0113-KDIPT1-1.4012.757.2018.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (daty wpływu 2 października 2018 r.) uzupełnionym pismem otrzymanym dnia 14 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 8% dla usług przygotowania projektów wystroju wnętrz w ramach umowy Konsorcjum wraz z przeniesieniem praw autorskich do projektów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 8% dla usług przygotowania projektów wystroju wnętrz w ramach umowy Konsorcjum wraz z przeniesieniem praw autorskich do projektów.

Wniosek uzupełniono pismem otrzymanym dnia 14 listopada 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi za wynagrodzeniem, polegające na przygotowywaniu projektów wystroju wnętrz, które będą obejmowały inwentaryzację pomieszczeń w celu przygotowania projektów, opracowanie projektów koncepcyjnych, opracowanie projektów wykonawczych, dobór odpowiedniej kolorystyki i materiałów, dobór stałych i ruchomych elementów wyposażenia i oświetlenia, opracowanie rysunków koncepcyjnych i wykonawczych nietypowych detali, wykonanie wizualizacji oraz nadzór autorski nad realizowanym projektem, wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do projektu na nabywcę. Wszystkie czynności związane z przygotowaniem projektu wystroju wnętrz będą wykonane przez Wnioskodawcę samodzielnie. Umowa z nabywcą ww. usługi ma zostać zawarta przez Wnioskodawcę oraz inną osobę, prowadzącą działalność gospodarczą, w ramach zawartej przez nie Umowy Konsorcjum, w której to ta inna osoba będzie występować jako Lider Konsorcjum. W ramach Umowy zawartej z nabywcą, część usług będzie wykonana indywidualnie przez Wnioskodawcę, część indywidualnie przez inną osobę, prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą, a pozostałą część wspólnie. Wynagrodzenie będzie określone w łącznej wysokości za wszystkie wykonane usługi oraz będzie płatne w całości na rzecz innej osoby, prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą, jako Lidera Konsorcjum. Po otrzymaniu wynagrodzenia od Nabywcy usług, Lider Konsorcjum będzie dokonywał płatności wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy, proporcjonalnie do zakresu wykonywanych przez niego usług. Umowę z nabywcą podpiszę Wnioskodawca oraz Lider Konsorcjum. Faktury na rzecz nabywcy będzie wystawiał jedynie lider Konsorcjum. Umowa konsorcjum będzie przewidywała wykonanie przez Wnioskodawcę wszelkich czynności na rzecz nabywcy opisanych we wniosku, zaś podział prac pomiędzy Wnioskodawcę i Lidera Konsorcjum będzie ustalany w czasie realizacji umowy zależnie od potrzeb i możliwości, co oznacza, że Wnioskodawca może wykonać cześć prac samodzielnie, część wspólnie z Liderem Konsorcjum, zaś część wykona samodzielnie Lider Konsorcjum. Wnioskodawca zależnie od potrzeb będzie wykonywał wszystkie czynności opisane w uzasadnieniu wniosku. Wnioskodawca będzie wykonywać część projektów jako twórca i część jako współtwórca razem z Liderem Konsorcjum. Część efektów pracy będzie stanowiła utwory, a część wspólne utwory. Część projektów będzie stanowiła utwory, a część wspólne utwory. Wnioskodawca, jak i inna osoba będą wynagradzani za wykonanie projektów w formie honorarium. Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie usługi opisane w uzasadnieniu wniosku. Na fakturze dokumentującej sprzedaż projektu nie będą wyszczególnione co dokładnie składa się na tę sprzedaż. Lider Konsorcjum będzie wystawiał fakturę na rzecz nabywcy, a następnie na podstawie umowy konsorcjum honorarium będzie rozliczane (refakturowane) pomiędzy Wnioskodawcą i Liderem Konsorcjum proporcjonalnie do ich wkładu w wykonanie umowy z nabywcą. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności na rzecz lidera konsorcjum, ale na rzecz nabywcy w ramach konsorcjum. Wnioskodawca będzie wystawiał faktury na rzecz lidera konsorcjum, w których będą ujęte projekty wykonane samodzielnie przez Wnioskodawcę oraz udziały w projektach wykonanych wspólnie przez Wnioskodawcę oraz udziały w projektach wykonanych wspólnie przez Wnioskodawcę i Lidera Konsorcjum. Wnioskodawca zależnie od potrzeb będzie wykonywał wszystkie czynności opisane w uzasadnieniu wniosku, co faktycznie oznacza że w konkretnym przypadku Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności na rzecz nabywcy i w związku z tym nie będzie wystawiał faktury na rzecz Lidera Konsorcjum. Wynika to z tego, że członkowie Konsorcjum nie są w stanie przewidzieć w jakim zakresie każdy z nich będzie wykonywał projekty i czy jeden z nich w ogóle będzie je wykonywał, z powodu np. choroby, urlopu, nadmiaru pracy.

W przypadku gdy Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności na rzecz nabywcy, faktura wystawiona przez Lidera Konsorcjum będzie obejmowała jedynie czynności wykonane przez Lidera Konsorcjum na rzecz nabywcy. Wnioskodawca będzie wykonywał czynności jako twórca lub współtwórca. W razie wykonanie projektu samodzielnie przez Wnioskodawcę będzie on jego twórcą, a w przypadku wspólnego wykonania projektu z Liderem Konsorcjum będzie jego współtwórcą. Efekty pracy Wnioskodawcy będą stanowić utwory lub wspólne utwory w rozumieniu powołanych przepisów. Utworem (lub wspólnym) będą przygotowane przez Wnioskodawcę (lub wspólnie z liderem Konsorcjum) projekty, wizualizacje oraz rysunki koncepcyjne. Wykonany przez Wnioskodawcę samodzielnie projekt będzie jego współtwórcą. Nadzór autorski będzie polegał na wizytach w miejscu wykonania projektu w celu sprawdzenia wykonania prac nim objętych zgodnie z projektem, zarówno na etapie jego przygotowania, jak i na etapie jego realizacji przez nabywcę. Nadzór autorski wynika z umowy z nabywcą. Jest to powszechnie przyjęta praktyka oczekiwana przez nabywców. Nadzór autorski jest konieczny, ponieważ podczas jego wykonywania wychodzą sprawy, które pozwalają na przystosowanie projektu do potrzeb klienta. Lider Konsorcjum będzie wystawiał fakturę na rzecz nabywcy, a następnie na podstawie umowy Konsorcjum honorarium będzie rozliczane (refakturowanie) pomiędzy Wnioskodawcę i Liderem Konsorcjum proporcjonalnie do ich wkładu w wykonanie umowy z nabywcą. Refakturowanie oznacza, że Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę za wykonanie przez siebie samodzielnie lub wspólnie z Liderem Konsorcjum utwory (proporcjonalnie do jego wkładu w wykonanie wspólnego utworu) na rzecz lidera konsorcjum. Na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę zgodnie z umową konsorcjum, obejmujące wykonane przez niego samodzielne utwory oraz jego wkład w wykonanie wspólnych utworów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż zakresem pytania objęta jest sytuacja, gdy Wnioskodawca występuje jako twórca w zakresie wykonania części projektów i jako współtwórca w zakresie pozostałej części projektów. Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą K.D. oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Projekty będą stanowić utwory i wspólne utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W każdym przypadku sprzedaży projektu będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich do niego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować Wnioskodawca w odniesieniu do przysługującego mu wynagrodzenia od Lidera Konsorcjum za wykonanie wyżej wymienionych usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego, powinien zastosować do ww. usług stawkę podatku VAT w wysokości 8%. Na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 8%. W treści poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania - bez względu na symbol PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług). Zgodnie z art. 9 ust. 1 zd. pierwsze ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólne. W ocenie Wnioskodawcy, użyte w treści poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, „twórcy” obejmuje również współtwórców w rozumieniu art. 9 ust. 1 zd. pierwsze ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (`(...)`).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 –12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

W myśl, art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ww. ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei, jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1-9 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

• stanowić przejaw działalności twórczej,

• posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Przepis art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odwołując się do pojęcia „twórcy” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w rozumieniu ww. ustawy jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Utwór powstały w rezultacie współtwórczości jest zatem przedmiotem wspólnego prawa autorskiego niezależnie od tego, czy dają się w nim wyróżnić części stworzone przez poszczególnych twórców. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.

Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Należy jednak podkreślić, że nie każdy projekt spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania wystroju wnętrz. Projekty takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi za wynagrodzeniem, polegające na przygotowywaniu projektów wystroju wnętrz. Umowa z nabywcą ww. usługi ma zostać zawarta przez Wnioskodawcę oraz inną osobę, prowadzącą działalność gospodarczą, w ramach zawartej przez nie Umowy Konsorcjum, w której to ta inna osoba będzie występować jako Lider Konsorcjum. W ramach Umowy zawartej z nabywcą, część usług będzie wykonana indywidualnie przez Wnioskodawcę, część indywidualnie przez inną osobę, prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą, a pozostałą część wspólnie. Wynagrodzenie będzie określone w łącznej wysokości za wszystkie wykonane usługi oraz będzie płatne w całości na rzecz innej osoby, prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą, jako Lidera Konsorcjum. Po otrzymaniu wynagrodzenia od Nabywcy usług, Lider Konsorcjum będzie dokonywał płatności wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy, proporcjonalnie do zakresu wykonywanych przez niego usług. Umowę z nabywcą podpisze Wnioskodawca oraz Lider Konsorcjum. Faktury na rzecz nabywcy będzie wystawiał jedynie lider Konsorcjum. Umowa konsorcjum będzie przewidywała wykonanie przez Wnioskodawcę wszelkich czynności na rzecz nabywcy opisanych we wniosku, zaś podział prac pomiędzy Wnioskodawcę i Lidera Konsorcjum będzie ustalany w czasie realizacji umowy zależnie od potrzeb i możliwości, co oznacza, że Wnioskodawca może wykonać cześć prac samodzielnie, część wspólnie z Liderem Konsorcjum, zaś część wykona samodzielnie Lider Konsorcjum. Wnioskodawca będzie wykonywać część projektów jako twórca i część jako współtwórca razem z Liderem Konsorcjum. Część projektów będzie stanowiła utwory, a część wspólne utwory. Wnioskodawca, jak i inna osoba będą wynagradzani za wykonanie projektów w formie honorarium. Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie usługi opisane w uzasadnieniu wniosku. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności na rzecz lidera konsorcjum, ale na rzecz nabywcy w ramach Konsorcjum. W przypadku gdy Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności na rzecz nabywcy, faktura wystawiona przez Lidera Konsorcjum będzie obejmowała jedynie czynności wykonane przez Lidera Konsorcjum na rzecz nabywcy. Wnioskodawca będzie wykonywał czynności jako twórca lub współtwórca. W każdym przypadku sprzedaży projektu będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich do niego.

Należy zauważyć, iż opodatkowaniu podlegają określone usługi, a nie wynagrodzenie z tytułu ich świadczenia

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca występuje jako twórca i jako współtwórca w zakresie przygotowania projektów wystroju wnętrz w ramach Konsorcjum, a projekty będą stanowić utwory i wspólne utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w formie honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do projektów, to usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.