0113-KDIPT1-3.4012.317.2018.2.OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji sprzedaży udziałów w prawie własności nieruchomości gruntowych**– jest prawidłowe.**

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży udziałów w prawie własności nieruchomości gruntowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada we współwłasności z córką po 1/2 części nieruchomości w majątku prywatnym, niezabudowaną nieruchomość o powierzchni 0,9188 ha nabytą na podstawie umowy sprzedaży z dnia 11.12.1997, udokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przed notariuszem. Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie została podjęta uchwała o rewitalizacji ani wyznaczeniu specjalnej strefy rewitalizacji, nie leży w obszarze objętym uproszczonym planem urządzenia lasu ani decyzją wydaną na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy o lasach. Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielką podpisał przedwstępną umowę sprzedaży ww. nieruchomości w dniu 05-12-2017. Kupujący wystąpił i otrzymał decyzję o warunkach zabudowy wydaną przez Prezydenta Miasta dnia 18-12-2017. Wnioskujący wystąpił do Urzędu Miasta, wydział architektury i budownictwa z wnioskiem i otrzymał decyzję z dnia 19-02-2018 o możliwości podziału ww. nieruchomości na 6 działek przeznaczonych pod realizację zabudowy jednorodzinnej oraz działkę pod drogę wew. Właściciele nieruchomości nie prowadzą działalności gospodarczej oraz nie są płatnikami podatku VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
2. Wnioskodawcza nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.
3. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w roku 1997 w celu budowy domu rodzinnego. W okresie kiedy nieruchomość została nabyta współwłaścicielka (córka) przebywała w kraju i zamierzali wspólnie zamieszkać.
4. Wnioskodawca nie udzielił kupującemu pełnomocnictwa do reprezentowania go w celu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Kupujący zgodnie z prawem może samodzielnie wystąpić o uzyskanie warunków zabudowy i nie potrzebuje do tej czynności zgody właściciela działki.
5. Wnioskodawca zamierza sprzedać od razu wszystkie sześć działek jednemu nabywcy.
6. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności gospodarczej.
7. Nieruchomość na dzień dzisiejszy jest udostępniona sąsiadowi na podstawie ustnej umowy użyczenia i jest to czynność bezpłatna.
8. Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości gruntowej o powierzchni 87 arów w 29.06.2015. Nieruchomością tą był sad i plantacja aronii, którą uprawiał Wnioskodawca w 2015 roku. Wnioskodawca ze względu na swój podeszły wiek postanowił sprzedać tę nieruchomość.
9. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, których nie zamierza sprzedawać.
10. Wnioskodawca przed sprzedażą nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych czynności wymagających zaangażowania środków własnych zmierzających do podniesienia wartości działki. Kupujący nie posiada pełnomocnictwa do podejmowania wyżej opisanych czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zamiarem zbycia wyżej opisanej nieruchomości transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług nie powinien być naliczony ze względu na fakt sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego. Podejmowane działania związane ze sprzedażą nieruchomości nie mają charakteru ciągłego tylko incydentalny - dotyczą wyłącznie jednej nieruchomości rolnej. Sprzedaż będzie transakcją jednorazową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości podejmował/będzie podejmować aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada we współwłasności z córką po 1/2 części nieruchomości niezabudowanej. Nieruchomość o powierzchni 0,9188 ha została nabyta na podstawie umowy sprzedaży z dnia 11.12.1997 r., udokumentowanej aktem notarialnym. Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w roku 1997 w celu budowy domu rodzinnego. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca ze względu na swój podeszły wiek postanowił sprzedać tę nieruchomość. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, których nie zamierza sprzedawać. Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielką podpisał przedwstępną umowę sprzedaży ww. nieruchomości w dniu 05-12-2017. Kupujący wystąpił i otrzymał decyzję o warunkach zabudowy wydaną przez Prezydenta Miasta dnia 18.12.2017 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta z wnioskiem i otrzymał decyzję z dnia 19.02.2018 r. o możliwości podziału ww. nieruchomości na 6 działek przeznaczonych pod realizację zabudowy jednorodzinnej oraz działkę pod drogę wewnętrzną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie udzielił kupującemu pełnomocnictwa do reprezentowania go w celu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca zamierza sprzedać od razu wszystkie sześć działek jednemu nabywcy. Nieruchomość na dzień złożenia wniosku jest udostępniona sąsiadowi na podstawie ustnej umowy użyczenia i jest to czynność bezpłatna.Wnioskodawca przed sprzedażą nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych czynności wymagających zaangażowania środków własnych zmierzających do podniesienia wartości działki. Kupujący nie posiada pełnomocnictwa do podejmowania wyżej opisanych czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż wyżej opisanych działek powstałych z podziału działki będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego, należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań, istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, które wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak: np.: nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działki). Wnioskodawca posiadaną działkę nabył w celu budowy domu rodzinnego. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca przed sprzedażą nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych czynności wymagających zaangażowania środków własnych zmierzających do podniesienia wartości działki, a kupujący nie posiada pełnomocnictwa do podejmowania takich czynności. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży jedynie wystąpił z wnioskiem i otrzymał decyzję o możliwości podziału ww. nieruchomości na 6 działek przeznaczonych pod realizację zabudowy jednorodzinnej oraz działkę pod drogę wewnętrzną. Wnioskodawca zamierza sprzedać od razu wszystkie sześć działek jednemu nabywcy.

Zatem dokonując sprzedaży udziałów w prawie własności nieruchomości gruntowych, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a dostawę tych działek - czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż udziałów w opisanych działkach gruntu powstałych z podziału działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla córki Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.