0111-KDIB3-2.4012.681.2018.1.MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 października 2018 r. (data wpływu 15 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z 2 listopada 2018 r. (data wpływu 13 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości prowadzania ewidencji sprzedaży usług parkingowych przy pomocy dwóch kas rejestrujących w sytuacji gdy dotychczas Spółka prowadziła ewidencję przy pomocy dziesięciu kas – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości prowadzania ewidencji sprzedaży usług parkingowych przy pomocy dwóch kas rejestrujących w sytuacji gdy dotychczas Spółka prowadziła ewidencję przy pomocy dziesięciu kas. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 listopada 2018 r. (data wpływu 13 listopada 2018 r.).

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 2 listopada 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, dokonując dostaw towarów oraz świadcząc usługi na rzecz osób prawnych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Procentowy udział obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w stosunku do obrotu ogółem spółki jest niższy niż 80%, wyliczony na podstawie obrotu za okres dziewięciu miesięcy bieżącego roku oraz za lata poprzednie.

Jedną z podstawowych rodzajów prowadzonych działalności przez Wnioskodawcę jest działalność ochroniarska a w tym ochrona powierzonego mienia w postaci usług parkingowych.

Wnioskodawca w oparciu o zatwierdzony harmonogram prac, sukcesywnie od 2016 roku realizuje usługi parkingowe na wytypowanych i spełniających określone warunki techniczne obiektach, wykorzystując do tego celu stały nadzór elektroniczno-wizyjny poprzez system urządzeń transmitujących sygnał wizyjny do Centrum Monitorowania, wspomaganego działaniami Grup Interwencyjnych.

Klienci – abonenci parkingów nadzorowanych elektroniczno-wizyjnie, na podstawie zawartych umów otrzymują okresowe karty elektroniczne umożliwiające wjazd i wyjazd z parkingów.

Obsługa przedmiotowych parkingów wykonywana poprzednio przez pracowników – parkingowych została w 100% zastąpiona nadzorem elektroniczno-wizyjnym.

Wnioskodawca wprowadzając na wyżej wymienionych parkingach ich bezosobową obsługę, został zobligowany do zmiany miejsca użytkowania urządzeń fiskalnych ewidencjonujących obrót oraz podatek VAT (podatek od towarów i usług) poszczególnych parkingów.

Według stanu na dzień dzisiejszy ewidencja obrotu dziesięciu bezosobowych parkingów z systemem elektroniczno-wizyjnym, dokonywana jest na dziesięciu urządzeniach fiskalnych przypisanych do konkretnych parkingów, w siedzibie Wnioskodawcy.

Klienci – odbiorcy usług parkingowych, regulują miesięczne opłaty abonamentowe na zasadach ustalonych w umowach tzn. przedpłat (zaliczek 100%), w formie przelewu na rachunek bankowy spółki.

Klienci „bezosobowych” parkingów nadzorowanych systemem elektroniczno-wizyjnym, na podstawie złożonych żądań – oświadczeń, otrzymują faktury w formie elektronicznej lub papierowej za wykonane przez spółkę usługi. Kopie faktur wraz z załączonymi paragonami pozostają w dokumentacji spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca świadczy usługi parkingowe – ewidencja sprzedaży których jest przedmiotem wniosku – na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wnioskodawca posiada jeden punkt sprzedaży dla świadczonych usług parkingowych w siedzibie Spółki.

Aktualnie Wnioskodawca ewidencjonuje sprzedaż ww. usług parkingowych przy użyciu dziesięciu kas fiskalnych.

U Wnioskodawcy powstał już obowiązek rejestracji przy użyciu kasy fiskalnej z tytułu sprzedaży prowadzonej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych.

Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać zmiany i rozpocząć rejestrowanie sprzedaży usług parkingowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej tylko na dwóch kasach fiskalnych, zamiast na dziesięciu jak dotychczas (obie kasy fiskalne będą się znajdować w siedzibie firmy tj. jedynym punkcie sprzedaży tych usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (przedstawione w piśmie z 2 listopada 2018 r.):

Czy Wnioskodawca ma możliwość prowadzenia ewidencji sprzedaży usług parkingowych dokonywanej w jednym punkcie sprzedaży przy pomocy dwóch kas rejestrujących, w sytuacji gdy obecnie prowadzi tą ewidencję przy pomocy dziesięciu kas fiskalnych?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z 2 listopada 2018 r.):

Wnioskodawca będzie miał możliwość prowadzenia ewidencji sprzedaży usług parkingowych dokonywanej w jednym punkcie sprzedaży przy pomocy dwóch kas rejestrujących, w sytuacji gdy obecnie prowadzi tą ewidencję przy pomocy dziesięciu kasy fiskalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in. wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Stosownie do przepisu § 2 pkt 12 ww. rozporządzenia, pod pojęciem paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi parkingowe na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada jeden punkt sprzedaży dla świadczonych usług parkingowych w siedzibie Spółki. Aktualnie Wnioskodawca ewidencjonuje sprzedaż ww. usług parkingowych przy użyciu dziesięciu kas fiskalnych. Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać zmiany i rozpocząć rejestrowanie sprzedaży usług parkingowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej tylko na dwóch kasach fiskalnych, zamiast na dziesięciu jak dotychczas (obie kasy fiskalne będą się znajdować w siedzibie firmy tj. jedynym punkcie sprzedaży tych usług). Wnioskodawca wprowadzając na wyżej wymienionych parkingach ich bezosobową obsługę, został zobligowany do zmiany miejsca użytkowania urządzeń fiskalnych ewidencjonujących obrót oraz podatek VAT poszczególnych parkingów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości prowadzania ewidencji sprzedaży usług parkingowych przy pomocy dwóch kas fiskalnych w sytuacji gdy dotychczas Spółka prowadziła ewidencję przy pomocy dziesięciu kas fiskalnych.

Zgodnie z przepisem § 14 ust. 5 ww. rozporządzenia, podatnik w terminie 7 dni od dnia zmiany miejsca używania kasy informuje o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, składając zgłoszenie aktualizacyjne danych dotyczących kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

W przypadku zmiany miejsca używania kasy podatnik zapewnia dokonanie zmiany w książce kasy w zakresie określenia miejsca używania kasy oraz zapewnia dokonanie zmiany danych zapisanych w pamięci kasy dotyczących adresu punktu sprzedaży, w którym po dokonanej zmianie kasa będzie używana (§ 14 ust. 6 ww. rozporządzenia).

Zmiana miejsca używania kasy nie wymaga odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy (§ 14 ust. 7 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz podmiotów wymienionych w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT w miejscu gdzie dokonuje tej sprzedaży. Podatnik sam decyduje przy użyciu ilu kas będzie prowadził ewidencję obrotu w danym punkcie sprzedaży.

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dopuszcza możliwość ewidencjonowania sprzedaży dokonywanej przez podatnika w jednym punkcie sprzedaży przy użyciu jednej lub większej ilości kas rejestrujących.

W przedmiotowej sprawie, w sytuacji gdy cała sprzedaż Wnioskodawcy opisanych usług parkingowych będzie odbywała się wyłącznie w jednym punkcie sprzedaży (siedziba spółki), Wnioskodawca będzie miał możliwość prowadzania ewidencji sprzedaży przy pomocy dwóch kas fiskalnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy tj. możliwości prowadzania ewidencji sprzedaży usług parkingowych przy pomocy dwóch kas rejestrujących w sytuacji gdy dotychczas Spółka prowadziła ewidencję przy pomocy dziesięciu kas. Przedmiotem analizy nie była kwestia obowiązku ewidencjonowania przez Wnioskodawcę usług parkingowych przy użyciu kasy rejestrującej, czy też możliwość ewentualnego zwolnienia z tego obowiązku. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.