0115-KDIT1-3.4012.430.2018.1.EB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 21 sierpnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto planuje ubiegać się o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla inwestycji dotyczącej rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej w ramach zadań: „…”. Przebudowa polegać będzie m.in. na wymianie elementów urządzeń placu zabaw na elementy lepszej jakości. W związku z rozbudową i budową powstaną nowe urządzenia placu zabaw. Inwestycja zlokalizowana będzie na działce nr 492/2 obręb … Miasta, będącej własnością Gminy Miasto, w trwałym zarządzie Ośrodka Sportu i Rekreacji oraz na działce nr 1/8 obręb … Miasta będącej własnością Gminy Miasto, w trwałym zarządzie Publicznego Przedszkola. Planowany termin realizacji inwestycji – w zależności od terminu weryfikacji wniosku o przyznanie pomocy: 2018 r.-2019 r.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 września 2015 r. w sprawie szczególnych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r., poz. 772 z późn. zm.) pomoc jest przyznawana na operacje w zakresie rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej lub kulturalnej. W powyższy zakres wpisuje się przedmiotowa inwestycja, co wręcz narzuca jej niekomercyjny charakter. W związku z powyższym nie będzie ona generowała żadnych zysków. Będzie ona służyć zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej. Gmina Miasto nie będzie uzyskiwać żadnego dochodu z opisanego przedsięwzięcia. Obiekty będą ogólnodostępne, a korzystanie z nich bezpłatne. Ww. infrastruktura nie będzie związana z działalnością opodatkowaną (sprzedażą).

Zgodnie z instrukcją wypełniania wniosku o przyznanie pomocy w przypadku, gdy podmiot ubiegający się o przyznanie pomocy zamierza zaliczyć VAT (podatek od towarów i usług) do kosztów kwalifikowanych operacji powinien wystąpić z wnioskiem o indywidualną interpretację w zakresie prawa podatkowego do organu upoważnionego – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) – w sprawie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego. Przedmiotowa interpretacja stanowi obowiązkowy załącznik na etapie ubiegania się o refundację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla opisanej inwestycji dotyczącej rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej w ramach opisanych zadań istnieje możliwość odzyskania podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, inwestycja dotycząca rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej w ramach opisanych zadań nie będzie miała charakteru komercyjnego, tj. nie będzie generowała zysku. Będzie ona służyć zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej. Gmina Miasto nie będzie uzyskiwać żadnego dochodu z opisanego przedsięwzięcia. Projektowane obiekty będą ogólnodostępne, a korzystanie z nich będzie bezpłatne. Ww. infrastruktura nie będzie związana z działalnością opodatkowaną (sprzedażą).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednak w świetle przytoczonych argumentów, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i w związku z tym nie będzie istniała możliwość odzyskania podatku VAT w zakresie planowanej inwestycji. Inwestycja nie będzie miała charakteru komercyjnego, tj. nie będzie generowała zysku. Będzie ona służyć zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej. Gmina Miasto nie będzie uzyskiwać żadnego dochodu z opisanego przedsięwzięcia. Projektowane obiekty będą ogólnodostępne, a korzystanie z nich będzie bezpłatne. Ww. infrastruktura nie będzie związana z działalnością opodatkowaną (sprzedażą).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie regulacji zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro opisana inwestycja dotycząca przebudowy i budowy placów zabaw, będzie służyła do zaspokojenia potrzeb zbiorowych wspólnoty, i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, to Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z tą inwestycją, ze względu na niespełnienie przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku jest prawidłowe.

Wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.