Gmina realizuje projekt "Modernizacja obiektu infrastruktury rekreacyjnej", który jest dofinansowany z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. Celem projektu jest zachowanie dziedzictwa kulturowego oraz poprawa jakości życia mieszkańców poprzez modernizację obiektu infrastruktury rekreacyjnej. Gmina ponosi koszty robót budowlanych, które są dokumentowane fakturami VAT. W związku z tym Gmina zapytała o możliwość odliczenia podatku naliczonego z tych faktur. Organ podatkowy uznał, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ realizuje projekt w ramach zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, a nie w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 12 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „Modernizacja obiektu infrastruktury rekreacyjnej (…)” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „Modernizacja obiektu infrastruktury rekreacyjnej (…)”.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina realizuje projekt pn. „Modernizacja obiektu infrastruktury rekreacyjnej (…)” dofinansowanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Celem operacji jest zachowanie dziedzictwa kulturowego i poprawa jakości życia mieszkańców poprzez modernizację obiektu infrastruktury rekreacyjnej w miejscowości w 2018 r.
W ramach realizacji projektu, przewidziano następujące działania:
Zakończenie realizacji zadania planowane jest do dnia 31 grudnia 2018 r. Stosowna umowa o dofinansowanie projektu w kwocie do (…) zł została podpisana w dniu xx sierpnia 2018 r.
W związku z realizacją przedsięwzięcia Gmina ponosi koszty związane z wykonaniem robót budowlanych. Wydatki będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT (podatek od towarów i usług) z wykazanymi kwotami podatku. Gmina jest posiadaczem samoistnym nieruchomości, na której posadowiony jest budynek. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą również wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Realizacja przez Gminę ww. przedsięwzięcia nie będzie generowała jakichkolwiek przychodów. Jedynymi uzyskanymi przez realizację danej inwestycji korzyściami są efekty społeczne (całkowicie nieodpłatne). w wyniku realizacji działań nie są i nie będą pobierane żadne opłaty, realizowany projekt ma służyć całej społeczności lokalnej.
Gmina wskazaną inwestycję zaliczyła do zadań własnych nałożonych na nią, w szczególności z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym – do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. W powyższym zakresie Gmina uznała, że jako jednostka samorządu terytorialnego, obowiązana do realizacji zadań nałożonych przez ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, czyli zadań własnych gminy, nie jest uznawana za podatnika VAT.
Należy zaznaczyć, że zakupy towarów i usług w ramach projektu są oraz będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Gmina w związku z zamiarem wykorzystywania przedmiotowej inwestycji do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie obniżyła podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących wskazanej inwestycji. Wskazać należy także, że Gmina podczas ubiegania się o dofinansowanie wskazanej inwestycji w związku brakiem możliwości odliczenia podatku VAT, ujęła podatek VAT w całości jako koszt kwalifikowany.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach VAT, dokumentujących wydatki na realizację powyższego przedsięwzięcia, współfinansowanego ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on i nie będzie mieć prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu, bowiem nabywane towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko podatnikowi, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Zakupy dokonane przez Gminę w ramach realizowanego projektu nie służą i nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych czy też zwolnionych. Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Przedmiotowa inwestycja jest zadaniem własnym Gminy i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tzn. żaden efekt realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Tym samym, nabycia towarów i usług w celu realizacji wskazanego przedsięwzięcia Gmina dokonuje jako organ władzy publicznej, nie zaś jako podatnik podatku VAT. Przedmiotowe przedsięwzięcie nie będzie służyć celom zarobkowym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Realizuje ona projekt pn. „Modernizacja obiektu infrastruktury rekreacyjnej (…)” dofinansowanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Celem projektu jest zachowanie dziedzictwa kulturowego i poprawa jakości życia mieszkańców poprzez modernizację obiektu infrastruktury rekreacyjnej w miejscowości w 2018 r. W ramach realizacji projektu, przewidziano następujące działania: wykonanie izolacji termicznej ścian fundamentowych; wykonanie izolacji termicznej (poziomej) stropu; modernizację kanału wentylacyjnego; modernizację łazienki; wymianę stolarki okiennej i drzwiowej; modernizację instalacji c.o. i wod-kan; malowanie ścian wewnętrznych; zakup i montaż 9 sztuk urządzeń siłowych. Wydatki będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi kwotami podatku. Gmina jest posiadaczem samoistnym nieruchomości, na której posadowiony jest budynek. Efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą również wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Realizacja przez Gminę ww. projektu nie będzie generowała jakichkolwiek przychodów. Jedynymi uzyskanymi przez realizację danej inwestycji korzyściami są efekty społeczne (całkowicie nieodpłatne). Z wyniku realizacji działań nie są i nie będą pobierane żadne opłaty, realizowany projekt ma służyć całej społeczności lokalnej. Gmina wskazany projekt zaliczyła do zadań własnych nałożonych na nią art. 7 ust.1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Realizacja przedmiotowego projektu odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując ww. projekt działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, a Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.
Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu, współfinansowanego ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Gminę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili