0114-KDIP1-1.4012.211.2018.2.IZ

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od matki trzy nieruchomości położone w D. Dwie z nich (Nieruchomość 1 i 2) są zabudowane budynkami biurowo-magazynowymi, natomiast trzecia (Nieruchomość 3) jest niezabudowana. Wnioskodawca wynajmuje wszystkie te nieruchomości spółce prowadzącej działalność gospodarczą i zarejestrował własną działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Obecnie planuje sprzedaż tych nieruchomości podmiotowi trzeciemu. Organ podatkowy uznał, że dostawa Nieruchomości 3 (działka nr 3744/4) nie będzie zwolniona od podatku VAT, ponieważ zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka ta przeznaczona jest "pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną niskiej intensywności z nieuciążliwymi usługami jako funkcją uzupełniającą", co kwalifikuje ją jako teren budowlany w rozumieniu ustawy o VAT. Dodatkowo Wnioskodawca wykorzystywał tę nieruchomość do czynności opodatkowanych VAT, tj. najmu. W związku z tym dostawa Nieruchomości 3 będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową 23% VAT.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy sprzedaż Nieruchomości określonych we wniosku powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak, czy do sprzedaży znajdzie zastosowanie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko urzędu

1. Dostawa Nieruchomości 3 (działka nr 3744/4) stanowiąca grunt niezbudowany będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową 23% podatku VAT, ponieważ działka ta zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest "pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną niskiej intensywności z nieuciążliwymi usługami jako funkcją uzupełniającą", a zatem stanowi teren budowlany w rozumieniu ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca wykorzystywał tę nieruchomość do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, tj. najmu, więc nie będzie ona objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2018 r. (data wpływu 28 maja 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 11 maja 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy Nieruchomości 3 –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2018 r. (data wpływu 28 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy opisanych we wniosku Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał w dniu 10 maja 2017 r. w darowiźnie od matki, tj. osoby z pierwszej grupy pokrewieństwa, trzy nieruchomości położone w D.

  1. Nieruchomość położoną przy ul. M., działka gruntu nr ewid. 3944, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta jest zabudowana budynkami o charakterze biurowo-magazynowym.
  2. Nieruchomość położoną przy ul. M., działka gruntu nr ewid. 3945, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta jest zabudowana budynkami o charakterze biurowo-magazynowym.
  3. Nieruchomość położoną przy ul. M., działka gruntu nr ewid. 3744/4, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nieruchomość ta jest niezabudowana.

Podatnik wynajmuje wszystkie ww. Nieruchomości spółce, która prowadzi w tych nieruchomościach działalność gospodarczą. Ponieważ Podatnik uznał, że prowadzony wynajem posiada charakter komercyjny i spełnia przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego też Podatnik zarejestrował własną działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, wprowadził Nieruchomości do ewidencji środków trwałych, a z tytułu wynajmu Podatnik wystawia wynajmującej spółce co miesiąc faktury VAT (podatek od towarów i usług).

Aktualnie Podatnik zamierza sprzedać ww. wymienione Nieruchomości podmiotowi trzeciemu, spółce prowadzącej działalność gospodarczą.

Odnośnie Nieruchomości nr 1 - transakcja nie będzie wykonana w ramach pierwszego zasiedlenia nieruchomości ani przed pierwszym zasiedleniem. Od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata. Podatnik - sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Odnośnie Nieruchomości nr 2 - transakcja nie będzie wykonana w ramach pierwszego zasiedlenia nieruchomości ani przed pierwszym zasiedleniem. Od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata. Podatnik - sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie Nieruchomości.

Odnośnie Nieruchomości nr 3 - transakcja będzie dotyczyła terenu niezabudowanego. Na dzień złożenia niniejszego wniosku brak jest wydanych pozwoleń na budowę, jak też nie ma złożonych wniosków o wydanie takiego pozwolenia.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że poprzedni właściciel nieruchomości nie prowadził działalności gospodarczej i wynajmował działki nr 3944 i 3945. Poprzedni właściciele przedmiotowych budynków nie ponosili nakładów na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej, dla któregokolwiek z przedmiotowych budynków. Nakłady ponoszone na budynki nie przekraczały 30% ich wartości początkowej.

Przeznaczenie działki nr 3744/4 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalone zostało „pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną niskiej intensywności z nieuciążliwymi usługami jako funkcją uzupełniającą”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż Nieruchomości określonych we wniosku powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak, czy do sprzedaży znajdzie zastosowanie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości objęta niniejszym wnioskiem objęta zostanie treścią przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ale w zakresie ustalenia podatku VAT zastosowanie znajdzie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z powołanym przepisem:

„ Zwalnia się od podatku:

  1. dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane;
  2. dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
    1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
    2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Powyższe wynika z faktu, iż w przypadku Nieruchomości nr 1 i 2 (zabudowanych) - sprzedaż nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia nieruchomości ani przed pierwszym zasiedleniem, a od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Podatnik - sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, co spełnia przesłanki zwolnienia przedmiotowego z VAT, o którym mowa powyżej.

W przypadku natomiast Nieruchomości nr 3 - sprzedaż będzie dotyczyła terenu niezabudowanego, przy czym na dzień złożenia niniejszego wniosku brak jest wydanych pozwoleń na budowę, nie zostały złożone wnioski o pozwolenie na budowę, co nie pozwala uznać powyższego terenu za teren budowlany, który jest wyłączony z przedmiotowego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego odnoszącego się do Nieruchomości 3 opisanej we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał w dniu 10 maja 2017 r. w darowiźnie od matki, tj. osoby z pierwszej grupy pokrewieństwa, nieruchomość położoną w D., przy ul. M. - działka gruntu nr ewid. 3744/4, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta jest niezabudowana.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku brak jest wydanych pozwoleń na budowę, jak też nie ma złożonych wniosków o wydanie takiego pozwolenia. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że przeznaczenie działki nr 3744/4 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalone zostało „pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną niskiej intensywności z nieuciążliwymi usługami jako funkcją uzupełniającą”.

Wnioskodawca wynajmuje ww. nieruchomość spółce, która prowadzi w tych nieruchomościach działalność gospodarczą. Wnioskodawca uznał, że prowadzony wynajem posiada charakter komercyjny i spełnia przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego też zarejestrował własną działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, wprowadził nieruchomość do ewidencji środków trwałych, a z tytułu wynajmu Wnioskodawca wystawia wynajmującej spółce co miesiąc faktury VAT.

Aktualnie Podatnik zamierza sprzedać ww. nieruchomość podmiotowi trzeciemu, spółce prowadzącej działalność gospodarczą.

W świetle definicji zawartej w ww. art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustaw, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabył co prawda Nieruchomość 3 w drodze darowizny, ale wykorzystywał ją w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie najmu, co wyraźnie wskazuje, że w przypadku planowanej dostawy przedmiotowej Nieruchomości działać będzie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z opisanego we wniosku opis zdarzenia przyszłego wynika aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wynika, że opodatkowane są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

  1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
  2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz treść złożonego wniosku stwierdzić należy, że dostawa Nieruchomości 3 (działka nr 3744/4) stanowiąca grunt niezbudowany będzie podlegała, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23% podatku.

Jak wskazał Wnioskodawca działka (działka nr 3744/4) stanowiąca Nieruchomość 3 objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, i zgodnie z tym planem przeznaczona jest „pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną niskiej intensywności z nieuciążliwymi usługami jako funkcją uzupełniającą”. Oznacza to tym samym, że przedmiotowa działka stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, a więc jej dostawa nie będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dostawa Nieruchomości 3 nie będzie również objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ Wnioskodawca wskazał, że od chwili jej nabycia wykorzystywał ją do czynności podlegających opodatkowaniu, tj., była ona przedmiotem najmu.

W świetle powyższych okoliczności stanowisko Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż Nieruchomości 3 będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie rozstrzygnięcia w zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości 3. W zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości 1 i 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili