0112-KDIL1-3.4012.612.2018.1.JN
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, stowarzyszenie posiadające osobowość prawną, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, jednak korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Realizuje zadanie związane z remontem i modernizacją świetlicy wiejskiej, która jest ogólnodostępnym obiektem wykorzystywanym do celów kulturalno-oświatowych oraz sportowych. Korzystanie ze świetlicy jest bezpłatne, a Wnioskodawca nie prowadzi na jej terenie działalności opodatkowanej VAT. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki na remont i modernizację budynku świetlicy wiejskiej.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT (podatek od towarów i usług) wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z remontem i modernizacją budynku świetlicy wiejskiej (…) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z remontem i modernizacją budynku świetlicy wiejskiej (…).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest stowarzyszeniem posiadającym osobowość prawną i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest jednak czynnym podatnikiem podatku VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Jednym ze statutowych celów działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie wśród członków ochotniczej straży pożarnej kultury fizycznej i sportu oraz prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i rozrywkowej.
W ramach wskazanego celu statutowego Wnioskodawca realizuje zadanie pn. „Remont i modernizacja świetlicy wiejskiej (…)”. Zadanie to Wnioskodawca realizuje z dofinansowaniem środków z dotacji z Województwa na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Świetlica jest użytkowana przez Wnioskodawcę na podstawie umowy użyczenia zawartej w dniu 1 grudnia 2016 r. pomiędzy Gminą X, a Wnioskodawcą.
Świetlica wiejska jest obiektem ogólnie dostępnym, gdzie odbywają się spotkania mieszkańców o charakterze kulturalnym, sportowym i patriotycznym. Korzystanie ze świetlicy jest bezpłatne, a na jej terenie Wnioskodawca nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT. Zasady korzystania ze świetlicy są zapisane w stosownym regulaminie.
Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją zadania są wystawiane na Wnioskodawcę oraz zawierają podatek naliczony.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca ma prawną możliwość do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z remontem i modernizacją budynku świetlicy wiejskiej (…)?
Zdaniem Wnioskodawcy, korzysta on ze zwolnienia podmiotowego podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i w związku z powyższym Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w związku z dokonanymi zakupami, ponieważ korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i zgodnie z art. 88 ust. 4: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2. Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R potwierdzającego rezygnację ze zwolnienia, a obroty Wnioskodawcy w żadnym roku działalności nie przekroczyły kwoty wymienionej w art. 113 ust. 1, której przekroczenie powodowałoby utratę zwolnienia podmiotowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy ‒ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem posiadającym osobowość prawną i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest jednak czynnym podatnikiem podatku VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy. Jednym ze statutowych celów działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie wśród członków ochotniczej straży pożarnej kultury fizycznej i sportu oraz prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i rozrywkowej.
W ramach wskazanego celu statutowego Wnioskodawca realizuje zadanie pn. „Remont i modernizacja świetlicy wiejskiej (…)”. Zadanie to Wnioskodawca realizuje z dofinansowaniem środków z dotacji z Województwa na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Świetlica jest użytkowana przez Wnioskodawcę na podstawie umowy użyczenia pomiędzy Gminą X a Wnioskodawcą. Świetlica wiejska jest obiektem ogólnie dostępnym, gdzie odbywają się spotkania mieszkańców o charakterze kulturalnym, sportowym i patriotycznym. Korzystanie ze świetlicy jest bezpłatne, a na jej terenie Wnioskodawca nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT. Zasady korzystania ze świetlicy są zapisane w stosownym regulaminie. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją zadania są wystawiane na Wnioskodawcę oraz zawierają podatek naliczony.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.
W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT (korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy), a nabyte towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego zadania.
Podsumowując, Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z remontem i modernizacją budynku świetlicy wiejskiej (…).
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili