Gmina przeprowadziła inwestycję polegającą na przebudowie części budynku w celu utworzenia punktu informacji turystycznej. Punkt ten ma charakter nieodpłatny i służy celom informacyjnym, kulturalnym oraz promocyjnym, a korzystanie z niego jest bezpłatne. Organ podatkowy uznał, że ponieważ efekty tej inwestycji nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją inwestycji. Organ potwierdził zatem, że Gmina nie ma prawa do odliczenia ani zwrotu podatku VAT w związku z tą inwestycją.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizowaną inwestycją.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz składa deklaracje VAT (podatek od towarów i usług)-7. Gmina związała się umową o przyznanie pomocy finansowej na realizację projektu pn. „…”, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Gmina dokonała w roku 2018 `(...)`.
Punkt informacji turystycznej służy do nieodpłatnego zaspokojenia potrzeb społeczności lokalnej oraz pozwala na stworzenie niekomercyjnej oferty dla turystów, firm, instytucji, mieszkańców Gminy.
Dom … stanowi własność Gminy. Po zrealizowanej inwestycji, czyli przebudowie części obiektu, utworzony punkt informacji turystycznej w 100% służył nieodpłatnym celom informacyjnym, kulturalnym i promocyjnym.
Do jego podstawowych zadań należy:
Punkt informacji turystycznej promuje atrakcyjne formy wypoczynku oraz spędzenie wolnego czasu. Utworzony punkt umożliwia turystom i mieszkańcom nawiązanie współpracy z obiektami noclegowymi, przewodnikami i innymi usługodawcami, co wpływa na poszerzenie oferty turystycznej Gminy.
Dzięki przebudowie części budynku celem utworzenia punktu informacji turystycznej poprawił się stan infrastruktury turystycznej w J. W owym punkcie znajduje się siedem pomieszczeń użytkowych m. in. sala wystawowa, sala komputerowa z dostępem do darmowego Internetu do przeglądania informacji turystycznych, sala projekcyjna, w której wyświetlane są filmy z ciekawostkami turystycznymi, znajdującymi się w gminie i regionie, informacja turystyczna, biblioteka regionalna, czytelnia, pomieszczenie gospodarcze oraz sanitariaty.
Punkt informacji turystycznej z racji swojego przeznaczenia nie jest wykorzystywany do działalności gospodarczej. Bezpłatnie mogą z niego korzystać wszyscy mieszkańcy Gminy i okolic oraz turyści.
Zakres inwestycji obejmował m.in. roboty rozbiórkowe i demontażowe, konstrukcje ścian, podłoża i posadzki, stolarkę wewnętrzną, tynki wewnętrzne i okładziny ścian, instalację kanalizacji sanitarnej i wodociągowej, roboty wykończeniowe.
W punkcie informacji turystycznej nie jest prowadzona sprzedaż generująca podatek należny. Gmina nie ma zamiaru przeznaczać wytworzonego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Interpretacja w przedmiotowej sprawie jest wymagana przez Urząd Marszałkowski w celu uznania podatku VAT od wykonanych robót za koszt kwalifikowany.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina, zgodnie z właściwymi przepisami ustawy i aktów wykonawczych podatku od towarów i usług, może odliczyć poniesiony koszt VAT, jeśli inwestycja pn. „…” nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odliczenia lub zwrotu z urzędu skarbowego (zgodnie z właściwymi przepisami ustawy i aktów wykonawczych) podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami w ramach inwestycji pn. „…”. W przypadku wymienionych robót i usług nie został spełniony podstawowy warunek, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, czyli sprzedaż generującą podatek należny. Nabyte towary i usługi nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
W zrealizowanej inwestycji Gmina ponosiła wydatki, zaś wytworzone dobro jest wykorzystywane przez jednostkę m.in. na działalność promocyjną (statutową), bez zamiaru przeznaczenia wytworzonego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z przywołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina zrealizowała inwestycje pn. „…”. Nie służy ona wykonywaniu przez Gminę czynności opodatkowanych. Jak bowiem wskazano we wniosku, utworzony, w ramach opisanej inwestycji, punkt informacyjny ma charakter niekomercyjny i służy celom informacyjnym, kulturalnym oraz promocyjnym, a korzystanie z niego jest bezpłatne.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro efekty wykonanej inwestycji nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, to Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją przedstawionej inwestycji.
Tym samym stanowisko Gminy uznano za prawidłowe.
Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili