0111-KDIB3-2.4012.300.2019.1.EJU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2019 r., (data wpływu 22 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „xxx” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „xxx”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym działającym w oparciu o wpis nr xxx w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą prowadzonym przez Wojewodę. W ramach swojej działalności prowadzi zakład leczniczy – Przychodnia Lekarska S. (skrótowa nazwa jednostki organizacyjnej – „Przychodnia przy A.”). Celem Przychodni jest udzielanie świadczeń zdrowotnych osobom, wobec których obowiązek ich udzielania wynika z ustaw i z zawartych umów, na zasadach i w zakresie uzgodnionym w tych umowach. Przychodnia udziela świadczenia zdrowotne finansowane ze środków publicznych ubezpieczonym oraz innym osobom uprawnionym do tych świadczeń na podstawie odrębnych przepisów nieodpłatnie, za częściową odpłatnością lub całkowitą odpłatnością. Przychodnia nie może odmówić pomocy osobie potrzebującej natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia.

W dniu 11 grudnia 2018 r. Wnioskodawca został beneficjentem umowy na dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Osi Priorytetowej X „Rewitalizacja oraz infrastruktura społeczna i zdrowotna dla Działania: 10.1. Infrastruktura ochrony zdrowia. Dofinansowaniu podlega projekt pn. „xxx’’.

Przedmiotem projektu jest stworzenie specjalistycznej infrastruktury, pozwalającej na świadczenie usług wysokiej jakości, a w szczególności na wysokiej jakości diagnostykę i profilaktykę chorób układu krążenia i nowotworów. Wnioskodawca wyposaży przychodnię w niezbędny sprzęt i oprogramowanie, pozwalające świadczyć kompleksowe usługi medyczne. Nowe wyposażenie stanowić będą:

• Przenośny aparat USG m.in. z głowicą urologiczną – 1 szt.
• Przenośny aparat EKG – 1 szt.
• Holter ciśnieniowy – 2 szt.
• Klimatyzatory – 13 szt.
• Zestawy komputerowe (komputer + drukarka) – 10 szt.
• Oprogramowanie do zarządzania systemem POZ i AOS – 1 szt.
• Skaner CR do RTG wraz z monitorem i oprogramowaniem niezbędnym do cyfryzacji RTG – 1 szt.

Do wniosku o dofinansowanie Wnioskodawca złożył oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT, w którym oświadczył, że zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona w kategorii wydatków kwalifikowanych wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca nie może odzyskać kwoty podatku VAT zapłaconego w fakturach zakupu i w realizacji projektu. Określony termin w umowie zakończenia realizacji określono na 31 grudnia 2019 r.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Świadczy usługi związane z ochroną środowiska oraz związane z wynajmem posiadanych pomieszczeń opodatkowane stawką VAT podstawową oraz usługi medyczne zwolnione z VAT.

Wynajmowanie pomieszczeń opodatkowane jest stawka podstawową 23% VAT. Część budynku przeznaczona jest tylko i wyłącznie na wynajem innym podmiotom gospodarczym, część to pomieszczenia „Przychodni przy A.”, w której świadczone są usługi medyczne. Pomieszczenia Przychodni nie są wynajmowane. Część kosztów wspólnych, tj. media takie jak np. energia elektryczna, woda, ogrzewanie itp. są rozliczane kluczem. Tylko część podatku VAT naliczonego, wynikająca z rozliczenia kosztów związanych z częścią wynajmowaną pomniejsza podatek VAT należny z tego wynajmu. Część podatku naliczonego, z rozliczenia kosztów związanych ze świadczeniem usług medycznych nie jest odliczana i stanowi koszt Wnioskodawcy. Nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług medycznych tj. do czynności zwolnionych z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wydatki udokumentowane fakturami zakupu związane z realizacją projektu pn. „xxx”, będą zawierały podatek VAT naliczony.

Czy ten podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących wydatki pokryte środkami z dotacji, w związku z tym, że są związane ze świadczeniem usług medycznych zwolnionych z VAT, jest podatkiem naliczonym z prawem do odliczenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest to podatek naliczony z prawem do odliczenia, w związku z tym, że świadcząc usługi medyczne zwolnione z VAT, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT, od kosztów związanych ze świadczeniem tych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w ramach swojej działalności prowadzi zakład leczniczy – Przychodnia Lekarska S. (skrótowa nazwa jednostki organizacyjnej – „Przychodnia przy A.”). Celem Przychodni jest udzielanie świadczeń zdrowotnych osobom, wobec których obowiązek ich udzielania wynika z ustaw i z zawartych umów, na zasadach i w zakresie uzgodnionym w tych umowach.

W dniu 11 grudnia 2018 r. Wnioskodawca został beneficjentem umowy na dofinansowanie, któremu podlega projekt pn. „xxx’’. Przedmiotem projektu jest stworzenie specjalistycznej infrastruktury, pozwalającej na świadczenie usług wysokiej jakości, a w szczególności na wysokiej jakości diagnostykę i profilaktykę chorób układu krążenia i nowotworów. Wnioskodawca wyposaży przychodnię w niezbędny sprzęt i oprogramowanie, pozwalające świadczyć kompleksowe usługi medyczne. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług medycznych tj. do czynności zwolnionych z podatku VAT

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pokryte środkami z dotacji, w związku z tym, że są związane ze świadczeniem usług medycznych zwolnionych z VAT, jest podatkiem naliczonym z prawem do odliczenia?

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – nabywane towary i usługi w związku z realizacją projektu będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług medycznych tj. czynności zwolnionych z podatku VAT.

Zatem analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki pokryte środkami z dotacji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji przyjęto jako element opisu sprawy twierdzenie Wnioskodawcy, że nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług medycznych tj. do czynności zwolnionych z podatku VAT i ta okoliczność nie była przedmiotem oceny Organu. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.