0112-KDIL1-2.4012.576.2018.2.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 28 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 22 i 26 października 2018 r. (data wpływu 22 i 26 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług – jest:

• prawidłowe – w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) otrzymanej dotacji,
• nieprawidłowe – w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego,
• prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ŚT i WNiP.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższych zakresach. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 22 i 26 października 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie zapytań i własnego stanowiska w sprawie oraz dokonanie wpłaty dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. zawarła w dniu 25 czerwca 2018 r. Umowę z Zarządem Województwa, której przedmiotem jest dofinansowanie Projektu, dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa 1 „Innowacyjna i konkurencyjna Gospodarka”, Działanie 1.3 „Wsparcie infrastruktury na rzecz rozwoju gospodarczego”, Poddziałania 1.3.1 „Wsparcie inkubacji przedsiębiorstw”. Umowa określa zasady wykorzystania dofinansowania i rozliczania wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu, przekazywania dofinansowania w formie refundacji poniesionych wydatków na realizację Projektu.

Instytucja Zarządzająca RPO 2014+ przyznaje Sp. z o.o. dofinansowanie na realizację Projektu w ustalonej kwocie z budżetu środków europejskich, które stanowi nie więcej niż 85% wydatków kwalifikowalnych Projektu. Podatek VAT nie jest kosztem kwalifikowalnym w Projekcie.

Przedmiotem Projektu jest wsparcie 40 małych i średnich przedsiębiorstw z województwa w początkowej fazie działalności (do 24 mcy), które nie korzystały ze wsparcia X, kompleksowym programem inkubacji obejmującym wsparcie inwestycyjne na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezbędnych do działalności gospodarczej oraz wsparcie merytoryczne obejmujące: usługi informacyjno-doradcze, szkoleniowe, innowacje i technologie, badawcze, infrastrukturalne i okołobiznesowe oraz komplementarne usługi finansowe uzupełniające wsparcie inwestycyjne.

Celem Projektu jest osiągnięcie do grudnia 2020 r. lepszych warunków rozwoju 40 MSP z woj. Dla każdej z inkubowanych firm przewidziano wsparcie inwestycyjne obejmujące zakup nowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wsparcie to nie obejmuje: kosztów amortyzacji, kosztów zakupu środków transportu innych niż samochody specjalne oraz pozostały tabor bezszynowy (rodzaj 743 oraz podgrupa 76 KST), używanych ŚT i WNiP, zakupu nieruchomości, dokumentacji projektowej, podatku VAT.

Przyjęto średnią wartość pomocy w tym zakresie dla jednej inkubowanej firmy w wysokości 40.000,00 zł netto (35.000 zł na środki trwałe i 5.000 zł na wartości niematerialne i prawne). Po podpisaniu umowy inkubacji z uczestnikiem Projektu i wpłaceniu 15% wartości zakupu plus podatek VAT od 100% ceny zakupu – w formie kaucji przez uczestnika, co zagwarantuje większą ostrożność w określeniu potrzeb inwestycyjnych i większą determinację w dążeniu do powodzenia biznesu – Spółka z o.o. dokona zakupu potrzebnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych z zachowaniem przepisów dotyczących pzp i konkurencyjności. Wsparcie będzie przekazywane przez Spółkę z o.o. na rzecz beneficjenta docelowego w formie dotacji rzeczowej.

Spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT. Od zakupionych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz usług w ramach Projektu ma zamiar odliczyć podatek VAT naliczony.

Zakłada się, że przekazanie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych i usług udokumentowane będzie fakturą sprzedaży VAT wystawioną na przedsiębiorcę na 100% wartości środka trwałego, WNiP lub świadczonej usługi. Z opisu faktury wynikać będzie, że zapłata 85% wartości faktury netto nastąpiła z dofinansowania w ramach Projektu – Wsparcie w ramach poddziałania 1.3.1 „Wsparcie inkubacji przedsiębiorstw” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 i stanowi pomoc de minimis dla firm, co będzie udokumentowane stosownym zaświadczeniem. 15% wartości faktury netto i całkowita wartość podatku VAT wykazanego na fakturze płatna będzie przez przedsiębiorcę.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Projekt jest całkowicie uzależniony od otrzymanego dofinansowania. Projekt nie będzie realizowany bez dofinansowania z RPO na lata 2014-2020.
2. Zgodnie z Regulaminem konkursu i załączoną umową o dofinansowanie otrzymane przez Wnioskodawcę, środki w formie dofinansowania będą mogły zostać wykorzystane wyłącznie na realizację Projektu. Nie ma możliwości przeznaczenia środków na jakąkolwiek działalność ogólną.
3. Wnioskodawca nie ma możliwości realizacji Projektu bez dofinansowania. Bez dotacji pozyskanej na realizację Projektu z RPO 2014+, uczestnik Projektu musiałby ponieść 100% wydatków na zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, czy usług doradczych, szkoleniowych lub okołobiznesowych. Tak, gdyby Projekt nie był dofinansowany, opłaty pobierane od uczestnika na realizację Projektu byłyby wyższe.
4. Zgodnie z zapisami Regulaminu konkursu nie jest możliwe uzyskanie zaliczek na realizację Projektu. Zatem Wnioskodawca otrzyma dofinansowanie zakupu po przekazaniu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na rzecz inkubowanego przedsiębiorcy.
5. Istota Projektu polega na określeniu w toku jego realizacji potrzeb inkubowanych firm, w tym tych dotyczących zakupu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Dlatego na tym etapie niemożliwe jest określenie jakie towary i usługi będą się na nie składały. Nie ma podanego katalogu towarów i usług, które będą się składały na zakupione towary i wartości niematerialne i prawne. Są jedynie wyłączenia. W Regulaminie konkursu wykluczono możliwość zakupu środków transportu innych niż samochody specjalne oraz pozostały tabor bezszynowy (rodzaj 743 oraz podgrupa 76 KST), używanych ŚT i WNiP, zakupu nieruchomości, dokumentacji projektowej. Celem nadrzędnym jest to, aby inkubowany przedsiębiorca uzasadnił konieczność poniesionych zakupów dla osiągnięcia celu, jakim będzie prowadzenie zyskownej działalności w przyszłości.
6. Nabywane w związku z realizacją Projektu środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą kupowane w celu przekazania ich inkubowanych przedsiębiorcom. Mając na uwadze, że przekazanie zostanie potwierdzone fakturą sprzedaży i zakwalifikowane jako sprzedaż, Wnioskodawca uznaje, że nabywane w związku z realizacją Projektu środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą przez niego wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 i 26 października 2018 r.):

1. Czy dotacja będzie podlegała opodatkowaniu w rozumieniu art. 29a ustawy VAT?
2. Czy obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wydania ŚT i WNIP od całości?
3. Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT od zakupów ŚT i WNiP?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z dnia 22 i 26 października 2018 r.):

Ad 1

Otrzymana dotacja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2

Obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wydania ŚT i WNiP od całej wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Wnioskodawca uważa, że właściwym wydaje się opodatkowanie dotacji przekazywanej inkubowanemu przedsiębiorstwu w dacie przekazania środka trwałego, wartości niematerialnych i prawnych lub wykonania usługi wykonywanych w ramach Projektu. Uważa, że w dacie przekazania dotowanych świadczeń powinna być wystawiona faktura VAT wystawioną na przedsiębiorcę na 100% wartości środka trwałego, WNiP lub świadczonej usługi. Z opisu faktury wynikać będzie, że zapłata 85% wartości faktury netto nastąpiła z środków w ramach projektu Wsparcie w ramach poddziałania 1.3.1 „Wsparcie inkubacji przedsiębiorstw” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 i stanowi pomoc de minimis dla firm i będzie udokumentowana stosownym zaświadczeniem.

Na fakturze widnieć będzie również zapis, z którego będzie wynikać że 15% wartości faktury netto i całkowita wartość podatku VAT wykazanego na fakturze płatna jest przez inkubowanego przedsiębiorcę.

Ad 3

Wnioskodawca będzie mógł odliczyć podatek VAT od zakupów środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych kupowanych w celu przekazania ich inkubowanym przedsiębiorcom. Zakładając, że w dacie przekazania dotowanych świadczeń wystawiona będzie faktura VAT na 100% wartości środka trwałego, WNiP lub świadczonej usługi, a cała wartość sprzedaży będzie opodatkowana nie ma przeciwwskazań do tego aby odliczyć podatek VAT naliczony związany z zakupami związanymi ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 86 ustawy VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej dotacji,
• nieprawidłowe – w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego,
• prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ŚT i WNiP.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zauważyć zatem należy, że jak wynika z przywołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towaru i świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast „odpłatny” to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Wobec tego dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez dostawcę/usługodawcę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za wykonane świadczenie zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy/usługodawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie to obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla świadczącego usługę.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca – jako czynny podatnik VAT – zawarł Umowę z Zarządem Województwa, której przedmiotem jest dofinansowanie Projektu.

Instytucja Zarządzająca RPO 2014+ przyzna dofinansowanie na realizację Projektu w ustalonej kwocie z budżetu środków europejskich, które stanowi nie więcej niż 85% wydatków kwalifikowalnych Projektu.

Przedmiotem Projektu jest wsparcie 40 małych i średnich przedsiębiorstw z województwa w początkowej fazie działalności (do 24 m-cy) kompleksowym programem inkubacji obejmującym wsparcie inwestycyjne na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezbędnych do działalności gospodarczej oraz wsparcie merytoryczne obejmujące: usługi informacyjno-doradcze, szkoleniowe, innowacje i technologie, badawcze, infrastrukturalne i okołobiznesowe oraz komplementarne usługi finansowe uzupełniające wsparcie inwestycyjne.

Po podpisaniu umowy inkubacji z uczestnikiem Projektu i wpłaceniu 15% wartości zakupu plus podatek VAT od 100% ceny zakupu – w formie kaucji przez uczestnika – Wnioskodawca dokona zakupu potrzebnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wsparcie to będzie przekazywane na rzecz beneficjenta docelowego w formie dotacji rzeczowej.

Na tle powyższego opisu sprawy, Wnioskodawca – w pierwszej kolejności – powziął wątpliwości w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej dotacji celem realizacji Projektu.

W przedmiotowej sprawie celem, na który dotacja została przyznana Wnioskodawcy obejmuje konkretne dostawy towarów i świadczenie usług na rzecz przedsiębiorców, co oznacza, że jest ona przypisana konkretnemu odbiorcy tych czynności. Wnioskodawca wykonując ww. świadczenia na rzecz określonego uczestnika bez otrzymanej dotacji nie mógłby skalkulować ceny zakupów na poziomie odpowiadającym obecnym wpłatom (wkładu własnego) dokonywanym przez inkubowanych przedsiębiorców w wysokości odpowiadającej 15% wartości kosztów Projektu.

Należy zatem stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia na rzecz uczestników Projektu w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii tut. Organu otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe w formie dotacji na realizację Projektu należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów i świadczonych usług w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Należy bowiem zauważyć, że okoliczności sprawy potwierdzają, że otrzymane przez Wnioskodawcę środki nie zostaną przeznaczone na jego ogólną działalność, lecz będą wykorzystane tylko i wyłącznie na konkretne działanie. Jak wskazuje Wnioskodawca środki te będą pokrywały znaczną część kosztów związaną z zakupem środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych, przekazywanych następnie inkubowanemu przedsiębiorcy.

W świetle powyższego, należy uznać, że kwota obowiązkowej wpłaty ostatecznego odbiorcy świadczenia, tj. uczestnika Projektu, z uwagi na przyznane dofinansowanie – jak wskazał Wnioskodawca – będzie niższa od kwoty, jaką Wnioskodawca musiałby żądać od przedsiębiorcy, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że dokonanie określonej wpłaty przez uczestnika będzie stanowiło warunek konieczny do uczestnictwa w Projekcie.

Tym samym uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawa opodatkowania z tytułu dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz przedsiębiorców dostaw ŚT i świadczeń WNiP będzie obejmowała środki w postaci dotacji otrzymanej od podmiotu trzeciego na realizację ww. Projektu.

W konsekwencji opisana we wniosku dotacja będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość dokonywanych świadczeń i będzie zwiększała podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym przedmiotowa dotacja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja, będąca dopłatą do ceny zakupów dokonywanych na rzecz inkubowanego przedsiębiorcy, będzie stanowiła element podstawy opodatkowania – w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Kolejna kwestia budząca wątpliwości Wnioskodawcy dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonanych świadczeń na rzecz przedsiębiorców.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Ww. przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego.

I tak, stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca realizując Projekt nabywa towary i usługi celem sprzedaży ich na rzecz inkubowanego przedsiębiorcy. W związku z powyższym ww. przedsiębiorcy po podpisaniu umowy dokonują wpłaty zaliczki w wysokości 15% wartości zakupów, jako gwarancji uczestnictwa w Projekcie. Pozostałe 85% wartości zakupionych towarów i usług Wnioskodawca pokrywa z otrzymanej dotacji.

Zatem odnośnie kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego dla otrzymanej dotacji, należy wskazać, że w związku z ustaleniem, że dofinansowanie (dotacja) będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy powstanie na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, tj. z chwilą otrzymania dotacji – niezależnie od tego, że wpływ tych środków nastąpi po dokonaniu dostawy towarów i wykonaniu usługi.

Z kolei w odniesieniu do zaliczek otrzymanych od przedsiębiorców, należy stwierdzić, że w tym przypadku obowiązek podatkowy powstanie na zasadach przewidzianych w art. 19a ust. 8 ustawy, tj. z chwilą otrzymania ich przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ŚT i WNiP.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Treść wniosku wskazuje, że nabyte w związku z realizacją Projektu środki trwale i wartości niematerialne i prawne zostaną przekazane w ramach sprzedaży inkubowanym przedsiębiorcom. Tym samym powyższe zakupy będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie, warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, gdyż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz – co rozstrzygnięto powyżej – w wyniku realizacji Projektu dojdzie u Wnioskodawcy do odpłatnych czynności podlegających opodatkowaniu, które – jak wskazał Wnioskodawca – będą służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

W konsekwencji, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją ww. Projektu Wnioskodawcy będzie przysługiwało – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na jego realizację.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów w ramach realizowanego Projektu w postaci środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec tego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym oraz we własnym stanowisku w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w udokumentowania sprzedaży środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na rzecz przedsiębiorców.

Jednocześnie nadmienia się, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego powinien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie będą przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.