0114-KDIP1-1.4012.436.2018.1.MMA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późń. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2018 r. (data wpływu 27 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Marszałkowskiego o przyznanie pomocy na operację w ramach działania ,,Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” operacja typu ,,Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne”. W ramach wniosku gmina będzie realizowała zadanie pn.: ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”. Będzie to zadanie własne gminy. Operacja realizowana będzie na nieruchomości należącej do Gminy. Ww. zadanie będzie polegało na zmianie konstrukcji dachu i pokrycia dachowego oraz termomodernizacji budynku.

W wyniku realizacji operacji budynek zostanie udostępniony mieszkańcom, który będzie miejscem ogólnodostępnym, administrowanym przez Gminę Budynek będzie działał w celu umożliwienia wspólnocie samorządowej sołectwa stworzenia bazy do integracji środowiska lokalnego, prowadzenia działalności statutowej sołectwa oraz rozwoju samorządowych inicjatyw lokalnych, prowadzenia działalności kulturowej, edukacyjnej, sportowej. Z budynku będą mogli bezpłatnie korzystać wszyscy mieszkańcy gminy, druhowie OSP w ramach organizowanych inicjatyw lokalnych: zabawy taneczne, imprezy okolicznościowe i inne. Gmina po zakończeniu inwestycji nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem budynku.

Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT. Realizując powyższą operację Gmina nie może odzyskać poniesionego kosztu VAT z tego powodu, iż planowana operacja nie będzie wykorzystywana do sprzedaży opodatkowanej. Gmina wystąpiła z wnioskiem o przyznanie pomocy, a co za tym idzie zostali zobowiązani do uzyskania interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT, którą winni złożyć wraz z wnioskiem o płatność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego w wyniku realizacji operacji ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, realizowana przez Gminę operacja nie będzie wykorzystana do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z powyższym nie będzie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z póź. zm.). Przebudowany budynek w ramach realizacji projektu będzie wykorzystywany nieodpłatnie.

Realizowaną przez Gminę czynności, dla których realizowany będzie projekt są ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne. W związku z tym Gmina nie ma możliwości odliczeń podatku od towarów i usług związanego z realizowanym zadaniem, ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku pomiędzy dokonywanymi zakupami dotyczącymi realizowanego zadania, a wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Dodatkowo należy wskazać art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 994) o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym oraz na własną odpowiedzialność.

Do zadań publicznych o charakterze lokalnym, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, wykonywanych przez Gminę należą m.in. utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. W konsekwencji warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi nie zostanie spełniony i tym samym Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację ww. inwestycji. Interpretacja indywidualna w sprawie braku możliwości odzyskania VAT będzie stanowiła niezbędny załącznik do wniosku o płatność dla realizacji zadania pn.: ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy z zakresu ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Gmina wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Marszałkowskiego o przyznanie pomocy na operację w ramach działania ,,Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” operacja typu ,,Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne”. W ramach wniosku gmina będzie realizowała zadanie pn.: ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”. Będzie to zadanie własne gminy. Operacja realizowana będzie na nieruchomości należącej do Gminy. Ww. zadanie będzie polegało na zmianie konstrukcji dachu i pokrycia dachowego oraz termomodernizacji budynku. W wyniku realizacji operacji budynek zostanie udostępniony mieszkańcom, który będzie miejscem ogólnodostępnym, administrowanym przez Gminę. Budynek będzie działał w celu umożliwienia wspólnocie samorządowej sołectwa stworzenia bazy do integracji środowiska lokalnego, prowadzenia działalności statutowej sołectwa oraz rozwoju samorządowych inicjatyw lokalnych, prowadzenia działalności kulturowej, edukacyjnej, sportowej. Z budynku będą mogli bezpłatnie korzystać wszyscy mieszkańcy gminy, druhowie OSP w ramach organizowanych inicjatyw lokalnych: zabawy taneczne, imprezy okolicznościowe i inne. Gmina po zakończeniu inwestycji nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem budynku. Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT. Planowana operacja nie będzie wykorzystywana do sprzedaży opodatkowanej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony. Z wniosku wynika bowiem, że planowana operacja pt. ,,Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską” nie będzie wykorzystywana do sprzedaży opodatkowanej. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu. Gmina nie będzie miała również prawa do zwrotu VAT w trybie art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego oraz zwrotu VAT w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa obiektu budowlanego polegająca na przebudowie konstrukcji dachu oraz termomodernizacji budynku remizy strażackiej celem jej adaptacji na świetlicę wiejską”, ponieważ towary i usługi związane z realizacją ww. zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.