0113-KDIPT1-2.4012.746.2019.2.IR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu nabycia usług sportowych w ramach programu Karta … oraz opodatkowania świadczonych usług w ramach systemu ….. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług sportowych w ramach programu Karta … oraz opodatkowania świadczonych usług w ramach systemu …`(...)`

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz przeformułowanie pytania oznaczonego nr 2.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

….. Sp. z o.o. (zwana dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży części zamiennych i akcesoriów do samochodów ciężarowych, przyczep, naczep i autobusów.

Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę (dalej: Pracownicy), a także współpracuje z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze na podstawie umów o współpracy (zwanymi dalej: Podmioty Współpracujące lub Samozatrudnieni).

Pomiędzy Podmiotami Współpracującymi a Spółką nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

Spółka daje możliwość Pracownikom i Podmiotom Współpracującym przystąpienia do systemu ……, który uprawnia beneficjenta do nabycia m.in.:

• karty …;

• kart podarunkowych do sklepów;

• biletów wstępu do teatru, kina, basenu itp.;

• posiłków na stołówkach lub w restauracjach.

Pakiet kafeteryjny (w tym ew. karta …) jest elementem wynagrodzenia Samozatrudnionych. Podmioty Współpracujące, którym przyznawany jest pakiet kafeteryjny świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi ściśle związane z jego działalnością (np. usługi informatyczne czy prawne).

Przystąpienie do systemu …. jest dobrowolne i w przypadku Samozatrudnionych, akceptacja tego elementu wynagrodzenia jest potwierdzana w zapisach umowy/aneksu do umowy o współpracy. Spółka przyznaje stałą miesięczną kwotę, która z automatu przeliczana jest na punkty na indywidulanym koncie Podmiotu Współpracującego w systemie …`(...)`

W przypadku przystąpienia do systemu ….. i wyborze przez Podmiot Współpracujący karty …:

• Spółka zakupuje od firmy ….. S.A. usługi sportowe Program Karta … w zakresie wstępu i korzystania ze świadczeń sportowych i rekreacyjnych na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług. Spółka otrzymuje co miesiąc fakturę za te usługi, opiewającą na kwotę netto powiększoną o VAT wg obowiązującej stawki (aktualnie 8%);

• zgromadzone w systemie ….. punkty są automatycznie przeznaczane na poczet ceny zamówionej przez Samozatrudnionego karty …;

• Spółka co miesiąc wystawia fakturę na rzecz Podmiotu Współpracującego na kwotę różnicy pomiędzy ceną brutto zamówionej przez Podmiot Współpracujący karty … a kwotą dofinansowaną przez Spółkę, faktura o treści: „Karta … zg. z umową za okres …” wystawiana jest ze stawką VAT analogiczną jak na dokumencie zakupu (aktualnie 8%).

W przypadku przystąpienia do systemu ….. bez wyboru przez Podmiot Współpracujący karty …:

• zgromadzone punkty są automatycznie zapisywane na indywidulanym koncie Samozatrudnionego w systemie ….. - do dowolnego wykorzystania w ramach tego systemu;

• w przypadku gdy ilość ww. punktów jest niewystarczająca do rozliczenia za benefity wybrane w ramach …., Samozatrudniony ma możliwość częściowej lub całościowej zapłaty środkami własnymi;

• Spółka otrzymuje od firmy …… Sp. z o.o. fakturę za wykupione przez Samozatrudnionych świadczenia w danym m-cu - w części sfinansowanej punktami przyznanymi przez Spółkę. Stawka podatku VAT na fakturze jest zgodna ze stawką podatku obowiązującą dla danego wykupionego w ….. świadczenia;

• Spółka nie wystawia na rzecz Podmiotów Współpracujących żadnych dokumentów w związku z otrzymaniem faktury za wykupione przez Samozatrudnionych świadczenia; Podmioty Współpracujące zakupy w ….. sfinansowane z własnych środków rozliczają bezpośrednio z operatorem systemu.

W piśmie z dnia 27 stycznia 2020 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• faktury dokumentujące nabycie usług sportowych w ramach programu Karta … od firmy ….. S.A. są wystawiane na ….. Sp. z o.o. tj. Wnioskodawcę.

• Faktury dokumentujące nabycie świadczeń od firmy ….. Sp. z o.o. w ramach systemu ….. sfinansowane punktami przyznanymi przez Wnioskodawcę są wystawiane na ….. Sp. z o.o. tj. Wnioskodawcę.

• Nabycie świadczeń od firmy ….. Sp. z o.o. w ramach systemu …. sfinansowane z własnych środków Podmiotów prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy o współpracy są rozliczane przez ww. Podmioty Współpracujące bezpośrednio z operatorem systemu ……. Wnioskodawca nie otrzymuje faktur dokumentujących ww. nabycie świadczeń od firmy ….. Sp. z o.o. w ramach systemu …. sfinansowanych z własnych środków ww. Podmiotów Współpracujących.

• Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tyt. nabycia świadczeń od firmy …. Sp. z o.o. w ramach systemu …. ze względu na brak związku tegoż zakupu z czynnościami opodatkowanymi VAT.

• Wnioskodawca nabywa usługi sportowe w ramach programu Karta … na rzecz:

  • pracowników - nabycie usług sportowych jest związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Nabycie usług na rzecz pracowników w całości lub w części finansowane jest ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wnioskodawca działając jako administrator Funduszu dokonuje zakupów usług, które następnie przekazuje nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie pracownikom upoważnionym do korzystania z Funduszu;

  • podmiotów prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy o współpracy - nabycie usług sportowych jest związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca nabywa usługi w celu ich odsprzedaży; faktura dokumentująca sprzedaż jest wystawiana z zastosowaniem obowiązującej stawki VAT - aktualnie 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

• Przyznanie Podmiotom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umowy o współpracy pakietu kafeteryjnego poza Kartą … służy prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Pakiet kafeteryjny jest elementem wynagrodzenia Samozatrudnionych. Podmioty Współpracujące, którym przyznawany jest pakiet kafeteryjny świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi ściśle związane z jego działalnością (np. usługi informatyczne czy prawne). Należy jednak zaznaczyć, że nabycie przez Samozatrudnionych świadczeń w …., finansowane przyznanymi przez Spółkę punktami, służy faktycznie celom osobistym tychże Samozatrudnionych - stąd brak rozpoznania przez Spółkę prawa do odliczenia podatku VAT od takiego zakupu.

• Przyznanie Podmiotom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umowy o współpracy pakietu kafeteryjnego poza Kartą … związane jest wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

• System ….. obecnie umożliwia zakup m.in. benefitów turystycznych, kulturalnych, sportowych, rekreacyjnych. Nabyte przez Wnioskodawcę świadczenia w ramach pakietu kafeteryjnego poza kartą … opodatkowane są stawką podatku VAT obowiązującą dla danego wykupionego w …. świadczenia. Przykładowe pozycje zafakturowane w związku z wykupieniem świadczeń w systemie …..:

  • Kody do realizacji w sieci kin …., pobrane w systemie …. - stawka podatku VAT 8%;

  • Kody na wydarzenia kulturalne - …., pobrane w systemie …. - stawka podatku VAT 8%;

  • Zajęcia sportowe zakupione w Systemie ….. - stawka podatku VAT 23%;

  • Wejściówki na zajęcia rekreacyjne zakupione w Systemie ….. - stawka podatku VAT 23%.

• W ramach przystąpienia do systemu ….. bez wyboru przez Podmiot Współpracujący karty …, Wnioskodawca nie pobiera jakiejkolwiek odpłatności od Podmiotów Współpracujących.

• Należy podkreślić, że operatorem …. jest podmiot zewnętrzny: …. Sp. z o.o., z którą Spółka zawarła umowę i od której nabywa rozmaite świadczenia, wybierane przez pracowników i Samozatrudnionych w ramach przyznanego im przez Spółkę pakietu kafeteryjnego. Zakres i dokładny rodzaj dostępnych w ….. świadczeń są w pełni zależne od jej operatora, a Spółka monitoruje je tylko pod kątem ich jak najwyższej atrakcyjności dla pracowników i Samozatrudnionych. Innymi słowy zakres nabywanych przez Wnioskodawcę świadczeń w ramach pakietu kafeteryjnego jest jak wskazano w odpowiedzi na ww. pytanie 6 bardzo szeroki, dlatego Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać jaka jest klasyfikacja statystyczna określona zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług nabywanych przez Wnioskodawcę świadczeń, tym bardziej, że Wnioskodawca sam bezpośrednio tych usług nie świadczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach z tytułu nabycia usług sportowych w ramach programu Karta … w części dotyczącej osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze współpracujących ze Spółką na podstawie umów o współpracy?
2. Czy Spółka prawidłowo opodatkowuje świadczone usługi w związku z funkcjonującym w Spółce systemem ….., w tym w zakresie kart …, osobom prowadzącym jednoosobowe działalności gospodarcze współpracującym ze Spółką na podstawie umów o współpracy?

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Spółka ma prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach z tytułu nabycia usług sportowych w ramach programu Karta … w części dotyczącej osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze współpracujących ze Spółką na podstawie umów o współpracy, ze względu na związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi VAT (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Karty … są imienne i już w momencie nabycia jest wiadome, kto jest ich ostatecznym użytkownikiem, a tym samym nabywcą usług. W związku z tym, Spółka nie jest beneficjentem nabytych usług, ponieważ ich świadczenie następuje bezpośrednio na rzecz Podmiotów Współpracujących. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy mamy do czynienia z refakturą usług.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, jeśli podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że sam otrzymał i wyświadczył tę usługę.

Wówczas podatnik nabywa usługi, do korzystania z których uprawniają karty …, wyłącznie w celu ich odsprzedaży, dzięki czemu usługi te pozostają w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi VAT.

W konsekwencji, Spółka uzyskuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT przy nabyciu usług sportowych w ramach programu Karta ….

Ad. 2)

Spółka prawidłowo wykazuje podatek VAT należny w związku z funkcjonującym w Spółce systemem …., w tym w zakresie kart …, osobom prowadzącym jednoosobowe działalności gospodarcze współpracującym ze Spółką na podstawie umów o współpracy.

Spółka rozpoznaje obowiązek wykazania podatku VAT należnego z tyt. świadczeń systemu ….. Podmiotom Współpracującym, tylko w zakresie usług w ramach programu Karta …; przy zastosowaniu obowiązującej stawki VAT - aktualnie 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT i podstawie opodatkowania w wysokości różnicy pomiędzy ceną brutto zamówionej przez Samozatrudnionego karty … a kwotą dofinansowaną przez Spółkę.

Uzasadnienie w zakresie kart …

W zakresie kart …, Spółka uważa, że w przypadku przekazania dodatkowych świadczeń przez podatnika na rzecz Podmiotów Współpracujących za wynagrodzeniem (nawet symbolicznym) mamy do czynienia ze świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Takie świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT i podatnik, co do zasady, jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą odsprzedaż ww. usług na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą.

W przypadku refaktury zostają w pełni zachowane znamiona nabytej przez podatnika usługi, a tym samym jego świadczenie może zostać uznane za świadczenie usług w tym samym zakresie. Wobec tego do refakturowanych usług zastosowanie znajdzie ta sama stawka VAT co w przypadku pierwotnego nabycia usług przez podatnika.

W interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (1462-IPPP2.4512.117.2017.1.MT z 12 kwietnia 2017 r.) potwierdził prawidłowość sposobu odsprzedaży w drodze refaktury usług rekreacyjnych realizowalnych za pomocą kart …. Organ zgodził się przy tym ze stanowiskiem podatnika, że przy odsprzedaży usług rekreacyjnych na rzecz samozatrudnionych prawidłowe jest zastosowanie do refaktury tej samej stawki VAT.

Prawidłowość ustalenia podstawy opodatkowania w wysokości kwoty uiszczonej przez nabywcę danej usługi (nawet jeśli jest to symboliczna kwota), bez włączania kwoty dofinansowania ze strony świadczącego usługę, potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPP2/443-121/13-2/SJ z 5 kwietnia 2013 r.), w której Organ stwierdził: „[`(...)`] Reasumując, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Tym samym, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Spółki - zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy - będzie kwota faktycznie należna od nabywcy - tj. symboliczna kwota zapłacona przez pracownika - pomniejszona o należny podatek. [..]”

Uzasadnienie w zakresie świadczeń systemu ….. (poza kartami …)

W związku z tym, że Spółka nie rozpoznaje prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wykupione przez Samozatrudnionych świadczenia w ramach systemu ….. (nie dotyczy kart …), w ocenie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego przekazania usług jest to, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów, a ponieważ przesłanka ta w przypadku Wnioskodawcy nie jest spełniona, to w konsekwencji usługi świadczone przez Spółkę nieodpłatnie na rzecz Samozatrudnionych nie stanowią odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyżej wskazana argumentacja w zakresie świadczeń systemu ….. jest zbieżna ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zaprezentowanym w interpretacji indywidualnej z 19 września 2019r. (0111-KDIB3-1.4012.439.2019.3.KO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z kolei podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, w świetle którego, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, a także współpracuje z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze na podstawie umów o współpracy (zwanymi dalej: Podmioty Współpracujące lub Samozatrudnieni). Spółka daje możliwość Pracownikom i Podmiotom Współpracującym przystąpienia do systemu…., który uprawnia beneficjenta do nabycia m.in.:

• karty …;

• kart podarunkowych do sklepów;

• biletów wstępu do teatru, kina, basenu itp.;

• posiłków na stołówkach lub w restauracjach.

Pakiet kafeteryjny (w tym ew. karta …) jest elementem wynagrodzenia Samozatrudnionych. Przystąpienie do systemu …. jest dobrowolne i w przypadku Samozatrudnionych, akceptacja tego elementu wynagrodzenia jest potwierdzana w zapisach umowy/aneksu do umowy o współpracy. Spółka przyznaje stałą miesięczną kwotę, która z automatu przeliczana jest na punkty na indywidulanym koncie Podmiotu Współpracującego w systemie…..

W przypadku przystąpienia do systemu …. i wyborze przez Podmiot Współpracujący karty …:

• Spółka zakupuje od firmy … S.A. usługi sportowe Program Karta … na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług. Spółka otrzymuje co miesiąc fakturę za te usługi, opiewającą na kwotę netto powiększoną o VAT wg obowiązującej stawki (aktualnie 8%). Nabycie usług sportowych jest związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca nabywa usługi w celu ich odsprzedaży. Faktura wystawiana jest przez Wnioskodawcę ze stawką VAT analogiczną jak na dokumencie zakupu (aktualnie 8%).

W przypadku przystąpienia do systemu …. bez wyboru przez Podmiot Współpracujący karty …:

• Spółka otrzymuje od firmy …. Sp. z o.o. faktury dokumentujące nabycie świadczeń od firmy … Sp. z o.o. w ramach systemu … sfinansowane punktami przyznanymi przez Wnioskodawcę. Nabyte przez Wnioskodawcę świadczenia w ramach pakietu kafeteryjnego opodatkowane są stawką podatku VAT obowiązującą dla danego wykupionego w …. świadczenia. Spółka nie pobiera jakiejkolwiek odpłatności od Podmiotów Współpracujących i nie wystawia na rzecz Podmiotów Współpracujących żadnych dokumentów z tytułu przyznanego pakietu kafeteryjnego bez wyboru karty …. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tyt. nabycia świadczeń od firmy …. Sp. z o.o. w ramach systemu …. ze względu na brak związku tegoż zakupu z czynnościami opodatkowanymi VAT. Nabycie przez Samozatrudnionych świadczeń w …. , finansowane przyznanymi przez Spółkę punktami, służy faktycznie celom osobistym tychże Samozatrudnionych - stąd brak rozpoznania przez Spółkę prawa do odliczenia podatku VAT od takiego zakupu.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług sportowych w ramach programu Karta … przyznanych Podmiotom Współpracującym, które - jak wskazał Wnioskodawca – nabywa celem ich odsprzedaży oraz opodatkowania tych usług realizowanych odpłatnie na rzecz ww. Podmiotów Współpracujących wskazać należy, że powołany powyżej przepis art. 8 ust. 2a ustawy, jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W przedstawionych okoliczności sprawy, biorąc pod uwagę brzmienie powołanego wyżej art. 8 ust. 2a ustawy należy uznać, że Wnioskodawca, jako podmiot obciążający Podmioty Współpracujące, kosztami nabywanej w ramach programu Karta … usługi w ustalonej części, traktowany jest jako usługobiorca, a następnie usługodawca tej samej usługi. Tym samym, w analizowanej sprawie na gruncie ustawy występuje odpłatne świadczenie usług.

Podkreślić przy tym należy, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zwanego dalej TSUE, z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteyerke ECLI:EU:C:2005:47, w którym to wyroku Trybunał stwierdził m.in., że „Jak słusznie podkreśla rzecznik generalny w pkt 35 opinii, okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu produkcji, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej”. To ostatnie pojęcie wymaga bowiem wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika (zob. podobnie wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86 Apple and Pear Devełopment Council, Rec, str. 1443, pkt 12), (pkt. 22)”.

Z powyższego wynika, iż dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza, w ocenie Trybunału, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Zatem, dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez dostawcę towaru lub świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za dostarczony towar lub wykonaną usługę zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie sprzedającego towar/wykonującego usługę obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla dostawcy.

W świetle powyższych uwag należy uznać, że obciążenie Podmiotów Współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów o współpracy, określoną kwotą do zapłaty z tytułu przekazania im opisanych kart … spowoduje, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta będzie odpłatna. Należy zatem stwierdzić, w oparciu o przepisy art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2a ustawy, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca świadczy na rzecz ww. podmiotów usługi, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca kupuje karty … w celu przekazania ich Podmiotom Współpracującym za odpłatnością, czyli – jak wskazała Spółka – w celu odsprzedaży, to ich zakup służy bezpośrednio realizacji czynności opodatkowanej.

Tym samym, uznać należy, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego, w związku z nabyciem ww. świadczeń w ramach kart … w celu ich odpłatnego przekazania Podmiotom Współpracującym. Przy czym należy zaznaczyć, że prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Z kolei odnosząc się do kwestii opodatkowania świadczeń realizowanych na rzecz Podmiotów Współpracujących, w związku z funkcjonowaniem w Spółce systemu….., bez pobierania jakiejkolwiek odpłatności w pierwszej kolejności zauważyć należy, że – jak wskazał Wnioskodawca - nabycie przez Podmioty Współpracujące świadczeń w ramach ww. systemu, finansowane przyznanymi przez Spółkę punktami, służy faktycznie celom osobistym ww. Podmiotów, dlatego też Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tyt. nabycia świadczeń od firmy …..

Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za

daną czynność.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Należy również wskazać, że przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszący się do nieodpłatnego świadczenia usług, nie znajduje zastosowania w odniesieniu do tych czynności, które w razie ich uznania za podlegające opodatkowaniu zostałyby zwolnione od podatku. W tym przypadku pozostawienie ich poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług nie prowadzi do naruszenia powołanych powyżej zasad, które należy uznać za uzasadniające zrównanie takich czynności z czynnością odpłatnego świadczenia usług. Ww. świadczenia nie mieszczą się bowiem w definicji sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników w tym jak w okolicznościach niniejszej sprawy Podmiotów Współpracujących będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W wyroku z dnia 16 października 1997 r. C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, że co do zasady, pracodawca, organizując dla pracowników dojazd do zakładu, świadczy nieodpłatną usługę na ich prywatny użytek. Pracodawca w normalnych warunkach nie ma obowiązku zapewnienia pracownikom dojazdu do miejsca pracy, a to w jaki sposób pracownik dostanie się do pracy jest jego indywidualną sprawą. Niemniej jednak, jeżeli z okoliczności wynika, że działalność prowadzona przez podatnika wymaga, aby pracodawca zapewnił transport pomiędzy domem a miejscem pracy, wówczas należy przyjąć, że usługa ta świadczona jest w celu nie innym niż działalność gospodarcza podatnika, natomiast prywatne korzyści pracownika wynikające z możliwości skorzystania z transportu mają znaczenie drugorzędne względem potrzeb podatnika.

W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika w tym jak w okolicznościach niniejszej sprawy Podmiotów Współpracujących, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

W drugim wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Podobnie jak w pierwszym powołanym wyroku, także i w tym orzeczeniu Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Mając na uwadze kryteria wynikające z powołanego orzecznictwa TSUE można wywieść wniosek, że co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy w tym jak w okolicznościach niniejszej sprawy Podmioty Współpracujące, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią nikły związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(`(...)`) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

W związku z powyższym należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Mając na uwadze fakt, że jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego przekazania usług jest aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów, to skoro – jak wskazał Wnioskodawca - nie przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia świadczeń od firmy…., uznać należy, że w rozpatrywanej sprawie nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę na rzecz Podmiotów Współpracujących nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, usługi świadczone przez Spółkę nieodpłatnie na rzecz Podmiotów Współpracujących nie stanowią odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku (w tym dotyczące określenia stawki podatku, podstawy opodatkowania oraz udokumentowania świadczonych usług), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.