0112-KDIL1-1.4012.692.2018.1.PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (…) (w dalszej części wniosku Szpital) przystąpił do realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa VIII: Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, działanie 8.4 Infrastruktura społeczna, poddziałanie 8.4.1 Infrastruktura ochrony zdrowia pn. „(…)”. Zamierzenie pt. „(…)”, stanowi projekt dotyczący inwestycji w ramach infrastruktury dedykowanej kobietom w ciąży oraz dzieciom. Projekt obejmuje następujące zadania:

1. Doposażenie oddziału ginekologiczno-położniczego (m.in. USG ginekologiczne, KTG z głowicą bezprzewodową, wanna do porodu, kolumny anestezjologiczne, inkubatory transportowe, łóżka, stanowiska noworodkowe).
2. Doposażenie poradni ginekologiczno-położniczej (m.in. USG ginekologiczne, fotel ginekologiczny, lampa zabiegowa).
3. Doposażenie poradni neurologii/POZ – w zakresie opieki pediatrycznej (m.in. USG płucne, defibrylator z elektrodami).

Budżet projektu przedstawia się następująco: budżet projektu, wydatki kwalifikowalne, w tym VAT (podatek od towarów i usług), dofinansowanie; (…) zł. Celem głównym projektu jest poprawa dostępu do wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie ginekologii, położnictwa i neonatologii. Do jego realizacji przyczyniać się mają dwa cele szczegółowe:

• wzrost dostępności specjalistycznej aparatury medycznej na potrzeby diagnostyki i leczenia na oddziale ginekologiczno-położniczym i w poradni neonatologicznej w ramach SPZOZ;
• poprawa jakości świadczeń medycznych z zakresu ginekologii i neonatologii w ramach SPZOZ.

Grupy docelowe stanowić będą: mieszkańcy powiatu (…), pacjenci SPZOZ, a pośrednio personel medyczny i powiecie. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Zgodnie ze statutem jednostka prowadzi działalność związaną z udzielaniem świadczeń opieki medycznej w głównej mierze w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Usługi te są zwolnione z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jako usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, które to usługi na podstawie ww. artykułu zwolnione są od podatku VAT. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Szpital uzyskuje wpływy ze sprzedaży opodatkowanej z tytułu działalności pomocniczej w tym między innymi z tytułu najmu powierzchni, opłat za parking, usługi ksero, odpłatnych sterylizacji. Stosunek sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem wynosi 1,9%. Jednak w związku z tym, że warunki przyznania dofinansowania w projekcie nie pozwalają na wykonywanie jakiejkolwiek działalności komercyjnej w ramach projektu, nie jest możliwe uzyskanie wpływów ze sprzedaży opodatkowanej z działalności wykonanej na sprzęcie zakupionym w ramach projektu bez naruszenia warunków na jakich zostało przyznane dofinansowanie. Wobec tego, gdyby Szpital wykonywał działalność odpłatną na tym sprzęcie, musiałby zwrócić dofinansowanie. Nie można wobec tego uznać, że zakupy dokonane w ramach projektu dotyczą sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Szpital będzie wykorzystywał zakupiony sprzęt i wyposażenie związane z realizacją projektu do czynności nieopodatkowanych, a także wyłącznie do sprzedaży zwolnionej z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy SP ZOZ w odniesieniu do projektu pn. „(…)” ma możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z tą inwestycją?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z prowadzeniem sprzedaży zwolnionej, podatnikowi na podstawie art. 89 ustawy o VAT nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego od zakupionych towarów w tym od zakupionego sprzętu oraz wyposażenia w tej części, w której będzie on wykorzystywany do celów zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem. Sprzęt, który zostanie zakupiony w ramach Programu będzie służył do świadczenia usług wyłącznie zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT przez co podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionego wyposażenia i sprzętu. W związku z warunkami przyznania dofinansowania w ramach projektu na sprzęt oraz wyposażenie w ramach projektu Szpital nie ma możliwości sprzedaży tego sprzętu, a także nie może pobierać żadnych opłat za czynności wykonywane za pomocą sprzętu i wyposażenia zakupionego w ramach projektu, tym samym dokonywać sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Zdaniem Szpitala przy obecnie obowiązującym stanie prawnym nie jest możliwe odliczenie podatku VAT od zakupionego w ramach projektu sprzętu i wyposażenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Stosownie do treści tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku, gdy towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedsięwzięcia będą miały związek wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności zwolnionych od VAT to – zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy – Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.