0112-KDIL1-3.4012.668.2018.2.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) zawartego w cenie nabywanych towarów i usług w ramach realizacji przedsięwzięcia pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT zawartego w cenie nabywanych towarów i usług w ramach realizacji przedsięwzięcia pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o prawidłowy podpis.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina złożyła w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa wniosek o dofinansowanie przedsięwzięcia pn. „(…)”.

W zakres przedsięwzięcia wchodzi zagospodarowanie terenu przed budynkiem Szkoły Podstawowej, w szczególności wykonanie placu manewrowego (nawierzchni utwardzonych z kostki betonowej), wykonanie miejsc parkingowych w tym również dla osoby niepełnosprawnej, budowę kanalizacji deszczowej oraz wykonanie nasadzeń zieleni niskiej.

Celem głównym przedsięwzięcia jest „Poprawa życia mieszkańców terenu realizacji Lokalnej Strategii Rozwoju do roku 2023”. Osiągnięciu celu głównego służyć będzie realizacja celu szczegółowego „Poprawa materialnej i niematerialnej sfery życia na terenie LSR w zakresie kultury, sztuki, edukacji, oraz integracji społecznej do roku 2023”.

Planowane koszty przedsięwzięcia wynoszą: (…) zł brutto. Wysokość dofinansowania z RPOWP przy założeniu, że podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym może wynieść do (…) zł.

Wytworzona w ramach przedsięwzięcia infrastruktura stanowi realizację zadań własnych Gminy i będzie ogólnodostępna, stanowić będzie również nową funkcję społeczną, tj. miejsce do spotkań mieszkańców Gminy.

Do dnia wystąpienia o interpretację trwa w Urzędzie marszałkowskim Województwa weryfikacja złożonego wniosku o dofinansowanie. Przedsięwzięcie jest przygotowane do realizacji, posiada wymagane prawem pozwolenia.

Gmina nie będzie czerpać pożytków z wytworzonej w ramach przedsięwzięcia infrastruktury i złożyła oświadczenie, że nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w przypadku pozytywnej oceny i uzyskaniu dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację przedsięwzięcia pn. „(…)” nie będzie mogła odzyskać podatku VAT zawartego w cenie nabywanych towarów i usług w ramach realizacji ww. przedsięwzięcia?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując zadania własne, a do takich bez wątpienia należy zagospodarowanie terenu przestrzeni publicznej przy Szkole Podstawowej ponosi również koszty podatku VAT.

Wytworzona w ramach przedsięwzięcia infrastruktura będzie ogólnodostępna, służyć będzie wszystkim mieszkańcom Gminy, a Gmina nie będzie pobierać z tego tytułu żadnych pożytków.

Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika również z tego, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 tekst jednolity) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy – do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 i 10 powołanej ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa wniosek o dofinansowanie przedsięwzięcia pn. „(…)”. W zakres przedsięwzięcia wchodzi zagospodarowanie terenu przed budynkiem szkoły podstawowej, w szczególności wykonanie placu manewrowego (nawierzchni utwardzonych z kostki betonowej), wykonanie miejsc parkingowych w tym również dla osoby niepełnosprawnej, budowę kanalizacji deszczowej oraz wykonanie nasadzeń zieleni niskiej. Celem głównym przedsięwzięcia jest „Poprawa życia mieszkańców terenu realizacji Lokalnej Strategii Rozwoju do roku 2023”. Osiągnięciu celu głównego służyć będzie realizacja celu szczegółowego „Poprawa materialnej i niematerialnej sfery życia na terenie LSR w zakresie kultury, sztuki, edukacji, oraz integracji społecznej do roku 2023”.

Wytworzona w ramach przedsięwzięcia infrastruktura stanowi realizację zadań własnych Gminy i będzie ogólnodostępna, stanowić będzie również nową funkcję społeczną, tj. miejsce do spotkań mieszkańców Gminy. Gmina nie będzie czerpać pożytków z wytworzonej w ramach przedsięwzięcia infrastruktury i złożyła oświadczenie, że nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przedmiotowego przedsięwzięcia odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując tę inwestycję działała będzie jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż zrealizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występować. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina będzie realizowała opisane przedsięwzięcie w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, a Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia.

W związku z wydatkami poniesionymi na wykonanie ww. przedsięwzięcia, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego przedsięwzięcia nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, Gmina nie będzie mogła odzyskać podatku VAT zawartego w cenie nabywanych towarów i usług w ramach realizacji przedsięwzięcia pn. „(…)”. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje to, czy Gmina otrzyma pozytywną ocenę i uzyska dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację ww. przedsięwzięcia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.