0114-KDIP1-1.4012.778.2018.1.IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizowanie realizowanego zadania– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizowanie realizowanego zadania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie zrealizowało zadanie pn. „M.”. Zadanie zrealizowane przy udziale środków zewnętrznych w ramach PROW na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 .Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

Przedmiotem zadania cykl imprez sportowo-rekreacyjno-zdrowotnych trwających przez 4 niedziele w okresie wakacyjnym 2018 roku, w ramach których zostały zorganizowane konkursy, turnieje i konkurencje sportowe. W trakcie Turnieju odbyła się degustacja regionalnych potraw oraz na zakończenie integracyjna zabawa muzyczno-taneczna kończąca sportowe zmagania dla wszystkich uczestników, zwieńczająca cały projekt.

Udział w wydarzeniu jest całkowicie bezpłatny i otwarty. Ideą projektu jest kreatywne spędzanie czasu wolnego przez mieszkańców Gminy. Zadanie miało na celu zachęcenie mieszkańców do kreatywnego spędzania czasu wolnego i propagowanie zdrowego stylu życia. Koszt całkowity projektu to 59.550 zł brutto wartość dofinansowania wynosi 50.000zł brutto. Beneficjent, będący stowarzyszeniem, nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT (podatek od towarów i usług). Operacja jest ogólnodostępna i niekomercyjna. W związku z tym, iż stowarzyszenie nie uzyskuje dochodu z prowadzonej działalności, a udział w zadaniu był bezpłatny i ogólnodostępny, nie ma możliwości odliczenia podatku w ramach realizowanego zadania. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją rzeczową przedmiotowego zadania zostały wystawione na Stowarzyszenie, która nie jest podatnikiem podatku VAT. Zadanie miało na celu integrację lokalnych społeczności i aktywizację mieszkańców Gminy do wspólnych działań poprzez organizację przedsięwzięcia pn. „M.”. Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu zrealizowanego zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie, realizując przedmiotowy projekt w zakresie organizacji cyklu imprez sportowo-rekreacyjno-zdrowotnych uzyska prawo zwrotu podatku VAT naliczonego w całości do zrealizowanego zadania?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw do ubiegania się o zwrot podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego zadania, z uwagi na fakt, iż towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (projekt nie generuje sprzedaży opodatkowanej). Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210, z późn. zm.) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Stowarzyszenie zrealizowało zadanie pn. „M”. Zadanie zrealizowane przy udziale środków zewnętrznych w ramach PROW na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 .Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

Przedmiotem zadania cykl imprez sportowo-rekreacyjno-zdrowotnych trwających przez 4 niedziele w okresie wakacyjnym 2018 roku, w ramach których zostały zorganizowane konkursy, turnieje i konkurencje sportowe. W trakcie Turnieju odbyła się degustacja regionalnych potraw oraz na zakończenie integracyjna zabawa muzyczno-taneczna kończąca sportowe zmagania dla wszystkich uczestników, zwieńczająca cały projekt.

Udział w wydarzeniu jest całkowicie bezpłatny i otwarty. Ideą projektu jest kreatywne spędzanie czasu wolnego przez mieszkańców Gminy. Zadanie miało na celu zachęcenie mieszkańców do kreatywnego spędzania czasu wolnego i propagowanie zdrowego stylu życia. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT. Operacja jest ogólnodostępna i niekomercyjna. W związku z tym, iż stowarzyszenie nie uzyskuje dochodu z prowadzonej działalności, a udział w zadaniu był bezpłatny i ogólnodostępny, nie ma możliwości odliczenia podatku w ramach realizowanego zadania. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją rzeczową przedmiotowego zadania zostały wystawione na Stowarzyszenie, która nie jest podatnikiem podatku VAT. Zadanie miało na celu integrację lokalnych społeczności i aktywizację mieszkańców Gminy do wspólnych działań poprzez organizację przedsięwzięcia pn. „M.”.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony. Jak wynika z okoliczności sprawy, organizacja zadania – „M”, w trakcie którego zorganizowano cykliczne imprezy sportowo-rekreacyjno-zdrowotne odbywające się przez 4 niedziele w okresie wakacyjnym 2018 roku miała na celu zachęcenie mieszkańców do kreatywnego spędzania czasu wolnego i propagowanie zdrowego stylu życia. Udział w wydarzeniu był całkowicie bezpłatny i otwarty.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego we wniosku zadania. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z organizacja zadania pn. „M”, ponieważ towary i usługi związane z realizacją ww. imprezy nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.