Interpretacja dotyczy tego, czy dotacja z A, przeznaczona na pokrycie 90% kosztów opracowywania strategii rozwoju dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw z subregionu Z, jest dopłatą do ceny końcowej, stanowi obrót i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, w przypadku opodatkowania dotacji VAT, należy ustalić, czy traktować ją jako kwotę brutto i naliczyć należny podatek od towarów i usług metodą "w stu" od kwoty dotacji. Organ uznał, że dotacja z A wpływa bezpośrednio na cenę usług doradczych świadczonych przez Wnioskodawcę, co oznacza, że stanowi część zapłaty otrzymanej od osoby trzeciej. W związku z tym, dofinansowanie to jest podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT i zasadniczo podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W odniesieniu do sposobu obliczenia podatku VAT od dotacji, Organ zaakceptował stanowisko Wnioskodawcy, uznając, że dotację należy traktować jako kwotę brutto i naliczyć należny podatek od towarów i usług metodą "w stu" od kwoty otrzymanej dotacji.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem sygnowanym datą 17 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług – jest:
UZASADNIENIE
W dniu 9 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy dotacja z A na pokrycie 90% kosztów związanych z opracowywaniem strategii rozwoju dla mikro, małych, średnich przedsiębiorstw z subregionu Z jest dopłatą do ceny końcowej, stanowi obrót i jest opodatkowana podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz określenia, w przypadku gdy otrzymana dotacja będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy należy potraktować ją jako kwotę brutto i naliczyć należny podatek od towarów i usług metodą „w stu” od kwoty otrzymanej dotacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniu 10 października 2018 r. o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz dokument, z którego wynika prawo osób podpisanych na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
X (dalej: Wnioskodawca lub Związek) jako związek zawodowy prowadzi działalność zwolnioną od VAT, służącą realizacji zadań statutowych. Jednocześnie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, gdyż w ramach swojej działalności świadczy usługi wynajmu wolnej powierzchni lokalu, opodatkowane podatkiem VAT. Dochód z tego tytułu jest wykorzystywany w całości do celów statutowych Związku.
X w partnerstwie z Y S.A. złożył wniosek aplikacyjny do A w ramach Działania (…).
Po podpisaniu umowy z A, (…) o dofinansowanie, będzie realizować projekt pod nazwą „(…)”. Jego celem będzie wyłonienie projektów, które w największym stopniu przyczynią się do osiągnięcia celów B oraz celów działania określonych w C.
Celami tymi będą w szczególności: wzrost liczby MMSP wykorzystujących wsparcie partnerów społecznych przy realizacji działań wspierających rozwój przedsiębiorstwa, w tym pozwalających na efektywne wykorzystanie podmiotowych systemów finansowania w regionach.
Cel projektu zostanie osiągnięty w wyniku podjęcia przez Wnioskodawcę działań polegających na:
W związku z realizacją ww. działań merytorycznych, Wnioskodawca ponosi wydatki kwalifikowalne, na które otrzyma z A dofinansowanie w wysokości nie więcej niż 90% wydatków kwalifikowalnych projektu. Zgodnie z (…), Wnioskodawca zobowiązany jest do zapewnienia wkładu własnego w wysokości co najmniej 10% wartości wydatków kwalifikowanych projektu.
Wkład własny stanowią środki finansowe w formie pieniężnej pozyskane przez Wnioskodawcę od przedsiębiorców biorących udział w projekcie, w wysokości co najmniej 10% kosztów usług doradczych, co będzie udokumentowane wystawieniem przez Wnioskodawcę na ich rzecz faktury VAT. Różnica pomiędzy kosztem usług doradczych a częściową odpłatnością poniesioną przez przedsiębiorców stanowi wartość pomocy de minimis/publicznej udzielanej dla tych przedsiębiorców.
W przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę i partnera wkładu własnego w kwocie niższej niż określona w umowie o dofinansowanie projektu, A obniży kwotę przyznanego dofinansowania proporcjonalnie do jej udziału w całkowitej wartości projektu. Wkład własny, który zostanie rozliczony ponad wysokość wskazaną w umowie o dofinansowanie może zostać uznany za niekwalifikowalny. Wkład własny musi być wniesiony w ramach kosztów bezpośrednich związanych z realizacją usług doradczych.
Otrzymana dotacja i wkład własny wnoszony przez Uczestników Projektu mogą być przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów realizacji projektu, ponieważ nie zakłada się tutaj osiągnięcia zysku.
Budżet projektu przewiduje poniesienie wydatków na działania merytoryczne w postaci:
Ponadto z pisma stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
Otrzymana dotacja na pokrycie wydatków kwalifikowalnych, nie będzie bezpośrednią dopłatą do ceny końcowej, lecz zwrotem poniesionych wydatków na organizację doradztwa dla przedsiębiorstw, nie stanowi obrotu i nie jest podstawą do naliczenia podatku VAT należnego. Ponadto obciążenie VAT należnym otrzymanej dotacji spowoduje powstanie luki finansowej z powodu realizacji działań z wykorzystaniem własnych pracowników.
Ad. 2
Jeżeli otrzymana dotacja zostanie uznana za podstawę opodatkowania podatkiem VAT, to kwotę dotacji należy potraktować jako kwotę brutto i naliczyć należny podatek VAT metodą „w stu”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie nie będące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.
Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.
Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako związek zawodowy prowadzi działalność zwolnioną od VAT, służącą realizacji zadań statutowych. Jednocześnie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, gdyż w ramach swojej działalności świadczy usługi wynajmu wolnej powierzchni lokalu, opodatkowane podatkiem VAT. Dochód z tego tytułu jest wykorzystywany w całości do celów statutowych Związku. Wnioskodawca w partnerstwie ze Spółką akcyjną złożył wniosek aplikacyjny do A w ramach Działania 2.2 „Wsparcie na rzecz zarządzania strategicznego przedsiębiorstw oraz budowy przewagi konkurencyjnej na rynku”. Po podpisaniu umowy z A o dofinansowanie, będzie realizować projekt pod nazwą „(…)”. Jego celem będzie wyłonienie projektów, które w największym stopniu przyczynią się do osiągnięcia celów B oraz celów działania określonych w C. Celami tymi będą w szczególności: wzrost liczby MMSP wykorzystujących wsparcie partnerów społecznych przy realizacji działań wspierających rozwój przedsiębiorstwa, w tym pozwalających na efektywne wykorzystanie podmiotowych systemów finansowania w regionach. Cel projektu zostanie osiągnięty w wyniku podjęcia przez Wnioskodawcę działań polegających na: identyfikacji potencjalnych odbiorców wsparcia; opracowaniu analizy potrzeb rozwojowych MMSP (z uwzględnieniem pracowników w niekorzystnej sytuacji na rynku pracy, w tym pracowników w wieku 45+, – o ile dotyczy), które nie posiadają planu lub strategii rozwoju; przygotowaniu na podstawie opracowanej analizy Planów Rozwojowych określających zakres działań niezbędnych do zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb rozwojowych; monitoringu i doradztwie w zakresie wdrożenia planów rozwojowych MMSP w okresie trwania projektu; analizie faktycznej dostępności usług w branży dla MMSP w ramach podmiotowych systemów finansowania i – o ile dotyczy – podejmowania działań interwencyjnych; upowszechniania wśród interesariuszy wiedzy o zdiagnozowanych potrzebach lub barierach rozwojowych, które wykraczają poza bezpośredni zakres wsparcia w Bazie Usług Rozwojowych i podejmowanie działań wdrożeniowych lub interwencji koniecznych do ich zaspokojenia. W związku z realizacją ww. działań merytorycznych, Wnioskodawca ponosi wydatki kwalifikowalne, na które otrzyma z A dofinansowanie w wysokości nie więcej niż 90% wydatków kwalifikowalnych projektu. Zgodnie z (…), Wnioskodawca zobowiązany jest do zapewnienia wkładu własnego w wysokości co najmniej 10% wartości wydatków kwalifikowanych projektu. Wkład własny stanowią środki finansowe w formie pieniężnej pozyskane przez Wnioskodawcę od przedsiębiorców biorących udział w projekcie, w wysokości co najmniej 10% kosztów usług doradczych, co będzie udokumentowane wystawieniem przez Wnioskodawcę na ich rzecz faktury VAT. Różnica pomiędzy kosztem usług doradczych a częściową odpłatnością poniesioną przez przedsiębiorców stanowi wartość pomocy de minimis/publicznej udzielanej dla tych przedsiębiorców. W przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę i partnera wkładu własnego w kwocie niższej niż określona w umowie o dofinansowanie projektu, A obniży kwotę przyznanego dofinansowania proporcjonalnie do jej udziału w całkowitej wartości projektu. Wkład własny, który zostanie rozliczony ponad wysokość wskazaną w umowie o dofinansowanie może zostać uznany za niekwalifikowalny. Wkład własny musi być wniesiony w ramach kosztów bezpośrednich związanych z realizacją usług doradczych. Otrzymana dotacja i wkład własny wnoszony przez Uczestników Projektu mogą być przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów realizacji projektu, ponieważ nie zakłada się tutaj osiągnięcia zysku. Budżet projektu przewiduje poniesienie wydatków na działania merytoryczne w postaci: wynagrodzenia personelu projektu, które stanowią 81,40% wartości budżetu projektu; pozostałe wydatki, w tym zakupy opodatkowane podatkiem VAT. Usługi doradcze w ramach projektu, o którym mowa we wniosku pn. „(…)”, Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz przedsiębiorców odpłatnie. Zgodnie z konkursem A, gdzie w wytycznych wskazano cenę usługi dla jednego MSP w zależności od rodzaju przedsiębiorcy – Mikro cena niższa, mały – wyższa i średni najwyższa. Cena/należność za wskazane usługi będzie jednakowa dla każdego podmiotu (przedsiębiorcy) uczestniczącego w projekcie, w zależności czy będzie to przedsiębiorca należący do kategorii Mikro, mały czy średni – zgodnie z konkursem A. Warunki umów, na podstawie których Wnioskodawca wykona usługi doradcze, będą jednakowe dla wszystkich podmiotów. Będzie możliwość odstąpienia od umów przed podjęciem realizacji usługi. Nie będzie możliwości rezygnacji z usługi w trakcie jej prowadzenia, gdyż koszty takie byłyby niekwalifikowane w projekcie i musiałby je pokryć Realizator projektu. Realizacja projektu obejmującego świadczenie usług doradczych jest całkowicie uzależniona od otrzymanej dotacji – jeśli Wnioskodawca nie otrzymałby dotacji nie realizowałby ww. projektu. Otrzymana dotacja pozwala świadczyć Wnioskodawcy usługi doradcze, których bez projektu i dofinansowania z D w ogóle by nie świadczył. Wnioskodawca bez projektu i dofinansowania z D w ogóle by nie świadczył tego rodzaju usług doradczych. Kwoty dotacji wyliczane są zgodnie z konkursem A, gdzie w wytycznych wskazano cenę usługi dla jednego MSP w zależności od rodzaju przedsiębiorcy – Mikro cena niższa, mały – wyższa i średni najwyższa. Budżet wynika z przyjętych ilości przedsiębiorców z różnych kategorii pomnożona przez kwotę przewidzianą na dany rodzaj przedsiębiorstwa w wytycznych konkursowych A. Wnioskodawca będzie rozliczał się ze 100% poniesionych wydatków A poprzez składane wnioski o płatność z zestawieniem wszystkich wydatków: umów o pracę, rachunków, faktur wraz z dowodami zapłaty oraz ze zrealizowanych usług na rzecz MSP. W przypadku niezrealizowania przedmiotowego projektu Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych w zależności od stopnia zrealizowania projektu i osiągniętych wskaźników. Całość dotacji będzie wykorzystana tylko i wyłącznie na realizację projektu, z których Wnioskodawca będzie musiał się w całości rozliczyć – żadne środki nie zostaną przekazane uczestnikom projektu w formie pieniężnej.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy dotacja z A na pokrycie 90% kosztów związanych z opracowywaniem strategii rozwoju dla mikro, małych, średnich przedsiębiorstw z subregionu Z jest dopłatą do ceny końcowej, stanowi obrót i jest opodatkowana podatkiem VAT.
Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Ponadto przepis ten wskazuje, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:
Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.
Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.
W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.
Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca po podpisaniu umowy z A o dofinansowanie, będzie realizować projekt pn. „(…)”. Cel projektu zostanie osiągnięty w wyniku podjęcia przez Wnioskodawcę szeregu działań. W związku z realizacją ww. działań merytorycznych, Wnioskodawca ponosi wydatki kwalifikowalne, na które otrzyma z A dofinansowanie w wysokości nie więcej niż 90% wydatków kwalifikowalnych projektu. W ramach opisanego projektu Wnioskodawca będzie świadczył usługi doradcze na rzecz przedsiębiorców, którzy będą z tego tytułu wnosić opłaty w wysokości co najmniej 10% kosztów usług doradczych, co będzie udokumentowane wystawieniem przez Wnioskodawcę na ich rzecz faktury VAT. Realizacja projektu obejmującego świadczenie usług doradczych jest całkowicie uzależniona od otrzymanej dotacji – jeśli Wnioskodawca nie otrzymałby dotacji nie realizowałby ww. projektu. Wnioskodawca bez projektu i dofinansowania z D w ogóle by nie świadczył tego rodzaju usług doradczych.
Zatem w niniejszej sprawie dotacja jest przyznana Wnioskodawcy jednak obejmuje konkretną usługę doradczą świadczoną na rzecz mikro, małego i średniego przedsiębiorcy w ramach projektu, co oznacza, że jest przypisana konkretnemu odbiorcy tej usługi. Wnioskodawca wykonując ww. usługę na rzecz określonego przedsiębiorcy bez otrzymanej dotacji nie mógłby skalkulować ceny usługi na poziomie odpowiadającym obecnym wpłatom (wkładu własnego) dokonywanym przez przedsiębiorców w wysokości odpowiadającej 10% wartości usługi doradczej.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.
W opinii tut. Organu przekazane dla Wnioskodawcy środki finansowe z A na realizację ww. projektu należy uznać – wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca – za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Należy bowiem zauważyć, że okoliczności sprawy nie potwierdzają, że otrzymane przez Wnioskodawcę środki zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz będą mogły zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie, tj. na świadczenie usług doradczych na rzecz konkretnego przedsiębiorcy w ramach realizowanego projektu. Jak wynika z opisu sprawy przedmiotowa dotacja może być przeznaczona tylko na pokrycie kosztów realizacji projektu, uzyskane środki zostaną więc wykorzystane na określone działanie związane z realizacją projektu, tj. na świadczenie ww. usług doradczych. Zatem poprzez sfinansowanie części kosztów usługi doradczej przedsiębiorca nie płaci pełnej kwoty należnej.
W świetle powyższego, należy uznać, że kwota obowiązkowej wpłaty wkładu własnego odbiorcy świadczenia, tj. określonego przedsiębiorcy z tytułu realizacji na jego rzecz usługi doradczej, z uwagi na przyznane dofinansowanie, będzie niższa od kwoty, jaką Wnioskodawca musiałby żądać od przedsiębiorcy, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było. Otrzymane dofinansowanie w sposób zindywidualizowany i policzalny związane jest z wartością danego świadczenia, a więc jego ceną. Zatem na wysokość otrzymanej od przedsiębiorcy wpłaty ma bezpośredni wpływ otrzymana dotacja.
Tym samym uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, wskazać należy, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług doradczych jest nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą uiszczają przedsiębiorcy biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową, ale także środki otrzymane przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu, jako mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz przedsiębiorców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego.
W konsekwencji otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie z A na realizację projektu pn. „(…)” ma bezpośredni wpływ na kwotę zapłaty (cenę) z tytułu świadczenia usług doradczych, a zatem stanowi część zapłaty otrzymaną od osoby trzeciej. W konsekwencji ww. dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, tym samym co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wg stawki właściwej dla czynności z którą dofinansowanie to jest związane.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w analizowane sprawie dotacja z A na pokrycie 90% kosztów związanych z opracowywaniem strategii rozwoju dla mikro, małych, średnich przedsiębiorstw z subregionu Z jest dopłatą do ceny końcowej, stanowi obrót i co do zasady jest opodatkowana podatkiem VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.
Przechodząc natomiast do kwestii określenia, w przypadku gdy otrzymana dotacja będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy należy potraktować ją jako kwotę brutto i naliczyć należny podatek od towarów i usług metodą „w stu” od kwoty otrzymanej dotacji, należy zauważyć, że jak wyżej wskazano, otrzymane przez Związek dofinansowanie ze środków A na przedmiotowy projekt będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy.
Podstawą opodatkowania otrzymanej dotacji będzie jej wartość pomniejszona – zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy – o podatek. Zatem w kwocie dotacji powinna zostać zawarta kwota podatku.
W konsekwencji Wnioskodawca powinien wyliczyć wartość podatku VAT metodą „w stu”, traktując wskazaną kwotę dofinansowania jako kwotę brutto, tj. kwotę zawierającą podatek należny.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczonych przez Wnioskodawcę usług doradczych.
Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie wskazania, czy dotacja z A na pokrycie 90% kosztów związanych z opracowywaniem strategii rozwoju dla mikro, małych, średnich przedsiębiorstw z subregionu Z jest dopłatą do ceny końcowej, stanowi obrót i jest opodatkowana podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz określenia, w przypadku gdy otrzymana dotacja będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy należy potraktować ją jako kwotę brutto i naliczyć należny podatek od towarów i usług metodą „w stu” od kwoty otrzymanej dotacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie stwierdzenia, czy od nabytych na potrzeby realizacji projektu środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, towarów i usług przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz wskazania, czy odliczenie podatku VAT przysługuje od wszystkich wydatków poniesionych na realizację projektu, czy tylko od części związanej z czynnościami opodatkowanymi, tj. świadczeniem usług doradczych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4), zostało wydane postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 22 października 2018 r. nr 0112-KDIL4.4012.575.2018.1.NK.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili