0112-KDIL1-2.4012.677.2019.2.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2019 r. (data wpływu 27 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 24 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.) z dnia 26 listopada 2019 r. (data wpływu 27 stycznia 2020 r.), z dnia 13 lutego 2020 r. (data wpływu 13 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) dotacji z WFOŚiGW na demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dotacji z WFOŚiGW na demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 26 listopada 2019 r., z dnia 24 stycznia 2020 r., z dnia 13 lutego 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, prawidłowy podpis Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik czynny.

Powiat realizuje zadania polegające na usuwaniu i unieszkodliwianiu wyrobów zawierających azbest z terenu administracyjnego Powiatu, które należą do zadań własnych Powiatu, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578, z późn. zm.), obejmujących m.in. ochronę środowiska i przyrody.

Zadanie realizowane jest m.in. na posesjach mieszkańców Powiatu. W przedsięwzięciu biorą udział Mieszkańcy, którzy złożyli odpowiedni wniosek, zaakceptowany przez Powiat. Udział Powiatu polegać będzie na pokryciu kosztów (części kosztów) związanych z utylizacją odpadów azbestowych zalegających na nieruchomości oraz powstałych przy wymianie lub likwidacji pokrycia dachowego i elewacji, a mianowicie:

• rozbiórki pokrycia z płyt zawierających azbest;
• zabezpieczenia odpadów azbestowych zgodnie z obowiązującymi przepisami;
• załadunku, transportu składowania odpadów;
• oczyszczenia terenu z pyłu azbestowego.

W przypadku udziału Powiatu w realizacji zadania, Powiat podpisze umowę z wykonawcą robót, którego oferta zostanie wybrana w trybie ustawy o zamówieniach publicznych. Wykonawca robót będzie posiadał uregulowany stan formalno-prawny w zakresie gospodarowania odpadami. Przedsiębiorca wykonujący prace związane z likwidacją azbestu ponosi w pełni odpowiedzialność za wykonanie prac zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie usuwania azbestu, natomiast Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wypełnienie obowiązków wynikających z ustawy prawo budowlane.

Koszty pokrywane są z dotacji Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W ocenie Powiatu, dotacja nie ma funkcji cenotwórczej, ponieważ odpłatność nie zależy od kwoty dotacji. W związku z czym, w ocenie Powiatu, dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nazwa zadania realizowanego przez Powiat: „(…)”.
2. Dotacja z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ma charakter zakupowy. Otrzymane dofinansowanie nie ma wpływu na wysokość odpłatności za jednostkę wykonanej usługi polegającej na unieszkodliwieniu wyrobów zawierających azbest. Powiat w swym budżecie ma zabezpieczone środki finansowe na realizację tego zadania, a otrzymane dofinansowanie powiększy kwotę środków finansowych przeznaczonych na to zadanie. W przypadku braku dofinansowania zakupiona zostanie mniejsza ilość usług.
3. Wszystkie otrzymane z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej środki finansowe zwiększą środki własne przeznaczone przez Powiat na realizację zadania.
4. Otrzymane dofinansowanie może być przeznaczone wyłącznie na realizację zadania wskazanego we wniosku.
5. Niezrealizowanie zadania, bądź niewykorzystanie otrzymanego dofinansowania w całości skutkuje obniżeniem wysokości dotacji. Powiat przyznane środki finansowe otrzyma po zrealizowaniu zadania i jego rozliczeniu. W przypadku zmniejszenia zakresu rzeczowego, zmniejszeniu efektu ekologicznego otrzymane dofinansowanie może być niższe od pierwotnie przyznanego.
6. Wysokość otrzymanego dofinansowania nie jest uzależniona od ilości mieszkańców biorących udział w zadaniu, a od ilości zutylizowanych wyrobów zawierających azbest.
7. Powiat z realizacji zadania rozlicza się po jego realizacji z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zgodnie z regulaminem konkursu. Do prawidłowego rozliczenia zadania należy przedłożyć sprawozdanie wraz z załącznikami – m.in.: karty odbioru materiałów zawierających azbest, karty przekazania tych wyrobów do składowiska oraz fakturę za wykonaną usługę wystawioną przez wykonawcę wyłonionego w drodze zapytania ofertowego.
8. Powiat otrzymuje co roku jedną dotację z WFOŚiGW.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dotacje uzyskane z WFOŚiGW na demontaż, transport i unieszkodliwianie odpadów zawierających azbest, w ramach realizacji zadań, powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacje uzyskane z WFOŚiGW nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Powiat organizując usuwanie azbestu z nieruchomości Mieszkańców, realizuje zadania własne, nie zawiera umów z właścicielami, a tym samym uznać należy, że nie świadczy na ich rzecz żadnych usług. Powiat nie otrzymuje również z tego tytułu wynagrodzenia od Mieszkańców, w związku z tym dotacje nie mają charakteru cenotwórczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie ochrony środowiska i przyrody (art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy o samorządzie powiatowym).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy za niższą kwotę (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat realizuje zadanie pn. „(…)”.

Zadanie realizowane jest m.in. na posesjach mieszkańców Powiatu, którzy złożyli odpowiedni wniosek, zaakceptowany przez Powiat. Udział Powiatu polegać będzie na pokryciu kosztów (części kosztów) związanych z utylizacją odpadów azbestowych zalegających na nieruchomości oraz powstałych przy wymianie lub likwidacji pokrycia dachowego i elewacji, a mianowicie:

• rozbiórki pokrycia z płyt zawierających azbest;
• zabezpieczenia odpadów azbestowych zgodnie z obowiązującymi przepisami;
• załadunku, transportu składowania odpadów;
• oczyszczenia terenu z pyłu azbestowego.

W celu realizacji ww. zadania Powiat podpisze umowę z wykonawcą robót, którego oferta zostanie wybrana w trybie ustawy o zamówieniach publicznych.

Na wykonanie przedmiotowego zadania Powiat otrzymuje dotacje z Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Zatem wszystkie otrzymane środki finansowe zwiększą środki własne przeznaczone przez Powiat na realizację zadania. W przypadku braku dofinansowania zakupiona zostanie mniejsza ilość usług. Zatem otrzymane dofinansowanie może być przeznaczone wyłącznie na realizację ww. zadania. Niezrealizowanie zadania, bądź niewykorzystanie otrzymanego dofinansowania w całości skutkuje obniżeniem wysokości dotacji. Powiat przyznane środki finansowe otrzyma po zrealizowaniu zadania i jego rozliczeniu. W przypadku zmniejszenia zakresu rzeczowego, zmniejszeniu efektu ekologicznego, otrzymane dofinansowanie może być niższe od pierwotnie przyznanego. Wysokość otrzymanego dofinansowania nie jest uzależniona od ilości mieszkańców biorących udział w zadaniu, a od ilości zutylizowanych wyrobów zawierających azbest. Do prawidłowego rozliczenia zadania należy przedłożyć sprawozdanie wraz z załącznikami – m.in.: karty odbioru materiałów zawierających azbest, karty przekazania tych wyrobów do składowiska oraz fakturę za wykonaną usługę wystawioną przez wykonawcę wyłonionego w drodze zapytania ofertowego.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dotacji z WFOŚiGW na demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest pochodzących z posesji mieszkańców.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że otrzymane przez Powiat dotacje nie stanowią same w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Jednakże jeżeli stanowią składnik ceny czynności, z którą są związane, wówczas podlegają opodatkowaniu. Zatem dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są wtedy ściśle związane z danym towarem, czy usługą i podlegają opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku będziemy mieć do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. odsprzedażą usług zakupionych przez Powiat od wykonawcy robót na rzecz mieszkańców biorących udział w zadaniu), a nie z realizacją zadań własnych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej. Wnioskodawca bowiem będzie nabywał przedmiotowe usługi od ww. firmy we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich. Zatem stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Powiat zawierając umowę z wykonawcą na świadczenie ww. usługi, wchodzi w rolę podmiotu świadczącego usługę. Trzeba też zauważyć, że to Wnioskodawca (nie właściciele nieruchomości) wybiera firmę wykonującą usługi związane z usuwaniem wyrobów zawierających azbest i zawiera z nią umowę, a faktury z tytułu świadczenia ww. usługi są wystawiane na Powiat jako na nabywcę usługi.

Środki finansowe pozyskane przez Powiat (dotacje uzyskane z WFOŚiGW) w tym przypadku będą przeznaczone na realizację konkretnego zadania związanego z demontażem, transportem i unieszkodliwieniem odpadów zawierających azbest. W konsekwencji, środki te należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi przez Powiat na rzecz właścicieli posesji (mieszkańców), wypłacane przez podmiot trzeci (tj. podmiot przekazujący dotacje). Zatem pozyskane środki finansowe nie mogą więc zostać uznana za dotacje kosztowe przeznaczone na ogólną działalność Powiatu, bowiem ich celem nie jest dotowanie całej działalności Powiatu, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach ww. zadania. Potwierdza to okoliczność, że Powiat nie może przeznaczyć dotacji uzyskanych z WFOŚiGW na inny cel niż demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest.

Otrzymane środki finansowe zwiększą środki własne przeznaczone przez Powiat na realizację zadania. Z kolei właściciele nieruchomości nie ponoszą żadnych kosztów związanych z realizacją zadania. Skoro więc ostateczny odbiorca usługi nie musi za tę usługę uiszczać na rzecz Powiatu żadnych opłat z powodu przyznanego dofinansowania, to należy stwierdzić, że dofinansowania te wpływają bezpośrednio na cenę świadczonej usługi.

W związku z powyższym należy uznać, że świadczenia, do wykonania których Powiat zobowiązał się w ramach umów zawieranych z mieszkańcami, stanowią odpłatne świadczenia usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Powiat, w związku z ww. czynnościami występuje w charakterze podatnika tego podatku.

Tym samym, dotacje przyznane Powiatowi z Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację ww. zadania w zakresie, w jakim stanowią one pokrycie ceny usług świadczonych na rzecz właścicieli posesji (mieszkańców), podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, z tytułu wykonania przez Powiat usług w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwiania odpadów zawierających azbest z nieruchomości należących do mieszkańców objętych projektem, a Wnioskodawca działa w tym zakresie jako podatnik VAT.

W konsekwencji otrzymane dotacje w związku z realizacją przedmiotowego projektu będą dotacjami bezpośrednio wpływającymi na wartość świadczonych usług i będą zwiększały podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, dotacje uzyskane z WFOŚiGW na demontaż, transport i unieszkodliwianie odpadów zawierających azbest, w ramach realizacji zadań, powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.