Planowana transakcja nabycia nieruchomości przez Kupującego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% w następujący sposób: 1. Dla działek nr 2 i 1 - na zasadach ogólnych, bez zastosowania zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i 9 ustawy o VAT. 2. Dla działki nr 3 - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z ust. 10 i 11 ustawy o VAT, pod warunkiem, że Kupujący oraz Sprzedający złożą przed dniem dostawy zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania. Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem nieruchomości na zasadach ogólnych, w zakresie, w jakim transakcja będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia Nieruchomości, zastosowania stawki 23% i prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Kupującego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia Nieruchomości, zastosowania stawki 23% i prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Kupującego.
We wniosku złożonym przez:
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej: „Sprzedający”) jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej składającej się z działek gruntu nr 1, 2 i 3 położonych w (…), obręb ewidencyjny (…), (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…) oraz właścicielem aktualnie posadowionych na tych działkach gruntu obiektów budowlanych opisanych poniżej, stanowiących przedmiot odrębnej własności (dalej: „Nieruchomość”).
B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Kupujący” lub „Spółka”) zamierza nabyć Nieruchomość od Sprzedającego.
Kupujący wraz ze Sprzedającym będą zwani dalej łącznie „Stronami”.
Strony planują, że umowa przedwstępna sprzedaży Nieruchomości zostanie zawarta przez Sprzedającego oraz podmiot trzeci, który na dzień planowanej sprzedaży Nieruchomości będzie powiązany ze Spółką (dalej: „Podmiot trzeci”). Prawa i obowiązki z tej umowy przedwstępnej zostaną przeniesione na Spółkę najpóźniej przed planowaną datą transakcji sprzedaży Nieruchomości Spółce, wobec czego to Spółka będzie finalnie nabywcą Nieruchomości.
Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego działek gruntu nr (…) wraz z posadowionymi na tych działkach gruntu obiektami budowlanymi stanowiącymi przedmiot odrębnej własności od spółki akcyjnej z siedzibą w (…) (dalej: „C”) na mocy umowy warunkowej sprzedaży z 13 grudnia 2000 r., sporządzonej przez (…), notariusza w (…) za nr Rep. A (…) oraz umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego z 12 stycznia 2001 r., sporządzonej przez (…), notariusza. Dostawa Nieruchomości dokonana przez C. na rzecz Sprzedającego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług).
Po nabyciu działek gruntu nr (…) przez Sprzedającego, zostały one przekształcone odpowiednio w działki gruntu nr 1, 2 oraz 4. Następnie, dokonany został podział dotychczasowej działku gruntu nr 4 na działki gruntu nr 5 i 3. Działka gruntu nr 5 została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa - prezydenta Miasta (…) w związku z budową węzła (…) (zjazdu z autostrady). Pozostałe działki gruntu, tj. nr 1, 2 oraz 3 pozostały w użytkowaniu wieczystym Sprzedającego i wraz z posadowionymi na tych działkach gruntu obiektami budowlanymi opisanymi poniżej, stanowiącymi przedmiot odrębnej własności, tworzą obecnie Nieruchomość. (…)
Ww. obiekty znajdujące się na działce nr 3 wchodzącej w skład Nieruchomości stanowią w ocenie Stron budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm., dalej: „Prawo budowlane”). Natomiast budynek administracyjny znajdujący się na działce nr 1 stanowi w ocenie Stron budynek w rozumieniu Prawa budowlanego.
Należy zaznaczyć, że wskazane wyżej obiekty zajmują jedynie niewielką część Nieruchomości, która w pozostałej - znacznej powierzchniowo części - pozostaje niezabudowana.
Poza wskazanymi ww. obiektami budowlanymi, na działce nr 1 wchodzącej w skład Nieruchomości znajdują się również pozostałości po utwardzonym wjeździe stanowiące w istocie fragment zdegradowanej nawierzchni asfaltowej, która utraciła swoje pierwotne właściwości.
Przez Nieruchomość przebiegają dodatkowo m.in. sieci ciepłownicze, elektroenergetyczne (w tym sieć wysokiego napięcia zawieszona na słupach), kanalizacyjne, telekomunikacyjne oraz wodociągowe należące do podmiotów trzecich. Sieci te, jako infrastruktura przesyłowa, na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm., dalej: „KC”), nie stanowią części składowych tych działek, gdyż wchodzą one w skład przedsiębiorstwa przesyłowego. W konsekwencji, nie będą one przedmiotem transakcji sprzedaży.
Zgodnie z treścią księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości obciążone jest dwiema służebnościami gruntowymi na rzecz każdoczesnych właścicieli i użytkowników wieczystych sąsiednich działek gruntu.
Strony nie posiadają precyzyjnych informacji, kiedy i przez jaki podmiot zostały wybudowane ww. obiekty budowlane znajdujące się na Nieruchomości. Strony nie posiadają także precyzyjnych informacji nt. daty oddania ww. obiektów budowlanych do użytkowania.
Zgodnie z najlepszą wiedzą Sprzedającego, budynek administracyjny zlokalizowany na działce nr 1 znajdował się na niej w momencie nabycia działek gruntu (których część stanowi obecnie Nieruchomość) przez Sprzedającego, tj. w styczniu 2001 r. Natomiast obiekty budowlane zlokalizowane na działce nr 3 (z wyłączeniem urządzeń melioracji wodnych) stanowią zgodnie z najlepszą wiedzą Sprzedającego zespół obiektów umożliwiających dojazd oraz prawidłowe korzystanie z działek sąsiadujących z Nieruchomością i zostały oddane do użytkowania w obecnym kształcie ponad dwa lata temu. Wykorzystuje je właściciel sąsiedniej nieruchomości (w szczególności droga dojazdowa i wjazd) oraz użytkownicy dróg znajdujących się w sąsiedztwie Nieruchomości (w szczególności asfaltowe place postojowe/manewrowe, betonowa zatoka postojowa). Urządzenia melioracji wodnych zlokalizowane na działce nr 3 służą natomiast odprowadzaniu wód opadowych z terenu sąsiadującej działki na teren Nieruchomości. Zgodnie z najlepszą wiedzą Sprzedającego obiekty te również zostały oddane do użytkowania w obecnym kształcie ponad dwa lata temu.
Sprzedający nie ponosił nakładów na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości, których wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej tych obiektów.
Nieruchomość objęta jest 3 miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którymi grunty wchodzące w skład Nieruchomości przeznaczone są pod zabudowę, w tym pod układ drogowy. Dodatkowo, część działki gruntu nr 3 jest przeznaczona na tereny zieleni niskiej i wysokiej.
Nieruchomość nie była, ani nie jest od dnia jej nabycia od C., wykorzystywana przez Sprzedającego na potrzeby prowadzenia własnej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Nieruchomość nie była od dnia jej nabycia od C., ani nie jest obecnie, przedmiotem najmu lub dzierżawy.
Ponadto, Nieruchomość nie była, ani nie jest obecnie, wykorzystywana przez Sprzedającego do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku VAT.
Sprzedający wraz z Nieruchomością nie przeniesie na Kupującego umów dotyczących obsługi Nieruchomości. Dotyczy to w szczególności umów o świadczenie usług oraz umów w zakresie zarządzania nieruchomością. Umowy takie, o ile w ogóle zostały zawarte przez Sprzedającego, zostaną rozwiązane, a Kupujący będzie zawierał takie umowy według własnego wyboru w ramach odrębnych negocjacji z wybranymi przez siebie podmiotami. Wyjątek w tym zakresie mogą stanowić umowy o dostawę mediów. Zgodnie bowiem z ustaleniami Stron, o ile będzie to możliwe, Sprzedający przeniesie na Kupującego w ramach planowanej transakcji wybrane umowy o dostawę mediów.
Sprzedający nie posiada regulaminów wewnętrznych funkcjonowania Nieruchomości, czy uchwał wyodrębniających w jakikolwiek sposób Nieruchomość z ogółu działalności Sprzedającego, w szczególności jako oddział, czy zakład. Sprzedający jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub dzierżawcą także innych nieruchomości. Zatem Nieruchomość stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku stanowi jedno z wielu aktywów związanych z działalnością prowadzoną przez Sprzedającego. Sprzedający nie sporządza dla Nieruchomości osobnego bilansu czy rachunku zysków i strat, a wynik działalności z nią związanej ujmowany jest w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych Sprzedającego, rejestrach i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność Sprzedającego.
Strony wskazują, że przedmiotem planowanej transakcji nie będą elementy takie jak w szczególności:
oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (w szczególności nazwa przedsiębiorstwa, logo);
własność nieruchomości (innych niż wskazane we wniosku);
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne i rachunki bankowe;
bilansowe oraz pozabilansowe zobowiązania, w tym zobowiązania handlowe;
koncesje, licencje i zezwolenia (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);
patenty i inne prawa własności przemysłowej (w tym np. know-how);
majątkowa prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne (w tym np. prawa do nazwy, prawa do domen internetowych, strony www);
tajemnice przedsiębiorstwa (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);
umowy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Sprzedającego, w tym w szczególności umowy o usługi księgowe;
umowy związane z ubezpieczeniem Nieruchomości, zarządzaniem Nieruchomością;
umowy dotyczące finansowania działalności Sprzedającego (np. umowy kredytowe, leasingowe).
W ramach planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego żadnych majątkowych praw autorskich czy praw autorskich do dokumentacji projektowej i budowlanej, praw własności przemysłowej, czy innych praw własności intelektualnej. W szczególności nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego żadnych znaków towarowych, know-how, praw do nazwy, praw do domen internetowych, tajemnicy handlowej czy tajemnicy przedsiębiorstwa.
W celu uniknięcia wątpliwości, Strony wskazują, że na Kupującego nie zostaną przeniesione żadne aktywa, zobowiązania, umowy, dokumentacje ani prawa lub obowiązki, które nie są związane z Nieruchomością.
W ramach negocjacji lub tzw. procesu „due dilligence” związanego z planowaną transakcją, Kupujący może zapoznać się z pewnymi informacjami, które mogą potencjalnie mieć status tajemnicy handlowej czy tajemnicy przedsiębiorstwa. Będzie to miało jednak ograniczony zakres i będzie zmierzało wyłącznie do zapoznania się ze stanem prawnym i faktycznym Nieruchomości dla celów przeprowadzenia planowanej transakcji. Dokumenty ujawnione w ramach tzw. procesu „due dilligence” mogą zostać przekazane Kupującemu.
W ramach planowanej transakcji nie dojdzie również do przejęcia środków pieniężnych, praw z papierów wartościowych i zapasów związanych z prowadzoną przez Sprzedającego działalnością gospodarczą. Sprzedający nie przeniesie również na Kupującego żadnych rachunków bankowych.
W ramach transakcji nie dojdzie do przejęcia przez Kupującego pracowników Sprzedającego. W szczególności, transakcja nie będzie wiązać się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. z dnia 16 maja 2018 r., Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.).
Co do zasady, w ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione na Kupującego żadne decyzje administracyjne, licencje, zezwolenia czy koncesje uzyskane przez Sprzedającego. Po przeprowadzeniu transakcji Sprzedający może jednak przekazać Kupującemu kopie lub oryginały zezwoleń, dokumentacji technicznej, planów, projektów budowlanych, decyzji administracyjnych, książki obiektów budowlanych, świadectwa charakterystyki energetycznej budynków, dokumentacji powykonawczej dla budynków i budowli lub innych dokumentów wydanych dla Nieruchomości, które uznane zostaną za istotne. Przekazane dokumenty będą miały na celu zapewnienie Kupującemu możliwości prawidłowego korzystania z Nieruchomości.
Po przeprowadzeniu transakcji Kupujący zamierza zrealizować na Nieruchomości inwestycję polegającą na budowie kompleksu budynków o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowo-biurowym.
Mając na względzie plany inwestycyjne Kupującego wobec Nieruchomości, zgodnie z postanowieniami Stron jednym z warunków dokonania planowanej transakcji zastrzeżonym na rzecz Kupującego jest uzyskanie przez Kupującego pozwoleń, decyzji oraz opinii niezbędnych do realizacji przedmiotowej inwestycji, w tym w szczególności pozwolenia na budowę wskazanego powyżej kompleksu budynków wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą. Czynności te mogą być wykonywane przez Podmiot trzeci. W takim przypadku, wszelkie decyzje, analizy czy projekty uzyskane przez Podmiot trzeci zostaną przeniesione na Kupującego, gdyż to on będzie prowadził na Nieruchomości inwestycję.
W związku z planowaną inwestycją na Nieruchomości, Kupujący (bądź Podmiot trzeci) zamierza dokonać rozbiórki budynku administracyjnego znajdującego się na działce nr 1 wchodzącej w skład Nieruchomości oraz przebudowy lub dostosowania obiektów posadowionych na działce nr 3. Co do zasady Strony planują, że rozbiórka budynku administracyjnego znajdującego się na działce nr 1 rozpocznie się przed dniem planowanej transakcji.
Strony na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT zamierzają przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości złożyć zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wyborze opcji opodatkowania podatkiem VAT.
Po zrealizowaniu przedmiotowej inwestycji, Kupujący zamierza prowadzić działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT polegającą na wynajmie powierzchni komercyjnych. Kupujący nie planuje natomiast prowadzić działalności zwolnionej od podatku VAT.
Zarówno Sprzedający, jak i Kupujący prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Zdaniem Zainteresowanych:
Stanowisko w zakresie pytania 1
Planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1
Jedną z podstawowych zasad opodatkowania podatkiem VAT jest powszechność opodatkowania, która przejawia się tym, że generalnie cały obrót towarami i usługami jest objęty podatkiem VAT. W systemie VAT przewidziano jednak pewne wyjątki od tej zasady.
Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, z późn. zm., dalej: „Dyrektywa”) w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca, i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT stanowi implementację powyższej regulacji do krajowego porządku prawnego. Zgodnie z tym przepisem - Ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Aby zatem prawidłowo ocenić, czy dana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT konieczne jest stwierdzenie, czy może ona stanowić przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (dalej: „ZCP”).
Oznacza to, że na gruncie Ustawy o VAT, mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:
istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.
Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze nie zawierają definicji legalnej „przedsiębiorstwa”. Definicja „przedsiębiorstwa” została zawarta w przepisach prawa cywilnego. Zgodnie z art. 551 KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. KC zawiera przykładowe wyliczenie elementów jakie zawiera przedsiębiorstwo, w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Definicja przedsiębiorstwa wprowadzona przepisami KC opiera się na przedmiotowym ujęciu przedsiębiorstwa, jako zbioru pewnych składników przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W tym ujęciu sprzedaż przedsiębiorstwa będzie miała miejsce, gdy istotne składniki wymienione w art. 551 KC (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy w ramach danej transakcji.
Ze względu na autonomię prawa podatkowego wskazuje się, że definicja wynikająca z KC powinna być na gruncie podatku VAT traktowana jedynie pomocniczo. Na gruncie podatku VAT interpretacji pojęcia „przedsiębiorstwa” należy dokonywać przede wszystkim w oparciu o wykładnię prowspólnotową uwzględniając orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).
W świetle orzeczeń TSUE, jeżeli nabywca w celu kontynuowania działalności gospodarczej zmuszony jest uzupełnić nabyty zespół aktywów o inne składniki majątku lub podjąć dodatkowe działania (np. zawrzeć umowy) niezbędne do korzystania z nieruchomości, to w żadnym wypadku nie można mówić o istnieniu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Stron, Nieruchomość nie spełnia powyżej wymienionych kryteriów niezbędnych do uznania za ZCP czy przedsiębiorstwo.
Zasadniczym celem Kupującego jest dokonanie rozbiórki budynku administracyjnego znajdującego się na działce nr 1 wchodzącej w skład Nieruchomości oraz przebudowa lub dostosowanie obiektów na działce nr 3, a następnie zrealizowanie na Nieruchomości zupełnie nowej inwestycji polegającej na budowie kompleksu budynków o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowo-biurowym. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z postanowieniami Stron jednym z warunków dokonania planowanej transakcji zastrzeżonym na rzecz Kupującego jest uzyskanie przez Kupującego pozwoleń, decyzji oraz opinii niezbędnych do realizacji przedmiotowej inwestycji, w tym w szczególności pozwolenia na budowę wskazanego powyżej kompleksu budynków wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą. Strony planują zatem podjąć przed planowaną transakcją konkretne, obiektywne działania umożliwiające zrealizowanie na Nieruchomości nowej inwestycji przez Kupującego. Czynności te mogą zostać dokonane przez Podmiot trzeci. W takim przypadku wszelkie decyzje analizy czy projekty, które zostały uzyskane przez Podmiot trzeci zostaną przeniesione na Kupującego, gdyż to on będzie prowadził na Nieruchomości inwestycję. Nie ma to jednak znaczenia z punktu widzenia istnienia ZCP czy przedsiębiorstwa, gdyż czynności te mają na celu ułatwienie i przyspieszenie realizacji inwestycji planowanej przez Kupującego.
Ponadto, zdaniem Stron, planowanej transakcji nie będzie towarzyszył transfer składników wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego. Przedmiot transakcji stanowi zatem jedynie pewien zbiór składników majątkowych, które nie są wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie ani finansowo. Nieruchomość mogłyby jedynie potencjalnie - po uzupełnieniu jej o szereg składników, które nie są przedmiotem transakcji, oraz podjęciu szeregu dodatkowych działań faktycznych i prawnych - stanowić przedsiębiorstwo lub ZCP.
Reasumując, Strony stoją na stanowisku, że planowana transakcja nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. Planowana transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu według właściwej stawki podatku.
Stanowisko w zakresie pytania 2
Strony stoją na stanowisku, że planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie w całości podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu podstawowej 23% stawki podatku VAT:
w odniesieniu do działek nr 2 i 1 na zasadach ogólnych,
w odniesieniu do działki nr 3 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i 11 Ustawy o VAT przy założeniu, że Kupujący oraz Sprzedający złożą przed dniem dokonania dostawy tych działek zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wyborze opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 tejże ustawy.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie praw użytkowania wieczystego. Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, rozumie się natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W myśl art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego wynika, że grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym prawo użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części, które zostały na nim posadowione. Oznacza to również, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.
Dokonując wykładni pojęć budynku czy budowli użytych w art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT należy odwołać się do definicji legalnych zawartych w Prawie budowlanym. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budowla została z kolei zdefiniowana w pkt 3 art. 3 Prawa budowlanego jako każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Katalog zawarty w definicji budowli ma charakter otwarty, wobec czego do definicji budowli należy zaliczyć również np. parkingi. Świadczy o tym również fakt, że w załączniku do Prawa budowlanego parkingi zostały zakwalifikowane do kategorii XXII obiektów budowlanych.
Urządzeniem budowlanym na gruncie Prawa budowlanego jest natomiast urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego).
Przepisy Ustawy o VAT wprowadzają również zwolnienia dotyczące dostaw nieruchomości. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT zostały określone w art. 43 Ustawy o VAT.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT zwolnieniu od podatku VAT podlega dostawca budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
Zgodnie z art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT oświadczenie to musi zawierać:
Natomiast definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwolnieniu podlega także dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT stosuje się jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i b) Ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W celu rozstrzygnięcia, czy dostawa Nieruchomości będącej przedmiotem zbycia będzie opodatkowana podatkiem VAT, w pierwszej kolejności istotne jest ustalenie, czy działki wchodzące w skład Nieruchomości są gruntami zabudowanymi czy też niezabudowanymi.
(…)
Na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego działki gruntu nr 2 oraz 1, które wchodzą w skład Nieruchomości, na dzień planowanej transakcji będą posiadały zdaniem Stron status działek niezabudowanych. Na działce nr 2 nie znajdują się bowiem żadne obiekty budowlane trwale połączone z gruntem, które na podstawie przepisów Prawa budowlanego mogłyby być potraktowane jako budynki, budowle lub ich części.
Jeżeli chodzi natomiast o działkę nr 1, to powinna ona być traktowana jako działka niezabudowana. Na moment transakcji prace rozbiórkowe budynku administracyjnego znajdującego się na działce nr 1 zostaną co najmniej rozpoczęte. Zdaniem Stron przesłanka ta jest wystarczająca dla uznania, że działka ta powinna być traktowana jako nieruchomość niezabudowana dla celów podatku VAT. Aby uznać, że nieruchomość posiada status gruntu niezabudowanego wystarczające jest bowiem faktyczne rozpoczęcie rozbiórki. Tak wskazał TSUE w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 stwierdzając, że: „W konsekwencji dostawę działki, na której wciąż stoi stary budynek który ma zostać rozebrany celem wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórkę rozpoczęto przed tą dostawą oraz rozbiórkę tego budynku, uważać należy, w świetle podatku VAT, za stanowiące transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, co niezabudowanej działki.” W związku z planami inwestycyjnymi Kupującego wobec Nieruchomości, intencją Stron nie jest dostawa obiektów budowlanych znajdujących się na działce nr 1, lecz dostawa niezabudowanej działki.
Kwalifikacji działki nr 1 jako gruntu niezabudowanego nie zmienia zdaniem Stron okoliczność, iż znajdują się na niej nieistotne pozostałości po utwardzonym wjeździe stanowiące niewielki fragment zdegradowanej nawierzchni asfaltowej, która utraciła swoje pierwotne właściwości. Pozostałości te nie spełniają bowiem pierwotnej funkcji, w związku z czym nie reprezentują one żadnej wartości funkcjonalnej ani ekonomicznej zarówno dla Sprzedającego, jak i Kupującego. Ponadto, jak już wskazano powyżej, ekonomicznym celem planowanej transakcji jest dostawa działki nr 1 jako terenu niezabudowanego. Kupujący zamierza bowiem zrealizować na Nieruchomości zupełnie nową inwestycję polegającą na budowie kompleksu budynków o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowo-biurowym.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej nr 1462-IPPP2.4512.831.2016.1.KOM z dnia 1 grudnia 2016 roku organ podatkowy uznał, że „(`(...)`) przy budowlach definicja nie odnosi się do stanu technicznego tychże obiektów, niemniej jednak należy uznać, że w przypadku, gdy analizowany obiekt ewidentnie nie nadaje się do eksploatacji, to nie spełnia on cech budynku, czy też budowli, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Należy przyjąć, że obiekty takie nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone. W konsekwencji, sprzedaż działki, na której znajdują się ruiny budynków należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej.” Podobne stanowisko zostało wyrażone również w interpretacji indywidualnej nr ITPP3/4512-321/16-2/AT z dnia 2 sierpnia 2016 roku oraz w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-624/14-2/NS z dnia 17 października 2014 roku.
Statusu działek nr 2 i 1 nie zmienia również okoliczność, że przez Nieruchomość mogą przebiegać m.in. sieci ciepłownicze, elektroenergetyczne (w tym sieć wysokiego napięcia zawieszona na słupach), kanalizacyjne, telekomunikacyjne oraz wodociągowe. Sieci te jako infrastruktura przesyłowa, na podstawie art. 49 § 1 KC, nie stanowią części składowych tych działek, gdyż wchodzą one w skład przedsiębiorstwa przesyłowego.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomość objęta jest 3 miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którymi grunty wchodzące w skład Nieruchomości przeznaczone są pod zabudowę, w tym pod układ drogowy. Oznacza to, że planowana transakcja w zakresie dotyczącym działek nr 2 i 1 będzie dotyczyła terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT. Wobec tego nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.
W związku z brakiem przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT należy przenalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości (w tym działek nr 2 i 1) do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu od podatku VAT. Zważywszy na to, że art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT stosuje się do towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, należy stwierdzić, że w przypadku dostawy działek nr 2 i 1 przez Sprzedającego przesłanka ta nie zostanie spełniona. Wyklucza to zatem możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.
Mając powyższe na względzie, dostawa działek nr 2 i 1 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu podstawowej 23% stawki podatku VAT.
Na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego działka gruntu nr 3, wschodząca w skład Nieruchomości, stanowi grunt zabudowany, ponieważ znajdują na niej obiekty, które zdaniem Stron powinny zostać zakwalifikowane zgodnie z Prawem budowlanym jako budowle (niezależnie od faktu, iż zajmują jedynie niewielką część powierzchni całej działki, która w pozostałej - znacznej powierzchniowo części - pozostaje niezabudowana). Mając na uwadze zasadę autonomii prawa podatkowego stwierdzić należy, że grunt może mieć status nieruchomości zabudowanej dla celów opodatkowania podatkiem VAT niezależnie od tego, że dla celów cywilnoprawnych, np. prawa pierwokupu, może zostać uznany za nieruchomość niezabudowaną.
Mając na uwadze konstrukcję zwolnień od podatku VAT, w celu wskazania prawidłowego sposobu opodatkowania dostawy działki nr 3, kluczowe jest określenie, czy i kiedy po wybudowaniu lub ulepszeniu budowli doszło do ich pierwszego zasiedlenia. Pozwoli to określić, czy planowana transakcja będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, Strony stoją na stanowisku, iż doszło już do pierwszego zasiedlenia budowli znajdujących się na działce nr 3, ponieważ są one faktycznie użytkowane przez właścicieli działek sąsiadujących z Nieruchomością oraz użytkowników układu drogowego znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie Nieruchomości. Zgodnie z najlepszą wiedzą Sprzedającego oddanie ich do używania miało miejsce ponad dwa lata temu. Ponadto, Sprzedający nie ponosił nakładów na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) tych obiektów, które przekroczyłyby 30% ich wartości początkowej.
Należy zatem zwrócić uwagę, że od momentu pierwszego zasiedlenia do planowanej daty transakcji zbycia Nieruchomości minie co najmniej dwa lata, wobec tego w odniesieniu do planowanej transakcji zbycia działki nr 3 zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10 przewidujący zwolnienie od podatku VAT.
Mając to na uwadze, bezprzedmiotowe jest analizowanie możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT, gdyż przepis ten może znaleźć zastosowanie tylko wówczas, gdy nie stosuje się zwolnienia z pkt 10 art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT. Podobnie, zdaniem Stron, bezzasadne jest analizowanie możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.
Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, który znajdzie zastosowanie w odniesieniu do planowanego nabycia przez Kupującego działki nr 3 charakteryzuje się tym, że na mocy art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT ma on charakter zwolnienia z opcją opodatkowania.
Jak wspomniano wcześniej, Strony zamierzają przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości złożyć oświadczenie spełniające warunki opisane w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT. Mając to na uwadze, do dostawy działki nr 3 nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu podstawowej 23% stawki podatku VAT.
Podsumowując dotychczasowe rozważania, Strony stoją na stanowisku, że planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie w całości podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu podstawowej 23% stawki podatku VAT:
w odniesieniu do działek nr 2 i 1 na zasadach ogólnych (nie znajdą zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 Ustawy o VAT),
w odniesieniu do działki nr 3 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i 11 Ustawy o VAT przy założeniu, że Kupujący oraz Sprzedający złożą przed dniem dokonania dostawy tych działek zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wyborze opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 tejże ustawy.
Stanowisko w zakresie pytania nr 3
Mając na uwadze stanowisko w zakresie pytania 1 i 2, w związku z nabyciem Nieruchomości Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych, w szczególności na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, z zachowaniem reguł wynikających z całokształtu przepisów o odliczaniu podatku VAT (tj. przykładowo uwzględniając obostrzenia wynikające z art. 88 Ustawy o VAT) w zakresie w jakim transakcja będzie opodatkowana podstawową 23% stawką podatku VAT.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 3
Przepis art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT wprowadza jedną z najistotniejszych zasad podatku VAT - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to przysługuje zasadniczo wtedy, gdy nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dodatkowo, aby można było mówić o prawie do odliczenia, musi wystąpić podatek naliczony.
W zakresie w jakim nabycie przez Kupującego Nieruchomości będzie opodatkowane podatkiem VAT według stawki 23%, po stronie Kupującego wystąpi podatek naliczony w wysokości wynikającej z faktur otrzymanych przez Kupującego (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT).
Dodatkowo, mając na uwadze, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT opisanych w zdarzeniu przyszłym, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych przewidzianych w Dziale IX Ustawy o VAT.
Odliczenie podatku naliczonego będzie przysługiwało na zasadach ogólnych, tj. z uwzględnieniem całokształtu przepisów o odliczaniu podatkiem VAT, a w szczególności przy założeniu, że nie będą miały miejsca okoliczności negatywne wyłączające prawo do odliczenia, w szczególności nie będzie miała miejsca żadna z sytuacji opisanych w art. 88 Ustawy o VAT.
Reasumując, mając na uwadze, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych przewidzianych w Dziale IX Ustawy o VAT (w zakresie w jakim transakcja będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych sprawa będzie rozpatrzona w odrębnym postępowaniu i wydane stosowne rozstrzygnięcie.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili