0111-KDIB3-2.4012.506.2018.1.MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lipca 2018 r. (data wpływu 31 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia kwot podatku VAT (podatek od towarów i usług) wynikających z faktur dokumentujących realizację inwestycji w części dotyczącej odtworzenia nawierzchni dróg – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2018 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację inwestycji w części dotyczącej odtworzenia nawierzchni dróg.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Gmina realizuje zadanie inwestycyjne „xxx”, polegające na budowie kanalizacji sanitarnej wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Projekt obejmuje realizację kanalizacji grawitacyjnej, kanalizacji tłocznej, dwóch przepompowni ścieków wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz przyłączy do posesji przyległych wraz z odtworzeniem nawierzchni dróg gminnych po zakończonych pracach ziemnych i montażowych inwestycji. Wszystkie zadania ww. inwestycji wchodzą w skład jednego projektu inwestycyjnego i są objęte jedną umową o dofinansowanie ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Gospodarka wodno-ściekowa RIT”. Kanalizacja sanitarna wraz z infrastrukturą towarzyszącą niezbędną do prawidłowego działania zostaną przekazane w odpłatne użytkowanie Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji natomiast droga z odtworzoną nawierzchnią nie będzie przedmiotem przekazania.

Gmina zaliczyła koszty podatku VAT związane z odtworzeniem nawierzchni dróg do kosztów kwalifikowanych projektu. W związku z tym aby ostatecznie na etapie rozliczenia inwestycji, otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizacji inwestycji ani po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji podatek VAT od faktur dokumentujących wydatki poniesione na odtworzenie dróg będzie stanowił wydatek kwalifikowany projektu.

Gmina będzie ponosić wszystkie koszty związane z realizacją inwestycji, a faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją wyżej wymienionej inwestycji wystawiane będą na Gminę. Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie osiągała przychodów związanych z utrzymaniem i użytkowaniem drogi. Odtworzone drogi gminne nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z faktem, iż budowa, modernizacja i utrzymanie dróg gminnych jest zadaniem własnym gminy wynikającym z ustawy (art. 7 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. Dz. U. z 2018 r. poz. 994, 1000, 1349), inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej, będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Po zakończeniu realizacji inwestycji Gmina pozostanie właścicielem i zarządcą drogi.

Potwierdzeniem poglądu Gminy jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lipca 2018 roku o numerze 0112-KDIL1-2.4012.307.2018.1.TK oraz z dnia 19 czerwca 2018 roku o numerze 0114- KDIP4.4012.254. 2018.2.BS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizowaną inwestycją pn. „xxx” Gmina ma możliwość odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację odtworzenia nawierzchni dróg po zakończonych pracach ziemnych i montażowych kanalizacji w całości lub w części, zarówno w trakcie inwestycji jak i po jej zakończeniu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur otrzymanych przez Gminę, dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania odtworzenia nawierzchni dróg gminnych po skończonych pracach ziemnych i montażowych kanalizacji. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina realizując przedmiotowe zadanie, wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie zostanie spełniony, gdyż efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z opisie stanu faktycznego wskazano, że Gmina realizuje zadanie inwestycyjne „xxx”, polegające na budowie kanalizacji sanitarnej wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Projekt obejmuje realizację kanalizacji grawitacyjnej, kanalizacji tłocznej, dwóch przepompowni ścieków wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz przyłączy do posesji przyległych wraz z odtworzeniem nawierzchni dróg gminnych po zakończonych pracach ziemnych i montażowych inwestycji. Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie osiągała przychodów związanych z utrzymaniem i użytkowaniem drogi. Odtworzone drogi gminne nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z faktem, iż budowa, modernizacja i utrzymanie dróg gminnych jest zadaniem własnym gminy wynikającym z ustawy o samorządzie gminnym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację odtworzenia nawierzchni dróg po zakończonych pracach ziemnych i montażowych kanalizacji, zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia kwoty podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z przedstawionego opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina dokonuje odtworzenia nawierzchni dróg gminnych po zakończonych pracach ziemnych i montażowych kanalizacji w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary bądź usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, odtworzone drogi gminne nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej, będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania w postaci odtworzenia nawierzchni dróg po zakończonych pracach ziemnych i montażowych kanalizacji, zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.