Gmina zawarła umowę użyczenia z Parafią, umożliwiającą bezpłatne korzystanie z działki, na której usytuowany jest zabytkowy kościół. Gmina uzyskała dotację na remont tego obiektu. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, gmina jako jednostka samorządu terytorialnego nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od tej inwestycji, ponieważ remont kościoła nie jest związany z działalnością gospodarczą gminy, lecz stanowi realizację jej zadań własnych w zakresie ochrony zabytków. Organy podatkowe słusznie stwierdziły, że gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z tą inwestycją.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) i pismem z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 27 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 25 listopada 2019 r. (doręczone 25 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją.
Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) i pismem z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 27 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 25 listopada 2019 r. (doręczone 25 listopada 2019 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany pismem z dnia 25 listopada 2019 r.):
Gmina w dniu … roku zawarła umowę użyczenia z Parafią na bezpłatne używanie działki nr … położonej w obrębie geodezyjnym … na której jest posadowiony Kościół będącym zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków po numerem `(...)`
Parafia zobowiązała się zezwolić Gminie na bezpłatne używanie nieruchomości oraz zabytków ruchomych na czas nieoznaczony w celach turystycznych, kulturalnych, edukacyjnych do wykorzystania w celach promocyjnych Gminy oraz w celu przeprowadzenia prac konserwatorskich i restauratorskich oraz robót budowlanych przy zabytku ruchomym. Parafia zobowiązuje się przez okres nie krótszy niż 5 lat po zakończeniu przez Gminę prac konserwatorskich, restauracyjnych oraz robót budowlanych udostępnić obiekt zabytkowy.
Gmina pozyskała od Urzędu Marszałkowskiego dotację na remont zabytkowego szachulcowego budynku Kościoła. Środki finansowe pochodzą z pomocy na operacje typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014-2020. Podatek VAT (podatek od towarów i usług) jest kosztem kwalifikowanym.
Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Nabyte towary i usługi w związku z remontem kościoła nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie podatku od towarów i usług Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od podatku należnego w zakresie powyższej inwestycji, jeżeli ani Gmina, ani Parafia nie prowadzi w obiekcie działalności mającej znamiona działalności gospodarczej, gdyż jest to obiekt kultu religijnego?
Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie posiada możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od podatku należnego w zakresie powyższej inwestycji.
Kościół jest obiektem przeznaczonym dla celów kultu religijnego, Gmina ma prawo zgodnie z umową korzystać z obiektu w celach turystycznych, kulturalnych, edukacyjnych do wykorzystania w celach promocyjnych Gminy oraz w celu przeprowadzenia inwestycji lecz nie prowadzi działań odpłatnych, tj. noszących znamiona działalności gospodarczej. Jak wynika z powyższego nie posiada możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od podatku należnego w zakresie powyższej inwestycji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy).
Z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Gmina, będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, zawarła umowę użyczenia z Parafią na bezpłatne używanie działki, na której jest posadowiony Kościół, będący zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków. Parafia zobowiązała się zezwolić Gminie na bezpłatne używanie nieruchomości oraz zabytków ruchomych na czas nieoznaczony w celach turystycznych, kulturalnych, edukacyjnych do wykorzystania w celach promocyjnych Gminy oraz w celu przeprowadzenia prac konserwatorskich i restauratorskich oraz robót budowlanych przy zabytku ruchomym. Parafia zobowiązuje się przez okres nie krótszy niż 5 lat po zakończeniu przez Gminę prac konserwatorskich, restauracyjnych oraz robót budowlanych udostępnić obiekt zabytkowy.
Gmina pozyskała od Urzędu Marszałkowskiego dotację na remont zabytkowego szachulcowego budynku Kościoła. Środki finansowe pochodzą z pomocy na operację typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014-2020. Nabyte towary i usługi w związku z remontem kościoła nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego w zakresie powyższej inwestycji.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina realizując projekt będzie wykonywała zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, tj. ochrona zabytków i opieki nad zabytkami. Jak wskazano w okolicznościach sprawy, zabytkowy kościół udostępniany będzie w celach turystycznych, kulturalnych, edukacyjnych. Towary i usługi nabywane w związku z remontem kościoła nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.
Wobec tego, warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia podatku VAT nie zostaną spełnione, zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z realizacji inwestycji, polegającej na remoncie zabytkowego budynku kościoła.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa tkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzizach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili