0111-KDIB3-1.4012.438.2018.1.WN
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, planuje zrealizować projekt w ramach konkursu ogłoszonego przez PARP w Programie Operacyjnym Polska Wschodnia 2014-2020. Projekt ma na celu wsparcie rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw typu startup poprzez stworzenie kompleksowego programu inkubacji. W ramach projektu Wnioskodawca będzie świadczyć beneficjentom bezpłatne usługi prawne, finansowe, podatkowe, marketingowe oraz eksperckie. Zakupy towarów i usług związane z realizacją projektu będą opodatkowane VAT i udokumentowane fakturami VAT. Po zakończeniu projektu Wnioskodawca zamierza oferować beneficjentom usługi najmu powierzchni biurowych i produkcyjnych, które również będą opodatkowane VAT. Organ podatkowy uznał, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z realizacją projektu, w zakresie, w jakim będą one służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu w ramach konkursu ogłoszonego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa 1 Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, Działanie 1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, Podziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, finansowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu w ramach konkursu ogłoszonego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa 1 Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, Działanie 1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, Podziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, finansowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. zwana dalej Wnioskodawcą, prowadzi działalność statutową odpłatną (usługi najmu, doradcze, szkoleniowe, badawcze) i nieodpłatną w ramach realizowanych projektów finansowanych z UE i budżetu państwa (usługi informacyjne, doradcze i szkoleniowe). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) od dnia 4 listopada 1993, r. do chwili obecnej.
W ramach struktur Wnioskodawcy działa Park Naukowo-Technologiczny A. Celem PPN-T A. jest wspieranie rozwoju przedsiębiorstw, w tym typu startup. Wspieranie polega na udostępnianiu na preferencyjnych warunkach, odpłatnie powierzchni do prowadzenia działalności gospodarczej i świadczeniu usług wspierających prowadzenie biznesu.
W ramach konkursu ogłoszonego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa 1 Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, Działanie 1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, Podziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, finansowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Projekt finansowany będzie z Funduszy Unii Europejskiej i Budżetu Państwa, Wnioskodawca zamierza złożyć wniosek o dotację, projekt ten wpisze się w działalność, którą Wnioskodawca prowadzi na rzecz przedsiębiorców.
Celem projektu będzie wsparcie rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw typu startup (beneficjentów projektu) poprzez stworzenie kompleksowego programu inkubacji służącego przekształceniu pomysłów biznesowych w produkty i umożliwienie wejścia przedsiębiorstwu typu startup na rynek.
Realizując projekt, Wnioskodawca ma zapewnić świadczenie na rzecz beneficjentów projektu usług: prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich, z których beneficjenci projektu zgodnie z regulaminem konkursu będą w okresie realizacji projektu korzystać bezpłatnie. Usługi na rzecz beneficjentów projektu, Wnioskodawca realizował będzie własnymi zasobami kadrowymi oraz zakupi od dostawców zewnętrznych. Zakupy do świadczenia usług na rzecz realizacji projektu od dostawców zewnętrznych będą opodatkowane VAT i udokumentowane fakturami VAT.
Za usługi wyświadczone dla beneficjentów projektu, Wnioskodawca otrzyma z PARP dotację na pokrycie poniesionych wydatków kwalifikowalnych. Wydatkami kwalifikowalnymi będą usługi zrealizowane przez własnych pracowników oraz usługi zakupione od dostawców zewnętrznych w wartości netto.
Zgodnie z obowiązującym regulaminem konkursu VAT jest kosztem niekwalifikowalnym.
Wnioskodawca zamierza aplikować w konkursie, pozyskać dotację i zrealizować projekt, aby przyczynić się do utworzenia przez beneficjentów projektu, nowych podmiotów gospodarczych, przyszłych klientów Wnioskodawcy, którym po zakończeniu projektu zostaną zaoferowane do odpłatnego wynajmu, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej powierzchnie produkcyjne i biurowe. Oferowane przez Wnioskodawcę usługi najmu są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Na etapie realizacji projektu z beneficjentami projektu zostaną podpisane listy intencyjne dotyczące możliwości wynajęcia po zakończeniu projektu, powierzchni biurowych i produkcyjnych.
Powstałe podmioty gospodarcze będą miały preferencje w ubieganiu się o najem, z powodu prowadzenia przez nie innowacyjnej działalności, co wpisuje się w ideę prowadzenia przez Wnioskodawcę PPN-T A.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, związanym zarówno z realizacją projektu w ramach konkursu ogłoszonego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa 1 Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, Działanie 1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, Podziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, finansowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a następnie po jego zakończeniu ze sprzedażą usług najmu i innych usług opodatkowanych VAT, Wnioskodawca od zakupów związanych z realizacją projektu, udokumentowanych fakturami VAT, na których będzie wykazany podatek VAT na podstawie na podstawie art. 86 Ustawy o VAT będzie miał prawo do jego odliczenia?
Zdaniem Wnioskodawcy, jako czynnego podatnika VAT, w opisanym zdarzeniu przyszłym związanym z realizacją projektu w ramach konkursu Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa I Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, Działanie 1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, Podziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów a następnie po jego zakończeniu, z realizowaniem sprzedaży opodatkowanej VAT, Wnioskodawca dokonując zakupów związanych z realizacją projektu opodatkowanych VAT i udokumentowanych fakturami, będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Należy w tym miejscu przywołać art. 168 ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu.
Kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.
Należy zauważyć, że w orzeczeniu TSUE z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz stwierdzono, że warunek dopuszczalności odliczenia podatku VAT, tj. warunek by czynność powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia należy rozumieć zgodnie z założeniami prawa do odliczenia podatku VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada z kolei, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do odliczenia (innymi słowy, wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie). Wskazując na powyższe TSUE stwierdził, że brak bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a transakcją opodatkowaną wyrażającego się w braku konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku, bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.
Podobnie stanowisko zostało wyrażone w wyrokach TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciw Midland Bank plc oraz z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc przeciwko Commissioners of Customs and Excise).
Z kolei w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt Köln–Nord przeciwko Wolframowi Beckerowi, Trybunał podkreślił, iż warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przy czym związek dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością Spółki, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.
O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podatnika obrotów.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy od zakupów związanych z realizacją projektu, udokumentowanych fakturami VAT, na których będzie wykazany podatek VAT na podstawie na podstawie art. 86 Ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo do jego odliczenia.
Wnioskodawca realizując projekt będzie wykonywać usługi odpłatne i nieodpłatne. Realizując projekt będzie zapewniać świadczenie usług prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich. Po zakończeniu projektu zostaną zaoferowane beneficjentom projektu usługi najmu. Na etapie realizacji projektu z beneficjentami zostaną podpisane listy intencyjne dotyczące możliwości wynajęcia powierzchni biurowych i produkcyjnych.
Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w związku z realizacją projektu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług związanych z realizacją tego projektu w zakresie w jakim będą one służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili