0115-KDIT1-3.4012.196.2019.2.MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina … (dalej jako „Gmina”) jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne określone przepisami prawa. Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W grudniu 2017 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pt. „…”. Inwestycja realizowana jest w ramach dofinansowania z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Poddziałanie „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Wniosek został zatwierdzony do dofinansowania. W wyniku czego we wrześniu 2018 r. z Samorządem Województwa … została podpisana umowa o przyznanie pomocy.

Na realizację powyższej inwestycji w ramach ww. projektu Gmina może otrzymać dofinansowanie w wysokości nie wyższej niż 63,63% wartości inwestycji. Pozostała część zadania zostanie sfinansowana ze środków własnych Gminy.

Przedmiotem inwestycji jest budowa boiska wielofunkcyjnego z bieżnią i skocznią w dal oraz infrastrukturą towarzyszącą. Zakres prac obejmuje budowę boiska wielofunkcyjnego z wyposażeniem sportowym i piłkochwytami, budowę bieżni sprinterskiej 4-torowej o długości 60 m (częściowo w boisku wielofunkcyjnym) z przestrzenią startową i wybiegiem, budowę skoczni w dal z wyposażeniem (rozbieżnia całkowicie zawarta w boisku wielofunkcyjnym), budowę chodników i opaski izolacyjnej boiska, wykonanie ogrodzenia boiska wielofunkcyjnego i bieżni, dowiązanego do istniejącego ogrodzenia terenu szkoły, wykonanie odwodnienia powierzchniowego obiektu oraz wykonanie oświetlenia powstałej infrastruktury.

Interpretacja indywidualna dotycząca odliczenia podatku od towarów i usług od ww. inwestycji ma stanowić załącznik do wniosku o płatność do ww. dofinansowania

Gmina jako wnioskodawca zaliczyła koszty VAT (podatek od towarów i usług) realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu. Jednakże, aby wniosek o płatność mógł być zrealizowany Gmina musi wykazać, że VAT nie będzie przez Gminę odzyskany w całości, zarówno podczas realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), budowa terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych należy do zakresu działania i zadań własnych gminy.

Zakończona inwestycja będzie służyła wszystkim użytkownikom. Obiekt będzie ogólnodostępny i niekomercyjny. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z boiska. Wybudowanie boiska umożliwi prowadzenie całego spektrum zajęć na świeżym powietrzu związanych z grami zespołowymi i rozwojem dzieci i młodzieży, a także umożliwi różnorodne formy aktywności podejmowane poza obowiązkami codziennego życia dla odpoczynku, rozrywki i rozwoju własnych zainteresowań.

Obiekt będzie umożliwiał organizację różnych form aktywnego wypoczynku lokalnej społeczności: festynów, pikników. Przez swoje zagospodarowanie i różnorodność oferty może pełnić rolę integrującą i wsączającą zwłaszcza w środowisku lokalnym.

W takim ujęciu Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. „…”?

Zdaniem Gminy:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT w sytuacji, gdy towar i usługa przy nabyciu których został naliczony podatek są następnie wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

Inwestycja będzie zrealizowana w ramach zadań własnych gminy obejmujących m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym). Inwestycja służy społeczności lokalnej, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty.

Na realizację ww. inwestycji Gmina może się ubiegać o dofinansowanie w formie refundacji do 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych.

W związku ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie w kosztach inwestycji Gmina wykazała podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowany i będzie się ubiegała o jego refundację.

Zdaniem Gminy, w związku z realizacją projektu pn. „…” , Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z cytowanych powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego albo ma zastosowanie 0% stawka podatku. Wskazana norma prawna jest wyrazem zasady neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z aktualnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, o czym stanowi art. 15 ust. 6 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Wziąwszy pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów organ interpretacyjny stwierdza, że nie jest spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż zakupy realizowane przez Gminę w ramach prowadzonego projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, gdyż obiekt (boisko z bieżnią) będzie udostępniany nieodpłatnie. Zatem Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji, stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że

• organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej;
• interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Gminę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.