0112-KDIL2-1.4012.502.2018.1.AWA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu inwestycji polegającej na budowie szaletu oraz kosztów jego utrzymania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu inwestycji polegającej na budowie szaletu oraz kosztów jego utrzymania. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 października 2018 r. o wskazanie e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizując zadania ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zapewniając czystość i porządek na terenie Gminy stworzyła warunki niezbędne do ich utrzymania, w szczególności poprzez budowę, utrzymanie i eksploatację własnych szalet publicznych.

W dniu 11 maja 2018 r. oddany został do użytkowania nowo wybudowany z własnych środków Gminy szalet publiczny (…). W dniu 7 maja 2018 r. Firma (…) Sp. z o.o. wystawiła fakturę VAT (podatek od towarów i usług) za wykonanie w systemie „Zaprojektuj i wybuduj” zadania pn. „Budowa zintegrowanego kompleksu segmentowych półautomatycznych toalet” w ramach zadania pn. „Budowa toalet . (`(...)`)”, wartość netto faktury (…) zł, podatek VAT 23% (…) zł. Nabywcą przedmiotowej faktury jest Gmina (`(...)`). W dniu 30 maja 2018 r. Firma (…) wystawiła fakturę VAT za wykonanie monitoringu (`(...)`) obejmującego teren wokół toalet publicznych, wartość netto faktury (…) zł, podatek VAT (…) zł. Nabywcą przedmiotowej faktury jest Gmina (`(...)`). Wyżej wymienione faktury obejmują wybudowanie i zabezpieczenie toalet publicznych przyjętych w dniu 11 maja 2018 r. do użytkowania.

Toalety publiczne to obiekty wolnostojące, 1-kondygnacyjne o konstrukcji stalowej, prefabrykowane w kształcie prostokąta. Dach wielospadowy, przykryty dachówką, ściany zewnętrzne z płyt warstwowych obłożonych tynkiem i kamieniem naturalnym, wewnętrzne ściany o szkielecie stalowym z obudową ze zmywalnej płyty HPL. Podłoga betonowa z instalacją grzewczą i izolacją, przykryta wykładziną przemysłową. Obiekt wyposażony w wewnętrzną instalację wodociągową włączoną do wodociągu zlokalizowanego na działce nr (…), instalacje kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączem do studni kan. sanitarnej zlokalizowanej na dz. (…), instalacje kanalizacji deszczowej wraz z przyłączem do studni kan. deszczowej zlokalizowanej na dz. (…), wewnętrzną instalację elektryczną podłączoną do punktu poboru energii zlokalizowanego w budynku PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Jest to toaleta publiczna damsko/męska oraz dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Automatyczna toaleta wyposażona jest we wrzutnik monet, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobierałaby opłaty za udostępnienie toalety. Szalet otwiera się automatycznie, po wrzuceniu monety o odpowiednim nominale. Na dzień dzisiejszy Gmina ustaliła opłatę w wysokości 1 zł (brutto) – toaleta zamyka się również automatycznie. Kwota opłat za korzystanie z toalet publicznych (`(...)`) została ustalona na podstawie uchwały z dnia 24 kwietnia 2018 r. Nie ma możliwości bezpłatnego skorzystania z automatycznego szaletu.

Opłaty za korzystanie z toalety stanowią dochód Gminy, który podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina do pobierania opłat za korzystanie z toalet publicznych inkasowanych przez automaty wrzutowe, zainstalowane w toaletach publicznych na terenie Miasta upoważniła czworo pracowników Urzędu Miasta i Gminy. Pobieranie opłat za korzystanie z toalet publicznych z kasety automatów wrzutowych dokonuje Gmina minimum raz w tygodniu w piątek. W przypadku przepełnienia kaset dodatkowych pobrań opłat za korzystanie z toalet dokonuje się niezwłocznie po uzyskaniu takiej informacji od Wydziału Administracyjnego i Zamówień Publicznych. Przeliczanie przez Zespół pobranych z kaset opłat dokonuje się niezwłocznie w siedzibie Urzędu Miasta i Gminy (`(...)`). Po przeliczeniu Zespół sporządza protokół, na którym podpisy składają wszyscy pracownicy pobierający danego dnia opłaty. Pobrana i przeliczona opłata zostaje wpłacona w tym samym dniu roboczym do kasy Urzędu Miasta i Gminy, a podpisany protokół wraz z dowodem wpłaty gotówki przekazywany jest do Wydziału Administracji i Zamówień Publicznych. Na podstawie pobranych opłat Gmina (`(...)`) wystawia fakturę wewnętrzną VAT, której wartość VAT-u jest liczona metodą „w stu” na koniec każdego miesiąca. Na przykład Zespół zebrał w miesiącu czerwcu z automatów kwotę (…) zł. Gmina w miesiącu czerwcu 2018 r. wystawiła fakturę z dnia 31 lipca 2018 r. na kwotę brutto (…) zł, wyliczając metodą „w stu” podatek VAT, jak i kwotę netto. Kwota netto faktury (…) zł, podatek VAT 23% w kwocie (…) zł. Gmina odprowadziła ww. podatek VAT za miesiąc czerwiec w deklaracji VAT-7.

Gmina (`(...)`) w związku z toaletami publicznymi, za które pobiera opłaty za skorzystanie ponosi wydatki bieżące utrzymania tych toalet, tj. woda i ścieki, środki czystości, artykuły do bieżących napraw toalet, opłaty telefoniczne. Opłaty telefoniczne dotyczą abonamentu za dwie karty sim, z których jedna jest umieszczona w centrali komputera w toaletach publicznych, natomiast druga w telefonie obsługi (w momencie wystąpienia alarmu np. przekroczenie czasu korzystania z toalet, wysyłany jest sms z centrali z powiadomieniem do przypisanych numerów, tj. straż miejska oraz telefon obsługi toalet). W okresie od dnia 15 maja do dnia 31 sierpnia 2018 r. Gmina poniosła wydatki na utrzymanie toalet w kwocie brutto (…) zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu inwestycji polegającej na budowie szaletu oraz kosztów utrzymania szaletu (woda, ścieki, środki czystości itp.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miała ona prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją ww. inwestycji oraz od zakupów związanych z utrzymaniem szaletu publicznego, w tym zarówno od wydatków związanych z bieżącym funkcjonowaniem obiektów, jak i od wydatków inwestycyjnych ponoszonych przez Gminę w tym zakresie, gdyż w tym zakresie działa w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. 2016, poz. 710, ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT. A tym samym spełnia przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który mówi, że prawo do odliczenia podatku VAT występuje wyłącznie, gdy świadczone usługi są związane ze sprzedażą opodatkowaną. W konsekwencji posiada prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dotyczących zakupów inwestycyjnych oraz wydatków bieżących. W wyżej wymienionej sytuacji będzie występować tylko i wyłącznie sprzedaż opodatkowana, zatem istnieje prawo do odliczenia podatku VAT. Działalność prowadzona w ramach tej inwestycji i wydatków bieżących związanych z jej użytkowaniem jest całkowicie odpłatna. W konsekwencji, Gmina będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z ww. zakupami, ponieważ efekty tych prac służą czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, bowiem w tym zakresie działa ona w charakterze podatnika. Analizując treść wyżej przywołanych przepisów prawa, zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesione ww. wydatki. Bowiem spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a opisana inwestycja oraz wydatki bieżące dotyczące utrzymania toalet są związane z wykonywaniem wyłącznie czynności opodatkowanych – odpłatnym świadczeniem usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w momencie, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, o czym stanowi art. 15 ust. 6 ustawy.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizując zadania ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zapewniając czystość i porządek na terenie Gminy stworzyła warunki niezbędne do ich utrzymania, w szczególności poprzez budowę, utrzymanie i eksploatację własnych szalet publicznych. W dniu 11 maja 2018 r. oddany został do użytkowania nowo wybudowany z własnych środków Gminy szalet publiczny. Jest to toaleta publiczna damsko/męska oraz dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Automatyczna toaleta wyposażona jest we wrzutnik monet, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobierałaby opłaty za udostępnienie toalety. Szalet otwiera się automatycznie, po wrzuceniu monety o odpowiednim nominale. Na dzień dzisiejszy Gmina ustaliła opłatę w wysokości 1 zł (brutto) – toaleta zamyka się również automatycznie. Kwota opłat za korzystanie z toalet publicznych została ustalona na podstawie uchwały z dnia 24 kwietnia 2018 r. Nie ma możliwości bezpłatnego skorzystania z automatycznego szaletu. Opłaty za korzystanie z toalety stanowią dochód Gminy, który podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina w związku z toaletami publicznymi, za które pobiera opłaty za skorzystanie ponosi wydatki bieżące utrzymania tych toalet, tj. woda i ścieki, środki czystości, artykuły do bieżących napraw toalet, opłaty telefoniczne. Opłaty telefoniczne dotyczą abonamentu za dwie karty sim, z których jedna jest umieszczona w centrali komputera w toaletach publicznych, natomiast druga w telefonie obsługi (w momencie wystąpienia alarmu np. przekroczenie czasu korzystania z toalet, wysyłany jest sms z centrali z powiadomieniem do przypisanych numerów, tj. straż miejska oraz telefon obsługi toalet).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu inwestycji polegającej na budowie szaletu oraz kosztów jego utrzymania (woda, ścieki, środki czystości itp.).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie ww. warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustaw, zostaną spełnione, ponieważ towary i usługi nabywane w związku z budową oraz funkcjonowaniem szaletu publicznego są wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Jak wynika z wniosku korzystanie z szaletu jest odpłatne. Zgodnie z uchwałą z dnia 24 kwietnia 2018 r., opłata za korzystanie z ww. szaletu wynosi 1 zł brutto. Opłaty za korzystanie z toalet stanowią dochód Gminy, który podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową i funkcjonowaniem szaletu publicznego.

Reasumując, Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z budową szaletu i jego funkcjonowaniem (wydatki inwestycyjne i bieżące).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.