0114-KDIP1-3.4012.632.2018.1.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 22 października 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat planuje realizację inwestycji pn. „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50”. W związku z planowaną realizacją powyższego zadania Powiat ubiega się o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich /EFRROW/ w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich /PROW/ na lata 2014 - 2020. Jest to działanie: 7 Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, poddziałanie: 7.2 Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii, typ operacji: Budowa lub modernizacja dróg lokalnych. Przedmiotowe dofinansowanie może wynieść do 63,63 % wysokości kosztów kwalifikowanych zadania. Według kosztorysu inwestorskiego wartość tych kosztów została określona na 3 014 615,34 zł (wartość robót budowlanych i wykonania dokumentacji projektowej). Zakłada się, iż w przypadku korzystnego rozstrzygnięcia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego powyższa kwota może ulec zmniejszeniu.

Planowany do przebudowy odcinek drogi powiatowej o długości 1249,2 mb zakłada w głównej mierze poprawę bezpieczeństwa wszystkich użytkowników drogi. Spękana nawierzchnia jezdni z wieloma wyłomami, stwarza niebezpieczeństwo uszczerbku na zdrowiu lub nawet utraty zdrowia dla użytkowników pojazdów. Biorąc pod uwagę dość duże natężenie ruchu generowane przez pojazdy ciężarowe lokalnych wytwórców, stan drogi wciąż się pogarsza. Brak odseparowania ruchu pieszego od kołowego, przy dość dużym zagęszczeniu zabudowy mieszkaniowej, powoduje dodatkowe niebezpieczeństwo dla pieszych użytkowników drogi. Głównym priorytetem inwestora podczas projektowania przebudowy drogi było wybudowanie na całej długości objętego opracowaniem projektowym odcinka drogi przyjezdniowego, prawostronnego, dwupasowego ciągu pieszego o szerokości 2 m. Z uwagi na fakt, iż przebudowywany odcinek znajduje się na słabo oświetlonym terenie wiejskim, w liniach krawędziowych zaprojektowano punktowe elementy odblaskowe w liczbie 311 sztuk. W ramach poprawy bezpieczeństwa jezdnia zostanie dostosowana do kategorii ruchu KR3; po lewej stronie na całej długości przebudowywanego odcinka klińcem kamiennym zostaną utwardzone pobocza na szerokości 1 m, pod którymi znajdować się będzie odwodnienie. Na zjazdach bramowych zaprojektowano bezpieczne promienie łuków. W ciągu drogi znajduje się skrzyżowanie z drogą gminną, które również zostanie w ramach inwestycji przebudowane. Ze względu na brak poprzecznych rowów odbierających wody z pasa drogowego - zaprojektowano wyłącznie odwodnienie wgłębne. Rolę tą pełnić będą dreny chłonne trapezowe o szer. 0,40 - 0,20 m i głębokości min 0,80 m ppt. wypełnione tłuczniem betonowym. Łącznie zaprojektowano dreny długości 1130 m.

Za korzystanie z odcinka drogi, na którym będzie realizowana inwestycja „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50”, Powiat pobierać będzie opłaty ustalone w Ustawie o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 z późn.zm.) - zwaną w dalszej części UoD, a w szczególności:

• za zajęcie pasa drogowego na podstawie art. 40 UoD i Uchwały Rady Powiatu z dnia 30 września 2010 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Zarząd Powiatu,

• kary pieniężne, o których mowa w art. 29a i art. 40 ust. 12 UoD i których wysokość określają te same przepisy,

• za przejazdy pojazdów nienormatywnych na podstawie art. 64 - 64e ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 z późn.zm), których wysokość określa art. 67f cyt. ustawy.

Powiat na planowanym do przebudowy odcinku drogi nie będzie pobierał opłat za:

• parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, gdyż na tym odcinku drogi Powiat nie wyznacza i nie będzie posiadał takich miejsc - (art. 13 ust. 1 pkt 1 UoD),

• przejazdy przez obiekty mostowe i tunele zlokalizowane w ciągach dróg publicznych - nie podjęto decyzji o ustaleniu takich opłat (opłaty fakultatywne - art. 13 ust. 2 pkt 1 UoD) - na planowanym do przebudowy odcinku drogi nie będzie zlokalizowany żaden ze wskazanych obiektów inżynieryjnych,

• przeprawy promowe na drogach publicznych - nie podjęto decyzji o ustaleniu takich opłat (opłaty fakultatywne - art. 13 ust. 2 pkt 2 UoD) - w bezpośrednim sąsiedztwie planowanego do przebudowy odcinka nie jest zlokalizowany żaden ciek wodny.

Powiat nie będzie również uzyskiwał grzywien nałożonych za naruszenia przepisów ruchu drogowego ujawnionych za pomocą urządzeń rejestrujących, o którym mowa w art. 20b i 20d UoD, gdyż na planowanym do przebudowy odcinku drogi nie zostaną umieszczone takie urządzenia.

Ponadto na odcinku drogi, na którym realizowana będzie inwestycja „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50”, Powiat nie będzie uzyskiwał dochodów z tytułu umów najmu, dzierżawy, o których mowa w art. 22 UoD, a także innych dochodów, zwłaszcza podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług).

We wniosku o dofinansowanie zadania Powiat wskazał podatek VAT jaki zostanie naliczony dla tej inwestycji jako wydatek kwalifikowany, gdyż Powiat nie ma prawnej możliwości odliczenia tego podatku w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiat planując realizację inwestycji pn. „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50” może odzyskać uiszczony w związku z realizacją tej inwestycji podatek od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Powiat planując do realizacji inwestycję pn. „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50” pełnić będzie rolę organu władzy publicznej w zakresie realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) i nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku od towarów i usług VAT związanego z realizacją ww. inwestycji.

Art. 4 ust. 1 Ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 995 z późn. zm.) stanowi, że do zakresu działania powiatu należą wszystkie sprawy publiczne o charakterze ponadgminnym, w tym zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, do zadań własnych powiatu należą zadania w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych. Dalsze uszczegółowienie zadań dla powiatów w zakresie dróg publicznych zostało określone w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2222 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 UoD drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie UoD do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. UoD w art. 2 podaje kategorie dróg, wśród których wymienia drogi powiatowe.

Na postawie art. 2a UoD ust. 2 drogi powiatowe stanowią własność właściwego powiatu. Na podstawie art. 19 ust. 1 UoD organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg. jest zarządcą drogi. Zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt 3 UoD zarządcą drogi powiatowej jest zarząd powiatu.

Jak mówi art. 20. UoD do zarządcy drogi należy w szczególności:

• opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie o tych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego;

• opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich;

• pełnienie funkcji inwestora;

• utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2;

• przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju;

• koordynacja robót w pasie drogowym;

• wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego i zjazdy z dróg oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych;

• prowadzenie ewidencji dróg, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów oraz udostępnianie ich na żądanie uprawnionym organom;

• sporządzanie informacji o drogach publicznych oraz przekazywanie ich Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad;

• przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i drogowych obiektów inżynierskich oraz przepraw promowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego, w tym weryfikację cech i wskazanie usterek, które wymagają prac konserwacyjnych lub naprawczych ze względu na bezpieczeństwo ruchu drogowego;

• badanie wpływu robót drogowych na bezpieczeństwo ruchu drogowego;

• wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających;

• przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników;

• przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy lub utrzymania dróg;

• wprowadzanie ograniczeń lub zamykanie dróg i drogowych obiektów inżynierskich dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów drogami różnej kategorii, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia;

• dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego:

• utrzymywanie zieleni przydrożnej, w tym sadzenie i usuwanie drzew oraz krzewów;

• nabywanie nieruchomości pod pasy drogowe dróg publicznych i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego prawa do tych nieruchomości;

• nabywanie nieruchomości innych niż wymienione w pkt 17 na potrzeby zarządzania drogami i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego do nich prawa;

• zarządzanie i utrzymywanie kanałów technologicznych i pobieranie opłat, o których mowa w art. 39 ust 7;

• zarządzanie bezpieczeństwem dróg w transeuropejskiej sieci drogowej.

Art. 1 UoD wykłada zasadę powszechnej możliwości korzystania z drogi publicznej zgodnie z jej przeznaczeniem, to jest możliwość przemieszczania się, przewożenia towarów właśnie na drogach objętych zakresem przedmiotowym ustawy, a wszelkie odstępstwa i wyjątki od tej zasady powinny być uwzględnione w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Zatem odstępstwo od podstawowego sposobu korzystania z dróg musi być prawnie uregulowane. I takie regulacje znajdują się w UoD i w ustawie Prawo o ruchu drogowym, gdzie wskazano przypadki ponoszenia opłat (w poz. 74 opisano te przypadki). Należy jednak zauważyć, iż w przypadku dróg powiatowych są to opłaty ustanowione w drodze decyzji administracyjnej lub prawa lokalnego (tak ustalane są opłaty za zajęcie pasa drogowego, jednakże sposób i zasady jej ustalania określa UoD).

Powszechna dostępność korzystania z drogi publicznej wynika wprost z jej definicji, podstawową bowiem cechą drogi publicznej jest jej powszechna dostępność. Zasada ta dotyczy wszystkich dróg publicznych: krajowych, wojewódzkich, powiatowych, a także gminnych. Błędnym byłoby takie przekonanie, że drogi powiatowe służyć mają interesom lokalnej społeczności.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że realizowane przez Powiat, ustawowo określone zadania w zakresie inwestycji na drogach powiatowych są formą sprawowania władztwa publicznego i w pełni uzasadniają wyłączenie z opodatkowania.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z póżn. zm.). W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

• nabycia towarów i usług,

• dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym podatek VAT naliczony w ramach realizacji zadania nie będzie mógł zostać odzyskany, ujęto go zatem w kosztach kwalifikowanych zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 995, z późn.zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1440) – zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych - drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych - organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych - zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich – zarząd województwa;
3. powiatowych – zarząd powiatu;
4. gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3), utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Z opisu sprawy wynika, że Powiat planuje realizację inwestycji pn. „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50”. W związku z planowaną realizacją powyższego zadania Powiat ubiega się o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich /EFRROW/ w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich /PROW/ na lata 2014 - 2020. Planowany do przebudowy odcinek drogi powiatowej o długości 1249,2 mb zakłada w głównej mierze poprawę bezpieczeństwa wszystkich użytkowników drogi. Za korzystanie z odcinka drogi, na którym będzie realizowana inwestycja, Powiat pobierać będzie opłaty ustalone w Ustawie o drogach publicznych - zwaną w dalszej części UoD, a w szczególności: za zajęcie pasa drogowego na podstawie art. 40 UoD i Uchwały Rady Powiatu, kary pieniężne, o których mowa w art. 29a i art. 40 ust. 12 UoD i których wysokość określają te same przepisy, za przejazdy pojazdów nienormatywnych na podstawie art. 64 - 64e ustawy Prawo o ruchu drogowym, których wysokość określa art. 67f cyt. ustawy. Ponadto na odcinku drogi, na którym realizowana będzie inwestycja „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50”, Powiat nie będzie uzyskiwał dochodów z tytułu umów najmu, dzierżawy, o których mowa w art. 22 UoD, a także innych dochodów, zwłaszcza podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy Powiat planując realizację inwestycji pn. „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50” może odzyskać uiszczony w związku z realizacją tej inwestycji podatek od towarów i usług.

Inwestycje w infrastrukturę użyteczności publicznej realizowane są aby wypełnić zadania własne Powiatu. Tego typu czynności, realizowane w oparciu o ustawę o samorządzie powiatowym, nie stanowią czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb określonych w art. 2 ust. 1 ww. ustawy odbywające się w drodze realizacji obowiązków ustawowych, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a więc realizacja przedmiotowej inwestycji nie jest w żaden sposób związana z wykonywaniem przez Powiat czynności opodatkowanych.

Realizacja zadań własnych nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu, zatem Powiat realizując te czynności nie działa jako podatnik VAT, lecz jako organ władzy publicznej. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca w wyniku realizowanego zadania nie będzie uzyskiwał dochodów z tytułu umów najmu, dzierżawy, a także innych dochodów, a zatem towary i usługi zakupione w celu zrealizowania tej Inwestycji nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Powiat realizuje opisaną Inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie powiatowym, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Powiat nie poniósł wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Powiat nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych zarówno w trakcie realizacji zadania „Przebudowa drogi powiatowej, odcinek II od km 1 + 403,30 do km 2 + 652,50” jak i po zakończeniu tej Inwestycji. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Powiat nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją Projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.