0115-KDIT1-1.4012.241.2019.2.MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 15 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 14 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie do prawa do odzyskania podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, operacje typu „Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne”, w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” na zadanie pn. „…”. Zgodnie z instrukcją wypełnienia wniosku o przyznanie pomocy beneficjent winien wystąpić do dyrektora właściwej Izby Skarbowej o wydanie interpretacji w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT, która będzie potrzebna na etapie rozpatrywania wniosku o płatność.

W ramach zadania planowane są do wykonania roboty budowlane:

• roboty ziemne;
• fundamenty;
• ściany i elementy konstrukcyjne;
• dach, konstrukcje (połacie);
• pokrycie dachu;
• stolarka okienna i drzwiowa;
• podłoża, ścianki działowe;
• tynki;
• elewacja;
• utwardzenie terenu;
• tereny zielone;
• instalacje sanitarne, elektryczne.

Obiekt będzie pełnił funkcję świetlicową dla ogółu mieszkańców, zarówno mieszkańców miejscowości K., jak i okolicznych wiosek. Obiekt wraz z wyposażeniem w całości będzie udostępniany mieszkańcom nieodpłatnie. Gmina nie będzie prowadziła w obiekcie działalności gospodarczej, dzięki której możliwe byłoby odzyskanie naliczonego podatku VAT. Poniesie koszty inwestycyjne wraz z VAT. Podatek ten będzie rzeczywiście i ostatecznie poniesiony jako podatek niepodlegający zwrotowi. Podatku tego nie można odzyskać w żaden prawnie dopuszczalny sposób. Podatek należny nie może zostać pomniejszony o podatek naliczony, nie jest możliwy jego zwrot, „nie ma możliwości skorzystania z ulgi podatkowej na odzyskaniu choćby części zapłaconego podatku” i nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany w przyszłości przez podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z inwestycją pn. „…” Wnioskodawcy przysługuję prawo do odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) zawartego w fakturach dotyczących wymienionej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, zarówno w trakcie realizacji zadania, jak również po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w takim zakresie, w jakim projekt po zrealizowaniu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Wydatki poniesione na realizację projektu nie są związane z działalnością opodatkowaną. Inwestycja ma charakter publiczny, odnoszący się do zapewnienia społeczeństwu form dostępu do infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej w wymiarze bezpłatnym. Realizując inwestycję zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich nie ma możliwości w żaden sposób odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług (VAT) zawartego w fakturach dotyczących wymienionej inwestycji tzn. nie może on zostać pomniejszony o podatek naliczony, nie jest możliwy jego zwrot, nie ma możliwości skorzystania z ulgi podatkowej, polegającej na odzyskaniu choćby części zapłaconego podatku, nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przywołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina będzie realizowała projekt pn. „…”. Realizowana inwestycja nie będzie służyła wykonywaniu przez Gminę czynności opodatkowanych. Jak bowiem wskazano we wniosku, Gmina udostępni obiekt mieszkańcom nieodpłatnie.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro efekty realizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, to Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Gminie nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym stanowisko Gminy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.