0114-KDIP4.4012.689.2018.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2018 r. (data wpływu 18 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 7 listopada 2018 r., znak 0114-KDIP4.4012.689.2018.1.AK (skutecznie doręczone dnia 13 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości.”

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 17 października 2018 r. Gmina wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego Województwa z wnioskiem o dofinansowanie zadania „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości.” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Jednym z wymaganych załączników, które trzeba dołączyć do wniosku o dofinansowanie, jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego. W złożonym wniosku o dofinansowanie koszty podatku VAT (podatek od towarów i usług) zostały uwzględnione jako wydatek kwalifikowany z uwagi na brak możliwości jego odzyskania.

W uzupełnieniu z dnia 16 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.) Gmina wskazała:

• towary i usługi nabyte w związku z przedmiotową inwestycją dotyczącą przebudowy drogi gminnej w miejscowości B. nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

• Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

• przebudowa drogi gminnej w miejscowości B. będzie wykonywana w ramach wykonywania zadań własnych gminy, o których mowa w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

W dniu 18 października 2018 r. Gmina złożyła do Urzędu Marszałkowskiego Województwa wniosek o dofinansowanie zadania „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości.” w ramach PROW na lata 2014-2020. Celem planowanej operacji jest przebudowa drogi gminnej w miejscowości na odcinku o długości 905 mb, polegającej na wykonaniu nawierzchni z betonu asfaltowego i poboczy o szerokości 1 m z obydwu stron drogi. Planowana do przebudowy droga jest drogą umożliwiającą połączenie mieszkańcom B. jak i gminy z drogą wojewódzką nr 728. Modernizacja tej drogi sprawi, że zarówno mieszkańcy B. jak i innych sąsiednich miejscowości będą mogli szybciej, bezpieczniej i wygodniej dojechać do gminy M., D., B. i G.. Realizacja operacji przyczyni się do połączenia planowanej do przebudowy drogi z drogą wyższej kategorii, tj. w tym przypadku z drogą wojewódzką poprzez drogę powiatową nr … G.-K. oraz gminną nr G.-Ł. Zadanie zaplanowane jest do realizacji na następny rok, czyli 2019, z zakończeniem go do listopada 2019 r.

Całkowity koszt zadania to kwota … zł, z tego Gmina ubiega się o dofinansowanie w wysokości … zł, co stanowi 63,63% kosztów kwalifikowanych zadania. W kosztach kwalifikowanych jest uwzględniona również wysokość podatku VAT, który wynosi … zł i zdaniem Gminy nie ma możliwości jego odzyskania.

Wybudowana droga będzie służyć nieodpłatnie wszystkim mieszkańcom gminy . Użytkownicy nie będą ponosić żadnych opłat będących dochodem gminy.

W związku z powyższym podatek VAT nie jest możliwy do odzyskania przez Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną do realizacji „Przebudową drogi gminnej w miejscowości.” Gmina może odzyskać podatek VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy podatek VAT przy realizacji zadania „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości.” jest kosztem kwalifikowanym i realizując powyższą operację Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT. Powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1018/15: „Gmina budując drogę publiczną (gminną), nie występuje w charakterze podatnika VAT, a poniesione w związku z tą budową wydatki nie są związane z wykonywaniem przez gminę czynności opodatkowanych. Tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego Województwa z wnioskiem o dofinansowanie zadania „Przebudowa drogi gminnej nr xxx w miejscowości B.” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem planowanej operacji jest przebudowa drogi gminnej nr xxx w miejscowości B. na odcinku o długości 905 mb, polegającej na wykonaniu nawierzchni z betonu asfaltowego i poboczy o szerokości 1 m z obydwu stron drogi. Planowana do przebudowy droga jest drogą umożliwiającą połączenie mieszkańcom B. jak i gminy z drogą wojewódzką nr …. Modernizacja tej drogi sprawi, że zarówno mieszkańcy B. jak i innych sąsiednich miejscowości będą mogli szybciej, bezpieczniej i wygodniej dojechać do gminy M., D., B. i G. Realizacja operacji przyczyni się do połączenia planowanej do przebudowy drogi z drogą wyższej kategorii, tj. w tym przypadku z drogą wojewódzką … poprzez drogę powiatową nr … G.-K. oraz gminną nr G.-. Zadanie zaplanowane jest do realizacji na następny rok, czyli 2019, z zakończeniem go do listopada 2019 r. Gmina wskazała, że

• towary i usługi nabyte w związku z przedmiotową inwestycją dotyczącą przebudowy drogi gminnej w miejscowości B. nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

• Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

• przebudowa drogi gminnej w miejscowości B. będzie wykonywana w ramach wykonywania zadań własnych gminy, o których mowa w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Wybudowana droga będzie służyć nieodpłatnie wszystkim mieszkańcom gminy. Użytkownicy nie będą ponosić żadnych opłat będących dochodem gminy.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanego projektu.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż, jak wskazał Wnioskodawca, wydatki związane z opisanym projektem nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a wybudowana droga będzie służyć nieodpłatnie wszystkim mieszkańcom gminy – jej użytkownicy nie będą ponosić żadnych opłat będących dochodem gminy. Dzięki modernizacji tej drogi, zarówno mieszkańcy B. jak i innych sąsiednich miejscowości będą mogli szybciej, bezpieczniej i wygodniej dojechać do gminy M., D., B. i G. Realizacja operacji przyczyni się do połączenia planowanej do przebudowy drogi z drogą wyższej kategorii, tj. w tym przypadku z drogą wojewódzką … poprzez drogę powiatową nr … G.-K. oraz gminną nr G.-Ł. Ponadto przebudowa drogi gminnej w miejscowości B. będzie wykonywana w ramach wykonywania zadań własnych gminy

W konsekwencji, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług wynikających z faktur związanych z realizacją opisanego projektu. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik tego podatku i wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestie te rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.