0115-KDIT1-3.4012.751.2018.1.JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.), uzupełnionym w dniu 14 listopada 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Klub Żeglarski „…” (dalej: Klub Żeglarski, Stowarzyszenie) w dniu 24 kwietnia 2018 r. podpisał umowę z LGD Stowarzyszenie „…” na projekt grantowy pn. „…”. W ramach umowy zrealizowano projekt dla … beneficjentów tzn. zakupiono i zainstalowano modułowe pomosty pływające na obszarze … powiatów na … jeziorach w różnych gminach. Ponadto pomosty, które powstały są rozwiązaniem nowatorskim, do tej pory nie było takich na obszarze LGD.

Dzięki projektowi na Jeziorze … powstały … pomosty pływające, które realizują nowe zadania:

• powstanie ciekawszej oferty rekreacyjno-turystycznej,
• zwiększenie integracji lokalnej społeczności (przede wszystkim grup defaworyzowanych),
• zwiększenie promocji turystyki wodnej obszaru LGD.

Dzięki nowej infrastrukturze do uprawiania rekreacji, sportu i turystyki wodnej powstały dodatkowe miejsca do cumowania łodzi, a układ pomostów usprawnił dochodzenie i odchodzenie jachtów żaglowych i motorowych. Pomosty tworzą dzięki swoim uniwersalnym właściwościom różnego rodzaju konfiguracje, które są wykorzystywane do różnych dyscyplin wodnych.

Celem Klubu Żeglarskiego jest:

1. Popularyzacja i rozwój żeglarstwa amatorskiego.
2. Zrzeszenie osób uprawiających sport żeglarski.
3. Czuwanie nad zachowaniem należytego poziomu moralnego i wychowawczego wśród żeglarzy i działaczy.
4. Organizacja zawodów, imprez sportowych i turystycznych w zakresie żeglarstwa i sportów wodnych.
5. Stwarzanie warunków członkom Klubu i osobom trzecim w zakresie bezpieczeństwa na wodzie.

Wszelkie usługi dla swoich członków Klub Żeglarski świadczy nieodpłatnie. Środki trwałe i inny sprzęt zakupiony na potrzeby realizacji operacji pozostaje wyłączną własnością Klubu Żeglarskiego i jest wykorzystywany wyłącznie na jego potrzeby.

Klub Żeglarski nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe). Nie prowadzi działalności gospodarczej, a działalność statutowa kwalifikuje się do usług zwolnionych od podatku. W wyniku realizacji w/w działań Klub Żeglarski nie osiągnie żadnych przychodów. Działalność Stowarzyszenia nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy w zakresie VAT. Stowarzyszenie nie stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT i nie figuruje w ewidencji płatników VAT. Efekty powstałe w wyniku projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi (VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Stowarzyszenie ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”?
2. Czy Stowarzyszenie ma możliwość odzyskania VAT w tym zakresie?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi - brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT (art. 113). Wnioskodawcy nie przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ma on zatem możliwości odzyskania podatku VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczania podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zakupy dokonywane przez Stowarzyszenie w ramach realizacji projektu grantowego pn. „…” oraz przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z LGD „…” w żaden sposób nie są i nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wskazano we wniosku – poniesione wydatki w ramach projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym oraz Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotowym projektem, gdyż nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.