0114-KDIP4.4012.682.2018.1.AKO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 16 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) z faktur związanych z realizacją projektu pn. „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej …” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z faktur związanych z realizacją projektu pn. „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej …”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie zarejestrowana została, jako osoba prawna na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Celami statutowymi jest m.in. promowanie kultury fizycznej i sportu, prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i rozrywkowej oraz aktywizacja i integracja mieszkańców Gminy.

Stowarzyszenie zrealizowała operację: „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej …”, mającą na celu poprawę jakości życia i aktywizację mieszkańców, poprzez budowę 2 ogólnodostępnych placów zabaw, 2 siłowni zewnętrznych i 2 altan.

Operacja została zrealizowana z udziałem środków unijnych z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” na podstawie umowy o przyznaniu pomocy z dnia 3 lipca 2018 r. zawartej z Zarządem Województwa. Stowarzyszenie jako wnioskodawca ww. projektu chce zaliczyć koszty podatku VAT realizacji inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi zatem wykazać, iż podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji jest kosztem kwalifikowanym projektu.

Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym ani biernym podatnikiem podatku VAT. Faktury i rachunki z tytułu nabywania towarów i usług potwierdzające poniesione wydatki wystawiane są na Stowarzyszenie. Nabywane towary i usługi nie są przedmiotem dalszego obrotu. W wyniku realizacji operacji Stowarzyszenie będzie realizować nieodpłatną działalność statutową tj. rozwijanie kultury fizycznej i sportu, działalność kulturalno-oświatową i rozrywkową, aktywizację i integrację mieszkańców Gminy. Nabywane towary i usługi przez Stowarzyszenie nie są przedmiotem dalszego obrotu i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie ma możliwość odzyskania podatku VAT z faktur VAT związanych z realizacją projektu: „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej …”, współfinansowanego ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie nie ma możliwości odzyskania podatku VAT z faktur. Stowarzyszenie nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nabywane towary i usługi nie są przedmiotem dalszego obrotu i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, według art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnikowi, o którym mowa powyżej, przysługuje na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Może tego dokonać w takim zakresie w jakim towary i usługi są przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach, które podatnik otrzymuje z tytułu nabycia towarów lub usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

W przypadku, kiedy kwota podatku naliczonego, o którym mowa powyżej, jest w danym okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy albo do dochodzenia zwrotu tej różnicy na podany rachunek bankowy. Jednakże art. 88 ust. 4 ustawy podkreśla, że nie można stosować obniżenia lub zwrotu różnicy podatku, jeżeli podatnik nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Na podstawie wymienionych powyżej artykułów można jasno określić, że jednym z podstawowych czynników umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest obowiązek bycia zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (zwanym podatkiem VAT), a przede wszystkim niewątpliwy i bezsporny związek nabytych towarów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Oznacza to, że odliczeniu podlega wyłącznie podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego i określenie podatku należnego. Zasada ta jednoznacznie wskazuje na brak możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz w przypadku gdy podatek naliczony jest związany z czynnościami, które nie są opodatkowane podatkiem VAT.

Przepis art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 210) stwierdza, że stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach, z zastrzeżeniem jednak, iż dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy jedynie realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału pomiędzy jego członków. Jeżeli stowarzyszenie niebędące czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, przystąpi do realizacji wybranego projektu, a efekty tej inwestycji będą wykorzystane na nieodpłatne użyczanie społeczności lokalnej oraz do innych czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT to będzie ono otrzymywało faktury dokumentujące zakupy związane z realizacją tego projektu. Odliczenie przysługuje więc jedynie po wypełnieniu określonych przez ustawodawcę zasad. Stowarzyszenie które wykorzystuje zakupione towary czy też usługi na cele, czy też czynności nieopodatkowane, nie spełnia żadnego z koniecznych kryteriów, jasnym więc jest że nie może obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych wskazanych powyżej, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a także niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

I tak, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak zaś stanowi ust. 4 ww. artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210, z późn. zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Stowarzyszenie zarejestrowane jest jako osoba prawna na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Celami statutowymi jest m.in. promowanie kultury fizycznej i sportu, prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i rozrywkowej oraz aktywizacja i integracja mieszkańców Gminy. Wnioskodawca zrealizował operację: „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej …”, mającą na celu poprawę jakości życia i aktywizację mieszkańców, poprzez budowę 2 ogólnodostępnych placów zabaw, 2 siłowni zewnętrznych i 2 altan. Operacja została zrealizowana z udziałem środków unijnych z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, faktury i rachunki z tytułu nabywania towarów i usług potwierdzające poniesione wydatki wystawiane są na Stowarzyszenie. Nabywane towary i usługi nie są przedmiotem dalszego obrotu. W wyniku realizacji operacji Stowarzyszenie będzie realizować nieodpłatną działalność statutową tj. rozwijanie kultury fizycznej i sportu, działalność kulturalno-oświatową i rozrywkową, aktywizację i integrację mieszkańców Gminy. Nabywane przez Stowarzyszenie towary i usługi nie są przedmiotem dalszego obrotu i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy ma możliwość odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 cyt. ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz efekty zrealizowanego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Stowarzyszenie nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania. Jednocześnie Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT poniesionego na pokrycie kosztów związanych z realizacją przedmiotowego zadania, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.