0114-KDIP1-3.4012.588.2018.1.JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2018 r. (data wpływu 9 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ciągu najbliższych miesięcy żona Wnioskodawcy zamierza przekształcić swoje przedsiębiorstwo w trybie art. 584 KSH (Krajowa Administracja Skarbowa) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) z momentem przekształcenia. Przekształcenie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością całego dotychczasowego przedsiębiorstwa spowoduje, że spółka ta przejmie w całości aktywa i pasywa dotychczasowego Zakładu. Wejdzie ona więc we wszelkie prawa i przejmie wszelkie obowiązki wynikające z jego dotychczasowej działalności. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, iż poza kwestiami formalnymi takimi jak nowy numer NIP nie ulegną żadnym zmianom dotychczasowe zasady w współpracy z obecnymi kontrahentami Zakładu. Bez zmian w stosunku do Sp. z o.o. pozostaną również tak istotne elementy wyróżniające działalność dotychczasowego Zakładu jak: przedmiot działalności i siedziba spółki. Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej.

Istotnym jest, iż przed przekształceniem żona Wnioskodawcy zamierza zbyć - przekazać do używania do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, które Zainteresowany założył i zarejestrował się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, część posiadanych przez żonę ruchomości - maszyn produkcyjnych - stanowiących środki trwałe. Żona Wnioskodawcy przy nabyciu lub budowie wszystkich maszyn, które przekazała lub zamierza przekazać odliczała podatek naliczony VAT (podatek od towarów i usług).

Częściowo Wnioskodawca nabył i zamierza nabyć od żony te ruchomości i używać ich dalej na cele związane z działalnością opodatkowaną - będą wynajmowane spółce lub podmiotom trzecim. Na okoliczność przekazania ruchomości - maszyn zostały już w części między małżonkami podpisane odrębne dokumenty o przekazaniu i zostały lub zostaną wystawione faktury VAT, a podatkowo i księgowo zostały/zostaną one wycofane z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej żony i wprowadzone do ewidencji środków trwałych założonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Fakt ten jest dyktowany przesłankami ekonomicznymi i cywilnoprawnymi (kwestia odpowiedzialności majątkiem wobec osób trzecich), bezpieczeństwa obrotu, dziedziczenia, sukcesji itp.

Oba przedsiębiorstwa w momencie przekazywania ruchomości są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. W przedstawionym stanie faktycznym składniki majątku małżonków, pomimo że niektóre z nich zostały nabyte tylko przez jedno z małżonków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należą do majątku wspólnego małżonków, w związku z czym mogą być wykorzystywane przez każdego z małżonków zgodnie z zasadami określonymi w art. 34(1) KRiO.

Po otrzymaniu faktur od żony dokumentujących przekazanie ruchomości - maszyn między przedsiębiorstwami, Wnioskodawca obniżył kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w tych fakturach.

Zakupione maszyny będą używane w firmie Wnioskodawcy i będą służyć czynnościom opodatkowanym VAT - będą wynajmowane innym podmiotom gospodarczym w tym powstałej z przekształcenia spółce żony Wnioskodawcy. Przekazanie środków trwałych z przedsiębiorstwa żony do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nastąpi za wynagrodzeniem, Wnioskodawca przekazał lub przekaże w odpowiednich terminach umownych pieniądze z konta firmowego swojego przedsiębiorstwa na rachunek bankowy firmy żony.

Przekazanie za wynagrodzeniem nie ma żadnego sensu ekonomicznego, bowiem te pieniądze i tak wrócą do majątku obojga małżonków, jednak jest ono konieczne ze względu na regulacje VAT w zakresie odliczania podatku naliczonego i w kontekście szeregu interpretacji, wydanych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej i publikowanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2012 r. IPPP3/443-349/12-2/KB, interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2017 r. 0114-KDIP4/4012.255.2017.1.MPE, interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2017 r. 0114-KDIP3/4011.255.2017.1.KS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących czynności odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy Wnioskodawcy ruchomości - maszyn produkcyjnych, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa żony?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących czynności odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy Wnioskodawcy ruchomości - maszyn produkcyjnych, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa żony.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności, które wykluczałyby zastosowanie tego przepisu. Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy o VAT zgodnie z którym: nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący.

Jeśli więc żona przekazała lub przekaże Wnioskodawcy odpłatnie część swoich ruchomości, o którym mowa wyżej, to również Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących odpłatną czynność przekazania do używania - zbycia do firmy Wnioskodawcy nieruchomości i maszyn produkcyjnych, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa żony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ciągu najbliższych miesięcy żona Wnioskodawcy zamierza przekształcić swoje przedsiębiorstwo, w związku z czym przed przekształceniem zamierza zbyć - przekazać do używania do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, które zamierza On założyć i zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, część posiadanych ruchomości - maszyn produkcyjnych. Przy nabyciu lub budowie wszystkich maszyn żona Wnioskodawcy odliczała podatek naliczony. Nabyte ruchomości Wnioskodawca zamierza używać na cele związane z działalnością opodatkowaną. Na okoliczność przekazania ruchomości - maszyn zostanie między małżonkami podpisany odrębny dokument o przekazaniu i zostaną wystawione faktury VAT. Oba przedsiębiorstwa w momencie przekazywania ruchomości będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Przekazanie środków trwałych z przedsiębiorstwa żony do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nastąpi za wynagrodzeniem.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie ruchomości - maszyn produkcyjnych.

Na wstępie należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów ustawy nie zabrania im prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. Zatem małżonkowie będący odrębnymi podatnikami mogą między sobą dokonywać w ramach prowadzonych działalności gospodarczych transakcji sprzedaży/zakupu towarów i usług.

Z uwagi na treść art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, należy zbadać czy czynność nabycia wskazanych we wniosku ruchomości – maszyn produkcyjnych będzie czynnością podlegającą zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stawka podatku, jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednak stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że do dostawy opisanych we wniosku ruchomości – maszyn produkcyjnych nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na to, że przy nabyciu lub budowie wszystkich maszyn żona Wnioskodawcy odliczała podatek naliczony. Zatem dostawa tych ruchomości – maszyn produkcyjnych opodatkowana będzie stawką podatku w wysokości 23%, w myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1ustawy.

W odniesieniu do prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie ruchomości - maszyn produkcyjnych należy wskazać, że zasada wyrażona w ww. art. 86 ust. 1 ustawy wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy jednoznacznie wynika, że nabyte ruchomości Wnioskodawca zamierza używać na cele związane z działalnością opodatkowaną. Zatem, skoro opisane maszyny będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT oraz transakcja ich nabycia podlegała będzie opodatkowaniu VAT (nie znajdzie do niej zastosowania żadne ze zwolnień przewidzianych w ustawie o VAT), to stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tychże ruchomości.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.