0115-KDIT1-1.4012.686.2018.1.BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2018 r. – o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez jednego z małżonków będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym związanego z nabyciem lokalu niemieszkalnego (apartamentu), który będzie przeznaczony do wykonywania czynności opodatkowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez jednego z małżonków będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym związanego z nabyciem lokalu niemieszkalnego (apartamentu), który będzie przeznaczony do wykonywania czynności opodatkowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani osobą fizyczną nieprowadzącą zarejestrowanej działalności gospodarczej. Zamierza Pani uzyskiwać przychody z wynajmu apartamentu przeznaczonego na świadczenie usług wynajmu krótkoterminowego. Apartament ten będzie lokalem niemieszkalnym wchodzącym w skład hotelu działającego w systemie condohotel (aparthotel). W dniu 8 września 2018 r. zarejestrowała Pani się jako podatnik VAT czynny, a następnie wraz z mężem, z którym ma wspólnotę majątkową zawarła Pani u notariusza w dniu 10 sierpnia 2018 r. umowę kupna lokalu (cesja umowy sprzedaży praw i obowiązków wynikających z przedwstępnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu/jego sprzedaży oraz aneks do przedwstępnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży – od poprzedniego właściciela). Inwestycja ta jest w trakcie budowy. W powyższym akcie notarialnym zawarła Pani wraz z mężem oświadczenie, iż faktury wynikające z dokonanych płatności będą wystawiane na Panią jako osobę fizyczną będącą czynnym podatnikiem VAT. Pani mąż prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej (gabinet weterynaryjny, a główny przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej według klasyfikacji to: PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 75.00.Z – usługi weterynaryjne). Spółka ta jest podatnikiem VAT czynnym. Zamierza Pani samodzielnie rozliczać przychody z najmu zakupionego lokalu. W dniu 10 sierpnia 2018 r. zawarła Pani umowę najmu z firmą, która będzie pośredniczyć w wynajmie apartamentu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. W załączeniu do tej umowy najmu mąż wyraził zgodę na zawarcie przez Panią umowy najmu z firmą pośredniczącą w wynajmie apartamentów na warunkach i „według Pani uznania”. W umowie tej zobowiązała się Pani oddać najemcy lokal wraz z wyposażeniem i miejscem parkingowym do prowadzenia podnajmu lokalu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Najemca będzie wypłacał czynsz najmu na warunkach ustalonych w umowie. Umowa najmu została zawarta na okres 10 lat. Po okresie objętym umową zostanie ona przedłużona, powierzona innej firmie, bądź Pani zajmie się wynajmem osobiście. Zakup apartamentu oraz jego wynajem będzie związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną. Lokal nie będzie wynajmowany na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ma Pani prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia wyżej wymienionego apartamentu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości, ponieważ zakupiony apartament będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT (gdyż jest to lokal niemieszkalny przeznaczony do wynajmu krótkoterminowego). Zakup lokalu został potwierdzony fakturą VAT wystawioną na Pani imię i nazwisko, jako czynnego podatnika VAT. Samodzielnie też zamierza Pani rozliczać przychody z najmu zakupionego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że nabyła Pani wraz z mężem (w małżeństwie istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej) lokal niemieszkalny wchodzący w skład hotelu w systemie condohotel (aparthotel). W powyższym akcie notarialnym zawarła Pani wraz z mężem oświadczenie, że faktury VAT wynikające z dokonanych płatności będą wystawiane na Panią jako osobę fizyczną będącą czynnym podatnikiem VAT.

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje także małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie odrębnym podatnikiem tego podatku. Co więcej, autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług.

Tym samym, przepisy o podatku od towarów i usług nie sprzeciwiają się temu aby w przypadku funkcjonowania ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej tylko jeden z małżonków rozliczał podatek VAT jako czynny zarejestrowany podatnik VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, na określonych zasadach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 cyt. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii, czy dla potrzeb najmu lokalu niemieszkalnego (apartamentu) ma Pani prawo do odliczenia całości podatku, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Analiza przedstawionego stanu sprawy oraz treści przywołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że skoro – jak wskazano we wniosku – nabywany lokal niemieszkalny (apartament) służyć będzie Pani wyłącznie do celów najmu krótkoterminowego (opodatkowanego podatkiem VAT), to jest Pani uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu tego apartamentu.

Jak wskazano wyżej, gdy małżonkowie pozostają w ustroju małżeńskim i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane w sposób wyłączny do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków będących współwłaścicielami, to jeden z nich korzysta z prawa do odliczenia całości podatku naliczonego, pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc zatem przedstawiony powyżej stan prawny do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że skoro z tytułu przedmiotowego najmu jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, to w konsekwencji przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z tytułu nabycia lokalu niemieszalnego (apartamentu), który – jak wskazano we wniosku – służył będzie wykonywaniu przez Panią czynności opodatkowanych – będzie wykorzystywany do celów najmu, przy założeniu, że nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Pani należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazania wymaga, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku z tytułu najmu lokalu niemieszkalnego na rzecz firmy pośredniczącej w najmie krótkoterminowym apartamentów, gdyż zagadnienie, to nie stanowiło przedmiotu zapytania i nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska.

Interpretację wydano w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, tj. przy założeniu, że apartament rzeczywiście wykorzystywany będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.