Gmina, jako czynny podatnik VAT, realizuje inwestycję pod nazwą "Przebudowa terenu" w ramach umowy o przyznaniu pomocy z Województwem. Celem tej inwestycji jest stworzenie miejsca spotkań o charakterze społeczno-kulturowym, co obejmuje ogrodzenie terenu, utwardzenie placu oraz montaż tablicy informacyjnej. Inwestycja ma na celu rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej oraz kulturalnej. Korzystanie z obiektów przez podmioty trzecie będzie nieodpłatne i odbywać się na zasadach ogólnej dostępności majątku publicznego. Gmina nie zamierza wykorzystywać nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych VAT. W związku z tym, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z tą inwestycją.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji. Wniosek został uzupełniony w dniu 4 września o adres elektroniczny do doręczeń.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w ramach zawartej z Województwem umowy o przyznaniu pomocy (na podstawie art. 34 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020) realizuje zadanie inwestycyjne pn. „Przebudowa terenu (…)” (zwane dalej: Inwestycją). W celu realizacji Inwestycji na mocy ww. umowy Gminie zostało przyznane dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich do wysokości nie wyższej niż 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji.
Przedmiotem Inwestycji jest przebudowa terenu poprzez:
W ramach Inwestycji mają zostać zrealizowane następujące wskaźniki:
W wyniku realizacji Inwestycji zostanie osiągnięty następujący cel: Utworzenie miejsca spotkań o charakterze społeczno-kulturowym poprzez ogrodzenie terenu, utwardzenie placu oraz montaż tablicy informacyjnej.
Zakres Inwestycji przewiduje rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej. Realizacja Inwestycji bezpośrednio przyczyni się do wzrostu konkurencyjności gospodarczej w tym branży turystycznej, poprzez rozwój infrastruktury oraz oferty turystycznej i rekreacyjnej, co wpisuje się w realizację przedsięwzięcia „Inwestycje i wyposażenie związane z kultywowaniem tradycji, rekreacją i sportem”. Pośrednio realizacja Inwestycji przyczyni się do realizacji celu szczegółowego w postaci – rozwoju oferty aktywnego spędzania wolnego czasu, oraz realizacji przedsięwzięcia – Organizacja przedsięwzięć związanych ze sportem, rekreacją i kulturą.
Inwestycja przyczyni się do ożywienia życia społecznego i aktywizacji lokalnej społeczności, będąc narzędziem integracji społecznej. Realizacja Inwestycji stworzy możliwość uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych mieszkańców i turystów poprzez udostępnienie całego terenu mieszkańcom i turystom. Wykonanie Inwestycji wpłynie na poprawę wizerunku wsi, a przez to uatrakcyjni pobyt turystów w gospodarstwach agroturystycznych. Korzystanie z Inwestycji przez podmioty trzecie jest i będzie nieodpłatne i odbywa się/odbywać się będzie na zasadach ogólnej dostępności majątku publicznego. Gmina nie będzie wykorzystywała towarów i usług nabywanych w związku z realizacją Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT (podatek od towarów i usług). Inwestycja będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.
Ponoszone przez Gminę wydatki w ramach Inwestycji są dokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców i wykonawców fakturami VAT z wykazywanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Gmina nie odliczała dotychczas podatku naliczonego od wydatków na realizację Inwestycji.
Gmina w trakcie składania wniosku o płatność zamierza złożyć Instytucji zarządzającej w formie załącznika do wniosku, interpretację indywidualną w zakresie prawa i braku prawa do odliczenia VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na Inwestycję.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za zakupy towarów i usług niezbędnych do realizacji Inwestycji, tj. czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało mu prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za zakupy towarów i usług niezbędnych do realizacji Inwestycji. Gmina nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na Inwestycję.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), obniżenie kwoty podatku należnego uzależnione jest od zakresu, w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną.
W świetle art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną łącznie spełnione określone warunki, tzn.:
Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza, obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zapis cytowanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza co do zasady te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, dalej: „u.s.g.”) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 u.s.g. do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.s.g. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (pkt 9), kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10), utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15), a nadto promocji Gminy (pkt 18).
Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Gmina nabywając towary/usługi celem realizacji Inwestycji, nie nabywa ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie działa w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Wydatki na Inwestycje są bowiem ponoszone na realizację nieodpłatnych zadań użyteczności publicznej w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz promocji Gminy. Jak zostało wskazane, Gmina nie przewidywała/nie przewiduje wykorzystywania nabytych towarów i usług w ramach realizacji Inwestycji do świadczenia odpłatnych usług/dostawy towarów, które potencjalnie mogłyby podlegać opodatkowaniu VAT po stronie Gminy i stanowiłyby działalność gospodarczą Gminy w rozumieniu ustawy o VAT. Wydatki na Inwestycję są zatem ponoszone poza działalnością gospodarczą Gminy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.
Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek (co najmniej pośredni) ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Jak zostało wskazane, Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosiła wydatki na Inwestycję niemniej zamiarem Gminy nie jest i nie będzie wykorzystywanie Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w ocenie Gminy, nie istnieje związek pomiędzy wydatkami związanymi z realizacją Inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT przez Gminę. W konsekwencji druga przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkująca możliwość odliczenia VAT naliczonego również nie zostanie spełniona. Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie między innymi w następujących interpretacjach indywidualnych:
Mając na uwadze powyższe argumenty, w ocenie Gminy nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy), utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy), a nadto promocji Gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy).
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w ramach zawartej z Województwem umowy o przyznaniu pomocy, realizuje zadanie inwestycyjne poprzez: budowę ogrodzenia i utwardzenie terenu. W celu realizacji Inwestycji na mocy ww. umowy Gminie zostało przyznane dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich do wysokości nie wyższej niż 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji. Przedmiotem Inwestycji jest przebudowa terenu i Izby Regionalnej. W wyniku realizacji Inwestycji zostanie osiągnięty następujący cel: Utworzenie miejsca spotkań o charakterze społeczno-kulturowym poprzez ogrodzenie terenu, utwardzenie placu oraz montaż tablicy informacyjnej. Zakres Inwestycji przewiduje rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej. Realizacja Inwestycji bezpośrednio przyczyni się do wzrostu konkurencyjności gospodarczej w tym branży turystycznej, poprzez rozwój infrastruktury oraz oferty turystycznej i rekreacyjnej, co wpisuje się w realizację przedsięwzięcia „Inwestycje i wyposażenie związane z kultywowaniem tradycji, rekreacją i sportem”. Pośrednio realizacja Inwestycji przyczyni się do realizacji celu szczegółowego w postaci – rozwoju oferty aktywnego spędzania wolnego czasu, oraz realizacji przedsięwzięcia – Organizacja przedsięwzięć związanych ze sportem, rekreacją i kulturą.
Inwestycja przyczyni się do ożywienia życia społecznego i aktywizacji lokalnej społeczności, będąc narzędziem integracji społecznej. Realizacja Inwestycji stworzy możliwość uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych mieszkańców i turystów poprzez udostępnienie całego terenu mieszkańcom i turystom. Wykonanie Inwestycji wpłynie na poprawę wizerunku wsi, a przez to uatrakcyjni pobyt turystów w gospodarstwach agroturystycznych. Korzystanie z Inwestycji przez podmioty trzecie jest i będzie nieodpłatne i odbywa się/odbywać się będzie na zasadach ogólnej dostępności majątku publicznego. Gmina nie będzie wykorzystywała towarów i usług nabywanych w związku z realizacją Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT. Inwestycja będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.
Ponoszone przez Gminę wydatki w ramach Inwestycji są dokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców i wykonawców fakturami VAT z wykazywanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Gmina nie odliczała dotychczas podatku naliczonego od wydatków na realizację Inwestycji.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W analizowanej sprawie pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Gmina, realizując ww. Inwestycję, nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji Inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykorzystywanymi przez Gminę. Jak wskazał Wnioskodawca – korzystanie z Inwestycji przez podmioty trzecie jest i będzie nieodpłatne i odbywa się/odbywać się będzie na zasadach ogólnej dostępności majątku publicznego. Gmina nie będzie wykorzystywała towarów i usług nabywanych w związku z realizacją Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT. Inwestycja będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.
Zatem Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji.
Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa terenu (…)”.
W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.
Tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.
Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego co do zasady wydawane są w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili