0112-KDIL1-1.4012.276.2018.1.MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2018 r. (data wpływu 9 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej …” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Poprawa efektywności …”. Wniosek uzupełniono w dniu 9 maja 2018 r. o wskazanie adresu do doręczeń za pośrednictwem platformy ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto przystępuje do realizacji projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej …” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020 wspófinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Oś Priorytetowa: gospodarka niskoemisyjna, działanie: strategie niskoemisyjne z wyłączeniem BOF.

Miasto jest zarejestrowane jako czynny podatnik podatku od towaru i usług.

Realizacja projektu obejmować będzie:

1. Zastosowanie bardziej energooszczędnych źródeł światła i wymiana opraw oświetleniowych.
2. Zastosowanie systemów automatycznego sterowaniem światła i opraw oświetleniowych.
3. Ograniczenie zanieczyszczeń powietrza poprzez realizację planu gospodarski niskoemisyjnej – redukcję CO2.
4. Optymalizacja czasu załączenia oświetlenia.

Modernizacja oświetlenia spowoduje obniżenie zużycia energii, co z tym wiąże się obniżenie opłat, poprawa jakości powietrza co przekłada się na jakość życia i zdrowia ludzkiego.

Miasto w ramach projektu pozyska 79,99% kosztów kwalifikowalnych, wkład własny Gminy 358.543,33 zł. Całkowity budżet zadania wynosi 1.359.550,00 zł brutto.

Dofinasowanie operacji wynosi 1.001.006,67 zł. W ramach zadania zostanie wymiana 845 szt. opraw oświetleniowych i montaż pomiaru zanieczyszczeń.

Miasto z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia jak również stacji pomiaru zanieczyszczeń powietrza nie będzie pobierało od mieszkańców i podmiotów gospodarczych żadnych opłat. Badania powietrza będą udostępnione nieodpłatnie na stronie miasta w celu informacji mieszkańców o stanie środowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, czy w odniesieniu do realizowanego projektu inwestycyjnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, miastu przysługuje prawo odliczenia naliczonego podatku w fakturach podatku od towaru i usług w całości lub w części w zakresie realizacji projektu „Poprawa efektywności …”?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku realizacji projektu nie będzie przysługiwało miastu odliczenie podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego, bowiem wydatki inwestycyjne dotyczące ww. projektu nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miastu nie przysługuje prawo do obniżenia należnego podatku od towarów i usług o kwotę podatku naliczonego w fakturach związanych z realizacją wyżej opisanego zadania inwestycyjnego.

Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji inwestycji wskazanego projektu nie będą wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z artykułem 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów usług nie uznaje się za podatnika organów władz publicznych oraz urzędów obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Również należy wskazać art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z 8 marca 1990 w samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 poz. 1875), który stwierdza do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w tym również energię elektryczną. Potwierdzeniem powyższego jest również art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2016, - poz. 1165 zm.), iż planowanie wymiana oświetlenia miejsc publicznych i dróg, i finansowanie oświetlenia ulic i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy oraz planowana organizacja działań mających na celu zużycia energii należy do zadań gminy.

Skoro poszczególne elementy zrealizowanej inwestycji będą stanowiły majątek miasta i będą służyć wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty miasta, (miasto nie będzie pobierało od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia i stacji pomiaru zanieczyszczeń powietrza), nie będzie mogła dokonać odliczeń podatku naliczonego od wydatków związanych z realizowanym programem.

Warunkiem umożliwiającym podatnikom skorzystanie z prawa od odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami. Miasto prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług zwolnionych, związanych z realizowaną inwestycją, a proporcja określona w art. 86 ust. 2g cytowanej ustawy w mieście na 2017 r., wynosi 2%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu – w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt pod nazwą: „Poprawa efektywności energetycznej …” będzie dokonywany przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany – czyli ustawą o samorządzie gminnym, a dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji inwestycji – jak wskazano we wniosku – nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, z tytułu kosztów poniesionych na realizację projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej …”, Miastu nie będzie przysługiwało – zarówno w całości, jak i w części – prawo do odliczenia podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.