0111-KDIB3-1.4012.795.2019.1.MSO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 listopada 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe w zakresie uznania transakcji dostawy Nieruchomości jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług),
• prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji dostawy Nieruchomości jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) (dalej jako: Wnioskodawczyni) jest osobą fizyczną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1994 r., której przeważającym przedmiotem jest produkcja pozostałych zbiorników, cystern i pojemników metalowych (25.29.Z wg klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)). Wnioskodawczyni zajmuje się nadto działalnością związaną z:

• produkcją konstrukcji metalowych i ich części (25.11.Z wg klasyfikacji PKD),
• produkcją metalowych elementów stolarki budowlanej (25.12.Z wg klasyfikacji PKD),
• kuciem, prasowaniem, wytłaczaniem i walcowaniem metali, metalurgią proszków (25.50.Z wg klasyfikacji PKD),
• obróbką metali i nakładaniem powłok na metale (25.61.Z wg klasyfikacji PKD),
• obróbką mechaniczną elementów metalowych (25.62.Z wg klasyfikacji PKD),
• produkcją pojemników metalowych (25.91.Z wg klasyfikacji PKD),
• produkcją pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana (25.99.Z wg klasyfikacji PKD),
• produkcją urządzeń dźwigowych i chwytaków (28.22.Z wg klasyfikacji PKD),
• produkcją nadwozi do pojazdów silnikowych, produkcją przyczep i naczep (29.20.Z wg klasyfikacji PKD),
• produkcją pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli (29.32.Z wg klasyfikacji PKD),
• naprawą i konserwacją metalowych wyrobów gotowych (33.11.Z wg klasyfikacji PKD),
• instalowaniem maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.20.Z wg klasyfikacji

PKD),

• wykonywaniem pozostałych instalacji budowlanych (43.29.Z wg klasyfikacji PKD),
• zakładaniem stolarki budowlanej (43.32.Z wg klasyfikacji PKD),
• wykonywaniem konstrukcji i pokryć dachowych (43.91.Z wg klasyfikacji PKD),
• pozostałymi specjalistycznymi robotami budowlanymi, gdzie indziej niesklasyfikowanymi (43.99.Z wg klasyfikacji PKD),
• konserwacją i naprawą pojazdów samochodowych, z wyłączaniem motocykli (45.20.Z wg klasyfikacji PKD),
• sprzedażą hurtową części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączaniem motocykli (45.31.Z wg klasyfikacji PKD),
• sprzedażą detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączaniem motocykli (45.32.Z wg klasyfikacji PKD),
• sprzedażą hurtową niewyspecjalizowaną (46.90.Z wg klasyfikacji PKD),
• pozostałą sprzedażą detaliczną prowadzoną poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (47.99.Z wg klasyfikacji PKD),
• wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z wg klasyfikacji PKD).

Wobec powyższego przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni, ma ścisły związek z czynnościami w zakresie produkcji i sprzedaży oraz z usługami związanymi z szeroko pojętymi metalami. Natomiast działalność Wnioskodawczyni - obejmująca wynajem i zarządzanie nieruchomościami - uznaje się za usługę pomocniczą, nie stanowi ona celu samego w sobie, a jedynie jest uzupełnieniem ww. dostaw i usług głównych.

We wrześniu 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym za cenę wynoszącą 120 000 zł (dalej jako: Nieruchomość). Jak wynika z treści aktu notarialnego z dnia 23 października 2008 r. nabycie Nieruchomości nastąpiło przy pomocy środków pieniężnych pochodzących z majątku wspólnego małżonków oraz działalności Wnioskodawczyni. Od tejże transakcji kupna Nieruchomości nie odliczono podatku VAT.

Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na modernizację i remont Nieruchomości przez okres 4 lat od momentu jej nabycia, tj. czas od grudnia 2008 r. do grudnia 2012 r. Od poniesionych wydatków w wysokości 20 028,77 zł odliczano podatek VAT. Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Tym samym Wnioskodawczyni nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od tejże Nieruchomości.

W latach 2015 - 2018 Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej wynajmowała Nieruchomość podmiotom gospodarczym. Ani Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie prowadzili działalności gospodarczej pod tym adresem. Najem ten został rozliczany na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego. Wnioskodawczyni traktowała Nieruchomość jako składnik elementu prywatnego (a nie firmowego) pomimo, faktycznego jej wynajmu podmiotom trzecim.

Nieruchomość była wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, sklasyfikowanej pod kodem PKD 68.20.Z, tylko przez okres trzech lat. W związku z tym wykorzystanie Nieruchomości polegało na wynajmie jej osobom prowadzącym działalność gospodarczą. Przy czym aktywność Wnioskodawczyni w zakresie najmu, nie była dominującym źródłem przychodu, w stosunku do osiąganych przez nią innych przychodów z tytułów prowadzonej działalności - otrzymywanych w sposób nieprzerwany (od dnia rozpoczęcia działalności Wnioskodawczyni).

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem planują dokonać sprzedaży Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku planowanej sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości transakcja ta nie będzie podlegała pod regulację ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawczyni sprzedaje de facto składniki majątku prywatnego nigdy nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej?
2. Czy w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni przedstawionego w zakresie pytania nr 1) za nieprawidłowe, to czy w przypadku planowanej sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości - czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowane zbycie przedmiotowej Nieruchomości nie będzie podlegało regulacji ustawy o VAT, ponieważ stanowi ona składnik majątku prywatnego.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni przedstawionego w zakresie pytania nr 1) za nieprawidłowe, Wnioskodawczyni uważa, że planowana czynność sprzedaży Nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`). W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze powyższe Nieruchomość spełnia definicję towaru określoną w przytoczonym powyżej przepisie, a w rezultacie jej zbycie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Przy czym należy pamiętać, że nie każda czynność, stanowiąca dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika podatku VAT.

Wnioskodawczyni zaznacza, że w tym kontekście trudno uznać, by sprzedaż majątku prywatnego w postaci Nieruchomości była dokonywana przez Wnioskodawczynię w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Potwierdzeniem stanowiska w tej kwestii jest uchwała SN z dnia 11 października 1996 r. (sygn. akt RN 4/96): „do istotnych cech działalności gospodarczej należy zaliczyć jej zawodowy (stały) charakter, powtarzalność podejmowanych działań, przyporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i uczestnictwo w obrocie gospodarczym”. Potwierdzeniem tego stanowiska jest też wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. (sygn. akt I SA/Wr 1254/05), zgodnie z którym: „Okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 VAT (m.in. odpłatną dostawę towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2”.

Stąd Wnioskodawczyni uważa, że planowana transakcja pozostaje poza regulacją ustawy o VAT.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni przedstawionego w zakresie pytania nr 1) za nieprawidłowe, to w przypadku planowanej sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości - czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W świetle art. 146aa ust. 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca jednak przewidział pewne zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo

do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści wniosku wynika, że małżonkowie nabyli Nieruchomość za kwotę 120 000 zł bez podatku VAT i następnie ponosili wydatki na jej remont i modernizację. Wnioskodawczyni od wartości ponoszonych kosztów związanych z modernizacją odliczała podatek VAT (łącznie wysokość poniesionych kosztów 20 028,77 zł). W związku z tym wydatki na ulepszenie Nieruchomości nie stanowiły 30%. Były to niewielkie kwoty przeznaczone tylko na niewielkie remonty.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, planowane zbycie Nieruchomości podlega zwolnieniu od opodatkowania w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

1. nieprawidłowe w zakresie uznania transakcji dostawy Nieruchomości jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT,
2. prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. lokalu mieszkalnego), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży oraz z usługami związanymi z szeroko pojętymi metalami. Natomiast działalność Wnioskodawczyni - obejmująca wynajem i zarządzanie nieruchomościami - uznaje się za usługę pomocniczą. We wrześniu 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym za cenę wynoszącą 120 000 zł. Od tejże transakcji kupna Nieruchomości nie odliczono podatku VAT.

Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na modernizację i remont Nieruchomości przez okres 4 lat od momentu jej nabycia, tj. czas od grudnia 2008 r. do grudnia 2012 r. Od poniesionych wydatków w wysokości 20 028,77 zł odliczano podatek VAT. Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Tym samym Wnioskodawczyni nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od tejże Nieruchomości.

W latach 2015 - 2018 Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej wynajmowała Nieruchomość podmiotom gospodarczym. Ani Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie prowadzili działalności gospodarczej pod tym adresem. Nieruchomość była wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przez okres trzech lat. W związku z tym wykorzystanie Nieruchomości polegało na wynajmie jej osobom prowadzącym działalność gospodarczą.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą m. in. tego, czy w przypadku planowanej sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości transakcja ta będzie podlegała pod regulację ustawy o VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż była wynajmowana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na modernizację i remont nieruchomości, od których odliczyła podatek naliczony. Powyższe okoliczności wyraźnie wskazują, że przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z powyższym w odniesieniu do transakcji sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni będzie występować w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 1) należy uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni w przypadku uznania jej stanowiska w zakresie pytania nr 1) za nieprawidłowe ma wątpliwości, czy sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie właściwą stawką podatku VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem budynku posadowionego na nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa budynku nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku minął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym, dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu na którym budynek jest posadowiony (art. 29a ust. 8 ustawy).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 2) jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.