0114-KDIP4.4012.324.2018.2.AS
📋 Podsumowanie interpretacji
Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, złożyła wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej na realizację projektu "Zagospodarowanie centrum wsi". Projekt obejmuje przebudowę placu należącego do Gminy, w tym wykonanie nawierzchni z kostki, trawników, a także wyposażenie w wiaty i ławki oraz odwodnienie. Celem inwestycji jest stworzenie placu, który będzie służył integracji lokalnej społeczności, gdzie odbywać się będą gminne uroczystości o charakterze kulturalnym, sportowym i rekreacyjnym, z wstępem wolnym, bez pobierania opłat. Gmina realizuje ten projekt w ramach zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, co oznacza, że nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z tym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją tej inwestycji.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w całości lub w części w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w całości lub w części w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego złożyła w dniu 6 marca 2017 r. wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014- 2020, z inicjatywy LEADER poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”.
Wniosek dotyczy operacji pt. „Zagospodarowanie centrum wsi”.
Właścicielem placu podlegającego przebudowie jest Gmina.
Po zakwalifikowaniu wniosku i uzyskaniu dofinasowania Umowa o przyznaniu pomocy Gmina przystąpiła do realizacji inwestycji i będzie ponosić koszty związane z jej realizacją.
Ponieważ Gmina jako wnioskodawca chce zaliczyć koszty podatku VAT (podatek od towarów i usług) realizacji inwestycji do kosztów kwalifikowalnych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizacji inwestycji jak i po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji można zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji jako wydatek kwalifikowany projektu.
Przedmiotem realizacji projektu jest: zagospodarowanie placu o pow. 3831 m2.Przebudowa polega na:
- wykonaniu nawierzchni z kostki w ilości 1331 m2
- wykonaniu trawników w ilości 2500m2
- wyposażeniu (wiata, ławki)
- odwodnieniu
Efektem realizacji inwestycji będzie plac (częściowo utwardzony z ławkami i wiatą, częściowo pokryty zielenią) na którym będą mogli spotykać się wszyscy mieszkańcy gminy. Plac nie jest ogrodzony, wstęp na niego będzie otwarty. Będzie on służył integracji lokalnej społeczności. Na placu odbywać się będą uroczystości gminne o charakterze kulturalnym, sportowym, rekreacyjnym, na które wstęp będzie wolny (nie będą pobierane żadne opłaty).
Gmina realizując projekt będzie wykonywała zadanie własne gminy nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.
Gmina nie będzie mogła więc odzyskać w całości ani też w części podatku VAT poniesionego na realizowaną inwestycję zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) art. 15 ust. 6.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji mającej na celu „Zagospodarowanie centrum wsi” Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części zarówno w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu?
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina w związku z realizowaną inwestycją mającą na celu zagospodarowanie centrum wsi nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani też w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na realizację inwestycji jak i po jej zakończeniu ponieważ, wskazana inwestycja należy do zadań własnych gminy i to na gminie ciąży obowiązek zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców.
Realizowana inwestycja wpisuje się w zadania własne dotyczące zapewnienia ładu przestrzennego, placów gminnych, kultury oraz organizacji terenów rekreacyjnych (art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) jak również gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem wskazanej inwestycji (art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od uczestników za korzystanie z omawianego placu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; a także sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 10 ustawy o samorządzie gminnym).
Z opisu sprawy wynika, Gmina aktualnie ubiega się o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014- 2020, z inicjatywy LEADER poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Wniosek dotyczy operacji pt. „Zagospodarowanie centrum wsi”. Właścicielem placu podlegającego przebudowie jest Gmina. Przedmiotem realizacji projektu jest: zagospodarowanie placu o pow. 3831 m2 Przebudowa polega na: - wykonaniu nawierzchni z kostki w ilości 1331 m2, - wykonaniu trawników w ilości 2500 m2, - wyposażeniu (wiata, ławki), - odwodnieniu.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina będzie realizowała opisane zadanie w ramach zadań własnych, nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Jak wskazał Wnioskodawca, efektem realizacji inwestycji będzie plac (częściowo utwardzony z ławkami i wiatą, częściowo pokryty zielenią) na którym będą mogli spotykać się wszyscy mieszkańcy gminy. Plac nie jest ogrodzony, wstęp na niego będzie otwarty. Będzie on służył integracji lokalnej społeczności. Na placu odbywać się będą uroczystości gminne o charakterze kulturalnym, sportowym, rekreacyjnym, na które wstęp będzie wolny (nie będą pobierane żadne opłaty). Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie nabywać towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem dokonując zakupów nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Nabywane towary i usługi związane z realizacją projektu będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione. Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji projektu.
Podsumowując należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: „Zagospodarowanie centrum wsi”. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili