0114-KDIP4.4012.729.2018.1.AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2018 r. (data wpływu 5 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług zarządzania portfelem oraz usług zarządzania ryzykiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług zarządzania portfelem oraz usług zarządzania ryzykiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S. Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką akcyjną, będącą towarzystwem funduszy inwestycyjnych, działającą na podstawie zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych (obecnie Komisji Nadzoru Finansowego) z dnia 17 lipca 1997 r. Przedmiotowe zezwolenie na wykonywanie działalności przez Wnioskodawcę, na dzień złożenia niniejszego wniosku, obejmuje:

1. tworzenie funduszy inwestycyjnych otwartych lub funduszy zagranicznych, zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych (art. 45 ust. 1 Ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi - tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 56 z późn. zm. zwanej dalej „Ustawą”);
2. tworzenie specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych i funduszy inwestycyjnych zamkniętych, zarządzanie tymi funduszami, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, a także reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie unijnymi AFI, w tym wprowadzanie ich do obrotu (art. 45 ust. 1a Ustawy);
3. zarządzanie portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych (art. 45 ust. 2 pkt 1 Ustawy);
4. doradztwo inwestycyjne (art. 45 ust. 2 pkt 2 Ustawy).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi, które zgodnie z definicją zawartą w przepisach prawa Unii Europejskiej składają się na zarządzanie funduszami inwestycyjnymi.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (dalej: „PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)”) głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest Działalność związana z zarządzaniem funduszami (PKD 66.30.Z), a także:

• tworzenie funduszy inwestycyjnych i zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich,

• zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych,

• zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie,

• doradztwo w zakresie obrotu papierami wartościowymi.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza zawierać umowy dotyczące świadczenia usług (dalej odpowiednio: „Umowa” lub „Umowy”) na rzecz jednej lub kilku spółek będących innymi towarzystwami funduszy inwestycyjnych (dalej odpowiednio: „Towarzystwo” lub „Towarzystwa”), działającymi na podstawie Ustawy, w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz zarządzania ryzykiem funduszy inwestycyjnych zamkniętych (dalej odpowiednio: „Fundusz” lub „Fundusze”), będących alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. W tym względzie Wnioskodawca zawarł już jedną Umowę, która zacznie obowiązywać od 1 grudnia br.

Jak wskazano powyżej, Fundusze są alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, o którym mowa w art. 3 ust. 4 pkt 2 Ustawy. Ustawa definiuje alternatywny fundusz inwestycyjny jako instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą jednocześnie funduszem typu UCITS, tj. funduszem działającym zgodnie z prawem Unii Europejskiej regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, którym w polskim porządku prawnym jest fundusz inwestycyjny otwarty i fundusz zagraniczny w rozumieniu ustawy.

Wyłącznym przedmiotem działalności Funduszy na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Przedmiotem Umowy pomiędzy Wnioskodawcą a danym Towarzystwem, będzie świadczenie przez Wnioskodawcę usług zarządzania Funduszem w zakresie:

1. zarządzania portfelem inwestycyjnym Funduszu [dalej: „Usługi Zarządzania Portfelem”];
2. zarządzania ryzykiem Funduszu [dalej: „Usługi Zarządzania Ryzykiem”].

Umowa, w zakresie lit. a powyżej, będzie stanowić umowę, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1 Ustawy, tj. której przedmiotem jest zlecenie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią, zawieranej z innym towarzystwem funduszy inwestycyjnych posiadającym zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na zarządzanie portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych.

Usługi Zarządzania Portfelem będą obejmować wszelkie decyzje dotyczące składników portfela, w tym dokonywanie analiz przedinwestycyjnych, badanie aktywów / podmiotów rozważanych jako możliwy cel inwestycji / lokaty Funduszu (w tym pod kątem prawnym, ekonomicznym czy finansowym), podejmowanie decyzji inwestycyjnych (o nabyciu lub zbyciu przedmiotu lokaty Funduszu), podejmowanie działań zmierzających do wykonania decyzji inwestycyjnych czy dokonywanie bieżących czynności zarządczych dotyczących lokat / aktywów Funduszu (w tym związanych z działalnością biznesową tych podmiotów oraz wykonywaniem przysługujących Funduszowi uprawnień korporacyjnych / właścicielskich).

Umowa, w zakresie lit. b powyżej, będzie stanowić umowę, o której mowa w art. 46b ust. 1 Ustawy, tj. której przedmiotem jest zarządzanie ryzykiem funduszu inwestycyjnego, z podmiotem podlegającym nadzorowi właściwego organu nadzoru nad rynkiem kapitałowym i posiadającym zezwolenie w zakresie zarządzania portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych. Usługi Zarządzania Ryzykiem obejmą odpowiednio wszelkie czynności wymagane przepisami prawa polskiego i wspólnotowego.

Jednocześnie Umowy będą stanowić umowy, o których mowa w art. 45a ust. 1 Ustawy, tj. umowy, na podstawie których towarzystwo funduszy inwestycyjnych może powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo. Tym samym są to umowy, których przedmiotem jest powierzenie innemu podmiotowi (spełniającemu ustawowe warunki) czynności wchodzących w zakres zarządzania funduszem inwestycyjnym i zastrzeżonych dla podmiotu posiadającego zezwolenia na wykonywanie działalności przez towarzystwo.

Za świadczone Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usługi Zarządzania Ryzykiem Wnioskodawcy będzie przysługiwać określone w Umowie wynagrodzenie. Faktury VAT (podatek od towarów i usług) za świadczone Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usługi Zarządzania Ryzykiem będą wystawiane na Towarzystwo / Towarzystwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionych okolicznościach Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usługi Zarządzania Ryzykiem, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, będą objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych okolicznościach Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usługi Zarządzania Ryzykiem, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, będą objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług [dalej: ,,VAT”].

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) (dalej: „ustawa o VAT”), zwolnieniu z VAT podlega świadczenie usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT, zwolnione z VAT są usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a tegoż przepisu prawa, lub ich częścią.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy, przez fundusz inwestycyjny rozumie się osobę prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Pojęcie zarządzania funduszami inwestycyjnymi zostało zdefiniowane na poziomie prawodawstwa wspólnotowego. Obowiązujące przepisy krajowe nie zawierają obecnie takiej definicji.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. UE. L 347/1) (dalej: „Dyrektywa VAT) zwolnione z VAT jest zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Zgodnie z Załącznikiem I do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U. UE. L 174/1) (dalej: „AIFMD”), zarządzanie alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi polega na:

1. zarządzaniu portfelami inwestycyjnymi;
2. zarządzaniu ryzykiem;
3. administrowaniu, tj.:
   • obsłudze prawnej i usługach w zakresie rachunkowości w zarządzaniu funduszami; zarządzaniu funduszami;
   • obsłudze zapytań klientów;
   • wycenie i wyznaczaniu ceny (w tym zeznania podatkowe);
   • monitorowaniu przestrzegania uregulowań;
   • podziale dochodu;
   • emisji i umarzaniu jednostek uczestnictwa i udziałów;
   • ustaleń umownych, w tym wysyłania świadectw;
   • przechowywania ksiąg;
4. wprowadzaniu do obrotu;
5. innej działalności związanej z aktywami, usługach niezbędnych do wypełniania funkcji powierniczej TFI, zarządzaniu infrastrukturą, działalności w zakresie administrowania nieruchomościami, poradami dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej, strategii inwestycyjnej i spraw związanych, poradach i usługach związanych z łączeniem i nabywaniem przedsiębiorstw i innymi usługami związanymi z zarządzaniem funduszami oraz spółkami i innymi aktywami.

W dokonaniu interpretacji pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT pomocne są orzeczenia Trybunatu Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

1. W orzeczeniu z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiującym ww. pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny podkreślił: „Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. Zdaniem pełnomocnika, transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szóstą dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi”.
2. Doprecyzowania powyższej definicji dokonał TSUE w orzeczeniu z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National pic Inscape lnvestment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w którym Trybunał podkreślił, że jest to autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie. Dalej wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli „gdy oceniać je globalnie” tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.
3. Natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w orzeczeniu z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH), była kwestia możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług doradczych świadczonych przez GfBk na rzecz funduszu inwestycyjnego. Trybunał podkreślił konieczność szerokiego interpretowania pojęcia czynność „zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym” i stwierdził: „okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (`(...)`) Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6?.

W wyroku tym Trybunał wyjaśnił, że na pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składa się wiele czynności, muszą one stanowić odrębną całość i być istotne dla procesu zarządzania takim funduszem. Również wykonywanie ich przez osobę trzecią nie stanowi przeszkody do zwolnienia z opodatkowania VAT, gdyż najważniejsze jest powiązanie świadczenia z zarządzaniem działalnością funduszu.

Ze względu na fakt, że pojęcie zarządzania funduszami inwestycyjnymi przewidziane w powołanym powyżej art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, powinno więc być zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego.

Z powołanego orzecznictwa TSUE wynika więc, że państwa członkowskie nie mogą samodzielnie tworzyć definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi na potrzeby omawianego zwolnienia z VAT. Na pojęcie „zarządzania funduszami” składa się zatem szereg czynności wykonywanych również przez podmioty inne niż podmioty zarządzające funduszami. Jednakże kryterium decydującym o możliwości zaliczenia danej czynności do katalogu czynności „zarządzania funduszem” jest jej odrębność oraz istotność dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że w przypadku, gdy Wnioskodawca nie będzie wykonywał Usług Zarządzania Portfelem oraz Usług Zarządzania Ryzykiem, Towarzystwo będzie musiało wykonać je we własnym zakresie. Z tego wynika wniosek, że ww. czynności są właściwe / istotne dla działalności polegającej na zarządzaniu Funduszami oraz tworzą odrębną całość, ponieważ zgodnie z przepisami mogą być zlecane przez Towarzystwa podmiotom trzecim takim jak Wnioskodawca.

Usługi Zarządzania Portfelem i Usługi Zarządzania Ryzykiem są specyficzne i istotne dla obsługi inwestycji w obszarze działalności Funduszy, co sprowadza się do uznania, że jedynie dla podmiotów prowadzących działalność inwestycyjną przedstawiają one wymierną i relewantną wartość rynkową. Wychodząc od specyficznego charakteru omawianych czynności, trzeba podkreślić, że mają one istotne znaczenie dla Funduszy, a w związku z tym są właściwe dla ich działalności. Wnioskodawca będzie wykonywał czynności kompleksowo, zastępując Towarzystwo w najważniejszych czynnościach zarządzania Funduszem, tj. Usługach Zarządzania Portfelem oraz Usługach Zarządzania Ryzykiem.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usług Zarządzania Ryzykiem mieszczą się w pojęciu zarządzania funduszem inwestycyjnym. Opisane wyżej czynności będą bowiem świadczone w związku z funkcjonowaniem Funduszu, którego niezbędnymi i głównymi elementami są zarządzanie portfelem inwestycyjnym oraz zarządzanie ryzykiem.

Konkluzję taką potwierdza również fakt, iż czynności, które Wnioskodawca będzie świadczył tj. Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usługi Zarządzania Ryzykiem, mieszczą się w granicach wyznaczonych przez definicję usług zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi zawartej w Załączniku I do AIFMD.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na powyższą analizę należy przyjąć, że zakres opisanych przez Wnioskodawcę Usług Zarządzania Portfelem oraz Usług Zarządzania Ryzykiem mieści się w całości w definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Oznacza to również, iż Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usługi Zarządzania Ryzykiem, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, powinny podlegać zwolnieniu z VAT w oparciu o art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy VAT.

Jednocześnie, odnosząc powyższe uwagi do przepisów ustawy o VAT, uwzględniając fakt, iż (i) Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usług Zarządzania Ryzykiem obejmują czynności wskazane w Załączniku I do AIFMD, (ii) Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usług Zarządzania Ryzykiem są istotne i specyficzne dla zarządzania Funduszami oraz (iii) Usługi Zarządzania Portfelem oraz Usług Zarządzania Ryzykiem tworzą odrębną całość, Usługi Zarządzania Portfelem, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, powinny podlegać zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT, a Usługi Zarządzania Ryzykiem, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, powinny podlegać zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT.

Prawidłowość powyżej zaprezentowanego stanowiska Wnioskodawcy w sytuacjach zbliżonych do rozpatrywanego przypadku, została potwierdzona w wielu interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.599.2017.1.EK;

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.579.2017.1.EK;

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 października 2017 r., sygn. 0112-KDIP4.4012.292.2017.2.SŚ;

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.12.2017.1.MP;

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP2.4512.84.2017.1.SM;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lutego 2016 r., sygn. IPPP1/4512-1326/15-2/KC;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-341/15-2/JL;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 września 2015 r., sygn. IPPP1/4512-666/15-2/KC;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. IBPP2/443 1143/14/IK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.