0112-KDIL2-3.4012.598.2018.1.WB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) dla dostawy „B” w opakowaniach o pojemności 5, 20, 30, 60, 200 i 1000 litrów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla dostawy „B” w opakowaniach o pojemności 5, 20, 30, 60, 200 i 1000 litrów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. jest autoryzowanym dystrybutorem towaru produkowanego przez S.A. (…), to nazwa handlowa „B” 32,5% wodnego roztworu mocznika o symbolu PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.15.31.0.

W ramach współpracy z Grupą, Spółka realizuje regularne zakupy „B”, dokonując odbioru towaru z wykorzystaniem autocysterny w ilościach jednorazowych po ok. 24 tony. Wnioskodawca sprzedaje „B” zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. do oczyszczania spalin i redukcji tlenków azotu w układach wydechowych silników diesla. W procesie oczyszczania, w wyniku reakcji chemicznych mocznik reaguje z tlenkami azotu, tworząc wolny azot i parę wodną.

Spółka prowadzi aktualnie sprzedaż „B” wyłącznie w ilościach hurtowych, luzem do odbiorców posiadających pojazdy ciężarowe, dostawcze, ciągniki rolnicze oraz pojazdy osobowe, wykorzystujące technologię oczyszczania spalin przy pomocy „B”.

W transakcjach z obecnymi kontrahentami Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę VAT w wysokości 8%.

W myśl rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z pózn. zm.), dotyczącego wprowadzenia klasyfikacji PKWiU, stosowanej do celów podatkowych, a także zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU wprowadzonymi rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z pózn. zm.), w stosunku do towarów z grupy 20.15.31.0. z wyłączeniem cyjanamidu wapnia, stosuje się obniżoną stawkę VAT, wynoszącą obecnie 8%. Stan ten potwierdzony został również w dniu 7 lutego 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który wydał interpretację indywidualną nr IPPP3/443-1115/10-2/KT potwierdzającą możliwość zastosowania obniżonej stawki VAT dla towaru z ww. grupy.

Spółka zamierza podjąć czynności mające na celu rozszerzenie działalności o konfekcjonowanie i sprzedaż „B” w opakowaniach o pojemności 5, 10, 20, 30, 200 i 1000 litrów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Sp. z o.o. może stosować obniżoną stawkę VAT do 8% w przypadku konfekcjonowania i odsprzedaży „B” w opakowaniach o pojemności 5, 20, 30, 60, 200 i 1000 litrów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku podjęcia działalności związanej z konfekcjonowaniem i sprzedażą „B” w opakowaniach, Spółka może stosować obniżoną stawkę VAT do 8%.

Stanowisko Spółki wynika z faktu, że nie zmienia się przeznaczenie towaru, ani jego właściwości fizyko-chemicznie, a zmienia się wyłącznie opakowanie.

Znaczna grupa odbiorców i użytkowników „B” nie dysponuje własnymi pojemnościami do przechowywania towaru. Możliwość nabycia konfekcjonowanego „B” stanowić będzie o zaspokojeniu ich potrzeb. Dla Spółki będzie to możliwość rozszerzenia oferty sprzedaży, dalszego rozwoju firmy i dotarcia do nowych rynków zbytu „B”.

Swoje stanowisko w sprawie zdarzenia przyszłego, Sp. z o.o. opiera również o interpretację indywidualną IPPP3/443-566/11-2/KT z dnia 29 czerwca 2011 r., wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który uznał stosowanie obniżonej stawki VAT do 8% w przypadku konfekcjonowania i odsprzedaży „B” w opakowaniach o pojemności 5, 20, 30, 60, 200 i 1000 litrów za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danych towarów istotne jest właściwe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS (Główny Urząd Statystyczny) z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towarów, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towarów sprzedawanych przez Spółkę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikowano towary będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towarów do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku towarów) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, która ma zastosowanie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno jednak w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonym.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Załącznik nr 3 do ustawy, zawiera listę towarów i usług dla których obowiązuje obniżona stawka podatku VAT do 8% (do dnia 31 grudnia 2018 r.).

W pozycji 59 załącznika nr 3 ustawy, wymieniono towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 20.15.3 „Nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia”.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez „PKWiU ex” rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce dotyczącej nazwy towaru lub usługi.

Ponadto zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W związku z powyższym, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru/usługi z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest autoryzowanym dystrybutorem towaru produkowanego przez Grupę. (…), to nazwa handlowa „B” 32,5% wodnego roztworu mocznika o symbolu PKWiU 20.15.31.0. W ramach współpracy z Grupą, Spółka realizuje regularne zakupy „B”, dokonując odbioru towaru z wykorzystaniem autocysterny w ilościach jednorazowych po ok. 24 tony. Wnioskodawca sprzedaje „B” zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. do oczyszczania spalin i redukcji tlenków azotu w układach wydechowych silników diesla. W procesie oczyszczania, w wyniku reakcji chemicznych mocznik reaguje z tlenkami azotu, tworząc wolny azot i parę wodną. Spółka prowadzi aktualnie sprzedaż „B” wyłącznie w ilościach hurtowych, luzem do odbiorców posiadających pojazdy ciężarowe, dostawcze, ciągniki rolnicze oraz pojazdy osobowe, wykorzystujące technologię oczyszczania spalin przy pomocy „B”. W transakcjach z obecnymi kontrahentami Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę VAT w wysokości 8%. Spółka zamierza podjąć czynności mające na celu rozszerzenie działalności o konfekcjonowanie i sprzedaż „B” w opakowaniach o pojemności 5, 10, 20, 30, 200 i 1000 litrów.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania 8% stawki podatku VAT dla dostawy „B” w opakowaniach o pojemności 5, 20, 30, 60, 200 i 1000 litrów.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z opisem towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 20.15.31.0, wykluczeniu z prawa do zastosowania obniżonej stawki podlega jedynie cyjanamid wapnia. Wnioskodawca w opisie niniejszej sprawy wskazał, że przedmiotowy produkt – „B” 32,5% wodnego roztworu mocznika – sklasyfikowany jest w grupowaniu 20.15.31.0 PKWiU. Zatem w analizowanej sprawie Spółka przy sprzedaży produktu o nazwie „B”, wykorzystywanego w silnikach Diesla, ma/będzie mieć prawo stosować obniżoną – 8% stawkę podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – towar handlowy o nazwie „B” (32,5% wodnego roztworu mocznika), o którym mowa we wniosku, jest sklasyfikowany w grupowaniu PKWiU 20.15.31.0., to Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do zastosowania przy sprzedaży tego produktu w opakowaniach o pojemności 5, 20, 30, 60, 200 i 1000 litrów stawki podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 w związku z poz. 59 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.