Gmina była właścicielem niezabudowanych działek gruntowych, które zostały przejęte przez Skarb Państwa na podstawie decyzji Wojewody o ustaleniu lokalizacji inwestycji. Wojewoda ustalił odszkodowania dla Gminy od spółki A. S.A. Zgodnie z interpretacją, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług od tych odszkodowań powstaje w momencie, gdy Gmina otrzyma zapłatę, co wynika z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b oraz ust. 6 ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 4 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przeniesienia nieruchomości w drodze wywłaszczenia za odszkodowaniem – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przeniesienia nieruchomości w drodze wywłaszczenia za odszkodowaniem.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina była właścicielem niezabudowanych działek gruntowych nr: (…)
Nieruchomości zostały przejęte przez Skarb Państwa z mocy prawa na podstawie decyzji: Wojewody o ustaleniu lokalizacji (…).
Decyzjom z dniem ich wydania na mocy art. 9w ust. 1 ustawy (…) nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Na mocy art. 9s ust. 3 pkt 1 ustawy (…) z dniem, w którym powyższe decyzje o ustaleniu lokalizacji (…) stały się ostateczne, przedmiotowe nieruchomości przeszły z mocy prawa na własność skarbu państwa.
Decyzjami Wojewoda ustalił odszkodowania dla Gminy od A. S.A z siedzibą w (…).
Wojewoda zobowiązał A. S.A. do zapłaty odszkodowań jednorazowo w terminie 14 dni licząc od dnia, w którym decyzje ustalające odszkodowanie stały się ostateczne, tj. odpowiednio: 20 sierpnia 2019 r., 30 sierpnia 2019 r., 4 września 2019 r., 10 września 2019 r., 1 października 2019 r., 11 października 2019 r.
Terminy płatności odszkodowań minęły, A. S. A. nie zapłaciła gminie odszkodowań.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług od odszkodowań przyznanych Wnioskodawcy decyzjami Wojewody za przeniesienie nieruchomości Wnioskodawcy z mocy prawa na Skarb Państwa, powstanie w momencie otrzymania zapłaty tych odszkodowań, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b w związku z ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2018 poz. 2174 t.j. z dnia 21 listopada 2018 r. z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT (podatek od towarów i usług), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym m.in. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.
Z przywołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem.
W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa nieruchomości w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.
W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa nieruchomości w zamian za odszkodowanie - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zasady i warunki przygotowania inwestycji (…), w tym warunki lokalizacji i nabywania nieruchomości na ten cel oraz organy właściwe w tych sprawach określa ustawa z 28 marca 2003 r. (…).
Zgodnie z art. 9o ustawy (…), decyzję o ustaleniu lokalizacji (…) wydaje wojewoda, na wniosek spółki akcyjnej lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością skarbu państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego (art. 9q utk).
W myśl art. 9s ust. 3 pkt 1) ww. Ustawy (…), nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 9q, stają się z mocy prawa własnością skarbu państwa w przypadku wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) złożonego przez Spółkę akcyjną z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stała się ostateczna.
Za nieruchomości oraz ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w art. 9s ust. 3 i 3a oraz art. 9x ust. 4 (…), od podmiotu, na rzecz którego wydawana jest decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) , przysługuje odszkodowanie dotychczasowym właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości, a także osobom, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości.
Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stała się ostateczna (art. 9y ust. 1 ustawy (…)).
Wysokość odszkodowania ustala się na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego, według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) przez organ pierwszej instancji oraz według jej wartości w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych nieruchomości (art. 9y ust. 3 ustawy …).
Przechodząc do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu wywłaszczonych nieruchomości wnioskodawcy w zamian za odszkodowanie, należy wskazać, że podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19a ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 ustawy o VAT.
Natomiast na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.
Stosownie natomiast do treści art. 19a ust. 6 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Zatem dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Dlatego też, przeniesienie z mocy prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości, a tak naprawdę z chwilą otrzymania wpłaty.
Z tych względów dostawę nieruchomości w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy należy uznać za dokonaną z momentem uprawomocnienia się decyzji o wysokości odszkodowania, bowiem dopiero z chwilą przyznania odszkodowania i ustalenia jego ostatecznej wysokości czynność ta nabiera odpłatnego charakteru.
Niemniej jednak wskazać należy, że w przypadku przeniesienia prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania przez podatnika całości lub części zapłaty z tego tytułu - w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Tym samym, mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu faktycznego sprawy wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy - stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b w związku z art. 19a ust. 6 ustawy o VAT - powstanie w momencie uznania rachunku bankowego wnioskodawcy z tytułu wpływu odszkodowań ustalonych decyzjami wojewody.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.
Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z cyt. wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Szczególne zasady i warunki przygotowania inwestycji dotyczących (…) ujęte zostały w Rozdziale 2b ustawy z dnia 28 marca 2003 r. (…)”.
Zgodnie z art. 9o ust. 1 ustawy … decyzję o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) wydaje wojewoda, na wniosek Spółki Akcyjnej, zwanych dalej A. S.A., lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
W myśl art. 9q ust. 1 pkt 7 ustawy (…) decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości lub map z projektami podziału nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
W myśl art. 9s ust. 3 ustawy (…) nieruchomości, o których mowa w art. 9q ust. 1 pkt 7, stają się z mocy prawa własnością:
- z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stała się ostateczna.
Art. 9s ust. 3a ustawy (…) stanowi, że jeżeli na nieruchomości, o której mowa w ust. 3, lub prawie użytkowania wieczystego tej nieruchomości zostały ustanowione ograniczone prawa rzeczowe, z dniem w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stała się ostateczna, prawa te wygasają.
Zgodnie z art. 9s ust. 3b (…) S.A. nabywają z mocy prawa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stała się ostateczna, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych nabytych z mocy prawa przez Skarb Państwa lub stanowiących jego własność, z wyłączeniem nieruchomości, o których mowa w ust. 3e, oraz prawo własności budynków, innych urządzeń i lokali znajdujących się na tych nieruchomościach.
Na podstawie art. 9y ust. 1 (…) za nieruchomości oraz ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w art. 9s ust. 3 i 3a oraz art. 9x ust. 4, od podmiotu, na rzecz którego wydawana jest decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) , przysługuje odszkodowanie dotychczasowym właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości, a także osobom, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości.
W myśl art. 9y ust. 2 i ust. 3 ustawy (…) wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stała się ostateczna. Wysokość odszkodowania ustala się na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego, według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) przez organ pierwszej instancji oraz według jej wartości w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina była właścicielem niezabudowanych działek gruntowych nr: (…). Nieruchomości zostały przejęte przez Skarb Państwa z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) . Decyzjom z dniem ich wydania na mocy art. 9w ust. 1 ustawy (…) nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Na mocy art. 9s ust. 3 pkt 1 ustawy (…) z dniem, w którym powyższe decyzje o ustaleniu lokalizacji (`(...)`) stały się ostateczne, przedmiotowe nieruchomości przeszły z mocy prawa na własność skarbu państwa. Decyzjami Wojewoda ustalił odszkodowania dla Gminy od A. S.A z siedzibą w (…). Wojewoda zobowiązał A. S.A. do zapłaty odszkodowań jednorazowo w terminie 14 dni licząc od dnia, w którym decyzje ustalające odszkodowanie stały się ostateczne, tj. odpowiednio: 20 sierpnia 2019 r., 30 sierpnia 2019 r., 4 września 2019 r., 10 września 2019 r., 1 października 2019 r., 11 października 2019 r. Terminy płatności odszkodowań minęły, A. S.A nie zapłaciła Gminie odszkodowań.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku z tytułu wywłaszczonych nieruchomości w zamian za odszkodowanie.
Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Natomiast na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.
Stosownie natomiast do treści art. 19a ust. 6 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Jak już wcześniej wskazano, dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Dlatego też, przeniesienie z mocy prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.
Z tych względów dostawę nieruchomości w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy należy uznać za dokonaną z momentem uprawomocnienia się decyzji o wysokości odszkodowania, bowiem dopiero z chwilą przyznania odszkodowania i ustalenia jego ostatecznej wysokości czynność ta nabiera odpłatnego charakteru.
Niemniej jednak wskazać należy, że w przypadku przeniesienia prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika całości lub części zapłaty z tego tytułu – w odniesieniu do otrzymanej kwoty – niezależnie od tego kiedy ta zapłata nastąpi (przed przeniesieniem własności towaru czy też po tym przeniesieniu).
Zatem analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy - stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b) w związku z art. 19a ust. 6 ustawy o VAT – powstanie w momencie uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy z tytułu wpływu odszkodowań ustalonych decyzjami Wojewody.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili