0114-KDIP1-3.4012.444.2019.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.444.2019.1.MK (doręczone w dniu 25 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia gospodarstwa rolnego.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.444.2019.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, w którym wykonuje produkcję rolną, polegającą na uprawie warzyw oraz ich suszeniu. Czynności wykonywane przy wytwarzaniu suszonych warzyw to: zebranie warzyw z pola, obcięcie naci (warzywa korzenne), mycie, krojenie i suszenie przy pomocy gorącego powietrza. Warzywa po wysuszeniu pakowane są w worki papierowe i zbywane.

Działalność Wnioskodawcy została zakwalifikowana przez Ministra Finansów jako działalność rolna nie podlegająca opodatkowaniu PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy VAT (podatek od towarów i usług). Do 2010 r., Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na produkcji rolnej, a od tego roku zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej, wykreślił się z CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Uznał, że wykonywane przez niego czynności nie stanowią działalności gospodarczej, co potwierdził MF w indywidualnej interpretacji.

Wnioskodawca w chwili obecnej zamierza zbyć całe gospodarstwo rolne w skład, którego wchodzą m.in. grunty, materiał siewny, nawozy, traktory rolnicze, przyczepy, ścinacze warzyw zielonych, kombajn do zbioru okopowych, opryskiwacze, pielnik, maszyna do formowania redlin, siewniki, sadzarka, pług, brony, kosiarki rotacyjne, orkan, agregat ścierniskowy z siewnikiem poplonów, przenośniki ślimakowe, deszczownia, pompa, stacja paliw, suszarnie warzyw, bunkry rozładowcze, sieczkarnia bębnowa, myjka, przecieraczka suszonych warzyw, rozdrabniacz trawy, spawarka, dmuchawa, sprzęt warsztatowy, tokarka, magazyn drobnych części zamiennych, wyposażenie ujęcia wody i hydroforni.

Gospodarstwo zajmuje powierzchnię (…). W skład gruntów wchodzą też trzy nabyte w ostatnim czasie działki, jedna o powierzchni (…) zakupiona w 2018 roku, druga zakupiona w 2019 r, o powierzchni (…) i trzecia o powierzchni (…) zakupiona w 2015 roku.

Wnioskodawca posiada dwa kredyty obrotowe. Zobowiązania Wnioskodawca spłaca na bieżąco. Ponadto, w gospodarstwie rolnym Wnioskodawca zatrudnia 4 pracowników na umowę o pracę. Nabywca gospodarstwa rolnego zamierza kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy, wykorzystując całe gospodarstwo rolne. Przejmie pracowników oraz listę dostawców i klientów gospodarstwa. Będzie realizował zawarte kontrakty.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie gospodarstwo rolne o którym mowa w art. 553 k.c., a zatem nie będzie to przedsiębiorstwo. Wnioskodawca obecnie na składnikach majątku jakie posiada prowadzi działalność - produkcję rolną. Zamierza zbyć całość tego gospodarstwa, a zatem nabywca będzie mógł prowadzić nadal to gospodarstwo bez konieczności angażowania kolejnych składników majątku. Jedynym składnikiem, który będzie musiał dodatkowo angażować będzie gotówka na kolejne przedsięwzięcia gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie całości gospodarstwa rolnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja zbycia całości gospodarstwa rolnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Gospodarstwo rolne w myśl art. 2 pkt 16 ustawy o VAT to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W ocenie Wnioskodawcy na gruncie ustawy VAT, gospodarstwo rolne należy traktować jako przedsiębiorstwo, gdyż spełnia wszystkie elementy przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e u.p.t.u. przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie z kolei do art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - dalej k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej; majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

W myśl art. 552 ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Stosownie do art. 553 ustawy, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wprawdzie w przepisach ustawy Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie Kodeks cywilny), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że zbywany majątek musi stanowić na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, w którym wykonuje produkcję rolną, polegającą na uprawie warzyw oraz ich suszeniu. Czynności wykonywane przy wytwarzaniu suszonych warzyw to: zebranie warzyw z pola, obcięcie naci (warzywa korzenne), mycie, krojenie i suszenie przy pomocy gorącego powietrza. Warzywa po wysuszeniu pakowane są w worki papierowe i zbywane. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie gospodarstwo rolne o którym mowa w art. 553 k.c., a zatem nie będzie to przedsiębiorstwo. Działalność Wnioskodawcy została zakwalifikowana przez Ministra Finansów jako działalność rolna nie podlegająca opodatkowaniu PIT. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy VAT. Do 2010 r., Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na produkcji rolnej, a od tego roku zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej, wykreślił się z CEiDG. Wnioskodawca w chwili obecnej zamierza zbyć całe gospodarstwo rolne w skład, którego wchodzą m.in. grunty, materiał siewny, nawozy, traktory rolnicze, przyczepy, ścinacze warzyw zielonych, kombajn do zbioru okopowych, opryskiwacze, pielnik, maszyna do formowania redlin, siewniki, sadzarka, pług, brony, kosiarki rotacyjne, orkan, agregat ścierniskowy z siewnikiem poplonów, przenośniki ślimakowe, deszczownia, pompa, stacja paliw, suszarnie warzyw, bunkry rozładowcze, sieczkarnia bębnowa, myjka, przecieraczka suszonych warzyw, rozdrabniacz trawy, spawarka, dmuchawa, sprzęt warsztatowy, tokarka, magazyn drobnych części zamiennych, wyposażenie ujęcia wody i hydroforni. Gospodarstwo zajmuje powierzchnię (…). W skład gruntów wchodzą też trzy nabyte w ostatnim czasie działki. Wnioskodawca posiada dwa kredyty obrotowe. Zobowiązania Wnioskodawca spłaca na bieżąco. Ponadto w gospodarstwie rolnym Wnioskodawca zatrudnia 4 pracowników na umowę o pracę. Nabywca gospodarstwa rolnego zamierza kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy, wykorzystując całe gospodarstwo rolne. Przejmie pracowników oraz listę dostawców i klientów gospodarstwa. Będzie realizował zawarte kontrakty. Wnioskodawca zamierza zbyć całość tego gospodarstwa, a zatem nabywca będzie mógł prowadzić nadal to gospodarstwo bez konieczności angażowania kolejnych składników majątku. Jedynym składnikiem, który będzie musiał dodatkowo angażować będzie gotówka na kolejne przedsięwzięcia gospodarstwa rolnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy zbycie całości gospodarstwa rolnego podlega opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że gospodarstwo rolne, które Wnioskodawca zamierza zbyć będzie stanowiło gospodarstwo rolne, w rozumieniu art. 553 Kodeksu cywilnego. Co istotne nabywca gospodarstwa rolnego będzie mógł prowadzić nadal to gospodarstwo bez konieczności angażowania kolejnych składników majątku.

W konsekwencji należy stwierdzić, że skoro przedmiotem transakcji będzie całe gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 553 Kodeksu cywilnego, to będzie to czynność wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.