Gmina realizuje projekt przebudowy nabrzeża jeziora, w ramach którego powstanie ogólnodostępna infrastruktura, a część powierzchni nabrzeża będzie odpłatnie udostępniana do prowadzenia działalności gospodarczej. Gmina zapytała, czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z tą inwestycją. Organ podatkowy uznał, że Gmina może odliczyć podatek naliczony jedynie w zakresie wykorzystania infrastruktury do działalności gospodarczej, a nie w odniesieniu do zadań własnych gminy. Ponadto organ wskazał, że w sytuacji, gdy przypisanie wydatków do działalności gospodarczej nie będzie możliwe w całości, Gmina będzie zobowiązana ustalić proporcję odliczenia zgodnie z przepisami art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji w części wydatków poniesionych na przebudowę nabrzeża Jeziora – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji w części wydatków poniesionych na przebudowę nabrzeża Jeziora. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 21 listopada 2019 r., złożonym w dniu 21 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14 listopada 2019 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Gmina realizuje projekt pod nazwą „Budowa i przebudowa infrastruktury związanej z rozwojem`(...)`(…)”.
W ramach powyższego projektu, Gmina prowadzi inwestycję w postaci przebudowy nabrzeża Jeziora w formie promenady. Inwestycja polega m.in. na poszerzeniu istniejącego nabrzeża w głąb jeziora, budowie nowej infrastruktury, służącej do obsługi cumujących jednostek pływających oraz ogółowi mieszkańców Gminy i turystów oraz skomunikowaniu nabrzeża z ul. za pośrednictwem schodów wejściowych.
Planowana inwestycja zakłada powstanie ogólnodostępnej infrastruktury, obejmującej m.in miejsca do cumowania statków pasażerskich i jachtów miejsca do prowadzenia handlu sezonowego, miejsca do przymocowania prywatnych pomostów, miejsca do prowadzenia wypożyczalni sprzętu wodnego, miejsca poboru energii elektrycznej i wody, prysznice, toalety oraz miejsca odbioru ścieków z jednostek pływających.
Po dokonanej rozbudowie, nabrzeże stanowić będzie teren dostępny dla ogółu społeczeństwa. O ile sam dostęp do nabrzeża będzie nieodpłatny, o tyle korzystanie ze znajdującej się na nabrzeżu infrastruktury, będzie odpłatne. Odpłatnie udostępniane będą miejsca do cumowania statków pasażerskich i jachtów, jak również miejsca do przymocowania prywatnych pomostów. Odpłatnie dzierżawione będą także miejsca do prowadzenia wypożyczalni sprzętu wodnego oraz miejsca do prowadzenia handlu sezonowego. Odpłatnie dostarczana będzie także energia elektryczna i woda oraz odbierane ścieki z jednostek pływających. Odpłatne będzie również korzystanie ze znajdujących się na promenadzie pryszniców i toalet.
Udostępnienie miejsc dla celów prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na prowadzaniu handlu sezonowego, wypożyczalni sprzętu wodnego oraz prywatnych pomostów do cumowania jednostek pływających, wiązać się będzie z zawarciem odpowiednich umów cywilnoprawnych z podmiotami mającymi prowadzić taką działalność i przyznaniem tym podmiotom prawa wyłącznego korzystania z części powierzchni nabrzeża, dla celów prowadzenia tej działalności gospodarczej. Oznacza to, że ogólnodostępność powierzchni nabrzeża ograniczona będzie prawami wyłącznego korzystania z części powierzchni nabrzeża przez podmioty, które na nabrzeżu prowadzić będą działalność gospodarczą. Jednocześnie każdy z podmiotów, któremu przyznane zostanie prawo wyłącznego korzystania z części nabrzeża dla celów prowadzonej przez ten podmiot działalności gospodarczej, będzie miał także prawo do niewyłącznego (wraz z mieszkańcami i turystami) korzystania z powierzchni nabrzeża, które są ogólnodostępne dla mieszkańców i turystów. Analogicznie wyglądać będzie sytuacja w odniesieniu do miejsc do cumowania jednostek pływających. Skorzystanie z takich miejsc będzie odpłatne, a każdemu, kto wykupi miejsce do cumowania jednostki pływającej, przyznane zostanie wyłączne prawo do korzystania z tego miejsca. A każdy kto wykupi miejsce do cumowania jednostki pływającej, będzie miał również prawo do niewyłącznego (wraz z mieszkańcami i turystami) korzystania z powierzchni nabrzeża które są ogólnodostępne dla mieszkańców i turystów.
Wysokość opłat z tytułu korzystania z odpłatnej infrastruktury nabrzeża, określona zostanie na warunkach rynkowych, a sama sprzedaż towarów i dostarczanie usług, dokonywane na terenie nabrzeża, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Powstanie infrastruktury, zlokalizowanej na terenie rozbudowanego nabrzeża, powoduje konieczność odpowiedniego zarządzania całym terenem nabrzeża.
Zarządzanie polegać będzie przede wszystkim na udostępnianiu infrastruktury znajdującej się na nabrzeżu, dokonywaniu niezbędnych napraw i konserwacji, dostarczaniu mediów (energia elektryczna i woda), odbiorze ścieków z jednostek pływających, sprzątaniu terenu nabrzeża i wywozie śmieci, ustalaniu wysokości i poborze opłat z tytułu korzystania z infrastruktury zawieraniu umów na dzierżawę części powierzchni nabrzeża, przeznaczonej na działalność handlową oraz prowadzeniu wypożyczalni sprzętu wodnego oraz pobieraniu czynszu z tego tytułu.
Odpłatne udostępnianie infrastruktury nabrzeża dokonywane będzie na warunkach rynkowych, za cenę odpowiadającą co najmniej kosztom poniesionym w związku z prowadzeniem czynności zarządzania terenem nabrzeża. Dlatego też zarządzanie terenem nabrzeża stanowić będzie działalność gospodarczą.
Gmina rozważa powierzenie zarządzanie terenem nabrzeża operatorowi. Powierzenie zarządzania nastąpiłoby na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej pomiędzy operatorem a Gminą. Operator zarządzałby terenem nabrzeża w imieniu Gminy i na rachunek Gminy. Umowy na wyłączne korzystanie z terenu nabrzeża w celu prowadzenia na tym terenie działalności gospodarczej, zawierane byłyby przez operatora w imieniu Gminy. Opłaty płacone przez podmioty korzystające z odpłatnej infrastruktury nabrzeża pobierane byłyby przez operatora w imieniu Gminy (operator byłby inkasentem tych opłat). Z tytułu wykonywania przez operatora czynności z zakresu zarządzania terenem nabrzeża Gmina płaciłaby na rzecz operatora ryczałtowe wynagrodzenie płatne w okresach miesięcznych, kwartalnych lub rocznych. Wysokość tego wynagrodzenia ustalona zostałaby zgodnie z warunkami rynkowymi. Wynagrodzenie, płacone przez Gminę na rzecz operatora z tytułu wykonywania czynności z zakresu zarządzania terenem nabrzeża, podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
W związku z powyższym
W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wyjaśnia:
Wnioskodawca podkreśla przy tym, że zwiększenie powierzchni nabrzeża i portu (planowane jest zwiększenie miejsc do cumowania jednostek pływających oraz jego podział na strefy funkcjonalne - strefa statków pasażerskich, strefa wypożyczalni sprzętu wodnego, strefa cumowania jednostek pływających) spowoduje większą atrakcyjność i dostępność nabrzeża dla prowadzenia działalności gospodarczej związanej z obsługą ruchu turystycznego. Powinno się to przełożyć na wzrost liczby cumowań jednostek pływających oraz wzrost liczby turystów odwiedzających Gminę zarówno środkami transportu wodnego, jak i pozostałymi środkami transportu. Jednocześnie zwiększenie powierzchni nabrzeża spowoduje, że zwiększeniu ulegnie powierzchnia nabrzeża, która będzie mogła być gospodarczo wykorzystywana.
Istotne jest również, że intencją Gminy jest tworzenie nowych źródeł przychodów ze wszechstronnego wykorzystania nabrzeża. Umowa z Operatorem zawierać będzie zapis zobowiązujący Operatora do czynnego wyszukiwania nowych aktywności gospodarczych, możliwych do zrealizowania na nabrzeżu oraz prowadzących do wzrostu możliwości świadczenia usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony, w związku z realizacją inwestycji pod nazwą „Budowa i przebudowa infrastruktury związanej z rozwojem (…)” w części wydatków poniesionych na przebudowę nabrzeża Jeziora z uwagi na fakt że nabrzeże wykorzystywane będzie do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz 1054) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanych zakupów inwestycyjnych z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Realizuje inwestycję przebudowy nabrzeża Jeziora. Gmina po zakończeniu budowy, tj. z chwilą oddania inwestycji do użytkowania zawrze umowę cywilnoprawną na zarządzanie nabrzeżem z operatorem oraz zawierać będzie umowy na korzystanie z nabrzeża i jego infrastruktury (umowy najmu dzierżawy itp.). Umowy te w imieniu i na rzecz Gmin zawierać będzie operator. Pobierane przez Gminę opłaty z tytułu korzystania z nabrzeża i infrastruktury nabrzeża będą opodatkowane podatkiem VAT. Zatem przedmiotowa inwestycja będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych na podstawie umów cywilnoprawnych.
W ocenie Gminy należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony albowiem Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji służyć będą Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Należy również wskazać, że na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.
Według art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
Art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.
W myśl art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.
Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.
W związku z art. 86 ust. 22 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).
Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina realizuje projekt, w ramach którego prowadzi inwestycję w postaci przebudowy nabrzeża Jeziora w formie promenady. Inwestycja polega m.in. na poszerzeniu istniejącego nabrzeża w głąb jeziora, budowie nowej infrastruktury, służącej do obsługi cumujących jednostek pływających oraz ogółowi mieszkańców Gminy i turystów oraz skomunikowaniu nabrzeża z ulicą. Planowana inwestycja zakłada powstanie ogólnodostępnej infrastruktury, obejmującej m.in miejsca do cumowania statków pasażerskich i jachtów miejsca do prowadzenia handlu sezonowego, miejsca do przymocowania prywatnych pomostów, miejsca do prowadzenia wypożyczalni sprzętu wodnego, miejsca poboru energii elektrycznej i wody, prysznice, toalety oraz miejsca odbioru ścieków z jednostek pływających. Po dokonanej rozbudowie, nabrzeże stanowić będzie teren dostępny dla ogółu społeczeństwa. O ile sam dostęp do nabrzeża będzie nieodpłatny, o tyle korzystanie ze znajdującej się na nabrzeżu infrastruktury, będzie odpłatne. Odpłatnie udostępniane będą miejsca do cumowania statków pasażerskich i jachtów, jak również miejsca do przymocowania prywatnych pomostów. Odpłatnie dzierżawione będą także miejsca do prowadzenia wypożyczalni sprzętu wodnego oraz miejsca do prowadzenia handlu sezonowego. Odpłatnie dostarczana będzie także energia elektryczna i woda oraz odbierane ścieki z jednostek pływających. Odpłatne będzie również korzystanie ze znajdujących się na promenadzie pryszniców i toalet. Udostępnienie miejsc dla celów prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na prowadzaniu handlu sezonowego, wypożyczalni sprzętu wodnego oraz prywatnych pomostów do cumowania jednostek pływających, wiązać się będzie z zawarciem odpowiednich umów cywilnoprawnych z podmiotami mającymi prowadzić taką działalność i przyznaniem tym podmiotom prawa wyłącznego korzystania z części powierzchni nabrzeża, dla celów prowadzenia tej działalności gospodarczej
Wysokość opłat z tytułu korzystania z odpłatnej infrastruktury nabrzeża, określona zostanie na warunkach rynkowych, a sama sprzedaż towarów i dostarczanie usług, dokonywane na terenie nabrzeża, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Powstanie infrastruktury, zlokalizowanej na terenie rozbudowanego nabrzeża, powoduje konieczność odpowiedniego zarządzania całym terenem nabrzeża. Zarządzanie polegać będzie przede wszystkim na udostępnianiu infrastruktury znajdującej się na nabrzeżu, dokonywaniu niezbędnych napraw i konserwacji, dostarczaniu mediów (energia elektryczna i woda), odbiorze ścieków z jednostek pływających, sprzątaniu terenu nabrzeża i wywozie śmieci, ustalaniu wysokości i poborze opłat z tytułu korzystania z infrastruktury zawieraniu umów na dzierżawę części powierzchni nabrzeża, przeznaczonej na działalność handlową oraz prowadzeniu wypożyczalni sprzętu wodnego oraz pobieraniu czynszu z tego tytułu. Odpłatne udostępnianie infrastruktury nabrzeża dokonywane będzie na warunkach rynkowych, za cenę odpowiadającą co najmniej kosztom poniesionym w związku z prowadzeniem czynności zarządzania terenem nabrzeża. Dlatego też zarządzanie terenem nabrzeżna stanowić będzie działalność gospodarczą.
Gmina rozważa powierzenie zarządzania terenem nabrzeża operatorowi. Powierzenie zarządzania nastąpiłoby na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej pomiędzy operatorem a Gminą. Operator zarządzałby terenem nabrzeża w imieniu Gminy i na rachunek Gminy. Umowy na wyłączne korzystanie z terenu nabrzeża w celu prowadzenia na tym terenie działalności gospodarczej, zawierane byłyby przez operatora w imieniu Gminy. Opłaty płacone przez podmioty korzystające z odpłatnej infrastruktury nabrzeża pobierane byłyby przez operatora w imieniu Gminy (operator byłby inkasentem tych opłat). Z tytułu wykonywania przez operatora czynności z zakresu zarządzania terenem nabrzeża Gmina płaciłaby na rzecz operatora ryczałtowe wynagrodzenie płatne w okresach miesięcznych, kwartalnych lub rocznych. Wysokość tego wynagrodzenia ustalona zostałaby zgodnie z warunkami rynkowymi. Wynagrodzenie, płacone przez Gminę na rzecz operatora z tytułu wykonywania czynności z zakresu zarządzania terenem nabrzeża, podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Zarządzanie terenem nabrzeża zostanie powierzone Operatorowi.
Zarządzenie terenem nabrzeża zostanie powierzone na podstawie umowy, zawartej pomiędzy Gminą a Operatorem. Umowa ta będzie miała charakter odpłatny - z tytułu wykonania umowy, Operatorowi przysługiwać będzie ryczałtowe wynagrodzenie, którego wysokość zostanie ustalona zgodnie z warunkami rynkowymi.
Operatorem będzie komunalna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Gmina posiadać będzie 100% udziałów.
Dla rozliczeń podatku od towarów i usług Operator będzie odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług.
Operator nie będzie jednostką organizacyjną Gminy, podlegającą centralizacji z Gminą na podstawie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziale środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.
Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Będą to należące do zadań własnych Gminy, następujące sprawy: turystyka w tym tereny rekreacyjne, gospodarka wodna, oraz dodatkowo zaopatrzenie w wodę i kanalizacja utrzymanie czystości i porządku, urządzenia sanitarne, zaopatrzenie w energię elektryczną.
Umowa z Operatorem zostanie zawarte na czas określony pięciu lat. tj. na czas odpowiadający okresowi utrzymywania trwałości projektu. Wysokość wynagrodzenia zostanie skalkulowana zgodnie z rzeczywistymi kosztami prowadzenia działalności przez Operatora, powiększonymi o zysk Operatora (marżę). Wysokość wynagrodzenia Operatora zostanie ustalona w wyniku negocjacji przeprowadzonych z Operatorem, po przedstawieniu przez Operatora szczegółowej kalkulacji kosztów prowadzenia działalności Operatora i weryfikacji prawidłowości przedstawionej kalkulacji przez Gminę. Przewidywana wysokość zysku (marży) Operatora powinna zawierać się w zakresie od 10% do 17%.
Przewidywana wysokość nakładów w ramach projektu wynosie około (…) mln zł netto. tj. (…) mln zł brutto. Ostateczna wartość robót uzależniona jest od pojawienia się robót dodatkowych.
Wysokość przychodów uzyskiwanych z projektu umożliwi co najmniej zwrot nakładów, jakie Gmina poniesie na jego realizację. Wynika to przede wszystkim z różnorodnych możliwości uzyskiwania przychodów z realizacji projektu, związanych z gospodarczym wykorzystaniem nabrzeża (promenady). Zgodnie z założeniami, projekt po jego realizacji, przynosić będzie przychody co najmniej z następujących źródeł:
Wnioskodawca podkreśla przy tym, że zwiększenie powierzchni nabrzeża i portu (planowane jest zwiększenie miejsc do cumowania jednostek pływających oraz jego podział na strefy funkcjonalne - strefa statków pasażerskich, strefa wypożyczalni sprzętu wodnego, strefa cumowania jednostek pływających) spowoduje większą atrakcyjność i dostępność nabrzeża dla prowadzenia działalności gospodarczej związanej z obsługą ruchu turystycznego. Powinno się to przełożyć na wzrost liczby cumowań jednostek pływających oraz wzrost liczby turystów odwiedzających Gminę zarówno środkami transportu wodnego, jak i pozostałymi środkami transportu. Jednocześnie zwiększenie powierzchni nabrzeża spowoduje, że zwiększeniu ulegnie powierzchnia nabrzeża, która będzie mogła być gospodarczo wykorzystywana.
Istotne jest również, że intencją Gminy jest tworzenie nowych źródeł przychodów ze wszechstronnego wykorzystania nabrzeża. Umowa z Operatorem zawierać będzie zapis zobowiązujący Operatora do czynnego wyszukiwania nowych aktywności gospodarczych, możliwych do zrealizowania na nabrzeżu oraz prowadzących do wzrostu możliwości świadczenia usług.
Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji w części wydatków poniesionych na przebudowę nabrzeża Jeziora.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).
W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Jak wskazano w treści wniosku Operator, w ramach powierzonego mu na podstawie umowy cywilnoprawnej zarządzania terenem nabrzeża, będzie działał w imieniu i na rachunek Gminy, zawierając m.in. w imieniu i na rzecz Gminy umowy dzierżawy powierzchni nabrzeża oraz pobierając (jako inkasent) w imieniu i na rzecz Gminy należne jej opłaty z tytułu korzystania przez inne podmioty z infrastruktury nabrzeża. Z tytułu wykonywania czynności z zakresu zarządzania nabrzeżem, Gmina będzie płacić na rzecz Operatora wynagrodzenie, przy czym Operator ten nie będzie jednostką organizacyjną Gminy podlegającą centralizacji z Gminą lecz będzie odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT. Wobec powyższego to Operator (a nie Gmina) wykonując czynności związane z zarządzaniem nabrzeżem będzie (jeżeli jest czynnym podatnikiem podatku VAT) opodatkowywał podatkiem VAT ww. czynności.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Operator wykonuje na rzecz Gminy usługi zarządzania, za które Gmina płaci Operatorowi wynagrodzenie (czynność opodatkowana u Operatora). W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że Operator zawiera wszelkie umowy w imieniu i na rzecz Gminy, jak również jako inkasent pobiera opłaty w imieniu i na rzecz Gminy, zatem skoro umowy będą zawierane w imieniu i na rzecz Gminy to podatek z tych umów najmu czy dzierżawy będzie wykazywała w swojej deklaracji Gmina, a nie Operator. Tym samym to po stronie Gminy nadal pozostaną czynności podlegające opodatkowaniu, jak i czynności pozostające poza zakresem opodatkowania (nieodpłatne udostępnienie nabrzeża wszystkim mieszkańcom i turystom). Potwierdzenie takiego stanu rzeczy znajduje się także we własnym stanowisku, w którym Wnioskodawca wskazał, że „Gmina po zakończeniu budowy (`(...)`) zawierać będzie umowy na korzystanie z nabrzeża i jego infrastruktury (umowy najmu dzierżawy itp.). Umowy te w imieniu i na rzecz Gminy zawierać będzie operator.”
W niniejszej sprawie nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, który prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poczynionych na przebudowę nabrzeża Jeziora, wywodzi wyłącznie na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uznając że zostały spełnione przesłanki warunkujące to prawo, gdyż Gmina jest czynnym podatkiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji będą służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych.
Należy bowiem zauważyć, że jak wskazano w opisie przedmiotowej sprawy, realizacja projektu związanego m.in. z przebudową nabrzeża należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Planowana przez Gminę inwestycja zakłada wykorzystanie nabrzeża zarówno do czynności pozostających poza zakresem podatku VAT tj. wykonywanych w ramach zadań własnych Gminy - zapewnienie nieodpłatnego zarówno dla mieszkańców, jak i turystów dostępu do nabrzeża, jak również do czynności opodatkowanych podatkiem VAT związanych z gospodarczym wykorzystaniem przez Gminę nabrzeża (promenady) - odpłatne udostępnienie (np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy) innym podmiotom nabrzeża i infrastruktury w celu prowadzenia przez te podmioty na tym terenie działalności gospodarczej. Innymi słowy przedmiotowa inwestycja będzie wykorzystywana do celów mieszanych (tj. zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza).
Zatem, analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego, prowadzi do stwierdzenia, że skoro Gmina będzie wykorzystywała efekty projektu zarówno do działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony, w związku z realizacją inwestycji pod nazwą „Budowa i przebudowa infrastruktury związanej z rozwojem (…)” w części wydatków poniesionych na przebudowę nabrzeża Jeziora, tylko i wyłącznie w części dotyczącej wykorzystywania infrastruktury do czynności opodatkowanych, tj. do działalności gospodarczej. Natomiast nie będzie takie prawo przysługiwało w części wykorzystywania infrastruktury do zadań własnych, tj. do celów innych niż działalność gospodarcza.
Natomiast w sytuacji gdy przypisanie wydatków związanych z realizacją inwestycji w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, w celu obliczenia podatku podlegającego odliczeniu Gmina zobowiązana będzie w pierwszej kolejności ustalić - na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacji zawartych w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. - podatek naliczony od tych wydatków związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dopiero to umożliwi Gminie odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości z uwzględnieniem specyfiki wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej i dokonywanych przez niego nabyć.
W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.
Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności opodatkowania czynności powierzenia zarządzania terenem nabrzeża Operatorowi na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Operatorem a Gminą.
Należy również wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili