0114-KDIP4.4012.768.2019.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2019 r. (data wpływu 31 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 20 grudnia 2019 r. znak 0114-KDIP4.4012.768.2019.1.AK (skutecznie doręczone dnia 30 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją zadania pn. „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją zadania pn. „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`”. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 stycznia 2020 r., złożonym w dniu 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 20 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (`(...)`) (jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną oraz status podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) czynnego, która prowadzi sprzedaż opodatkowaną, związaną m.in. z usługami najmu, dzierżawy, użytkowania wieczystego, sprzedażą gruntów i budynków itp.) planuje przystąpić do konkursu dla naboru nr … w ramach Osi Priorytetowej VII - Infrastruktura dla usług społecznych, Działania VII.4 - Edukacja, Poddziałania VII.4.3 - Edukacja ogólna, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, o dofinansowanie realizacji inwestycji pn. „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`”.

Budynek Szkoły Podstawowej oraz Liceum Ogólnokształcącego w (`(...)`) to kompleks budynków połączonych ze sobą funkcjonalnie łącznikami, który został zrealizowany w różnych okresach. Budynek główny dwukondygnacyjny częściowo podpiwniczony, sala gimnastyczna z zapleczem to obiekt parterowy, częściowo podpiwniczony, część najnowsza (zlokalizowana od strony południowej) to obiekt dwukondygnacyjny z salą gimnastyczną umieszczoną na piętrze budynku.

Obiekty wykonane w technologii tradycyjnej, murowanej, dachy konstrukcji drewnianej (starsza część) oraz w części nowszej stropodach płaski dwuspadowy.

Ściany: Wszystkie ściany zewnętrzne budynku są pokryte tynkiem po termomodernizacji metodą lekką mokrą z warstwą izolacji termicznej.

Dachy przykryte blachą płaską na rąbek stojący (część starsza), część nowsza pokrycie z papy.

Przedmiotem inwestycji jest budowa nowego budynku jako rozbudowa z łącznikiem dla inwestycji dotyczącej rozbudowy Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego w `(...)`.

Zakres inwestycji zgodnie z koncepcją architektoniczną będzie obejmował nw. elementy:

1. Rozbudowa budynku dydaktycznego.
2. Budowa utwardzonych dojść do projektowanych wejść i dojazdów.
3. Budowa elementów małej architektury.
4. Budowa wewnętrznych instalacji i infrastruktury podziemnej niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania budynku - kanalizacji deszczowej dla rozbudowanej części budynku dydaktycznego, przebudowa gazu, budowa instalacji wody, budowa przyłącza ciepłowniczego, zwiększenie mocy elektrycznej i WLZ.
5. Wycinka drzew i krzewów oraz nowe nasadzenia rekompensacyjne i izolacyjne.

Zaplanowano również dodatkowo montaż windy, umieszczenie na dachu budynku planetarium i paneli fotowoltaicznych, wyposażenie klas, promocję projektu itp.

Zakupy towarów i usług w ramach omawianego zadania realizować będzie Gmina (`(...)`) i na Gminę będą wystawiane faktury VAT dotyczące przedmiotowych zakupów.

Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych.

Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych gminy na mocy art. 2 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 8 i pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506).

W piśmie z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Gmina wskazała, że do istniejącego budynku szkoły dobudowane zostanie skrzydło z salami edukacyjnymi (klasy), korytarze, winda, na dachu planetarium wraz z mediami typu woda, gaz ciepło, elektryka.

Czynności realizowane na ww. budynku to cele edukacyjno-oświatowe wynikające z ustawy o samorządzie gminnym niepodlegające przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Na dzień dzisiejszy nie zakłada się wynajmu ww. klas na cele gospodarcze. W budynku realizowane będą zadania własne gminy wynikające z ustawy o systemie oświaty czyli nauczanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (`(...)`) ma możliwości prawne odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu, tym samym Gminie (`(...)`) nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE. L z 2006 r. Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, które obejmują m.in. sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym), edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8) a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15).

Z przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ dokonywane zakupy towarów i usług w związku z realizacją omawianego przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że Gmina (`(...)`) nie będzie miała prawa do odzyskania podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją omawianego Projektu, ponieważ wydatki ponoszone w ramach realizacji tego przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując:

• Gmina (`(...)`) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• zakupy dostaw towarów i usług realizować będzie Gmina (`(...)`) i na Gminę będą wystawiane faktury VAT dotyczące zakupów w ramach realizacji zadania,
• towary i usługi nabyte w związku z realizacją zadania nie będą wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych,
• omawiane zadanie należy do zadań własnych gminy na mocy art. 2 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 8 i pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,
• Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego zadania, tym samym Gminie (`(...)`) nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 pkt 8 i pkt 15 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną oraz status podatnika podatku VAT czynnego, która prowadzi sprzedaż opodatkowaną, związaną m.in. z usługami najmu, dzierżawy, użytkowania wieczystego, sprzedażą gruntów i budynków itp. Gmina planuje przystąpić do konkursu dla naboru nr … w ramach Osi Priorytetowej VII - Infrastruktura dla usług społecznych, Działania VII.4 - Edukacja, Poddziałania VII.4.3 - Edukacja ogólna, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa `(...)` na lata 2014-2020, o dofinansowanie realizacji inwestycji pn. „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`”.

Przedmiotem inwestycji jest budowa nowego budynku jako rozbudowa z łącznikiem dla inwestycji dotyczącej rozbudowy Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego w `(...)`. Do istniejącego budynku szkoły dobudowane zostanie skrzydło z salami edukacyjnymi (klasy), korytarze, winda, na dachu planetarium wraz z mediami typu woda, gaz ciepło, elektryka.

Zakres inwestycji zgodnie z koncepcją architektoniczną będzie obejmował nw. elementy:

1. Rozbudowa budynku dydaktycznego.
2. Budowa utwardzonych dojść do projektowanych wejść i dojazdów.
3. Budowa elementów małej architektury.
4. Budowa wewnętrznych instalacji i infrastruktury podziemnej niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania budynku - kanalizacji deszczowej dla rozbudowanej części budynku dydaktycznego, przebudowa gazu, budowa instalacji wody, budowa przyłącza ciepłowniczego, zwiększenie mocy elektrycznej i WLZ.
5. Wycinka drzew i krzewów oraz nowe nasadzenia rekompensacyjne i izolacyjne.

Zaplanowano również dodatkowo montaż windy, umieszczenie na dachu budynku planetarium i paneli fotowoltaicznych, wyposażenie klas, promocję projektu itp.

Zakupy towarów i usług w ramach omawianego zadania realizować będzie Gmina (`(...)`) i na Gminę będą wystawiane faktury VAT dotyczące przedmiotowych zakupów.

Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych.

Czynności realizowane na ww. budynku to cele edukacyjno-oświatowe wynikające z ustawy o samorządzie gminnym niepodlegające przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Na dzień dzisiejszy nie zakłada się wynajmu ww. klas na cele gospodarcze. W budynku realizowane będą zadania własne gminy wynikające z ustawy o systemie oświaty czyli nauczanie. Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych gminy na mocy art. 2 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 8 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania kwoty podatku od towarów i usług naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją opisanego zadania pn. „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`”.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, towary i usługi nabyte w związku z przedmiotowym projektem nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - Szkoła Podstawowa wykonuje wyłącznie czynności edukacyjno-oświatowe wynikające z ustawy o samorządzie gminnym niepodlegające przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie zakłada również na dzień dzisiejszy wynajmu klas na cele gospodarcze.

W konsekwencji, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług związanych z realizacją opisanego zadania. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie została spełniona, wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przesłanka warunkująca prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją projektu „Rozbudowa infrastruktury edukacyjnej zlokalizowanej w `(...)`” nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Gmina nie będzie miała również prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.