Spółka nabyła pojazd, potocznie nazywany lawetą, który jest samochodem z platformą do przewożenia innych pojazdów. W dowodzie rejestracyjnym pojazd ten klasyfikowany jest jako samochód ciężarowy, a jego przeznaczenie określono jako przewóz pojazdów. Posiada on jeden rząd siedzeń, oddzielony trwałą przegrodą od części przeznaczonej na ładunki. Spółka odliczała 100% podatku naliczonego od wydatków na paliwo oraz części zamienne do tego pojazdu. Jednak w wyniku czynności sprawdzających organ podatkowy zauważył brak wpisu VAT-1, VAT-2 lub VAT-3 w dowodzie rejestracyjnym. W związku z tym organ uznał, że do momentu uzyskania zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz dokonania odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, Spółka nie ma prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z tym pojazdem.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2018 r. (data wpływu 3 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdem samochodowym (lawetą) bez adnotacji VAT (podatek od towarów i usług)-1, VAT-2 lub VAT-3 w dowodzie rejestracyjnym – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdem samochodowym (lawetą) bez adnotacji VAT-1, VAT-2 lub VAT-3 w dowodzie rejestracyjnym. Wniosek uzupełniono w dniu 20 września 2018 r. poprzez uiszczenia opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka nabyła pojazd określany potocznie lawetą, czyli samochód z platformą służącą do przewożenia samochodów. Pojazd ten w dowodzie rejestracyjnym w rubryce rodzaj samochodu ma wpisane samochód ciężarowy, a w przeznaczeniu jest przewóz pojazdów. W dodatkowych adnotacjach zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym jest informacja, że pojazd posiada hak. Ponadto, pojazd posiada również jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą. Firma od wydatków dokonywanych na paliwo i części zamienne odliczała 100% podatku naliczonego. W wyniku czynności sprawdzających, które miały miejsce w marcu zwrócono uwagę, że w dowodzie rejestracyjnym brak wpisu VAT-1, VAT-2 lub VAT-3. Czynności sprawdzające, o których wspomniano zostały zakończone protokołem z czynności sprawdzających i organ podatkowy na tym zakończył swoje postępowanie.
W związku z zaistniałą sytuacją zostało przeprowadzone ponowne badanie techniczne pojazdu, które potwierdziło, iż jest to pojazd który spełnia warunki techniczne do odliczenia 100% podatku naliczonego. Badanie techniczne potwierdziło, że jest to pojazd, który odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy brak w dowodzie rejestracyjnym adnotacji VAT-1, VAT-2 lub VAT-3 pozbawia Podatnika prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków (paliwo, części zamienne) dokonywanych na ten samochód jeśli pojazd ten spełnia warunki techniczne do odliczenia pełnej wartości podatku?
Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego dotyczącego wydatków na wymieniony wyżej pojazd tzw. lawety przysługuje mimo braku odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym (VAT-1, VAT-2 lub VAT-3), gdyż laweta służy do przewozu samochodów osobowych oraz pojazd posiada również jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą.
Prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego przysługuje ze względu na spełnienie przez pojazd określonych warunków technicznych.
Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, samochody są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej jeżeli, jak mówi pkt 2, konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
W związku z tym używanie tego pojazdu mającego określoną konstrukcję (w tym przypadku laweta), która wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą pozwala na odliczenie 100% podatku naliczonego. Ustawa o VAT wymaga od podatnika, aby potwierdził spełnienie przez pojazd warunków technicznych określonych w ust. 9 art. 86a ustawy m.in. poprzez uzyskanie odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Wpis ten jednak nie potwierdza prawa do odliczenia tylko potwierdza jedynie spełnienie przez pojazd określonych warunków technicznych, a laweta, której pytanie dotyczy spełnia warunki art. 86a ustęp 4 ustawy o VAT oraz ustępu 9.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
W ust. 2 powołanego artykułu postanowiono, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:
Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka nabyła pojazd określany potocznie lawetą, czyli samochód z platformą służącą do przewożenia samochodów. Pojazd ten w dowodzie rejestracyjnym w rubryce rodzaj samochodu ma wpisane samochód ciężarowy, a w przeznaczeniu jest przewóz pojazdów. W dodatkowych adnotacjach zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym jest informacja, że pojazd posiada hak. Ponadto, pojazd posiada również jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą. Firma od wydatków dokonywanych na paliwo i części zamienne odliczała 100% podatku naliczonego. W wyniku czynności sprawdzających, które miały miejsce w marcu zwrócono uwagę, że w dowodzie rejestracyjnym brak wpisu VAT-1, VAT-2 lub VAT -3. W związku z zaistniałą sytuacją zostało przeprowadzone ponowne badanie techniczne pojazdu, które potwierdziło, iż jest to pojazd który spełnia warunki techniczne do odliczenia 100% podatku naliczonego. Badanie techniczne potwierdziło, że jest to pojazd, który odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy brak w dowodzie rejestracyjnym adnotacji VAT-1, VAT-2 lub VAT-3 pozbawia Podatnika prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków (paliwo, części zamienne) dokonywanych na ten samochód jeśli pojazd ten spełnia warunki techniczne do odliczenia pełnej wartości podatku.
Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.
W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.
W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może lecz nie musi skorzystać. Zatem jeżeli Wnioskodawca chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.
Jak wskazano wyżej, w art. 86a ust. 10 ustawy wyraźnie uregulowano, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań, co stanowi dowód potwierdzający prawidłowość dokonywanych przez podatnika odliczeń podatku od wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją samochodu.
Z przepisu art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy nie wynika, w jakim terminie podatnik powinien przeprowadzić dodatkowe badania techniczne i uzyskać wpis w dowodzie rejestracyjnym, potwierdzające spełnienie wymagań z art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Niemniej jednak badanie to i adnotacja w dowodzie rejestracyjnym wpływają na prawo do odliczenia podatku naliczonego, dlatego powinny być one dokonane niezwłocznie. Wobec braku terminu należy więc przyjąć, że zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów i adnotacja w dowodzie rejestracyjnym powinny zostać uzyskane niezwłocznie po zakupie pojazdu, nie później jednak niż do czasu złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy.
W związku z powyższym, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że do momentu uzyskania zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz właściwej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, Wnioskodawca nie będzie mógł odliczyć 100% kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy.
Wnioskodawca, co do zasady zachowuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, jednakże zrealizowanie tego prawa jest uzależnione od terminu uzyskania zaświadczenia oraz adnotacji w dowodzie rejestracyjnym.
Tym samym za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że warunkiem skorzystania z prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego jest konstrukcja pojazdu, natomiast wpis w dowodzie rejestracyjnym nie potwierdza prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Reasumując Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków (paliwo, części zamienne) dokonywanych na przedmiotowy samochód bez uzyskania odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, potwierdzającej wykonanie dodatkowego badania technicznego, stwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy.
W przypadku niewykonania dodatkowego badania technicznego oraz braku stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym uznaje się, że pojazd nie mieści się w katalogu pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy, czyli pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję ustawowo uznawane są za pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Oznacza to, że w stosunku do takiego pojazdu zastosowanie znajdą zasady ogólne. Odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości uzależnione wówczas będzie od spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Zgodnie z ww. przepisem odliczenie pełne przysługuje jeżeli sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto w takim przypadku wystąpi również obowiązek złożenia do naczelnika urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe (VAT-26).
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Tut. organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili