Interpretacja dotyczy ustalenia, czy faktury wystawione przez Partnerów konsorcjum B i C na rzecz Lidera konsorcjum A powinny być wystawione z 23% stawką VAT, czy z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Organ podatkowy uznał, że Partnerzy konsorcjum B i C działają jako podwykonawcy Lidera konsorcjum A, a świadczone przez nich usługi budowlane klasyfikują się w PKWiU 42.11.20.0, co znajduje potwierdzenie w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. W związku z tym, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, Lider konsorcjum A ma obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu nabywanych usług od podwykonawców na zasadzie odwrotnego obciążenia. Partnerzy konsorcjum B i C powinni zatem wystawić faktury bez 23% stawki VAT, umieszczając jedynie sformułowanie "odwrotne obciążenie".
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2018 r. (data wpływu 15 października 2018 r.) uzupełnionego pismem z dnia 17 grudnia 2018 r. (data wpływu 18 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur przez Partnerów B i C na rzecz Lidera A z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie wystawiania faktur przez Partnerów B i C na rzecz Lidera A z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 grudnia 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.
Do celów postępowania przetargowego oraz realizacji umowy z Zamawiającym w wyniku rozstrzygniętego przetargu, zawarta została umowa konsorcjum firm A, B, C. Liderem konsorcjum jest reprezentowana przez Wnioskodawcę firma A. Firmy B i C to partnerzy konsorcjum. Umowa konsorcjum przewiduje rozliczenie Inwestora (Zamawiającego) wyłącznie z jednym podmiotem tj. Liderem A, a dalsze rozliczenia mają następować pomiędzy Liderem A a Partnerami konsorcjum B i C. Pomiędzy Liderem a Partnerami konsorcjum istnieją kontrowersje co do stawki VAT (podatek od towarów i usług) we wzajemnych rozliczeniach. Przedmiotem umowy zawartej z Inwestorem (Zamawiającym) są roboty w zakresie budowy dróg mieszczące się w PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 42.11.20.0, wymienione w załączniku Nr 14 ustawy. Wszystkie podmioty czynnymi podatnikami VAT.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:
Ad 1
Ad 2
Ad 3
Przedmiotem umowy zawartej, przez uczestników konsorcjum z Zamawiającym jest budowa drogi leśnej. Po podpisaniu umowy dokonano podziału robót pomiędzy Uczestników konsorcjum w taki sposób, że całość drogi podzielono na 3 części i każdy z uczestników konsorcjum ma do kompleksowego wykonania określony odcinek drogi. Zakres robót obejmuje takie czynności jak: mechaniczne karczowanie pni drzew, usunięcie warstwy humusu, roboty ziemne ładowarkami, pozyskanie i dowóz gruntu, formowanie i zagęszczenie nasypów spycharkami, mechaniczne profilowanie podłoża, roboty ziemne wykonane koparkami, wykonanie podbudowy z kruszywa, wykonanie nawierzchni, wykonanie poboczy, wykonanie rowów melioracyjnych, brukowanie skarp i dna rowów. Wszystkie wymienione czynności zaliczyć należy do PKWiU 42.11.20.0 (Roboty ogólnobudowlane związane z budową autostrad, dróg, ulic i innych dróg dla pojazdów i pieszych oraz budową pasów startowych), gdyż są to roboty budowlane w sposób ścisły i nierozerwalny związane z budową drogi. Dla zachowania standardu jakości i należytego wykonania żadnej z tych czynności nie można wyeliminować bądź zastąpić inną czynnością, co wynika z obowiązku wykonania zadania zgodnie z projektem budowlanym oraz specyfikacją techniczną.
Partner konsorcjum (Firma B) ma wykonać gotowy do odbioru oraz przekazania do użytkowania Zamawiającemu określony odcinek drogi, w związku z czym ma do wykonania wszystkie wymienione powyżej czynności objęte zakresem robót. Wszystkie wykonywane czynności mieszczą się w PKWiU 42.11.20.0 jako roboty ogólnobudowlane związane z budową dróg.
Partner konsorcjum (Firma C) ma wykonać gotowy do odbioru oraz przekazania do użytkowania Zamawiającemu określony odcinek drogi w związku z czym ma do wykonania wszystkie wymienione powyżej czynności objęte zakresem robót. Wszystkie wykonywane czynności mieszczą się w PKWiU 42.11.20.0 jako roboty ogólnobudowlane związane z budową dróg.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1
Konsorcjanci B i C rozliczając się z Liderem A a nie bezpośrednio z Inwestorem (Zamawiającym) powinni wystawiać Liderowi faktury VAT z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.
Ad 2
Partnerzy konsorcjum nie postępują prawidłowo wystawiając Liderowi faktury do dalszej odsprzedaży na rzecz Inwestora z 23 % stawką VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.
Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.
Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.
Oznacza to, że główny wykonawca – nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei, świadczenie ww. usług budowlanych przez wykonawcę (głównego wykonawcę) na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).
Mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę.
Podwykonawcą będzie zatem podmiot, który nie jest generalnym wykonawcą ale w ramach danej inwestycji budowlanej z nim współpracuje podejmując się realizacji zleconych mu przez wykonawcę usług budowlanych. Natomiast na generalnym wykonawcy spoczywa odpowiedzialność wobec inwestora za kompleksowe wywiązanie się z warunków umowy obejmującej roboty budowlane.
Zgodnie natomiast z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy, faktura powinna zawierać:
W myśl art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy – faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.
Z opisu sprawy wynika, że z Zamawiającym, zawarta została umowa konsorcjum firm A, B, C. Liderem konsorcjum jest reprezentowana przez Wnioskodawcę firma A. Firmy B i C to partnerzy konsorcjum. Umowa konsorcjum przewiduje rozliczenie Inwestora (Zamawiającego) wyłącznie z jednym podmiotem tj. Liderem A, a dalsze rozliczenia mają następować pomiędzy Liderem A a Partnerami konsorcjum B i C.
Przedmiotem umowy zawartej, przez uczestników konsorcjum z Inwestorem (Zamawiającym) jest budowa drogi leśnej. Są to roboty w zakresie budowy dróg mieszczące się w PKWiU 42.11.20.0, wymienione w załączniku Nr 14 ustawy. Wszystkie podmioty czynnymi podatnikami VAT, partnerzy konsorcjum (Firma B i Firma C) są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Po podpisaniu umowy dokonano podziału robót pomiędzy Uczestników konsorcjum w taki sposób, że całość drogi podzielono na 3 części i każdy z uczestników konsorcjum ma do kompleksowego wykonania określony odcinek drogi. Wszystkie czynności zaliczyć należy do PKWiU 42.11.20.0 (Roboty ogólnobudowlane związane z budową autostrad, dróg, ulic i innych dróg dla pojazdów i pieszych oraz budową pasów startowych), gdyż są to roboty budowlane w sposób ścisły i nierozerwalny związane z budową drogi. Partnerzy konsorcjum (Firma B i Firma C) mają wykonać gotowy do odbioru oraz przekazania do użytkowania Zamawiającemu określony odcinek drogi, w związku z czym mają do wykonania wszystkie wymienione powyżej czynności objęte zakresem robót.
Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości – wyrażone w obu pytaniach – w zakresie ustalenia, czy faktury wystawione przez Partnerów B i C, którzy nie rozliczają się bezpośrednio z Inwestorem lecz Liderem A powinny być wystawione z zastosowaniem 23% stawki VAT czy też z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.
Należy zauważyć, że w praktyce gospodarczej bardzo często inwestycje budowlane realizowane są przez wykonawców funkcjonujących w formie konsorcjum, które jest związkiem kilku przedsiębiorstw zawartym w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia. Występują różne modele konsorcjów, z których każde może mieć indywidualny charakter.
W rozpatrywanej sprawie, celem ustanowienia konsorcjum pomiędzy Liderem oraz Partnerami konsorcjum jest wspólna realizacja przedsięwzięcia, jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest konsorcjum, lecz każda ze stron, która działa w określonym zakresie jako samodzielny i niezależny podatnik.
W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że to strony konsorcjum określają w umowie konsorcjum, sposób rozliczeń między sobą jak i Inwestorem, tj. sposób wystawiania faktur, należnego wynagrodzenia, terminów wykonania prac oraz kwestii odpowiedzialności za przydzielone im zadania z tytułu realizacji celu nałożonego na nich przez Inwestora (Zamawiającego) w ramach zlecenia/przetargu. W praktyce w umowie konsorcjum strony mogą wyznaczyć Lidera konsorcjum (który m.in. pełni funkcję reprezentacyjną oraz prowadzi rozliczenia z Inwestorem), ale także mogą ustanowić, że każdy z nich jest, tzw. Uczestnikiem Konsorcjum i świadczy usługi bezpośrednio na rzecz Inwestora.
W zależności od przyjętego przez Konsorcjum modelu, o którym mowa powyżej inne są rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług. Odnosząc się do kwestii zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia do usług budowlanych świadczonych w ramach konsorcjum trzeba mieć na uwadze, że wprowadzone zmiany w zakresie reverse charge dla usług budowlanych generalnie nie powodują zmiany sposobu opodatkowania tych usług (np. w zakresie stawki VAT), w określonych przypadkach będzie dochodzić jedynie do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.
W opisanej sytuacji w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę usług będzie miał zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Wskazać bowiem należy, że Partnerzy konsorcjum występują w charakterze podwykonawców – o których mowa w art. 17 ust. 1h ustawy – Wnioskodawcy (Lidera konsorcjum). Świadczą oni usługi o symbolu PKWiU 42.11.20.0, wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Również przedmiotem umowy zawartej z Inwestorem (Zamawiającym) są roboty w zakresie budowy dróg mieszczące się w PKWiU 42.11.20.0, wymienione w załączniku Nr 14 ustawy.
W konsekwencji to Wnioskodawca jest podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu nabywanych od podwykonawców usług na zasadzie odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.
W takim przypadku – biorąc pod uwagę wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące wystawiania faktur przez podwykonawców – stwierdzić należy, że Partnerzy konsorcjum B i C z tytułu świadczonych usług mają obowiązek wystawić faktury, które będą zawierały nazwę świadczonej usługi (art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy) oraz wyrazy „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy), jednak nie będzie ona zawierała 23% stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
W konsekwencji powyższego należy uznać, że w opisanej we wniosku sytuacji Partnerzy konsorcjum B i C występują w charakterze podwykonawcy Wnioskodawcy (Lidera konsorcjum), natomiast Lider będzie działał w takim przypadku jako generalny wykonawca względem Zamawiającego. Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy i faktury wystawiane przez Partnerów B i C na rzecz Lidera A nie powinny zawierać 23% stawki podatku.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy:
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili