0114-KDIP1-2.4012.507.2018.2.MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 9 sierpnia 2018 r. (data wpływu 10 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 21 sierpnia 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 sierpnia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia”.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 21 sierpnia 2018 r., złożonym w dniu 21 sierpnia 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 16 sierpnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

1. Gmina w 2018 r. realizuje zadanie pn. „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia”, w ramach którego przeprowadzone zostały podstawowe prace remontowe wewnętrzne oraz zakupione zostało wyposażenie, dzięki któremu świetlica stanie się funkcjonalnym miejscem dla mieszkańców. Na realizację zadania Gmina otrzymała dofinansowanie w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Podatek jest kosztem kwalifikowanym w projekcie, a Gmina będąca podatnikiem, figurującym w ewidencji podatników podatku VAT (podatek od towarów i usług) nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT. Gmina został obciążona fakturami VAT. W rozliczeniu projektu koszty zostały przedstawione w kwocie brutto. Gmina nie ma możliwości odliczenia VAT gdyż świetlica będzie wykorzystywana na działalność publiczną wymienioną w art. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018, poz. 994). W związku z tym, gdy nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności publicznych to zgodnie z art. 15 ust. 6 i art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017, poz. 1221) nie następuje ani pobór podatku należnego ani możliwość odliczenia.
2. Gmina w 2018 r. realizuje zadanie pn. „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia”, w ramach którego zostały przeprowadzone prace remontowe, w tym wymiana pokrycia dachowego oraz zakupione zostało wyposażenie, dzięki któremu świetlica stanie się funkcjonalnym miejscem dla mieszkańców. Na realizację zadania Gmina otrzymała dofinansowanie w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW 2014-2020. Podatek jest kosztem kwalifikowalnym w projekcie, a gmina będąca podatnikiem figurującym w ewidencji podatników podatku VAT nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT. Gmina została obciążona fakturami. W rozliczeniu projektu koszty zostały przedstawione w kwocie brutto. Gmina S. nie ma możliwości obliczenia VAT gdyż świetlica będzie wykorzystywana na działalność publiczną wymienioną w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018, poz. 994). W związku z tym gdy nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności publicznych (nie służą działalności opodatkowanej) to zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 15 ust. 6 ustawy i podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017, poz. 1221) nie następuje ani pobór podatku należnego ani możliwość odliczenia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że realizacja zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia” jest zadaniem własnym gminy, zgodnie z art. 7 ust. l pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r., poz. 994 z późn. zm.), dotyczy obszarów działania gminy w zakresie kultury. Budynek świetlicy wiejskiej w S. jest i będzie wykorzystywany do spotkań mieszkańców sołectwa, do zajęć kulturalnych. W budynku nie jest i nie będzie prowadzona działalność opodatkowana podatkiem VAT. Świetlica jest ogólnodostępna i korzystanie z niej jest nieodpłatne.

Realizacja zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej w miejscowości oraz zakup wyposażenia” jest zadaniem własnym gminy, zgodnie z art. 7 ust. l pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r., poz. 994 z późn. zm.), dotyczy obszarów działania gminy w zakresie kultury. Budynek świetlicy wiejskiej jest i będzie wykorzystywany do spotkań mieszkańców sołectwa, do zajęć kulturalnych. W budynku nie jest i nie będzie prowadzona działalność opodatkowana podatkiem VAT. Świetlica jest ogólnodostępna i korzystanie z niej jest nieodpłatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina jest podatnikiem podatku VAT oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT i realizując zadania dotyczące świetlic nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT ponieważ świetlice będą wykorzystywane na działalność publiczną wym. w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 poz. 994). W związku z tym gdy nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności publicznych to zgodnie z art. 15 ust. 6 i art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017, poz. 1221) nie następuje pobór podatku należnego ani możliwość obliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów łub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują łub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje zadanie pn. „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia”. W ramach zadania przeprowadzone zostały podstawowe prace remontowe wewnętrzne oraz zakupione zostało wyposażenie, dzięki któremu świetlica stanie się funkcjonalnym miejscem dla mieszkańców. Na realizację zadania Gmina otrzymała dofinansowanie w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina został obciążona fakturami VAT. Realizacja zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia” jest zadaniem własnym gminy, dotyczy obszarów działania gminy w zakresie kultury. Budynek świetlicy wiejskiej jest i będzie wykorzystywany do spotkań mieszkańców sołectwa, do zajęć kulturalnych. W budynku nie jest i nie będzie prowadzona działalność opodatkowana podatkiem VAT. Świetlica jest ogólnodostępna i korzystanie z niej jest nieodpłatne.

Analiza opisu stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że w opisanej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy – związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca wskazuje, że budynek świetlicy wiejskiej jest i będzie wykorzystywany do spotkań mieszkańców sołectwa, do zajęć kulturalnych. W budynku nie jest i nie będzie prowadzona działalność opodatkowana podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w związku z realizowanym zadaniem.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym zadaniem „Przebudowa świetlicy wiejskiej oraz zakup wyposażenia”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazać należy, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Ponadto tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga jedynie w zakresie stanu faktycznego oznaczonego nr 1, natomiast w zakresie stanu faktycznego oznaczonego nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Końcowo tut. Organ informuje, że wskazanie przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku w części dotyczącej zadania „Przebudowa świetlicy wiejskiej w miejscowości oraz zakup wyposażenia”, że „Budynek świetlicy wiejskiej jest i będzie wykorzystywany do spotkań mieszkańców sołectwa, do zajęć kulturalnych” potraktowano jako oczywista omyłkę i przyjęto, że niniejsze zdanie brzmi „Budynek świetlicy wiejskiej jest i będzie wykorzystywany do spotkań mieszkańców sołectwa, do zajęć kulturalnych”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.