Gmina Miasto zrealizowała inwestycję polegającą na budowie i przebudowie dróg, chodników oraz infrastruktury deszczowej. W związku z tym zadała pytanie o prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z tą inwestycją. Organ podatkowy uznał, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT, ponieważ inwestycja ta nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych. Gmina nie planuje również wykonywać czynności opodatkowanych ani podpisywać umów cywilnoprawnych w związku z tą inwestycją. Dodatkowo, środki przeznaczone na sfinansowanie inwestycji nie pochodzą z bezzwrotnej pomocy zagranicznej, co uniemożliwia zwrot podatku VAT. W związku z tym organ uznał stanowisko Gminy za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2019 r. (data wpływu 17 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „…” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania inwestycyjnego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina Miasto zakończyła realizację zadania inwestycyjnego pn. „…” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach działania 1.1 Rozwój infrastruktury drogowej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.
W ramach przedmiotowej inwestycji wybudowano jezdnie i chodniki z kostki betonowej pol-bruk i masy mineralno-bitumicznej na ulicach: Ł., P., K., Z., B., A., W., I., J. (odcinek od ul. C. do ul. T.), J. (odcinek od ul. T. do ul. M.), S., Łącznik pomiędzy ul. P. i ul. Ł., Łącznik pomiędzy ul. Ł. i ul. K., Łącznik pomiędzy ul. W. i ul. C., Łącznik pomiędzy ul. W. i ul. K., Łącznik pomiędzy ul. W. i ul. K., Łącznik pomiędzy ul. O. i ul. W., Łącznik pomiędzy ul. T. i ul. M., Łącznik pomiędzy ul. J. i ul. S., Łącznik pomiędzy ul. S. i ul. O., Łącznik pomiędzy ul. S. i ul. O. o łącznej powierzchni 16.088m2 i długości 4.822 mb. Przełożono nawierzchnie chodników i krawężniki na ul. Ł., P., K., B. o łącznej powierzchni 1.056 m2 i długości 1.319,10 mb. Kompleksowo oznakowano poziomo i pionowo drogi. Założono kanalizację deszczową pcv200 (przykanaliki), wpusty betonowe 500 oraz studnie betonowe 1200 w ul. M., J., S., A., I., W., K. Założono kanalizację deszczową (przykanaliki) łącznie na 51,70 mb. Zamontowano 14 szt. wpustów betonowych oraz 4 szt. studni betonowych. Przebudowano także 35 szt. wpustów betonowych w kanalizacji przy ul. J., S., I., B., K., Ł., P. Wykonano także w kanalizacji sanitarnej (przykanalik) o długości 5,10 mb i studnię pcv400 w ul. B.
W wyniku wdrożenia przedmiotowego przedsięwzięcia nastąpiła poprawa stanu techniczno-użytkowego nawierzchni ulic i chodników przeznaczonych do ruchu kołowego i pieszego oraz usprawnieniu systemu odprowadzania wód opadowych. Dzięki realizacji projektu w obrębie osiedla zwiększyło się bezpieczeństwo użytkowników dróg, zarówno pieszych, jak i zmotoryzowanych. W całym obszarze oddziaływania projektu wprowadzona została organizacja ruchu, która pozwoliła na uporządkowanie ruchu drogowego w obrębie osiedla. Gmina Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn.zm.), wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Gmina Miasto z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami.
Jednostki organizacyjne wchodzące w skład struktury Gminy Miasto tj.:
Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, czyli wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę, a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i zakładami budżetowymi mają charakter wewnętrzny.
W uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała, że realizacja zadania rozpoczęła się 1 stycznia 2014 r., a zakończyła 15 marca 2016 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Miasto ma możliwość odzyskania podatku VAT, jeśli brak jest czynności opodatkowanych i nie zaliczany był podatek naliczony wynikający z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów po dokonaniu centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami?
Natomiast w uzupełnieniu wniosku sformułowano następujące pytanie: Czy w związku ze zrealizowaną inwestycją Miasto ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na powyższy projekt, po centralizacji rozliczeń Gminy i jej jednostek?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca nie wykonywał i nie będzie wykonywać czynności opodatkowanych w związku z przedmiotową inwestycją i nie zaliczył podatku naliczonego, wynikającego z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów. Podatek naliczany jest jedynie od wieczystego użytkowania gruntu i sprzedaży mienia komunalnego. W ramach zrealizowanego projektu Miasto nie będzie podpisywać umów cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z przywołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy jednak zaznaczyć, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w ramach przedmiotowego zadania, zrealizował inwestycję, polegającą na wybudowaniu jezdni, chodników oraz innych elementów infrastruktury. Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca nie wykonywał i nie będzie wykonywać czynności opodatkowanych w związku z przedmiotową inwestycją i nie będzie podpisywać umów cywilnoprawnych.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją przedmiotowego zadania, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż – jak wskazano we wniosku – inwestycja nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych.
Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili