana w szczególności osoba, która nie będąc małżonkiem w rozumieniu przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, pozostaje z rolnikiem w faktycznym pożyciu.
2. Z jakim zamiarem i w jakim konkretnie celu Wnioskodawca dokonywał zakupu samochodów? Zakupy były dokonywane wyłącznie w celach hobbystycznych, na własny użytek. Zawodowo Wnioskodawca prowadzi Gospodarstwo Rybackie z którego się utrzymuje. Z wykształcenia jest ichtiologiem, praca jest pasją Wnioskodawcy ale poza nią interesuje się motoryzacją oraz samochodami. W związku z faktem, że kilka miesięcy w ciągu swojego życia spędził w USA i zaznajomił się z możliwością zakupu samochodu z tamtego kraju i sprowadzeniu go do Polski na własny użytek postanowił realizować swoje marzenia o samochodach i rozpoczął licytowanie uszkodzonych/powypadkowych samochodów na amerykańskich aukcjach. Każdy wylicytowany w USA przez Wnioskodawcę samochód był zakupowany na aukcji pojazdów uszkodzonych/powypadkowych, każdy ten samochód był zawsze uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Każdy samochód został opłacony w Niemczech (cło i VAT) oraz w Polsce (akcyza). Każdy z nich nabyty w okazyjnej cenie na aukcji przyjechał do Wnioskodawcy uszkodzony więc wymagał niejednokrotnie dużych nakładów pieniężnych w celu zakupu części (nabywane na giełdach, bez potwierdzenia zapłaty, płatność gotówką) oraz napraw blacharsko-lakiemiczych wykonywanych metodą gospodarczą.
3. W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał zakupione samochody? W celach prywatnych, niezarobkowych ale bywało, że nabyte przez Wnioskodawcę samochody były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie Wnioskodawcy (samochody z napędem na 4 koła, głównie pick’upy). Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych.
4. Czy przy nabyciu ww. samochodów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Nie.
5. Czy samochody będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106)? Samochody z napędem na 4 koła, w tym pick’upy były wykorzystywane w działalności rolniczej Wnioskodawcy jako narzędzie pracy (odłowy stawów, jazda w terenie po obiektach hodowlanych) ale nigdy nie zostały wprowadzone jako środki trwałe działalności oraz nigdy Wnioskodawca nie korzystał z jakichkolwiek ulg podatkowych poprzez wykorzystywanie samochodów do pracy.
6. Czy Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, jeśli tak to od kiedy, w jakim okresie? Tak, Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym od momentu rozpoczęcia swojej działalności rolniczej w 2016 roku do chwili obecnej.
7. Czy Wnioskodawca udostępniał przedmiotowe samochody osobom trzecim na podstawie umów (np. najem, dzierżawa, użyczenie)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne czy nieodpłatne? Wnioskodawca nie udostępniał samochodów osobom trzecim.
8. Czy w stosunku do ww. samochodów będących przedmiotem wniosku, Wnioskodawca poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości samochodów, ich uatrakcyjnienia (np. ulepszenia, które mają za zadanie wzmocnienie osiągów samochodu czy uatrakcyjnienie jego wyglądu, tuning ingerujący w silnik pojazdu lub inne podzespoły lub instalacja elementów zewnętrznych, takich jak spoilery, dodatkowe podświetlenie, aby nadać pojazdowi bardziej sportowy, ekstrawagancki wygląd, itp.), jeśli tak to jakie oraz kiedy? Wnioskodawca nie poczynił opisanych wyżej działań.
9. Jaka była przyczyna podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o sprzedaży ww. samochodów? Pasja motoryzacyjna i chęć posiadania kolejnych modeli samochodów. Poniżej komentarz do każdego zakupionego samochodu:
   1. rocznik 2007, zakupiony 20.07.2018 sprzedany 01.02.2019, zakupiony jako uszkodzony, wykorzystany w gospodarstwie w okresie jesienno-zimowym do prac podczas remontu stawów, napęd 4x4 samochód do pracy w ciężkim terenie.
   2. rocznik 2016, zakupiony 10.07.2018, samochód prywatny rodzinny, zakupiony jako uszkodzony.
   3. rocznik 2015, zakupiony 09.06.2017 sprzedany 11.08.2018, zakupiony jako uszkodzony, samochód prywatny zakupiony z zamiłowania do muscle carów.
   4. rocznik 2013, zakupiony 07.07.2017 sprzedany 14.07.2018, zakupiony jako uszkodzony, wykorzystywany w gospodarstwie do prac podczas odłowów jesiennych i wiosennych, przewożenia sprzętu (sieci, kasarków, basenów itp.)
   5. rocznik 2015, zakupiony 01.11.2017 sprzedany 14.07.2018, samochód prywatny, zakupiony jako uszkodzony.
   6. rocznik 2012, zakupiony 09.03.2017 sprzedany 08.12.2018, samochód kupiony jako uszkodzony, wykorzystywany w gospodarstwie do odłowów jesiennych i wiosennych, przewożenia sprzętu (sieci, kasarków, basenów itp.), przewożenia zboża do karmienia ryb.
   7. rocznik 2014, zakupiony 21.02.2017 sprzedany 29.07.2018, zakupiony jako uszkodzony, samochód prywatny zakupiony z zamiłowania do muscle carów, Wnioskodawca uczestniczył nim w wielu Zlotach Mustangów na terenie Polski.
   8. rocznik, zakupiony 08.08.2017 sprzedany 13.03.2018, zakupiony jako uszkodzony, samochód prywatny zakupiony z zamiłowania do motoryzacji, okazał się niepraktyczny w użytkowaniu.Wnioskodawca powtarza jeszcze raz, że ze względu na swoją pasję samochodową lubi często zmieniać swój własny środek lokomocji, sprawie mu to dużą radość, chce odkrywać i testować kolejne modele stąd pozwala sobie na zmiany samochodów. Wnioskodawca podkreślił, że jest to jego hobby i nie czerpie z tego korzyści majątkowych.
10. W jaki sposób Wnioskodawca pozyskał kupujących na przedmiotowe samochody będące przedmiotem wniosku np. ogłoszenia w prasie, internet, inny – jaki? Wnioskodawca umieszczał ogłoszenia w Internecie jako osoba prywatna.
11. Czy cena sprzedaży samochodów była wyższa od ceny nabycia? Tak była wyższa, dlatego, że samochody kupiłem w okazyjnej cenie ze względu na uszkodzenia, po finansowym wkładzie własnym samochód został sprzedany jako powypadkowy, naprawiony. Jako osoba fizyczna sprowadzająca samochody na użytek własny Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania dowodów zapłaty należności za nabyty oraz zbyty samochód ale przede wszystkim nie miał takiej potrzeby aby gromadzić niepotrzebne dla niego dokumenty (potwierdzenia zapłaty). Potwierdzeniem transakcji nabycia samochodu jest dla Wnioskodawcy faktura z USA a zbycia umowa kupna sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisane działanie nosi znamiona działalności gospodarczej i czy podlega opodatkowaniu?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w piśmie z 11 marca 2020 r.):

Zgodnie z definicją w ustawie o VAT rolnik ryczałtowy jest to rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Działalność rolnicza jako działalność indywidualnego gospodarstwa rolnego jest zwolniona z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wynika to z faktu, że rolnika nie obowiązują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o czym mówi sama ustawa w art. 2 ust. 1 pkt 1.

W związku ze zwolnieniem z opodatkowania VAT dostawy towarów oraz świadczenia usług przez rolnika ryczałtowego nie jest on zobowiązany do rejestrowania się jako czynny podatnik VAT w urzędzie skarbowym. Status rolnika ryczałtowego wiąże się również z brakiem obowiązku wystawiania faktur za wykonywane czynności, a co za tym idzie z brakiem obowiązku prowadzenia ewidencji.

Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych dla czynnego podatnika VAT dostaje od nabywcy fakturę VAT-RR dokumentującą transakcję. Sytuacja jest dość nietypowa, bo fakturę wystawia nabywca, a nie jak w większości przypadków sprzedawca. Na tej podstawie rolnik może ubiegać się o zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa, które opodatkowane są VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawa o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicję działalności gospodarczej zawiera zarówno ustawa Prawo Przedsiębiorców, jak i główne ustawy podatkowe - ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa o podatku od towarów i usług czy Ordynacja podatkowa.

Ustawa Prawo Przedsiębiorców (art. 3) - działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 5a pkt 6) - działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ustawa o podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 2) - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ordynacja podatkowa (art. 3 pkt 9) - za działalności gospodarczej rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców

Można zatem wyróżnić 3 podstawowe cechy działalności gospodarczej:

1. cel zarobkowy,
2. zorganizowanie,
3. ciągłość.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie (postanowienie z 7 sierpnia 2006 r., I ACz 441/06, LEX nr 279953), stwierdził, że przedsiębiorcą jest tylko ten, kto wykonuje czynności powtarzalne i w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanowią oderwanego katalogu świadczeń określonych rzeczy lub usług.

Cechy działalności gospodarczej:

zarobkowość

Zarobkowość działalności gospodarczej oznacza nie tylko to, że jej prowadzenie ma na celu przyniesienie przedsiębiorcy dochodu. Nawet jeśli tego dochodu przedsiębiorca nie osiąga, to przy założeniu, że wszelkie podejmowane przez niego kroki są nastawione na osiągnięcie zysku, cel zarobkowy jest spełniony.

prowadzenie działalności w sposób zorganizowany

Prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zorganizowany oznacza, że przedsiębiorca podejmuje pewien wysiłek organizacyjny w związku z jej prowadzeniem. Można tu mówić zarówno o tym, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno-prawnej, jak i chociażby o zapewnieniu lokalu do jej prowadzenia, podejmowaniu działań marketingowych w celu jej rozreklamowania, zdobywaniu klientów czy zatrudnianiu pracowników.

działalność gospodarcza prowadzona w sposób ciągły

Ta cecha działalności gospodarczej oznacza podejmowanie szeregu czynności w sposób ciągły, zmierzających do określonego celu. Istotne tu jest nastawienie na kontynuację i powtarzalność - przerwy w działalności nie mają wpływu na spełnienie warunku ciągłości. Ciągłość nie wymaga prowadzenia działalności w sposób nieprzerwany przez dłuższy okres, wystarczy, by czynności były wykonywane z zamiarem ich powtarzania w przyszłości, a powtarzalność ta nie miała charakteru przypadkowego.

Działalność gospodarcza może być prowadzona w sposób nieregularny (sezonowy), ważne jest jedynie zachowanie zamiaru powtarzania danych czynności.

Ciągły sposób prowadzenia działalności, jako jedna z cech, pozwala na odróżnienie czynności wykonywanych jedynie okazjonalnie - jednorazowo.

Przenosząc powyższe rozważania na stan faktyczny opisany we wniosku należy stwierdzić, że aby dana czynność dostawa czy też świadczenie usług podlegała ustawie o podatku od towarów i usług to musi być dokonana przez podatnika tego podatku. Co za tym idzie w tym przypadku należy zweryfikować czy działania Wnioskodawcy miały charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Po pierwsze źródło przychodów Wnioskodawcy, działalność rolnicza rolnika ryczałtowego korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w VAT, po drugie działalność hobbystyczna nie wykazywała cech działalności gospodarczej. Przede wszystkim nie miała cech zarobkowych ale też była prowadzona w sposób nie wykazujący ani ciągłości ani profesjonalnego zorganizowania.

Reasumując: Samochody licytowane były od samego początku z zamysłem użytkowania ich przez siebie, na użytek własny, typowo hobbystycznie, bez zamiarów zarobkowych. W efekcie ich dalsze zbycie nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów:

• użytkowanych do celów prywatnych - marki ……… – jest prawidłowe,
• użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej – marki ….. – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży majątku osobistego jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania majątku dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży majątku jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w latach 2017-2018 sprowadził do Polski 8 samochodów osobowych z USA. Zakupy odbywały się poprzez licytację na aukcjach samochodów uszkodzonych/powypadkowych. Każdy wylicytowany przez Wnioskodawcę samochód zawsze był kupiony jako uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Bywało, że nabyte przez Wnioskodawcę samochody wykorzystywane były w celach służbowych w jego gospodarstwie, ale Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych. Wszystkie te samochody zostały przez Wnioskodawcę sprzedane w Polsce indywidualnym odbiorcom, żaden z nich nie wcześniej niż 6 miesięcy od zakupu. Wnioskodawca samochody sprowadził dla siebie, dla własnego użytku i po upływie użytkowania je sprzedał.

Każdy wylicytowany w USA samochód był zawsze uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Każdy z nich nabyty w okazyjnej cenie na aukcji wymagał niejednokrotnie dużych nakładów pieniężnych w celu zakupu części (nabywane na giełdach, bez potwierdzenia zapłaty, płatność gotówką) oraz napraw blacharsko-lakiermiczych wykonywanych metodą gospodarczą. Bywało, że nabyte samochody były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie Wnioskodawcy. Samochody z napędem na 4 koła, w tym pick’upy były wykorzystywane w działalności rolniczej jako narzędzie pracy (odłowy stawów, jazda w terenie po obiektach hodowlanych). Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży samochodów zakupionych w celach prywatnych - hobbystycznych.

Zauważyć należy, że z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca nabył samochody osobowe w celach prywatnych. Bywało jednak, że nabyte samochody były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie rybackim Wnioskodawcy, z którego się utrzymuje. Samochody z napędem na 4 koła, w tym pick’upy były wykorzystywane w działalności rolniczej jako narzędzie pracy (odłowy stawów, jazda w terenie po obiektach hodowlanych). Natomiast pozostałe samochody były wykorzystywane do celów prywatnych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym dokonując sprzedaży samochodów marki ….. Wnioskodawca korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów nie działał jak podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż samochodów w okolicznościach wskazanych we wniosku stanowiła czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w przypadku sprzedaży samochodów marki …, Wnioskodawca nie zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności rolniczej. Jak zostało wskazane powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego. Jak wynika z opisu sprawy nabyte samochody marki …. były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie rybackim Wnioskodawcy, co powoduje, że tracą one charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych tej działalności rolniczej powoduje, że samochody te były wykorzystywane w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności rolniczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Okoliczności te wskazują zatem na ścisłe związanie ww. samochodów z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością rolniczą. Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że przedmiotowe samochody wchodzą w skład majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, ponieważ ww. samochody to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności rolniczej.

W konsekwencji przedmiotem dostawy były samochody …. stanowiące de facto składnik majątkowy przedsiębiorstwa, którą – w rozumieniu ustawy o VAT – jest działalność rolnicza.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca stał się z tytułu tych dostaw podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a dostawa samochodów marki … wykorzystywanych uprzednio w działalności rolnej kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe – w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów marki ….,
• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów marki ….

Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę we wniosku wyroku sądu administracyjnego tut. Organ wyjaśnia, że wskazany wyrok został potraktowany jako element argumentacji Wnioskodawcy, jest to jednak rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.